سُرُ ڪلياڻ

داستان پھريون

بيت - 1

اَول الله عَلِيمُ، اعلىٰ، عالَمَ جو ڌَڻِي؛
قادِرُ پنھنجي قُدرت سين، قائم آھ قديم؛
والي، واحِدُ، وَحۡدَہ، رازق، رَبُ رَحِيم؛
سو ساراھ سچو ڌڻي، چئِي حَمدُ حَڪِيم؛
ڪري پاڻَ ڪَرِيمُ، جوڙُون جوڙَ جھانَ جِي.

بيت - 2

وَحۡدَہٗ لا شَرِيڪَ لَهٗ، جن اُتوسين ايمانَ؛
تن مڃيو مُحمَدُ ڪارَڻِي، قَلبَ ساڻ لِسانَ؛
اُوءِ فائِقَ ۾ فَرمان، اَوَتڙِ ڪنھن نہ اوليا.

بيت - 3

اَوَتڙَ ڪنھن نہ اوليا، سُتَڙِ ويا سالِمَ؛
ھيڪائِي ھيڪُ ٿيا، اَحَدَ سين عالِمَ؛
بي بھا بالِمَ، آگي ڪيا اڳهين.

بيت - 4

آگي ڪيا اڳهين، نسورو ئي نُور؛
لَا خَوفٌ عَلَيھمۡ وَلَا ھمۡ يَحۡزَنُونَ، سچن ڪونهي سُور؛
مولي ڪيو معَمُور ، انگُ اَزَلَ ۾ اُنِ جو.

بيت - 5

وَحۡدَہٗ جي وڍيا، اِلَا الله سين اورِينِ؛
ھِنيُون حقيقت گڏيو، طريقت تورِينِ؛
معرفت جي ماٺ سين، ڏيساندَرُ ڏورِينِ؛
سُک نہ سُتا ڪڏھين، ويھي نہ ووڙِينِ؛
ڪُلَهنئُون ڪورِينِ، عاشق عَبۡدُاللَطِيفُ چئي.

بيت - 6

وَحۡدَہٗ لا شَرِيڪَ لَهٗ، ٻُڌءِ نہ ٻوڙا!
ڪِ تو ڪنين سُئا، جي گَهٽَ اَندر گهوڙا؛
ڳاڙيندين ڳوڙھا، جت شاھد ٿِيندءِ سامهان.

بيت - 7

وَحۡدَہٗ لا شَرِيڪَ لَهٗ، اِھو وِھائج وِيُ؛
کَٽين جي ھارائِئين، ھنڌ تُنھنجو ھيُ؛
پاڻان چوندُءِ پِيُ، ڀري جام جَنَت جو.

بيت - 8

وَحۡدَہٗ لا شَرِيڪَ لَهٗ، اِيُ ھيڪڙائِئَ حَقُ؛
ٻيائِي کي ٻَکُ، جن وڌو، سي ورِسيا.

بيت - 9

سِرُ ڍُونڍيان، ڌَڙُ نہ لھان، ڌڙ ڍُونڍيان، سِرُ ناھ؛
ھٿَ ڪَرايُون آڱريون، ويا ڪپجي ڪانھ؛
وحدت جي وِھانءِ، جي ويا، سي وڍيا.

بيت - 10

عاشق چَؤ مَ اُنَ کي، مَ ڪِي چَؤ معشوق؛
خالق چَؤ مَ خام تون، مَ ڪِي چَؤ مخلوق؛
سَلِج تنھن سُلوڪ، جو ناقِصئا نِڱيو.

بيت - 11

وحدتان ڪثرت ٿي، ڪثرت وحدت ڪُلُ؛
حق حقيقي ھيڪڙو، ٻولئ ٻِيءَ مَ ڀُلُ؛
ھو ھلاچو ھل، باالله سندو سڄڻين.

بيت - 12

پاڻهين جَلَّ جَلَالَهٗ، پاڻهين جانِ جمالُ؛
پاڻهين صورت پِرِينءَ جي، پاڻهين حُسن ڪَمالُ؛
پاڻهين پِر مُريد ٿئي، پاڻهين پاڻَ خيالُ؛
سڀ سڀوئي حالُ، منجهان ھي معلوم ٿئي.

بيت - 13

پاڻهين پسي پاڻکي، پاڻهين محبوب؛
پاڻهين خلقي خُوب، پاڻهين طالب تن جو.

بيت - 14

پڙاڏو سو سَڏُ، وَرُ وائِيءَ جو جي لَھين؛
ھئا اَڳهين گڏ، ٻُڌڻ ۾ ٻہ ٿيا.

بيت - 15

ايڪ قَصَرُ، دَرَ لَکَ، ڪوڙين ڪَڻِسِ ڳڙکيون؛
جيڏانهن ڪريان پرک، تيڏانهن صاحب سامهون.

بيت - 16

ڪوڙين ڪايائُون تُنھنجيون، لِکَن لَکَ ھزارَ؛
جِئُ سڀڪنھن جئَ سين، دَرسن ڌارون ڌَار؛
پِريَمِ تنھنجا پارَ، ڪھڙا چئِي ڪيئن چوان.

وائي - 1

سڀڪا پريان ڪُون پُوڄي؛
نينھن نيڻين، ڳُڻُ ڳالهہ وو.
جا چِتايم چِتَ ۾، سڄڻ سا ٿو ٻُجهي؛
لات جا لَطِيفُ جي، سَڏُ تنھنجو سُڄي.

داستان ٻيو

بيت - 1

اگهي اَگهائي، رَنجُ پِريان کي رسيو؛
چَکيَمِ چڱائِي، سورانگهي سُورِيءَ تان.

بيت - 2

انڌا اُونڌا ويڄَ! کَلَ ڪُڄاڙيا کانئِين؟
اسان ڏُکي ڏِيل ۾، تون پيارِئين پيڄَ؟
سُورِي جنِين سيڄَ، مرڻ تي مُشاھدو.

بيت - 3

سُوري آھ سينگار، اَڳهين عاشقن جو؛
مُڙڻ موٽڻ ميھڻو، ٿيا نِظاري نِروارُ؛
ڪُسڻَ جو قَرارُ، اصل عاشقن کي.

بيت - 4

سُوريءَ مٿي سيڻَ، ڪھڙي ليکي سَنَرا؟
جيلَهہ لڳا نيڻَ، تي سُوريائِي سيڄَ ٿي.

بيت - 5

سُوريءَ تي سَؤ وارَ، ڏِھاڙيو چَنگ چڙھين؛
جِمَ وِرچي ڇڏئين، سِڪڻ جي پَچَار؛
پِرت نہ پسِين پارَ، نيھن جِئان ئي نِڱيو.

بيت - 6

پھرين ڪاتي پاءِ، پڇج پوءِ پريتڻو؛
ڏُکُ پِريان جو ڏِيلَ ۾، واڄَٽَ جئن وَڄاءِ؛
سِيخن ماھ پَچاءِ، جي نالو ڳِيڙُءِ نِينھنَ جو.

بيت - 7

ڪاتِيءَ ڪونهي ڏوھ، ڳَنُ وڍيندڙَ ھٿ ۾؛
پَسيو پَرِ عجيب جي، لِچيو وڃي لوھ؛
عاشقن اندوھ، سدا معشوقن جو.

بيت - 8

ڪاتِي تکي مَ ٿئي، مَرُ مُنِيائِي ھوءِ؛
مانَ وِر مَن توءِ، مُون پِريان جا ھٿڙا.

بيت - 9

اڳيان اَڏِنِ وَٽِ، پويَن سِر سنباھا؛
ڪات نہ پوين قبولَ ۾، مَڇُڻ ڀائين گَهٽِ؛
مٿا مُھايَنِ جا، پيا نہ ڏِسين پَٽِ؟
ڪلالڪي ھٽِ، ڪُسڻ جو ڪوپُ وَھي.

بيت - 10

جي اَٿيئِي سَڌَ سُرڪَ جي، تہ وَنءُ ڪلالن ڪاٽي؛
لاھي رک، لَطِيفُ چئي، مٿو وَٽِ ماٽي؛
تڪ ڏيئي پِڪَ پِيُ تون، منجهان گهوٽ! گهاٽي؛
جو وَرَنَھَ وِھاٽي، سو سِر وَٽ سَرو سھانگو.

