سُرُ ڪلياڻ

داستان پھريون

بيت - 1

اَول الله عَلِيمُ، اعلىٰ، عالَمَ جو ڌَڻِي؛
قادِرُ پنھنجي قُدرت سين، قائم آھ قديم؛
والي، واحِدُ، وَحۡدَہ، رازق، رَبُ رَحِيم؛
سو ساراھ سچو ڌڻي، چئِي حَمدُ حَڪِيم؛
ڪري پاڻَ ڪَرِيمُ، جوڙُون جوڙَ جھانَ جِي.

بيت - 2

وَحۡدَہٗ لا شَرِيڪَ لَهٗ، جن اُتوسين ايمانَ؛
تن مڃيو مُحمَدُ ڪارَڻِي، قَلبَ ساڻ لِسانَ؛
اُوءِ فائِقَ ۾ فَرمان، اَوَتڙِ ڪنھن نہ اوليا.

بيت - 3

اَوَتڙَ ڪنھن نہ اوليا، سُتَڙِ ويا سالِمَ؛
ھيڪائِي ھيڪُ ٿيا، اَحَدَ سين عالِمَ؛
بي بھا بالِمَ، آگي ڪيا اڳهين.

بيت - 4

آگي ڪيا اڳهين، نسورو ئي نُور؛
لَا خَوفٌ عَلَيھمۡ وَلَا ھمۡ يَحۡزَنُونَ، سچن ڪونهي سُور؛
مولي ڪيو معَمُور ، انگُ اَزَلَ ۾ اُنِ جو.

بيت - 5

وَحۡدَہٗ جي وڍيا، اِلَا الله سين اورِينِ؛
ھِنيُون حقيقت گڏيو، طريقت تورِينِ؛
معرفت جي ماٺ سين، ڏيساندَرُ ڏورِينِ؛
سُک نہ سُتا ڪڏھين، ويھي نہ ووڙِينِ؛
ڪُلَهنئُون ڪورِينِ، عاشق عَبۡدُاللَطِيفُ چئي.

بيت - 6

وَحۡدَہٗ لا شَرِيڪَ لَهٗ، ٻُڌءِ نہ ٻوڙا!
ڪِ تو ڪنين سُئا، جي گَهٽَ اَندر گهوڙا؛
ڳاڙيندين ڳوڙھا، جت شاھد ٿِيندءِ سامهان.

بيت - 7

وَحۡدَہٗ لا شَرِيڪَ لَهٗ، اِھو وِھائج وِيُ؛
کَٽين جي ھارائِئين، ھنڌ تُنھنجو ھيُ؛
پاڻان چوندُءِ پِيُ، ڀري جام جَنَت جو.

بيت - 8

وَحۡدَہٗ لا شَرِيڪَ لَهٗ، اِيُ ھيڪڙائِئَ حَقُ؛
ٻيائِي کي ٻَکُ، جن وڌو، سي ورِسيا.

بيت - 9

سِرُ ڍُونڍيان، ڌَڙُ نہ لھان، ڌڙ ڍُونڍيان، سِرُ ناھ؛
ھٿَ ڪَرايُون آڱريون، ويا ڪپجي ڪانھ؛
وحدت جي وِھانءِ، جي ويا، سي وڍيا.

بيت - 10

عاشق چَؤ مَ اُنَ کي، مَ ڪِي چَؤ معشوق؛
خالق چَؤ مَ خام تون، مَ ڪِي چَؤ مخلوق؛
سَلِج تنھن سُلوڪ، جو ناقِصئا نِڱيو.

بيت - 11

وحدتان ڪثرت ٿي، ڪثرت وحدت ڪُلُ؛
حق حقيقي ھيڪڙو، ٻولئ ٻِيءَ مَ ڀُلُ؛
ھو ھلاچو ھل، باالله سندو سڄڻين.

بيت - 12

پاڻهين جَلَّ جَلَالَهٗ، پاڻهين جانِ جمالُ؛
پاڻهين صورت پِرِينءَ جي، پاڻهين حُسن ڪَمالُ؛
پاڻهين پِر مُريد ٿئي، پاڻهين پاڻَ خيالُ؛
سڀ سڀوئي حالُ، منجهان ھي معلوم ٿئي.

بيت - 13

پاڻهين پسي پاڻکي، پاڻهين محبوب؛
پاڻهين خلقي خُوب، پاڻهين طالب تن جو.

بيت - 14

پڙاڏو سو سَڏُ، وَرُ وائِيءَ جو جي لَھين؛
ھئا اَڳهين گڏ، ٻُڌڻ ۾ ٻہ ٿيا.

بيت - 15

ايڪ قَصَرُ، دَرَ لَکَ، ڪوڙين ڪَڻِسِ ڳڙکيون؛
جيڏانهن ڪريان پرک، تيڏانهن صاحب سامهون.

