Literary Analysis
Analysis: Souls, marveling at the Divine, find Allah as both the lover and beloved, as Bhittai sings with timeless reverence. We see Him craft beauty in all creation, kindling a longing for Himself within every heart, uniting seeker and sought in an eternal embrace. Like the mystic poet Rumi, who saw divine love reflected in all beings, Bhittai’s verse reveals that Allah’s self-love and the yearning He instills guide every soul, from creator to creature, across all realms to divine union. |
Themes: Divine Self-LoveLonging in Creation |
بنيادي خيال: خدائي خودثنائيتخليق ۾ جذب ٿيڻ |
Lexical Density of the verse, for usage of Artificial Intelligence (AI) & Computational linguistics
Number of words: | |
---|---|
Lexical Words:* | |
Non-lexical words:** | |
Lexical Density: |
* Words of Noun, adjective, verb & adverb
** Words of Pro-noun, post-position, conjunction & interjection
داستان اندر ٻيو اندراج
- (بيت) آگي ڪِئا اَڳھَيِن، نِسوروئي نُورُ،…
- (بيت) ايڪُ قَصَرُ دَرَ لَکَ، ڪوڙيِين…
- (بيت) اَوَتَڙِ ڪَنھِن نَہ اولِئا، سُتَڙِ…
- (بيت) اَوَلِ اللهُ عَلِيمُ، اَعلیٰ عالَمَ…
- (بيت) تُون چَئُہ اللهُ ھيڪِڙو، وائِي…
- (بيت) تُون چَئُہ اللهُ ھيڪِڙو، ٻِي…
- (بيت) تُون چَئُہ اللهُ ھيڪِڙو، ٻِي…
- (بيت) جوڙي جوڙَ جَھانَ جِي، جَڏھِن…
- (بيت) جوڙي جوڙَ جَھانَ جِي، پاڻُ…
- (بيت) سو ھِي سو ھُو، سو…
- (بيت) عاشِقُ چَئُہ مَ اُنَ کي،…
- (بيت) وَحدَتان ڪَثرَتَ ٿِي، ڪَثرَتَ وَحدَتَ…
- (بيت) وَحدَہٗ جٖي وَڍِئا، الاللهَ اَڌَ…
- (بيت) وَحدَہٗ جٖي وَڍِئا، الاللهَ سين…
- (بيت) وَحدَہٗ جٖي وَڍِئا، الاللهَ ڪِئا…
- (بيت) وَحۡدَہٗ لا شَرِيڪَ لَهٗ ،…
- (بيت) وَحۡدَہٗ لا شَرِيڪَ لَهٗ ،…
- (بيت) وَحۡدَہٗ لا شَرِيڪَ لَهٗ ،…
- (بيت) وَحۡدَہٗ لا شَرِيڪَ لَهٗ ،…
- (بيت) وَحۡدَہٗ لا شَرِيڪَ لَهٗ ،…
- (بيت) وَحۡدَہٗ لا شَرِيڪَ لَهٗ ،…
- (بيت) وَحۡدَہٗ لا شَرِيڪَ لَهٗ، اِيءُ…
- (بيت) پاڻِهين جَلَّ جَلالُهُ ، پاڻِهين…
- (بيت) پَڙاڏو سو سَڏُ، وَرُ وائِيءَ…
- (بيت) ڌَڙُ ڍُونڍِيان سِرُ نَہ لَھان،…
- (بيت) ڪوڙِين ڪايائُون، تُنھِنجِيُون لِکَنِ لَکَ…
سُر جا ٻيا داستان
- سُر ڪلياڻ جَي يڪتائي جو بيت
پاڻِهين پَسي پاڻَ کي، پاڻِهين اِيءُ مَحبُوبُ،
پاڻِهين خَلَقي خُوبُ، پاڻِهين طالِبُ تَنِ جو.
رسالن ۾ موجودگي: 86 سيڪڙو
سمجهاڻي
هو (خالق) پاڻ ئي پنھنجو پاڻ کي ڏسي ٿو (پنھنجو ديدار پاڻ ڪري ٿو) ۽ پاڻ ئي پنھنجو معشوق (مطلوب) آهي. هو پاڻ ئي هر سهڻي صورت جو خلقيندڙ آهي ۽ پاڻ ئي ان جو طالب (مشتاق) آهي.