بيت - 11

جي اَٿيئِي سَڌَ سُرڪَ جي، تہ ونءُ ڪلالڪي ڪُوءِ؛
مَھيسَر جي مَنڌَ جِي، ھتِ ھڏھين ھوءِ؛
جان رمز پروڙيم روءِ، تان سِرَ وَٽِ سُرڪِي سَڳُڻي.

بيت - 12

ناڻي ناھ ڪَڪُوھ، ڪي ملهہ مھانگو مَنڌُ؛
سَنباھج، سيد چئي، ڪاٽڻ ڪارڻ ڪَنڌُ؛
ھيُ تنِين جو ھنڌُ، مَن پاسِ مَرَنِ جي.

بيت - 13

عاشَق زھر پِياڪَ، وِھ ڏسِي وِھسَنِ گهڻو؛
ڪڙي ۽ قاتلَ جا، ھميشه ھيراڪَ؛
لڳين لنؤ، لَطِيفُ چئي، فَنا ڪيا فِراقَ؛
توڻي چِڪَنِنِ چاڪَ، تہ بہ آھ نہ سَلِن عامَ کي.

بيت - 14

مَ ڪَرِ سَڌَ سَري جي، جي تون ٽارِئين ٽُوھ؛
پِتي جنھن پاسي ٿئي، منجهان رَڳُن رُوح؛
ڪاٽي چَکُ ڪڪُوھ، لاھي سِرُ، لَطِيفُ چئي.

بيت - 15

سَڌَڙِيا شراب جون، ڪُھ پَچارُون ڪنِ؟
جُھ ڪاتَ ڪَلالنِ ڪڍيا، تہ موٽيو پوءِ وڃنِ؛
پِڪُون سي پِينِ، سِرَ جن جا سَٽِ ۾.

بيت - 16

سِرَ جُدا، ڌَڙَ ڌارَ، دوھَ جنين جا ديڳِ ۾؛
سي مَرُ ڪن پَچارَ، حاضر جن جي ھٿ ۾.

بيت - 17

اصل عاشقن جو، سِرُ نہ سانڍڻُ ڪمُ؛
سَؤ سِسِنئان اَڳَرو، سَندو دوسان دمُ؛
ھيُ ھڏو ۽ چمُ پِڪَ پِريان جِيَ نہ پَڙي.

بيت - 18

جي مٿي وٽِ مِڙَنِ، تہ سڀڪنھن سَڌَ ٿئي؛
سِرَ ڏني سَٽِ جُڙي، تہ عاشقَ اِئن اچنِ؛
لڌا تي لَڀَنِ، مُلِهہ مَھانگا سُپرينِ.

بيت - 19

مُلهہ مَھانگو قَطَرو، سِڪَڻُ شَھادت؛
اَسان عِبادتَ، نَظَرُ نازُ پِريَنِ جو.

وائي - 1

مَنڌُ پئندي مون، ساڄَنُ سھي سُڃاتو؛
پِي پِيالو عِشقَ جو، سڀڪِي سمجهيو سُون؛
پِريان سندي پارَ جِي، اَندرِ آڳ اَٿُون؛
جِئڻُ ناھي جَڳَ ۾، ڏينھن مِڙيئي ڏُون؛
اَلا، عَبۡدُاللَطِيفُ چئي، آھين تُون ئي تُون.

داستان ٽيون

بيت - 1

اُٿياري اٿي وِيا، مَنجهان مُون آزارَ؛
حبيبَ ئي ھڻِي ويا، پِيڙا جا پَچار؛
طَبيبن تَنوارَ، ھڏِ نہ وڻي ھاڻِ مون.

بيت - 2

اَورِ ڏُکَندو اُو ٿئي، ھادِي جنھن حَبِيبُ؛
تِرُ تَفاوتُ نہ ڪري، تنھنکي ڪو طَبِيبُ؛
رَھنُما رَقِيبُ، ساٿَرِ صِحتَ سُپِرين.

بيت - 3

ساٿَرِ صِحتَ سُپِرِين، آھي نہ آزارُ؛
مجلسَ ويرَ مِٺو ٿئي، ڪوٺِيندي قَھارُ؛
خَنجرُ تنھن خُوب ھڻي، جنھن سين ٿئي يارُ؛
صاحِبُ رَبُ ستَارُ، سوجهي رَڳُون ساھ جون.

بيت - 4

رَڳُون ٿيون ربابُ، وَڄَنِ ويلَ سَڀَڪَنھين؛
لُڇَڻُ ڪُڇَڻُ نہ ٿِيو، جانِبُ ري جَبابُ؛
سوئِي سَنڌِيندُم سُپِرِين، ڪَيسِ جنھن ڪَبابُ؛
سو ئِي عينُ عَذابُ، سو ئِي راحَتَ رُوحَ جي.

بيت - 5

سو ئِي راھ رَدِ ڪري، سو ئي رَھنُماءُ؛
وَ تُعِزُّ مَنۡ تَشَآءُ، وَ تُذِلُّ مَنۡ تَشَآءُ.

بيت - 6

سِڪِين ڪُھ سَلامَ کي، ڪَرين ڪھ نہ سَلامُ؟
ٻيا دَرَ تن حرامُ، اِيُ دَرُ جنِين ديکيو.

بيت - 7

مِٺايان مِٺو گهڻو، ڪَڙو ناھ ڪَلامُ؛
سُڪُوتُ ئِي سَلامُ، پِريان سَندي پارَ جو.

بيت - 8

پريان سَندي پارَ جي، مِڙيئي مِٺائي؛
ڪانهي ڪَڙائي، چَکِين جي چيتُ ڪري.

بيت - 9

تو جنِين جي تاتِ، تن پڻ آھي تنھنجي؛
‘فَاذکرُونِي اَذکرۡ کمۡ’، اِيَ پَرُوڙِج بات؛
ھٿِ ڪاتي ڳڙُ واتِ، پُڇَڻُ پَرِ پِرِين جي.

بيت - 10

پاٻوھي ھيڪارَ، مون کان پُڇيو سَڄَڻين؛
اَلَسۡتُ بِرَبِّکُمۡ، چَيائون جنھن وارَ؛
سَندي سورَ ڪِنارَ، تَنَ تَڏھانڪُون نہ لھي.

بيت - 11

پاٻوھيو پُڇَنِ، ڪِٿي ھٿُ حَبِيبَ جو؛
نيزي ھيٺان نِينھنَ جي، پاسي پاڻُ نہ ڪَنِ؛
عاشِقَ اَجَلَ سامهان، اوچي ڳاٽ اَچَنِ؛
ڪُسَڻُ قُربُ جَنِ، مَرَڻُ تَنِ مُشاھدو.

بيت - 12

ڪوٺي ڪُھي سُپرِين، ڪوٺي ڪُھڻَ ساڻُ؛
نيزي ھيٺان نِينھنَ جي، پاسي ڪر مَ پاڻُ؛
ڄُلُ، وِڃائي ڄاڻُ، عاشِقَ! اَجَلَ سامهون.

بيت - 13

ڪوٺڻُ قَريبَنَ جو، عينُ تَڙڻُ آھ؛
اِيَ اُلٽي ڳالَهڙِي، سِڪَ وَرَندِي ساھ؛
آسَرَ ھڏِمَ لاھ، ڇِنَڻُ ڳَنڍَڻُ اُنِ جو.

بيت - 14

ڪُھنِ تان ڪَرَ لَھنِ، ڪَرَ لَھنِ تان ڪُھنِ؛
سيئِي ماءِ! مُھنِ، سيئي راحتَ رُوحَ جِي.

بيت - 15

ڪُھي سو ڪَرَ لَھي، ڪوٺي سو قَريبُ؛
اِھا عادتَ سِکيو، ھر زَمان حبيبُ؛
تِڇي سو طبيبُ، سو ئي راحتَ رُوحَ جِي.

وائي - 1

ٿيندو تَنَ طبيبُ، دارُون منھنجي دَردَ جو؛
ٻُڪِي ڏيندُم ٻاجَهہ جِي، اَچِي شالَ عجيبُ؛
پِرِين اچي پاڻَ ڪِيو، سندو غورُ غريبَ؛
ڏُکندو سڀوئي ڏُور ڪيو، مَنجهون تَنَ طبيبَ؛
اَديُون! عَبۡدُاللَطِيفُ چَئي، ھاتِڪُ آھ حبيبُ.