بيت - 16

ڪوڙين ڪايائُون تُنھنجيون، لِکَن لَکَ ھزارَ؛
جِئُ سڀڪنھن جئَ سين، دَرسن ڌارون ڌَار؛
پِريَمِ تنھنجا پارَ، ڪھڙا چئِي ڪيئن چوان.

وائي - 1

سڀڪا پريان ڪُون پُوڄي؛
نينھن نيڻين، ڳُڻُ ڳالهہ وو.
جا چِتايم چِتَ ۾، سڄڻ سا ٿو ٻُجهي؛
لات جا لَطِيفُ جي، سَڏُ تنھنجو سُڄي.

داستان ٻيو

بيت - 1

اگهي اَگهائي، رَنجُ پِريان کي رسيو؛
چَکيَمِ چڱائِي، سورانگهي سُورِيءَ تان.

بيت - 2

انڌا اُونڌا ويڄَ! کَلَ ڪُڄاڙيا کانئِين؟
اسان ڏُکي ڏِيل ۾، تون پيارِئين پيڄَ؟
سُورِي جنِين سيڄَ، مرڻ تي مُشاھدو.

بيت - 3

سُوري آھ سينگار، اَڳهين عاشقن جو؛
مُڙڻ موٽڻ ميھڻو، ٿيا نِظاري نِروارُ؛
ڪُسڻَ جو قَرارُ، اصل عاشقن کي.

بيت - 4

سُوريءَ مٿي سيڻَ، ڪھڙي ليکي سَنَرا؟
جيلَهہ لڳا نيڻَ، تي سُوريائِي سيڄَ ٿي.

بيت - 5

سُوريءَ تي سَؤ وارَ، ڏِھاڙيو چَنگ چڙھين؛
جِمَ وِرچي ڇڏئين، سِڪڻ جي پَچَار؛
پِرت نہ پسِين پارَ، نيھن جِئان ئي نِڱيو.

بيت - 6

پھرين ڪاتي پاءِ، پڇج پوءِ پريتڻو؛
ڏُکُ پِريان جو ڏِيلَ ۾، واڄَٽَ جئن وَڄاءِ؛
سِيخن ماھ پَچاءِ، جي نالو ڳِيڙُءِ نِينھنَ جو.

بيت - 7

ڪاتِيءَ ڪونهي ڏوھ، ڳَنُ وڍيندڙَ ھٿ ۾؛
پَسيو پَرِ عجيب جي، لِچيو وڃي لوھ؛
عاشقن اندوھ، سدا معشوقن جو.

بيت - 8

ڪاتِي تکي مَ ٿئي، مَرُ مُنِيائِي ھوءِ؛
مانَ وِر مَن توءِ، مُون پِريان جا ھٿڙا.

بيت - 9

اڳيان اَڏِنِ وَٽِ، پويَن سِر سنباھا؛
ڪات نہ پوين قبولَ ۾، مَڇُڻ ڀائين گَهٽِ؛
مٿا مُھايَنِ جا، پيا نہ ڏِسين پَٽِ؟
ڪلالڪي ھٽِ، ڪُسڻ جو ڪوپُ وَھي.

بيت - 10

جي اَٿيئِي سَڌَ سُرڪَ جي، تہ وَنءُ ڪلالن ڪاٽي؛
لاھي رک، لَطِيفُ چئي، مٿو وَٽِ ماٽي؛
تڪ ڏيئي پِڪَ پِيُ تون، منجهان گهوٽ! گهاٽي؛
جو وَرَنَھَ وِھاٽي، سو سِر وَٽ سَرو سھانگو.

بيت - 11

جي اَٿيئِي سَڌَ سُرڪَ جي، تہ ونءُ ڪلالڪي ڪُوءِ؛
مَھيسَر جي مَنڌَ جِي، ھتِ ھڏھين ھوءِ؛
جان رمز پروڙيم روءِ، تان سِرَ وَٽِ سُرڪِي سَڳُڻي.

بيت - 12

ناڻي ناھ ڪَڪُوھ، ڪي ملهہ مھانگو مَنڌُ؛
سَنباھج، سيد چئي، ڪاٽڻ ڪارڻ ڪَنڌُ؛
ھيُ تنِين جو ھنڌُ، مَن پاسِ مَرَنِ جي.

بيت - 13

عاشَق زھر پِياڪَ، وِھ ڏسِي وِھسَنِ گهڻو؛
ڪڙي ۽ قاتلَ جا، ھميشه ھيراڪَ؛
لڳين لنؤ، لَطِيفُ چئي، فَنا ڪيا فِراقَ؛
توڻي چِڪَنِنِ چاڪَ، تہ بہ آھ نہ سَلِن عامَ کي.