[مثنوي روميءَ ۾ اهو خيال هنن لفظن ۾ ملي ٿو:
جمله معشوق ست عاشق پردهء
زنده معشوق ست عاشق مردهء
(دفتر اول ب 30)
معنيٰ: هر هنڌ ۽ هر صورت ۾ محبوب پاڻ آهي، عاشق تہ صرف پردو آهي. اهڙيءَ ريت معشوق پاڻ ئي زندہ آهي، عاشق تہ مئل آهن (هنن جو ڪھڙو وجود يا زندگي ٿي سگهي ٿي!).
اڳتي چوي ٿو:
چونکه عاشق اوست، تو خاموش باش
اوچو گوشت مي کشد، توگوش باش.
(دفتر اول ب 742)
معنيٰ: جيئن تہ هو پاڻ عاشق آهي، تنھن ڪري تون خاموش رھ. اهو ئي تنھنجي ڪن کي ڇڪي ٿو، تون صرف ڪن بنجي پؤُ.]
[ شارح: ڊاڪٽر عبدالغفار سومرو ]
گنج ۾، سرود ڪلياڻ و جمن، بيت نمبر : 965
پَانِهْ پَسٖيْ پَانَکٖيْ پَانِهْ اِيُ مَحْبُوْبُ﮶
پَانِهْ خَلَقٖيْ خُوْبُ پَانِهْ طَالِبُ تَنِجُوْ﮶
ھِي بيت ٻين سھيڙيندڙن وٽ ڏِسو
TRANSLITERATION
सिन्धी देवनागिरी
पाणहिं पसे पाण खे। पाणहिं ई महबूबु।
पाणहिं ख़ल्क़े ख़ूबु। पाणहिं तालिबु तनि जो॥
ROMAN SINDHI
PaN’ehen pasy paN’a khe, Pan’ehen ee Mehboob,
PaN’ehen khalqy khoob’u, paN’ehen talib’u tan’e jo.
TRANSLATIONS
He is the Lover of Himself and He is the Beloved of Himself. He creates handsomely, and then goes for His creatures lovingly.
Surely We have created the man in the best make (4, Al- Tin)
می دید حسن خودرا میگفت چشم بدرا
نبود نباید چوں من دریں زمانہ
(Roomi)
He viewed His own beauty and said to the evil eye: “there has not been nor shall there be in the universe another like Me
ہم بہ چشم خود جمال خود بدید
تہمتے بر چشم نابینا نہاد
(Iraqi)
He Himself saw His own beauty, and yet blamed the blind (human) eyes for it.
Note: The beloved always has the repercussions of a human self and life. But in fact Allah is both.
Himself perceives and loves His own self,
Himself is desirous of the perfect creation He creates.
Himself perceives and loves His own self,
Himself is desirous of the perfect creation He creates.
He perceives Himself and Himself is the beloved,
He creates beauty and then yearns for it.
ھو حبیب بنفسہ ویبصر الجمال بنفسہ
ھو یخلق الحسن ویفدی نفسہ علی الحسن۔
یعجبہ الحسن والجمال۔
هو حبيب بنفسه، ويبصر الجمال بنفسه،
هو يتمنى كمال الخلق في کائناته.
نگاہِ خود بہ خود کردہ، شود محبوب خود آن خویش
خوشا این جلوہ و عشوہ، کہ او با خود روا دارد
کند تخلیق عجب تخلیق، بھتر بے مثل تخلیق
کہ طالب خود شود آن را، باو واجب وفا دارد۔
آپ ای ویہندا آپ نوں، آپ ای اے محبوب
آپ ای خلقے خوب تہناں دا، آپ ای بندا طالب۔
آپ حَسین حَسینی تکے، فر معشوق وی آپے
آپے گَھڑدا سوہنے بھانڈے، فِر گاہک وی آپے
خالقِ حسن کائنات ہے خود خود ہی اس کائنات کا محبوب
آپ ہی اپنا آئینہ ہے وہ خود ہی طالب ہے اور خود مطلوب
خود ہی دیکھے خود کو، خود ہی ہے محبوب،
خود ہی خالقِ خوب، خود ہی اس کا طالب۔
ھِن سُر جي راڳ بابت
ڪلياڻ: شاستري سنگيت جو ھڪ مکيہ ٺاٺ
ٺاٺ: ڪلياڻ (پاڻ ئي آھي) ڳائڻ لاءِ ھن راڳ جي بيھڪ يمن ڪلياڻ جي آھي.
سُرن جي بيھڪ: سا ري گا ما پا ڌا ني سا
(ھن راڳ جا سڀ سر تيور ۾ آھن)
لاڳاپيل تحقيقي مضمون
رسالي جا ٻيا سُر
وڊيو سيڪشن