سُرُ يمن ڪلياڻ

داستان پھريون

بيت - 1

تون حبيبُ، تون طبيبُ، تون دَردَ جي دَوا؛
جانِبَ! منھنجي جِيءَ ۾ آزَرَ جا اَنوا؛
صاحبَ! ڏي شِفا، ميان! مريضنِ کي.

بيت - 2

تون حبيبُ، تون طبيبُ، تون دارُون کي دَردَنِ؛
تون ڏِئين، تون لاھئين، ڏاتَرَ! کي ڏُکندَنِ؛
تڏھين ڦَڪِيُون فَرَقُ ڪن، جڏھين اَمرُ ڪريو اُنِ کي.

بيت - 3

ھڻَ حبيبَ! ھَٿُ کڻِي، ٻَنگان لَھي ٻاڻُ،
ماڳھيِن مون منھن ٿئي، جهوليءَ وِجهان پاڻُ،
اِن پَرِ ساجَن ساڻُ، مان مُقابلو مون ٿِئي.

بيت - 4

جِت حبيبَ ھڻنِ، نائُڪَ ڀَري نِينھن جِي؛
تِتي طبيبنِ، وِڄا وڃي وِسري.

بيت - 5

ھڻِين جي حبيبَ! محبتِي مَيا ڪري؛
پُڇان ڪينَ طبيبَ، ھوند گهائَنِ سين ٿِي گهارِيان.

بيت - 6

ڪانارِيا ڪُڻِڪَنِ، جنِين لوھ لِڱَنِ ۾؛
محبتَ جي ميدانَ ۾، پيا لالَ لُڇَنِ؛
پاڻهين ٻَڌنِ پَٽِيون، پاڻهين چِڪِيا ڪَنِ؛
وَٽان واڍوڙِيَنِ، رھي اَچجي راتڙِي.

بيت - 7

رھي اَچجي راتڙِي، تن واڍوڙِينِ وَٽاءَ؛
جن کي سورُ سريرَ ۾، گَهٽَ مَنجهاران گهاءَ؛
لِڪائي لوڪاءَ، پاڻهين ٻَڌنِ پَٽِيُون.

بيت - 8

اَڄُ پڻ ڪَنجهو ڪَنجهَہ، واڍوڙَڪِيءَ مَنھِينءَ؛
جُھ پڻ پِييَنِ سَنجهَہ، ھو پِنِيُون ھو پَٽِيون.

بيت - 9

سَگَهنِ سُڌِ نہ سُورَ جِي، گهايَلَ ڪيئن گهارِينِ؛
پِيَلَ پاسو پَٽَ تان، واڍوڙَ نہ وارِينِ؛
پَرِ ۾ پَچَنِ پِرينءَ لَئي، ھئي! ھنجُون ھارِينِ؛
سَڄَڻُ جي سارِينِ، تن رويو وِھامي راتڙي.

بيت - 10

سَگَهنِ سُڌِ نہ سُورَ جِي، ٿا رُنڪَن رَنجُوري؛
پِيا آھن پَٽَ ۾، مَٿِن مامُوري؛
لڳين لَئُن، لَطِيفُ چَئي، سَدا جِي سُوري؛
پِرتِ جن پُوري، تن رويو وِھامي راتڙي.

بيت - 11

آيَلِ! اُنِ نہ وِسَھان، ھنجُون جي ھارِينِ؛
آڻيو آبُ اَکينِ ۾، ڏيھ کي ڏيکارِينِ؛
سَڄَڻُ جي سارِينِ، سي نڪي روئن نہ چون ڪِي.

وائي - 1

وِرسِيا ويڄَ ويچارا! دِل ۾ دَردُ پِرينِ جو؛
اُٿِيو ويڄا! مَ وھو، وَڃو ڊَبَ کڻِي؛
ٻُڪي ڏيندا ٻاجَهہ جي، آيا سُورَ ڌَڻي؛
آيا جيءَ جِيارا، دِل ۾ دَردُ پرِينِ جو.

داستان ٻيو

بيت - 1

تَنَ طبيب نہ تُون، سُڌِ نہ لھين سُورَ جي؛
سانڍِ پنھنجا ڊَبَڙا، کَڏَ کڻي ۾ ڀُون؛
ڪانَ گُهرجي مُون، حياتِي ھوتَنِ ري.

وائي - 1

اَچِي سارَ لَھيجِ، ساجَنَ سُورَ تُماري آئوُن ماري!
سُورَ تُماري جي مَران، تان مُون ڏوھ مَ ڏيجِ؛
ڊَبَنِ ڀَري ھٿَڙا، دارُون، دوست! ڪَريجِ.

بيت - 2

ويڄنِ سين وائِيءَ پِيا، ڪِري نہ ڪيائون؛
جي پَندِ پاريائُون، تہ سِگهائي سَگها ٿِيا.

بيت - 3

آھي گَهڻو اَگَهنِ جو، تَرسُ طبيبنِ ؛
ڪيو وَسُ ويڄنِ، تان ڪِريءَ ري ڪينَ ٿئي.

بيت - 4

پاڙي ويڄَ ھئام، تان مون مُور نہ پُڇيا؛
تيلاھين پيام، مورَيسرَ اَکين ۾.

بيت - 5

ھارِيا! تو ھرِي، ڪُپَڇُ ڪايا سين ڪيو؛
ڪَرِئين جي ڪِرِي، تہ تون تَوانو ٿئين.

بيت - 6

جي ڀائِين پِرِينءَ مِڙان، تہ سِکُ چوران ڪِي ڌاتِ؛
جاڳَڻُ جَشَنُ جن کي، سُکُ نہ ساري راتِ؛
اُجِهي ٻُجِهي آئيا، وائي ڪَنِ نہ واتِ؛
سَلي سُوريءَ چاڙھيا، بيان ڪَنِ نہ باتِ؛
توڻي ڪُسَنِ ڪاتِ، تہ بہ ساڳِي سَلَنِ ڪينَ ڪِي.

بيت - 7

تڙي طبيبنِ، گهايَلُ گَهران ڪَڍيو؛
چِڪيا چاڪَ چِيھون ڪري، ڪَڙيُون مور نہ ڪَنِ؛
دوستَ جي درسنَ سين، پَئي ٺارُ ٺَپَنِ؛
وِرِچِيو ويڄَ وَڃنِ، آءُ تہ پِريَمِ! اُبھان.

بيت - 8

وَڍي جَنِ وِڌياسِ، وَري ويڄَ ئِي سي ٿِيا؛
تُرتُ ٻَڌائُون پَٽِيُون، روزِ ڪيائُون راسِ؛
ھينئڙا! تنِين پاسِ، گهارِ تہ گهايَلُ نہ ٿِئين.

بيت - 9

ويڄَ! مَ ٻُڪِي ڏي! اَلا چَڱِي مَ ٿِيان!
سَڄَڻُ مانَ اَچي، ڪَرَ لاھو ٿِي ڪَڏِھين.

بيت - 10

ھئين تہ ويڄنِ وَٽِ، تون ڪِئن جِيءَ جَڏو ٿِئين؟
سِرُ ڏيئي ۾ سَٽِ، ڪُھ نہ ڪَيءِ ڊَبَڙا؟

بيت - 11

ڪُٺِيس ڪُويڄَنِ، تَنَ طبيبَ نہ گڏيا؛
ڏيئي ڏنڀَ ڏَڏَنِ، پاڻان ڏِيلُ ڏکوئِيو.

بيت - 12

تَرسُ طبيبنِ جو، جَڏَنِ ڪيو نہ جاتِ؛
جو ويڄنِ جي واتِ، دارُونئان تنھن دُور ٿِيا.

بيت - 13

دارُون ۽ ڪارُون، جان ڪِي ڪيا ويڄَ مون؛
ٻُڪِي ڏيندا ٻاجَهہ جِي، نھاري ناڙُون؛
جن جون سيڻَ لَھنِ سارُون، تن تان ڏُکندو ڏُور ٿئي.

بيت - 14

اَگَهن مِڙِي اَڄُ، ڪيو سَڏُ صِحَتَ کي؛
ڏُور، ڏُکندا! ڀَڄُ، مِھريءَ مُنھن ڏيکاريو.