بيت - 14

مَ ڪَرِ سَڌَ سَري جي، جي تون ٽارِئين ٽُوھ؛
پِتي جنھن پاسي ٿئي، منجهان رَڳُن رُوح؛
ڪاٽي چَکُ ڪڪُوھ، لاھي سِرُ، لَطِيفُ چئي.

بيت - 15

سَڌَڙِيا شراب جون، ڪُھ پَچارُون ڪنِ؟
جُھ ڪاتَ ڪَلالنِ ڪڍيا، تہ موٽيو پوءِ وڃنِ؛
پِڪُون سي پِينِ، سِرَ جن جا سَٽِ ۾.

بيت - 16

سِرَ جُدا، ڌَڙَ ڌارَ، دوھَ جنين جا ديڳِ ۾؛
سي مَرُ ڪن پَچارَ، حاضر جن جي ھٿ ۾.

بيت - 17

اصل عاشقن جو، سِرُ نہ سانڍڻُ ڪمُ؛
سَؤ سِسِنئان اَڳَرو، سَندو دوسان دمُ؛
ھيُ ھڏو ۽ چمُ پِڪَ پِريان جِيَ نہ پَڙي.

بيت - 18

جي مٿي وٽِ مِڙَنِ، تہ سڀڪنھن سَڌَ ٿئي؛
سِرَ ڏني سَٽِ جُڙي، تہ عاشقَ اِئن اچنِ؛
لڌا تي لَڀَنِ، مُلِهہ مَھانگا سُپرينِ.

بيت - 19

مُلهہ مَھانگو قَطَرو، سِڪَڻُ شَھادت؛
اَسان عِبادتَ، نَظَرُ نازُ پِريَنِ جو.

وائي - 1

مَنڌُ پئندي مون، ساڄَنُ سھي سُڃاتو؛
پِي پِيالو عِشقَ جو، سڀڪِي سمجهيو سُون؛
پِريان سندي پارَ جِي، اَندرِ آڳ اَٿُون؛
جِئڻُ ناھي جَڳَ ۾، ڏينھن مِڙيئي ڏُون؛
اَلا، عَبۡدُاللَطِيفُ چئي، آھين تُون ئي تُون.

داستان ٽيون

بيت - 1

اُٿياري اٿي وِيا، مَنجهان مُون آزارَ؛
حبيبَ ئي ھڻِي ويا، پِيڙا جا پَچار؛
طَبيبن تَنوارَ، ھڏِ نہ وڻي ھاڻِ مون.

بيت - 2

اَورِ ڏُکَندو اُو ٿئي، ھادِي جنھن حَبِيبُ؛
تِرُ تَفاوتُ نہ ڪري، تنھنکي ڪو طَبِيبُ؛
رَھنُما رَقِيبُ، ساٿَرِ صِحتَ سُپِرين.

بيت - 3

ساٿَرِ صِحتَ سُپِرِين، آھي نہ آزارُ؛
مجلسَ ويرَ مِٺو ٿئي، ڪوٺِيندي قَھارُ؛
خَنجرُ تنھن خُوب ھڻي، جنھن سين ٿئي يارُ؛
صاحِبُ رَبُ ستَارُ، سوجهي رَڳُون ساھ جون.

بيت - 4

رَڳُون ٿيون ربابُ، وَڄَنِ ويلَ سَڀَڪَنھين؛
لُڇَڻُ ڪُڇَڻُ نہ ٿِيو، جانِبُ ري جَبابُ؛
سوئِي سَنڌِيندُم سُپِرِين، ڪَيسِ جنھن ڪَبابُ؛
سو ئِي عينُ عَذابُ، سو ئِي راحَتَ رُوحَ جي.

بيت - 5

سو ئِي راھ رَدِ ڪري، سو ئي رَھنُماءُ؛
وَ تُعِزُّ مَنۡ تَشَآءُ، وَ تُذِلُّ مَنۡ تَشَآءُ.

بيت - 6

سِڪِين ڪُھ سَلامَ کي، ڪَرين ڪھ نہ سَلامُ؟
ٻيا دَرَ تن حرامُ، اِيُ دَرُ جنِين ديکيو.

بيت - 7

مِٺايان مِٺو گهڻو، ڪَڙو ناھ ڪَلامُ؛
سُڪُوتُ ئِي سَلامُ، پِريان سَندي پارَ جو.

بيت - 8

پريان سَندي پارَ جي، مِڙيئي مِٺائي؛
ڪانهي ڪَڙائي، چَکِين جي چيتُ ڪري.

بيت - 9

تو جنِين جي تاتِ، تن پڻ آھي تنھنجي؛
‘فَاذکرُونِي اَذکرۡ کمۡ’، اِيَ پَرُوڙِج بات؛
ھٿِ ڪاتي ڳڙُ واتِ، پُڇَڻُ پَرِ پِرِين جي.