داستان ٽيون

بيت - 1

ھيءِ ھيءِ! وَھي ھاءِ، مَنَ ۾ محبوبنِ جِي!
جيرا جوشَ جَلائِيا، بُڪين ٻَري باھ!
پَسو مَچَ مَٿاءِ، جي ويساھ نہ وِسَھو!

وائي - 1

جِيءُ جياريو، جِيءُ جياريو، ڪين منھنجڙو ھاريو؛
پِرينِ جِيءَ پَچار، سيڻن جِيءَ سنڀارَ، جَڏڙو جِيءُ جياريو؛
اُڃيو تن عَمِيق مان، پِريُن پُوڄَ پياريو؛
مرضُ مريضن تان، اِشاري ساڻ اُتاريو؛
ڪَرَمَ ڪريمن جي مون کي، اَھکِيءَ مان اُڪاريو؛
سنئون مُنھن ڪري، سپرين! اَئِين نرمل نورَ نھاريو؛
سائلن جِئن سڏ ڪري، اَئِين طالحن کي تاريو.

بيت - 2

ڪانڊين ٽانڊين ٻاٻُرين، پَچان مَرُ پيئِي!
جيرا، جِگِرَ، بُڪِيُون، سيخُنِ ۾ ٽيئِي!
ويڄَنِئون ويئِي، ٿِي وھيڻِي سَڄَڻين!

بيت - 3

سَرُ جو سَڃِيو سَڄَڻين، ٻِيھرَ ٻاڻُ ڀَري؛
ڇِمڪِيو سو ڇوھ مان، ڪَڙ ڪَڙ ڪانُ ڪَري؛
جيرا، جِگِرَ، بُڪِيُون، لنگهي پِيو پَري؛
لڳو جِيءَ جَڙي، تاڻِيان، تِيرُ نہ نِڪري!

بيت - 4

پُڇُ پَتنگنِ کي، سندِيُون کامَڻَ خَبَرُون؛
آڻِيو وجَهنِ آڳِ ۾، جِيءُ پَنھنجو جي؛
جيري جنِين جي، لڳا نيزا نِينھن جا!

بيت - 5

پتنگ چائِين پاڻَ کي، تہ اَچي آڳِ اُجهاءِ!
پَچَڻَ گهڻا پَچائِيا، تون پَچَڻَ کي پَچاءِ!
واقُف ٿِي وِساءِ، آڳِ نہ ڏِجي عامَ کي.

بيت - 6

پَتنگُ چائِين پاڻَ کي، پَسِي مَچُ مَ موٽُ!
سَھائِيءَ سُپيرين جي، گِهڙُ تہ ٿِئين گهوٽُ!
اَڃا تون اَروٽُ! کُوري خَبَر نہ لھين!

بيت - 7

پَتنگن پَھُ ڪيو، مِڙيا مٿي مَچَ؛
پَسِي لَھسَ نہ لِچيا، سَڙيا مَٿي سَچَ؛
سندا ڳِچين ڳَچَ، ويچارن وڃائِيا.

بيت - 8

جي تَتو تَنُ تنُورَ جئن، تہ ڇَنڊي ساڻُ ڇَماءِ؛
آڻي آڳِ اَدب جي، ٻاري جانِ جلاءِ؛
بُرقعان اندر بازيون، پنھنجو سڀ پچاءِ؛
لُڇَڻُ لنؤُ، لَطِيفُ چئي، پَڌرِ ھڏِ مَ پاءِ؛
متان لوڪ لَکاءِ، وصالان وچ پَئي!

بيت - 9

اڃا تَنُوران، ڪالهہ ڪڍيائون سڄڻين؛
پڻ تايائون تڪڙو، وحدت جي وَڌان؛
محبتين مٿان، مچُ مُورائينِ نہ لھي!

بيت - 10

پَچائي پَھاڻُ، جن رساڻيو رُڪَ کي؛
تنين سندو ڄاڻُ، آھي آڳَڙيُنِ کي.

بيت - 11

ڌنءُ ڌنءُ ڌَمڻَ وار، اڄ پڻ آڳڙين جي؛
ٻاري مچ مَجاز جو، اوتيائون اڱارَ؛
ڌُوڌا! ٿِيُ مَ ڌارَ، جِمَ ڪَچو رُڪُ ڪڻيُون ٿئي.

بيت - 12

ڌُوڌا! تون نہ ڌَئِين! آڳِ اوڏو نہ وڃين!
اُلا جي عشق جا، سي تان تون نہ سَھين!
اُڀو اِئن چَئِين، تہ آئون آڳَڙيو آھيان!

بيت - 13

سِرُ سانداڻ ڪري، پُڇج گَهرُ لھارَ جو!
ڌَڪن ھيٺ ڌري، مانَ گڏينئي رُڪَ سين!

بيت - 14

سَھين جئن سانداڻ، ڌَڪن مٿي ڌَڪڙا!
وَھ وِڃائي پاڻ، ڏي ڏَٻائون ڏُڱرين.

بيت - 15

اَڄ آڳَڙيا آئيا، سُوڌا سِراڻِي؛
پياري پاڻِي، تيغُون ڪندا تکيون.

بيت - 16

اَڄ آڳَڙيا آئيا، سائُو ڪي سُڄاڻ؛
لاھيندا مُورياڻَ، رُڪُ ڪَرِيندا پڌرو.

بيت - 17

سَرھا ڏٺم سي، جن ساڃاءَ سِراڻِ سين؛
تيغَ تنِين جي کي، ڪَٽُ نہ لڳي ڪڏھين.

داستان چوٿون

بيت - 1

ايڪ پيالو! ٻہ ڄڻا! عشق نہ ڪري اِيئَن!
ليکيا جي لِکَڻ ۾، سي قرب رسندا ڪيئن؟
ھئڻ ڪيا ھيئَن، وانجيا، پَسُ! وِصال کان.

بيت - 2

ايڪ پيالو! ٻہ ڄڻا! عشق نہ ايئن ڪري!
آٽِي سي ايڪ ٿيا، جي گَتا نينھن ڳري؛
دوئِي ڌار ڌري، جُھ خُلَت خنجر آئيو.

بيت - 3

ايڪ پيالو! ٻہ ڄڻا! عشق نہ ڪري اَڌَ!
اِيَ تان، ساعر! سَڌَ، ڪَيَءِ جا قَوال سين.

بيت - 4

قاتلَ ڪمائِي ڪري، وَھ ماکي جي ڪن؛
وٽان ويھي تن، پِيجِ ڪي پياليون.

بيت - 5

ھوندو ھڏِ مَ سَنڌِ، لاءِ پياڪَن پانھنجو؛
پوڄَ پيارج پَنھيڙا، ويندا وٺيو ڪَنڌِ؛
تہ ھٽَ تنھنجي ھنڌِ، موکي! ڪو مانُ لھي.

بيت - 6

ھوندو ھڏِ مَ رَکُ، لاءِ پياڪَن پانھنجو؛
وٽِي واٽاڙئن کي، تان پياري پَرَکُ؛
سا لِکَ لھي ٿي لَکُ، جا تو ايندي اُنِ سين.

بيت - 7

گَهٽَنِ ۾ گُهٽِڪَنِ، وَٽيُون پِيَنِ وِھ گاڏيُون؛
بَرخِيز بدھ ساقِي! پيار کي پِريَن؛
پِڪين نہ پرچن، مٽ تڪيائون مَنجهيان.

بيت - 8

آڻي اُتر واءَ، موکيءَ مٽ اُپٽيا؛
مَتارا تنھن ساءَ، اَچن سِرَ سَنباھيو.

بيت - 9

وجهج واٽاڙُئن تي، ميخاني جي ماڪَ؛
ٿيندي سُڌ سڀڪنھين، ھنڌ ھنڌ پوندي ھاڪَ؛
پِرھ جا پياڪَ، جُھ سي اَڱڻ آئيا.

بيت - 10

جُھ سي اَڱڻ آئيا، تہ سَرو ڪندا سُڃ؛
سائِي ٿِيندين اُڃ، ھي پِيتو! ھو آڻ ڪِي!

بيت - 11

موکِي چوکِي نہ ٿئي، اصل اوڇِي ذات؛
وَٽيون ڏيئي واتِ، مَتارا تنھن ماريا.