بيت - 10

پاٻوھي ھيڪارَ، مون کان پُڇيو سَڄَڻين؛
اَلَسۡتُ بِرَبِّکُمۡ، چَيائون جنھن وارَ؛
سَندي سورَ ڪِنارَ، تَنَ تَڏھانڪُون نہ لھي.

بيت - 11

پاٻوھيو پُڇَنِ، ڪِٿي ھٿُ حَبِيبَ جو؛
نيزي ھيٺان نِينھنَ جي، پاسي پاڻُ نہ ڪَنِ؛
عاشِقَ اَجَلَ سامهان، اوچي ڳاٽ اَچَنِ؛
ڪُسَڻُ قُربُ جَنِ، مَرَڻُ تَنِ مُشاھدو.

بيت - 12

ڪوٺي ڪُھي سُپرِين، ڪوٺي ڪُھڻَ ساڻُ؛
نيزي ھيٺان نِينھنَ جي، پاسي ڪر مَ پاڻُ؛
ڄُلُ، وِڃائي ڄاڻُ، عاشِقَ! اَجَلَ سامهون.

بيت - 13

ڪوٺڻُ قَريبَنَ جو، عينُ تَڙڻُ آھ؛
اِيَ اُلٽي ڳالَهڙِي، سِڪَ وَرَندِي ساھ؛
آسَرَ ھڏِمَ لاھ، ڇِنَڻُ ڳَنڍَڻُ اُنِ جو.

بيت - 14

ڪُھنِ تان ڪَرَ لَھنِ، ڪَرَ لَھنِ تان ڪُھنِ؛
سيئِي ماءِ! مُھنِ، سيئي راحتَ رُوحَ جِي.

بيت - 15

ڪُھي سو ڪَرَ لَھي، ڪوٺي سو قَريبُ؛
اِھا عادتَ سِکيو، ھر زَمان حبيبُ؛
تِڇي سو طبيبُ، سو ئي راحتَ رُوحَ جِي.

وائي - 1

ٿيندو تَنَ طبيبُ، دارُون منھنجي دَردَ جو؛
ٻُڪِي ڏيندُم ٻاجَهہ جِي، اَچِي شالَ عجيبُ؛
پِرِين اچي پاڻَ ڪِيو، سندو غورُ غريبَ؛
ڏُکندو سڀوئي ڏُور ڪيو، مَنجهون تَنَ طبيبَ؛
اَديُون! عَبۡدُاللَطِيفُ چَئي، ھاتِڪُ آھ حبيبُ.

سُرُ يمن ڪلياڻ

داستان پھريون

بيت - 1

تون حبيبُ، تون طبيبُ، تون دَردَ جي دَوا؛
جانِبَ! منھنجي جِيءَ ۾ آزَرَ جا اَنوا؛
صاحبَ! ڏي شِفا، ميان! مريضنِ کي.

بيت - 2

تون حبيبُ، تون طبيبُ، تون دارُون کي دَردَنِ؛
تون ڏِئين، تون لاھئين، ڏاتَرَ! کي ڏُکندَنِ؛
تڏھين ڦَڪِيُون فَرَقُ ڪن، جڏھين اَمرُ ڪريو اُنِ کي.

بيت - 3

ھڻَ حبيبَ! ھَٿُ کڻِي، ٻَنگان لَھي ٻاڻُ،
ماڳھيِن مون منھن ٿئي، جهوليءَ وِجهان پاڻُ،
اِن پَرِ ساجَن ساڻُ، مان مُقابلو مون ٿِئي.

بيت - 4

جِت حبيبَ ھڻنِ، نائُڪَ ڀَري نِينھن جِي؛
تِتي طبيبنِ، وِڄا وڃي وِسري.

بيت - 5

ھڻِين جي حبيبَ! محبتِي مَيا ڪري؛
پُڇان ڪينَ طبيبَ، ھوند گهائَنِ سين ٿِي گهارِيان.

بيت - 6

ڪانارِيا ڪُڻِڪَنِ، جنِين لوھ لِڱَنِ ۾؛
محبتَ جي ميدانَ ۾، پيا لالَ لُڇَنِ؛
پاڻهين ٻَڌنِ پَٽِيون، پاڻهين چِڪِيا ڪَنِ؛
وَٽان واڍوڙِيَنِ، رھي اَچجي راتڙِي.

بيت - 7

رھي اَچجي راتڙِي، تن واڍوڙِينِ وَٽاءَ؛
جن کي سورُ سريرَ ۾، گَهٽَ مَنجهاران گهاءَ؛
لِڪائي لوڪاءَ، پاڻهين ٻَڌنِ پَٽِيُون.

بيت - 8

اَڄُ پڻ ڪَنجهو ڪَنجهَہ، واڍوڙَڪِيءَ مَنھِينءَ؛
جُھ پڻ پِييَنِ سَنجهَہ، ھو پِنِيُون ھو پَٽِيون.