بيت - 12

مَتارا مري ويا، موکِي! تون نہ مَرِين!
ڪيھيءَ پَرِ پَرِين، ڏُکِي! ڏاتارن ري؟

بيت - 13

مَتارا مري ويا، موکِي! تون بِي مَرُ؛
تنھنجو ڏوسُ ڏمرُ، ڪونَ سھندو اُنِ ري!

بيت - 14

سَري ڪين ڪيونِ، ويڻَ موکيءَ جي ماريا!
ڪو جو سخن ڪلال جو، پِتي تي پيونِ!
تھان پوءِ ٿيونِ، مرڻ مَتارنِ کي!

بيت - 15

ڪَنڌ ڪَٽارو، مُنھن وٽِي، عادت سندين اِيَ؛
تنين تِڪُون ڏنيون، جُنبِي منجهان جِيَ؛
سرو تن سَبِيَ، جَن حاصل ڪيو حال کي.

بيت - 16

موکِيءَ مَٺو نہ گُهريا، وِھ نہ وِھاٽيا؛
سُرڪِيءَ ڪاڻ، سيَد چئي، اُتي ٿِي آٽِيا؛
جي ڳالهين ڳَنڱاٽِيا، تن بَٺَنِ پاسي بُٺيون.

بيت - 17

سِرُ ڏيئِي سَٽِ جوڙ، ڪنھن پَرِ ڪَلالن سين!
ڪاتِي ڪَرٽُ ڪپار ۾، خَنجَرُ آڻي کوڙ!
مَرڻان مُنھن مَ موڙ، وَٽِي ٿِي وڌِ لھي!

بيت - 18

وَٽَ وَٽَ وٽِيءَ ۾، مَٽَ مَٽَ مَنڌُ ٻيو؛
قدر ڪيفَ ڪلال جو، پِياڪَن پيو؛
اَچن دُرسُ دڪان تي، ڪَنڌَ قبول ڪيو؛
سُرھا سِرُ ڏيو، چَکَن سُرڪَ سيَد چئي.

بيت - 19

ڪلالنئون ڪاءِ، مَتِ نہ سِکِين مون ھنئان!
روئندي رات وِھاءِ، چِڪائِيندي بَٺيُون!

وائي - 1

دوسُ پيھي در آيو، ٿيو ملڻ جو ساعيو؛
ڏِينھين پُڄاڻئُون آڻي اسان ڪي، مولي مُحب ملايو؛
ويو وِڇوڙو، ٿيو ميلاپو، واحد واءُ واريو؛
ھو جَنھين جو ڏَسُ ڏُوراڏو، اوڏو اَڄ سو آيو؛
عَبۡدُاللَطِيفُ چئي، اَچِي عجيبن پاڻ فَضلُ فرمايو.

داستان پنجون

بيت - 1

صوفِي سالم سي ويا، جي اَڪثر سين اَڏيارَ؛
بازي بازِندنِ کي، آھي اَويسارَ؛
پِريا سين پَھڪارَ، رِندِيءَ رَساڻي ڪيا.

وائي - 1

وِسارج مَ ويڻَ، جوڀن ٻہ ٽي ڏينھڙا.
لوٺيُون سَھنِ لوڪ جا، وِھاڻِيءَ ٿيون ويڻَ؛
اصل اَسارِيُنِ جا، سُتي وِيَڙا سيڻَ؛
جيڏيون! جي مان وِسَھو، ننڊ مَ ھيريو نيڻَ؛
راتڙيُون جاڳن جي، سي آئون ڪندڙي سيڻَ؛
آڌيءَ رات اُٿِي ڪري، جهل تون نِنڊان نيڻَ.

بيت - 2

صوفِيءَ سيرُ سڀِن ۾، جئن رڳن ۾ ساھ؛
سا نہ ڪري ڳالهڙِي، جئن پويون پروڙي پساھ؛
آھس اِيُ گناھ، جي ڪا ڪَري پَڌرِي.

بيت - 3

ڏِني ڏُکويا، اَڻ ڏِني راضي ٿيا؛
صوفِي تي ٿيا، جئن ڪِينَ کنيائون پاڻ سين.

بيت - 4

صوفِي لاڪوفِي، ڪونَ ڀانئيس ڪيرُ؛
منجهيان ئِي مَنجِهہ وڙھي، پڌر ناھس پيرُ؛
جنين ساڻس ويرُ، ٿئي تنين جو واھرُو.

بيت - 5

صوفِيءَ صاف ڪيو، ڌوئِي ورق وُجُود جو؛
تھان پوءِ ٿيو، جيئري پسڻ پرينءَ جو.

بيت - 6

صوفِي چائِين، سَڌَ ڪرين! صُوفين اِيَ نہ صلاحَ؛
ڪاٽي رک ڪُلاھ، وجهہ اُڇلي آڳ ۾.

بيت - 7

جي ڪُلاھ رکين ڪنڌ تي، تہ صوفي سالم ٿِيءُ؛
وِھ وٽِي ھٿ ڪري، پُر پيالو پِيءُ؛
ھنڌُ تنِين جو ھيءُ، جن حاصل ڪيو حال کي.

بيت - 8

جُسي ۾ جَبار جو، خَفِي خِيمو کوڙ؛
جَلِي تون زبان سين، چار ئِي پھر چور؛
فڪر سين فُرقان ۾، اِسم اعظم ڏور؛
ٻيا در وڃي مَ ووڙ، اِيُ اَمُلُ اِئائِين سَپَجي.

بيت - 9

عالَم آئوُن ساڻ، ڀَريو ٿو ڀيرَ ڪري؛
پاڻ نہ آھي ڄاڻُ، مانڊِيءَ مَنڊُ پکيڙيو.

بيت - 10

طَالِبُ ڪَثَرَ، سونھن سَرُ، اِيَ رومِيءَ جِي رُوءِ؛
جنِين ڏٺي جُوءِ، تني ڪُڇيو ڪين ڪِي.

بيت - 11

طَالِبُ ڪَثَرَ، سونھن سَرُ، اِيَ رومِيءَ جِي راءِ؛
ماڙھو اِتِ ڪِياءِ، مَنڊُ نہ پسين مَنڊيو!

بيت - 12

طَالِبُ ڪَثَرَ، سونھن سَرُ، روميءَ چيو آھي؛
تاڙِي جي لاھي، تہ مَنجِهين مُشاھدو ٿئي.

بيت - 13

ظاھر ۾ زاني، فِڪرَ منجهہ فنا ٿيا؛
تنين کي تعليم جِي، ڪُڙِھ اندر ڪانِي؛
حرفُ حَقانِي، دَورُ ڪيائون دل ۾.

بيت - 14

جن کي دَورُ دَردَ جو، سبق سُورَ پڙھن؛
فِڪرَ فَرَھي ھٿ ۾، ماٺ مُطالع ڪن؛
پَنو سو پڙھن، جنھن ۾ پَسن پِرينءَ کي.

بيت - 15

سا سِٽَ نہ سارينِ، اَلف جنھن جي اَڳ ۾؛
ناحَقُ نھارينِ، پنا ٻيا پِرينءَ لئ.

بيت - 16

سا سِٽَ ساريائون، اَلف جنھن جي اَڳ ۾؛
”لاَ مَقصُودَ فِي الدَّارَينِ“ اِن پَرِ اُتائون؛
سَڳَرُ سوٺائُون، ٿيا رَسِيلا رحمانَ سين.

بيت - 17

اَکرَ پڙھي اَڀاڳِيا! قاضِي ٿئين ڪِياءِ؟
ڀيرِئين ۽ ڀانئِئين، ايڏا اِئن نہ آءُ!
اِنَ سُرڪِيءَ سندو ساءُ، پڇج عَزازِيل کي.

بيت - 18

عاشق عَزازِيل، ٻيا مڙيئي سَڌڙِيا؛
منجهان سِڪَ سَبِيلَ، لعنتِي لال ٿيو.

بيت - 19

جو مون پڙھيو پاڻ لَئ، سبقُ سابِقُ جو؛
پھرين سُڃاتم پانھنجي، نفسَ جو نھو؛
جِي عَرفانُ اَصَل ۾، ٿي رُوحن روزَ ڪيو؛
وري وَرَقُ پيو، گڏيم وَڍُ وصال جو.

بيت - 20

پَڙھيو ٿا پڙھنَ، ڪَڙھن ڪين قُلُوب ۾؛
پاڻان ڏوھ چڙھنَ، جئن وَرَقَ ورائين وِتَرا.

بيت - 21

اَکر پڙھ اَلف جو، وَرَقَ سڀ وسار؛
اَندر تون اُجار، پنا پڙھندين ڪيترا.

بيت - 22

جئن جئن وَرَقَ وَرائِين، تئن تئن ڏٺو ڏوھ؛
تنھن ڪَھڻِيءَ ڪبو ڪوھ؟ جي رھڻِيءَ رھيو نہ سُپرين.

بيت - 23

ڪاتِبَ! لِکِين جئن، لايو لامُ اَلف سين؛
اَسان سڄڻُ تئن، رھيو آھي روح ۾.

بيت - 24

تھڙا چالِيھا نہ چالِيھَ، جھڙوپسڻ پرينءَ جو؛
ڪھڙي ڪاتِبَ! ڪَرِئين، مٿي پنن پِيھ؛
جي ورقَ وارِين وِيھَ، تہ اَکر اُھوئِي ھيڪڙو.

بيت - 25

تَنُ کُڏِي، مَنُ حُجرو، ڪيم چاليھا رَکُ؛
ڪوھ نہ پُوڄيو پُوڄئين، اَٺئِي پھر اَلَکُ؟
تان تون پاڻُ پَرَکُ! سَڀَڪَنھن ڏانھن سامهون.

بيت - 26

سَڀَڪنھن ڏانھن سامهون، ڪو ھنڌ خالِي ناھ؛
اَحَدا جي اَرَکَ ٿيا، سي ڪانئرَ ڪبا ڪانھ؟
مُحبُ منجهين مَنَ مانھ، مون اَڄاڻندِيءَ اُجِهيو.

داستان ڇھون

بيت - 1

دائودِي دَيُون ڪري، رَنڪَنِ ڪونهي رنگُ؛
گهوڙِيءَ ھيٺ اَيَنگُ، ڪاھيو پاکَرئين ھڻي.

وائي - 1

عشق تمام، برھ تمام، وو! مئن لُوٺي يارَ لوڪو!
سيجَ سُتي نُون جَهپَ نہ آوي، نيڻين ننڊ حَرامُ؛
راتيان جاڳڻُ، صاحبُ سنڀالڻُ، اِي فقيران دا ڪامُ؛
مَتِ عقلَ دي مُنجِهہ گئِي، آيا عشق اِمامُ.

بيت - 2

دائودِي دَيُون ڪري، رَنڪَنِ ڪونهي چيتُ؛
گهوڙِيءَ ھيٺ سُچيتُ، ڪاھيو پاکَرئين ھڻي.

بيت - 3

او قابِيلَ! اَکين ۾، توکي باري بانَ؛
اُڀو اَڳرايُون ڪرين، ماڳِ ھڻيو مَستانَ؛
جانبَ! تون زيانَ، اَکين سين ايڏا ڪرين!

بيت - 4

جي ھو پائِينِ ڪانُ ڪَمانَ ۾، تہ سينو سِپَر رکُ؛
منھن ۾ معشوقن جا، چاڪَ چَٽڪا چَکُ؛
سورِي ڀانءِ مَ شڪُ، عاشقُ ٿِيُ تہ اُبھين.

بيت - 5

جي ھو پائينِ ڪانُ ڪَمانَ ۾، تہ سينو سِپَر ڏيجِ؛
منھن ۾ معشوقن جا، جهالُو ٿي جهليجِ؛
پاھان پَڳَ مَ ڏيجِ، عاشقُ ٿِيُ تہ اُبھين.

بيت - 6

پائي ڪانُ ڪَمانَ ۾، ميان! مار مَ مون؛
مون ۾ آھين تون، متان تنھنجو ئِي توکي لڳي.

بيت - 7

ڪيو ڇڏين ڪانُ، ھڏَ نہ ھڻائين ٿا؛
ٿيا جي نيشانُ، تہ پھرئين سان پورا ھئا.

بيت - 8

لورِي جِت لڳوم، اُتِ اُڀو ئِي آھيان؛
سورھ پرين سَندوم، مانَ ٻاجهائي ٻيو ھڻي!

بيت - 9

محبت جي ميدان ۾، ڪر پَڙاڏو پَٽُ؛
سِرُ سورِيءَ، ڌَڙُ ڪُنگرين، متان ڪُڇِين ڪَٽُ!
عشق نانگ نِپَٽُ، خبر کاڌن کي پوي.

بيت - 10

محبت جي ميدان ۾، سِرَ جو ڪر مَ سانگُ؛
سورِيءَ سُپيرِين جي، چَڙھ تہ ٿئين چانگُ؛
عشق آھي نانگ، خبر کاڌَنِ کي پوي.

بيت - 11

عشق نہ آھي راند، تہ ڪي ڪَنسِ ڳَڀرُو؛
جِيَ جُسي ۽ جانِ جِي، ڀڃي جو ھيڪاندِ؛
سِسِي نيزي پاندِ، اُڇل تہ اَڌ ٿئي.

داستان ستون

بيت - 1

عاشقن الله، ويروتار نہ وسري؛
آھ ڪَرِيندي ساھ، ڪڏھن ويندو نڪري.

وائي - 1

سُپيريان جي سونھن جِي، ڳالهہ ڪِينَ وڃي؛
وڃِي دَرِ دوستن جي، سُوريءَ سِرُ ھڄي؛
عاشقَ اَنگُن چڙھيا، ٻيو سَڀڪو ڀَڄي؛
پُڇِجِ پوءِ پِرِيتَڻون، پھرين سِرُ سَڄي؛
عاقِلَ ئِي اوڇُون ٿيا، ڀورو ڪِينَ ڀَڄي.

بيت - 2

عاشق اِئن نہ ھونِ، جئن تون سَڄي اَڱرين؛
وڃي در دوستن جي، رَتُ ڏِھاڻِي رُون؛
ٻِيَ پَرِ ڪَنھين نہ پوَن، ماڪُرِ محبوبنِ سين.

بيت - 3

جان عاشقَ مٿي رَتُ، تان دعوىٰ ڪري مَ نِينھن جِي؛
سائو مُنھن، سُونھن گئِي، سِڪَڻَ اِيُ شرط؛
نَڪِي گوڏِ گَرَٿُ، مٿا سِرَ سؤدا ڪري.

بيت - 4

اَڃا تو منجهان، ڪَکَ ڇُتي رتُ نڪري!
منھن ۾ محبوبن جا، ڪئن جَهلِيندي گهاءَ؟
سو تون ڪُڄاڙيا، سِڪَڻَ جون سَڌُون ڪرين؟

بيت - 5

سِڪڻُ ۽ سورِي، ٻئي اَکَرِ ھيڪڙي؛
وِھڻُ واٽَڙِيُن تي، ڪارَڻُ ضرورِي؛
ٻِنهي جِي پُورِي، جِيءَ ڏني رِيَ نہ جُڙي.

بيت - 6

جيڪِي سِڪَڻُ سِکُ، ناتَ پَسُ سِڪندئين؛
پاسي تنين مَ لِڪُ، نِينھن نہ سُڃاڻن جي.

بيت - 7

عاشقَ! معشوق جِي، وٺِي ويھُ ڳَرِي؛
جِمَ وِرچي ڇَڏئِين، سَندِي دوست دَرِي!
ڏِيندا ٻُڪِي ٻاجَهہ جِي، ويندءِ ٺَپَ ٺَرِي؛
اَسان تان نہ سَرِي، تون ڪئن سَرِي سپرين؟

بيت - 8

عاشقَ! معشوقن جو، وٺِي ويھ دُڪاڻ؛
پَئِجِ پيش پِريُنِ جي، پَٽِيءَ وجِهي پاڻ؛
تہ تون تنِين ساڻُ، سدا رھين سُرخُرو.

بيت - 9

عاشقَ! معشوق جو، وٺِي ويھج گَهٽُ؛
جِمَ وِرِچِي ڇَڏئين، موکِيءَ سندو مَٽُ؛
ڪري سِرَ جي سَٽُ، پِيِجِ ڪي پِياليُون.