بيت - 9

سَگَهنِ سُڌِ نہ سُورَ جِي، گهايَلَ ڪيئن گهارِينِ؛
پِيَلَ پاسو پَٽَ تان، واڍوڙَ نہ وارِينِ؛
پَرِ ۾ پَچَنِ پِرينءَ لَئي، ھئي! ھنجُون ھارِينِ؛
سَڄَڻُ جي سارِينِ، تن رويو وِھامي راتڙي.

بيت - 10

سَگَهنِ سُڌِ نہ سُورَ جِي، ٿا رُنڪَن رَنجُوري؛
پِيا آھن پَٽَ ۾، مَٿِن مامُوري؛
لڳين لَئُن، لَطِيفُ چَئي، سَدا جِي سُوري؛
پِرتِ جن پُوري، تن رويو وِھامي راتڙي.

بيت - 11

آيَلِ! اُنِ نہ وِسَھان، ھنجُون جي ھارِينِ؛
آڻيو آبُ اَکينِ ۾، ڏيھ کي ڏيکارِينِ؛
سَڄَڻُ جي سارِينِ، سي نڪي روئن نہ چون ڪِي.

وائي - 1

وِرسِيا ويڄَ ويچارا! دِل ۾ دَردُ پِرينِ جو؛
اُٿِيو ويڄا! مَ وھو، وَڃو ڊَبَ کڻِي؛
ٻُڪي ڏيندا ٻاجَهہ جي، آيا سُورَ ڌَڻي؛
آيا جيءَ جِيارا، دِل ۾ دَردُ پرِينِ جو.

داستان ٻيو

بيت - 1

تَنَ طبيب نہ تُون، سُڌِ نہ لھين سُورَ جي؛
سانڍِ پنھنجا ڊَبَڙا، کَڏَ کڻي ۾ ڀُون؛
ڪانَ گُهرجي مُون، حياتِي ھوتَنِ ري.

بيت - 2

ويڄنِ سين وائِيءَ پِيا، ڪِري نہ ڪيائون؛
جي پَندِ پاريائُون، تہ سِگهائي سَگها ٿِيا.

بيت - 3

آھي گَهڻو اَگَهنِ جو، تَرسُ طبيبنِ ؛
ڪيو وَسُ ويڄنِ، تان ڪِريءَ ري ڪينَ ٿئي.

داستان ٽيون

داستان چوٿون

بيت - 11

موکِي چوکِي نہ ٿئي، اصل اوڇِي ذات؛
وَٽيون ڏيئي واتِ، مَتارا تنھن ماريا.

وائي - 1

دوسُ پيھي در آيو، ٿيو ملڻ جو ساعيو؛
ڏِينھين پُڄاڻئُون آڻي اسان ڪي، مولي مُحب ملايو؛
ويو وِڇوڙو، ٿيو ميلاپو، واحد واءُ واريو؛
ھو جَنھين جو ڏَسُ ڏُوراڏو، اوڏو اَڄ سو آيو؛
عَبۡدُاللَطِيفُ چئي، اَچِي عجيبن پاڻ فَضلُ فرمايو.

داستان پنجون

داستان ڇھون

داستان ستون

داستان اٺون

بيت - 1

ھرَ ھرَ ھرائِي، وڃڻ دَرِ دوستن جي؛
پاڙي ڏانهن پِرينِ جي، اُڄُ مَ اَوائِي!
اَلڙُ ٿِي آڇِ مَ تون، واٽاڙُن وائِي؛
لائِيندءِ، لَطِيفُ چئي، سُوران سَرھائِي؛
ڳُجهو ڳالهائِي، پِرتِ وَٽجي پاڻ ۾.

وائي - 1

یار سڄڻ جي فراقَ، ڙي جيڏيُون! آئون ماري!
دَر دوسنِ جي ڪَئيِن جو هوندا، مُون جيها مُشتاق،
جاٿي ڪاٿي محبوبن جي، آهِ حُسن جي هاڪ،
سُرمو سَهي ڪر اَکين جو، خاص پِريان جي خاڪ،
عبداللطيف چئي، پرين اَسان جو هميشه آحُسناڪُ.

سُرُ کنڀات

داستان پھريون

بيت - 1

ڀَلا ئِي آهِينِ، پِرِين ڀَلائِيءَ پانھنجي؛
سَٻاجها سِرِ چَڙهيو، ڏوراپو نہ ڏِينِ؛
مان ڏي مَديُون ٿِينِ، سَڄَڻَ سَڄايِن ۾.

بيت - 2

تون چَنڊَ! اُهوئِي، جو هُتِ پَسِين ٿو پِرِينءَ کي؛
آڏِتُ چئج اُنِ کي، ڏِيانءِ جو روئِي؛
هيڪاندِيءَ هوئِي، سانگُ مَ پَوي سَڄَڻين!