داستان اٺون

بيت - 1

ھرَ ھرَ ھرائِي، وڃڻ دَرِ دوستن جي؛
پاڙي ڏانهن پِرينِ جي، اُڄُ مَ اَوائِي!
اَلڙُ ٿِي آڇِ مَ تون، واٽاڙُن وائِي؛
لائِيندءِ، لَطِيفُ چئي، سُوران سَرھائِي؛
ڳُجهو ڳالهائِي، پِرتِ وَٽجي پاڻ ۾.

بيت - 2

سُورُ جنين کي سَريو، سَرِي تن صحتَ؛
مِٺِي مصيبت، آھي عاشقنِ کي.

بيت - 3

جي پياري پاڻَ، تہ ڪَرَھو ٿِي پاڻِي پِئين؛
اَڳي اِنَ نِياڻ، اَڻَ ڪوٺيو ڪونَ گِهڙي.

بيت - 4

اَڻَ ڪِي عَيان نہ ٿئي، ڪِي پروڙي ڪونَ؛
سچِي جيھي سونَ، منھن نہ پيئِي ماڙھوئين.

بيت - 5

اَڻَ ڪِي عَيان نہ ٿئي، ڪيِ پروڙي ڪونَ؛
سا سُونھين ٿئي سونَ، اَمُرُ عطا جنھن جو.

بيت - 6

ڇِنَنِ توءِ مَ ڇِنُ ، پاءِ اُميرِي اُنِ سين؛
جي اَوڳڻ ڪَنِئِي، اَسُونھين! تہ تون ڳُڻان ئِي ڳِنُ ؛
پاند جهليو تون پِنُ ، ھن سُونھاري سَڱَ ۾.

بيت - 7

نَمِي کَمِي نھار تون، ڏَمَرُ ڏولائو؛
ٿِيَئِ ساڃائو، جي اُڀِئين اِنھيءَ پيرَ تي.

بيت - 8

کَمُ! کَمَندنِ کٽيو، ھارايو ھوڙَنِ؛
چکيو نہ چُوندنِ، ھو جو ساءُ صبرَ جو.

بيت - 9

کَمَندَڙَن گَهرِ کِين، چَوَندڙ چڱا نہ ٿيا؛
ويڻَنھون ويڌُ پَئي، ھٿِ نہ اَچي ڪِين.

بيت - 10

ھو چَوَنِئِي، تون مَ چؤ، واتان ورائي؛
اَڳُ اَڳَرائِي جو ڪري، خطا سو کائي؛
پاندَ ۾ پائي، ويو ڪِيني وارو ڪِينَ ڪي.

بيت - 11

ڪِنِين ڪِينَ پِرائيو، ڪِيني منجهان ڪِين؛
جي ھوءِ سَٽاڻِي سِيڱ، تہ زِھ ڇِني جوکو ٿئي.

بيت - 12

اَڻ چَوندَنِ مَ چؤ، چَوندَن چيو وسار؛
اَٺئِي پھرَ اَدبَ سين، پَرِ اِھائي پارِ؛
پايو مُنھن مُونن ۾، غُربت ساڻ گذار؛
مُفتِي منجهہ وھارِ، تہ قاضيءَ ڪانيارو نہ ٿئين.

بيت - 13

جِنِين سَندِيءَ ”ٻوڏِ“ ۾، ڀَتون ڀَتين ”جِيءُ“؛
تَنَ! تنين سين پِيءُ، اوڏا اوڏي پَکَڙا.

بيت - 14

ويٺي جِنِين وَٽِ، ڏُکَندو ڏاڍو ٿِئي؛
سا مَجِلس ئِي مَٽِ، جي حاصل ھوءِ ھزارَ جو.

بيت - 15

وَيٺي جِنِين وَٽُ، ڏُکَندو ڏُور ٿِئي؛
تَنَ! تِنِين سين ڪَٽِ، اوڏا اَڏي پَکَڙا.

وائي - 1

یار سڄڻ جي فراقَ، ڙي جيڏيُون! آئون ماري!
دَر دوسنِ جي ڪَئيِن جو هوندا، مُون جيها مُشتاق،
جاٿي ڪاٿي محبوبن جي، آهِ حُسن جي هاڪ،
سُرمو سَهي ڪر اَکين جو، خاص پِريان جي خاڪ،
عبداللطيف چئي، پرين اَسان جو هميشه آحُسناڪُ.

سُرُ کنڀات

داستان پھريون

بيت - 1

ڀَلا ئِي آهِينِ، پِرِين ڀَلائِيءَ پانھنجي؛
سَٻاجها سِرِ چَڙهيو، ڏوراپو نہ ڏِينِ؛
مان ڏي مَديُون ٿِينِ، سَڄَڻَ سَڄايِن ۾.

بيت - 2

تون چَنڊَ! اُهوئِي، جو هُتِ پَسِين ٿو پِرِينءَ کي؛
آڏِتُ چئج اُنِ کي، ڏِيانءِ جو روئِي؛
هيڪاندِيءَ هوئِي، سانگُ مَ پَوي سَڄَڻين!

بيت - 3

مَرُ هيڪاندا هُونِ پِرِين، سانگِ مَ وڃن سيڻَ!
رهيا آهِينِ روحَ ۾، نِتُ جِنِين جا نيڻَ؛
وِماسِيا جِن ويڻَ، ٿو تارِيءَ تَڳي تِنِ هِنئون.

بيت - 4

رات سَھائِي، ڀُون سَنئِين، ڀائِي! گُهرجي ڀَلُ؛
آهُرَ ۾ ايلاچِيُون، چَندَن چَرِي چَلُ؛
مون توئِي سين ڳالهڙِي، ٻِئي ڪَنھِين مَ سَلُ؛
هاهُرَ ڪندو هَلُ، تہ کِجايُون کَرَنِ کي.

بيت - 5

چوڏهِينءَ چَنڊَ! تون اُڀِرين، سَھسين ڪَرِئين سينگارَ؛
پَلَڪَ پِريان جي نہ پَڙِين، جي حِيلَنِ ڪَرِئين هَزارَ؛
جھڙو تون سَڀَ ڄَمارَ، تھڙو دَمُ دوست جو.

بيت - 6

سھسين سِجَنِ اُڀري، چوراسِي چَنڊَنِ؛
بالله ري پِرِيَنِ، سَڀَ اُونداهِي ڀانئِيان.

بيت - 7

چَنڊَ! تنھنجِي ذاتِ، پاڙيان نہ پِرِيُنِ سين؛
تُون اَڇو ۾ راتِ، سَڄَڻَ نِتُ سوجهرا.

بيت - 8

چَنڊَ! چوانءِ سَچُ، جي مَٺِي نہ ڀانئِئين؛
ڪَڏهن اُڀرِين سَنهڙو، ڪَڏهن اُڀرِين ڳَچُ؛
مُنھَن ۾ ٻَريئِي مَچُ، تو ۾ ناھِ پيشانِي پِرِينءَ جِي.

بيت - 9

کَڻِي نيڻَ خُمارَ مان، جان ڪيائون نازُ نَظَرُ؛
سُورجَ شاخُون جَهڪِيُون، ڪُوماڻو قَمَرُ؛
تارا ڪَتِيُون تائِب ٿيا، ديکِيندي دِلبَرُ؛
جَهڪو ٿيو جَوهَرُ، جانِبَ جي جَمالَ سين.

بيت - 10

تارا تيلِيءَ رُوءِ، لُڌا لالَنَ! اُڀِرِين؛
جَھڙِي تو صُبوح، تَھڙِي صافِي سَڄَڻين.

بيت - 11

توڏانهن گهڻو نِھاريان، تارا! تيلاهِين؛
سَڄَڻُ جيڏاهِين، تون تيڏاهِين اُڀِرين.

بيت - 12

هُنَ تاري، هُنَ هَنڌِ، هُتِ منھنجا سُپرِين؛
سَڄَڻَ ماکيءَ مَنڌِ، ڪَؤڙا ٿين نہ ڪَڏَهِين.

بيت - 13

تارا، تِرَ، تِروڪِڻيؤن، مَٿِن ڦُلَڙيُون؛
کوءِ! سي راتَڙِيُون، جي مون پِرِينءَ پُڄاڻا پيئِيُون.