بيت - 9

کَڻِي نيڻَ خُمارَ مان، جان ڪيائون نازُ نَظَرُ؛
سُورجَ شاخُون جَهڪِيُون، ڪُوماڻو قَمَرُ؛
تارا ڪَتِيُون تائِب ٿيا، ديکِيندي دِلبَرُ؛
جَهڪو ٿيو جَوهَرُ، جانِبَ جي جَمالَ سين.

وائي - 1

وَهلِي وَنءُ مَ وِهامِي! رَهُ رات! رائِينديس پرِينءَ کي.
شَمع ٿِينديَس شَب ۾، اِن خوشيء کان کامِي؛
بابُوئن سندِي باه جِئَن، ٻَران شال اُجهامِي!
پِرتِ جا پِيتَم جِي، سا ڪِينَ پروڙي عامِي؛
مونکي مون پِريُن جو، آهي دَردُ دَوامِي؛
آهيان يارُ سَيَدَ جو، ڪانَ رهِي ڪا خامِي؛
هُوءَ جا لَنؤُ، لَطِيفُ چئي، مونکي آهي مُدامِي؛
روشَنُ ٿِيان رُڃُنِ ۾، جي هُئان لَنؤُ اِنھيءَ لامي؛
ڪارِي سا قِيامَ سَنئِين، هوتُ جنھنجو حامِي؛
آيَم تَنھِين لوڪَ سان، جيسِين مان چَوَن سامِي.

داستان ٻيو

سُرُ سريراڳ

داستان پھريون

بيت - 1

مانَ پُڇَنِئِي سُپِرِين، چِتان لاھ مَ چَرُ؛
اُنِين جا اَمُرَ، کَڻُ تہ خالي نہ ٿئين.

بيت - 2

مانَ پُڇَنِئِي سُپِرِين، چِتَ ۾ رکِج چيتُ؛
سِڙهُ ڌُئاري صافُ ڪر، صابُڻَ ساڻ سُپيتُ؛
سامُونڊِي! سُچيتُ، ٿِيُ تہ پَھچِين پارَ کي.

وائي - 1

سَھسين شُڪرانا، ڪوڙِيين ڀالَ ڪَرِيمَ جا.
حَمد چئج حڪيم کي، جورِ هڻِي جانا؛
تو ڏيکاري تو ڌڻِي، باطِنَ جا بانا؛
مَتان، مردَ! وسارئين، صاحبَ جو ثَنا؛
دوستُ رکِي دل ۾، پَڙهَ لالَنُ لِسانا؛
جَفا ڏيئِي جِيَ کي، ٿِيُ فِڪرَ منجهہ فَنا؛
تُسِي تو سين توهُ ڪري، مَنَ آگو اَحِسانا؛
ڪَڍُ تُون دَغا دِل مان، ٻانَهپَ سين، ٻانا!
صاحبَ وڻي سَچَ سين، ٿِيُ دانھُ، دِيوانا!
جي تَسلِيمَ سين تَحقِيقُ هئا، سي ڪِئن اَمانا؟
جاڳيا جي جَبارَ لَءِ، سيئِي سَمانا؛
فَاذۡکُرُونِيۡ، اَذۡکُرۡکُمۡ، ڪَھِيو قُرآنا؛
وَاشۡکُرُوۡالِيۡ وَلَا تَکۡفُرُوۡنِ، ڪَڍُ تون ڪُفرانا؛
سَڀِ سَنوريا سُپِرينءَ، ڪُوَلَ تو ڪَنا؛
چَڱِي چئج چاهَ سين، مَدحَ اِيَ مَنا؛
تائِبَ ٿيو تَڪڙا، جوشا، جُوانا!
نہ لَھين تُون لَطِيفُ کان، اَمَنُ اِيمانا.

داستان ٻيو

داستان ٽيون

داستان چوٿون

داستان پنجون

داستان چَھون

سُرُ سامونڊي

داستان پھريون

بيت - 1

پَڳَھَ پاسي گهارِ، آيَلِ! سامُونڊيُن جي؛
وجِهي جِيُ جَنجارِ، جِمَ وَڃَنِئِي اوهِرِي.

بيت - 2

پَڳَھَ پاسي پَچُ، آيَلِ! سامُونڊيُن جي؛
مَنَ ۾ ٻاري مَچُ، جِمَ وَڃَنِئِي اوهِرِي.

وائي - 1

آيَلِ! ڪَريان ڪِيئن؟ منھنجو نِينھُن اَپليو نہ رهي.
ويو وَڻِجارو اوهِرِي، مونکي چاڙهي چِيئَن؛
سامُونڊين جي سَڱَ کي، رُئان راتو ڏِينھن؛
اُڏوهِيءَ جئَن ڏُکَڙا، چَڙهيا چوٽيءَ سِيئَن؛
گُوندَرَ مٿان جِندڙِي، وَريا وَليُن جِيئَن؛
مادَر! پائي مُنڊِيُون، وڃان هادِيءَ سِيئَن.

داستان ٻيو

داستان ٽيون

بيت - 12

ڏِٺي ڏِياري، سامُونديُنِ سِڙھَ سنباهِيا،
وِجهيو وَرُ ونجهہ کي، روئي وَڻجارِي،
مارِيندءِ مارِي!، پِرِھَ سُورَ پِرِينِ جا.

سُرُ سهڻي

داستان پھريون

بيت - 1

وَهَ تِکَ، واهُڙَ تِکَ، جِت نِينھن، تِکَ نرالِي؛
جِن کي عِشقُ عَمِيَقَ جو، خِلوَتَ خِيالِي؛
وارِئين سا، والِي! هِنَئڙو جِن هَٿِ ڪيو.

بيت - 4

وَڻَنِ ويٺا ڪانگَ، وِچِين ٿِي ويلا ڪري؛
گِهڙِي گَهڙو هَٿِ ڪري، سُڻِي سانجِهيءَ ٻانگَ؛
سيئِي ڍُونڍي سانگَ، جِتي ساهَڙُ سُپِرِين.

وائي - 1

ڪھڙي مَنجهہ حِساب؟ هُئڻُ مُنھِنجو هوتَ ري، لا!
گولِي! ڀَڄُ گُناهَ کان، ڪونهي سُولُ ثَوابَ؛
نڪِي تَقاوَتَ ۾، نڪِي مَنجِهہ رَبابَ؛
خُدِيائِي خُوبُ ٿِئين، لائِين جي لُعابَ؛
پَلِيتُ ئِي پاڪُ ٿِئي، جُنبِيو مَنجِهہ جِنابَ؛
سو نہ ڪَنھن شَيءِ ۾، جيڪِي مَنجِهہ تُرابَ؛
هُوءِ جي جَرڪِيا جَرَ تي، سي تان سَڀ حُبابَ؛
هادِيءَ سين هُنَ پاَر ڏي، رِڙهِين ساڻُ رِڪابَ؛
چَنبو وِجِهي چورَ کي، آءُ ڇَڙَ، عُقابَ!
دِيدُ وِڃاءِ مَ دوسَتَ جو هَلِي مَنجِهہ حِجابَ؛
ڪَسرَتَ آهي قُربَ ۾، اِدۡغامَ ۾ اِعۡرابَ؛
فَنا وجِهي فَمَ ۾، ڪارَڻِ ٿِيُ ڪَبابَ؛
ڏي طَھُورا تن کي، جي سِڪَنِ لاءِ شَرابَ؛
مُٺِيءَ ڪيا مرضَ ۾، جاوا سَڀِ جَوابَ.

داستان ٻيو

داستان ٽيون

داستان چوٿون

داستان پنجون

داستان ڇھون

داستان ستون

داستان اٺون

داستان نائون

ابيات مُتفرقہ

سُرُ سسئي آبري

داستان پھريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

داستان چوٿون

داستان پنجون

داستان ڇھون

داستان ستون

داستان اٺون

داستان نائون

داستان ڏھون

داستان يارھون

ابيات مُتفرقہ

سُرُ معذوري

داستان پھريون

بيت - 1

ھَلندي ھوتَ پُنهُونءَ ڏي، کُھِجَنِ ڪي کوٽِيُون؛
پَھَڻُ تنِين پَٽُ ٿِئي، جي لءِ لالَنِ لُوٺِيُون؛
سَڀُ سَھيلِيُون سِڪَ کي، چُنجهون ۽ چُوٺِيُون؛
ٻانڀَڻِ! ٿِيُ ٻُوٽِيُون، تہ ڪُتا کِيَنِئِي ڪيچَ جا.

داستان ٻيو

داستان ٽيون

داستان چوٿون

بيت - 1

مَرِي، جِيءُ؛ تہ ماڻئِين، جانِبَ جو جَمالُ؛
ٿِئين ھُوندَ حَلالُ، جي پَندِ اِھائِي پارِئين.

داستان پنجون

داستان ڇھون

داستان ستون

سُرُ ديسي

داستان پھريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

داستان چوٿون

داستان پنجون

داستان ڇھون

داستان ستون

سُرُ ڪوهياري

داستان پھريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

داستان چوٿون

داستان پنجون

داستان ڇھون

سُرُ حسيني

داستان پھريون

بيت - 1

لَڙُ مَ، لاڙائُو ٿِيو، ھلِي ڪَرِ ھمَٿَ؛
سِڄُ سامُھون مُنھن ۾، مَتان ڪَرِئين ڪَٿَ؛
سُپيرِيان جي سَٿَ، ڳاڙھي سِڄِ ڳالهہ مِڙِين.

داستان ٻيو

داستان ٽيون

داستان چوٿون

داستان پنجون

داستان ڇھون

داستان ستون

داستان اٺون

داستان نائون

داستان ڏھون

داستان يارھون

داستان ٻارھون

سُرُ ليلا چنيسر

داستان پھريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

سُرُ مومل راڻو

داستان پھريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

داستان چوٿون

بيت - 1

شَمَعَ ٻاريندي شَبَ، پِرِھ باکُون ڪَڍِيُون؛
موٽُ، مَران ٿِي مينڌِرا! راڻا! ڪارڻِ رَبَ؛
تُنھنجِيءَ تاتِ طَلَبَ، ڪانگَ اُڏايَمِ ڪاڪِ جا.

داستان پنجون

داستان ڇھون

داستان ستون

داستان اٺون

داستان نائون

سُرُ مارئي

داستان پھريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

داستان چوٿون

داستان پنجون

داستان ڇھون

داستان ستون

داستان اٺون

داستان نائون

داستان ڏھون

داستان يارھون

ابيات مُتفرقہ

سُرُ ڪاموڏ

داستان پھريون

داستان ٻيو

سُرُ گھاتو

داستان پھريون

بيت - 1

گَهنگَهرِيا گَهڻَ ڄاڻَ، موڙھي مَتِ مَھائِيين؛
وِيا گَڏجِي وِيرِ ۾، پِيا مُنھِن مَھراڻِ؛
اڳيان پويان ٽاڻَ، وِيا ويچارَنِ وِسري.

سُرُ سورٺ

داستان پھريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

داستان چوٿون

سُرُ ڪيڏارو

داستان پھريون

بيت - 1

ڏِٺو مُحَرَمُ ماھ، سَنڪو شَھزادَنِ ٿِيو؛
ڄاڻي ھيڪُ الله، پاڻَ وَڻَندِيُون جو ڪَري.

داستان ٻيو

داستان ٽيون

داستان چوٿون

داستان پنجون

داستان ڇھون

سُرُ سارنگ

داستان پھريون

بيت - 1

آگَمِيو آھي، لَڳَھَ پَسُ! لَطِيفُ چئي؛
وُٺو مِينھُن وَڏَ ڦُڙو، ڪَڍو ڌَڻَ ڪاھي؛
ڇَنَ ڇَڏي پَٽِ پَئو، سَمَرُ سَنباھي؛
وِھو مَ لاھي، آسِرو الله مان.

داستان ٻيو

داستان ٽيون

داستان چوٿون

بيت - 6

موٽِي مانڊاڻِ جِي، واري ڪَيائِين وارَ؛
وِڄُون وَسَڻ آئِيُون، چَؤڏِس ۽ چَوڌارِ،
ڪي اُٿِي ويئِيُون اِسِتَنبولَ ڏي، ڪي مَڻِيُون مَغرَبَ پارَ؛
ڪي چِمِڪَنِ چِينَ تي، ڪي لَھنِ سَمَرِقَندِيُنِ سارَ؛
ڪي رَمِي ويئِيُون رومَ تي، ڪي ڪابُلَ، ڪي قَنڌارَ؛
ڪي دَھلِيءَ، ڪي دَکَنِ، ڪي گُڙَنِ مَٿي گِرِنارَ؛
ڪَنھِين جُنبِي جيسَلمِيرَ تان، ڏنا بيڪانِير بَڪارَ؛
ڪَنھِين ڀُڄُ ڀِڄائِيو، ڪَنھِين ڍَٽَ مَٿي ڍارَ؛
ڪَنھِين اَچي اَمرَ ڪوٽَ تان، وَسايا وَلهارَ؛
سانئِيَمِ! سَدائِين ڪَرِين، مَٿي سِنڌُ سُڪارَ؛
دوسَ! مِٺا دِلدارَ، عالَمُ سَڀِ آبادِ ڪَرِين.

سُرُ آسا

داستان پھريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

داستان چوٿون

سُرُ رپ

داستان پھريون

داستان ٻيو

سُرُ کاهوڙي

داستان پھريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

سُرُ بروو سنڌي

داستان پھريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

سُرُ رامڪلي

داستان پھريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

داستان چوٿون

داستان پنجون

داستان ڇھون

داستان ستون

داستان اٺون

داستان نائون

سُرُ ڪاپائتي

داستان پھريون

سُرُ پورب

داستان پھريون

داستان ٻيو

سُرُ ڪارايل

داستان پھريون

بيت - 1

”وَحۡدَہ“ وائِي، چَڙَھندي چَيائِين؛
سو لُڙُ لَنگِهيائِين، جِتي پارَکَ پَکِيان.

داستان ٻيو

سُرُ پرڀاتي

داستان پھريون

سُرُ ڏهر

داستان پھريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

داستان چوٿون

سُرُ بلاول

داستان پھريون

داستان ٻيو

داستان ٽيون

داستان چوٿون