وائي - 1

وَهلِي وَنءُ مَ وِهامِي! رَهُ رات! رائِينديس پرِينءَ کي.
شَمع ٿِينديَس شَب ۾، اِن خوشيء کان کامِي؛
بابُوئن سندِي باه جِئَن، ٻَران شال اُجهامِي!
پِرتِ جا پِيتَم جِي، سا ڪِينَ پروڙي عامِي؛
مونکي مون پِريُن جو، آهي دَردُ دَوامِي؛
آهيان يارُ سَيَدَ جو، ڪانَ رهِي ڪا خامِي؛
هُوءَ جا لَنؤُ، لَطِيفُ چئي، مونکي آهي مُدامِي؛
روشَنُ ٿِيان رُڃُنِ ۾، جي هُئان لَنؤُ اِنھيءَ لامي؛
ڪارِي سا قِيامَ سَنئِين، هوتُ جنھنجو حامِي؛
آيَم تَنھِين لوڪَ سان، جيسِين مان چَوَن سامِي.

داستان ٻيو

بيت - 1

ناسِيندي نِگاهَ، پھرين ڪج پِرِينِ ڏي؛
اَحوالَ عاجزن جا، آکِجِ لَڳِ اللهَ؛
روزُ نِھارينِ راهَ، اَکيُون اَوهانجي آسِري.

وائي - 1

سَڌين سيڻَ نہ هُونِ، نِينھُن نِياپي نہ ٿِئي؛
ڪارِيءَ رات رَتَ ڦڙا، جان جان نيڻَ نہ رُونِ؛
موٽَڻ جنِين ميھڻو، پِڙَ تي سيئِي پُونِ؛
جِن مُسافر سُپِرِين، سي مَرُ رويو رُونِ.

بيت - 2

چَڱا چَنڊَ! چَئيجِ، سَنِيھا کي سَڄَڻين؛
مَٿان اَڱڻ اُڀرِي، پِريُنِ جي پَئيجِ؛
جِهيڻو ڳالهائيجِ، پيرين وجِهي هَٿڙا.

وائي - 2

توڻي تَڙِئين تُون، يا اَلا! تو دَرُ توءِ نہ ڇڏيان!
مون کي سو مُشاهِدو، جي مُنھن نہ ڏِئين مُون؛
مُون ٻيا درَ گهڻا نِھاريا، آهِئين تُون ئِي تُون.

بيت - 3

اُڀِرُ چَنڊَ! پَسُ پِرِين، تو اوڏا، مُون ڏُورِ؛
سَڄَڻَ سُتا وِلَهہ ۾، چوٽا ڀَري ڪَپُورِ؛
پيرين آئون نہ پُڄڻِي، ٻاٻُل ڏِئي نہ ٻُور؛
جنھن تي چڙهِي اَسُورِ، سَنجهي سَڄَڻَ سِيٽيان.

بيت - 4

ڌَڻِي! ڪَرِيندين ڪَڏهِين، حياتِيءَ هيڪاندِ؟
مَنَ ۾ مُشتاقَنِ جي، ڪِي رنجائي راندِ؛
پِرِين ڏيساندَرَ پاندِ، ڳُجُهہ ڳَرهِيان ڪن سين؟

بيت - 5

هِنئَڙي سَڄَڻَ سارِيا، ڪِٿي هُوندَمِ هيرَ؟
اَچِي لالَنَ! نہ ڏِئين، مَٿي پَلَنگَن پيرَ؟
ٿِي ورُونھڻ ويرَ، ڳُجُهہ ڳَرَهِيان ڪن سين؟

بيت - 6

ڪَرَهو نہ ڪيڪانُ، پيرين آئون نہ پُڄڻِي؛
جو مون راتِ رَساڻي، نيئِي ساجَنَ ساڻُ؛
مُون نہ وَهِيڻو پاڻُ، ويٺِي نيڻَ نِچوئِيان.

بيت - 7

ڪَرَها! ڪَسَرَ ڇَڏِ، وِکَ وَڌَندِي پاءِ؛
منھنجو هلڻ اُتَھِين، جِتي جانِبَ جاءِ؛
توکي چَندَنُ چارِيان، ٻيو وَڳُ، لاڻِي کاءِ؛
اِئين اُٺَ! اُٺاءِ، جِيئن هوندِيءَ رات هُتِ مِڙُون.

بيت - 8

ڪَسَرَ ڇڏ ڪَنواٽَ! وِکُون وِجُهہ وَڌَندِيُون؛
سَنئِين سُپيرِيُنِ جِي، وِنگِي ڀانءِ مَ واٽَ؛
ڇَڏ جهورِي، ڏي جهاٽَ، تہ هوندِيءَ رات هُتِ مِڙُون.

بيت - 9

آڻي ٻَڌُمِ وَڻَ جاءِ، مانَ مُکريُون چَري؛
ڪُڌاتُورو ڪَرَهو، لِڪيو لاڻِي کاءِ؛
اِنَ مَئي سندي، ماءِ! مُون کي ڳالهڙين ڳوڙها ڪيو.

بيت - 10

مَيا! مَڃُ مِنٿَ، اَڄ منھنجي ڪَرَها!
جهاڳِيندي جَرَ پَٽيُون، مَتان ڪَرِئين ڪَٿَ؛
سُپيرِيان جي سَٿَ، مُون کي نيئِي ميڙِئين.

بيت - 11

ڳَلِ ڳانا ياقُوتَ جا، موتِيُنِ ڳُتيَس مالَ؛
ڪَدِيفي جِي ڪَرَها! هيدِي پايَنءِ حالَ؛
چَندَنُ چارِيَنءِ جالَ، جي مُون رات رَساڻِئين.

بيت - 12

مَيا! تو مَھارَ، سڄِي پايان سونَ جِي؛
چارِيَنءِ چَندَنَ چوٽِيُون، نايو ميندِيءَ ڏارَ؛
سَندِي پِيَ پَچارَ، جي مُون رات رَساڻِئين.

بيت - 13

اُٺُ نہ وڃي وَڳَ سين، چَري نہ چانگو؛
لَڳيسِ نائُڪَ نِينھَن جِي، نِھوڙِيو نانگو؛
ڇَڏي سِرَ سانگو، رڙهي رَندِ پِرين جي.

بيت - 14

وِهي مَنجهين وَڳَ، کَٿُورِيءَ ڏارَ چَري؛
ماءِ! منھنجي ڪَرَهي، پَڌَرِ پَڳَ نہ لَڳ؛
جَڳَ سين جھڙو جَڳَ، هِنئين سين هُتِ چَري.

بيت - 15

اَڄ نہ اَڳينءَ ڍارَ، ڪَرَهو جيئن ڪالهہ هو؛
اَڱَڻَ آيو نہ ڪري، پاهوڙي پَچارَ؛
جيڪُسِ مَنجهہ قَطار، ڪا وَلِ چِنائين وِهُ جي.

بيت - 16

مَيي ماڪائِي، وِڌو واتُ وَليُن کي؛
خَبَر ٿِي کيٽَ ڌَڻيُنِ کي وِڏُوڙا واهِي؛
ڪَرَهي ڪاڪَتَ ڇڏِي، وَريسِ نہ وائِي؛
چانگي چَرِيائِي، ويئِي ويچاري وِسرِي.

بيت - 17

وَٽي سيٽَ سُوَٽَ، پاءِ پنھنجي ڪَرَهي؛
وَليُون واسَ وَرنيُون، پَھرِيُون مَٿي پَٽَ؛
چانگي چَٽِي چَٽَ، تہ پوءِ نہ رَهَندو پَئِدَ ري.

بيت - 18

ڪَرَهي کي ڪَئِين، وِڌَمَ پَئدَ پَلَڻَ جا؛
ليڙو لاڻِيءَ کي چَري، نِيَرَ ساڻ نَئِين؛
چانگي سَندي چِتَ ۾، صاحبَ! وِجُهہ سَئِين؛
اوباهيوس اَئِين! لُطفَ ساڻُ لَطِيفُ چئي.

بيت - 19

چانگي چَئِي چُڪياسِ، مَٿان اَڪَ نہ اُلَھي!
جنھن وَلِ گهڻا وِهاٽيا، اُنَ سين آرِ لَڳياسِ؛
چوڌارِي چَندنَ وَڻَ، پَچِي پُوڄَ پِياسِ؛
رُئاري رَتُ ڪَياسِ، هِنَ ڪُڌاتُوري ڪَرَهي.

بيت - 20

اُٿي اَڙائِينس، ڇڏيو تہ ڇيڪَ ٿِيو؛
کارايان، کِڙِيو وڃي، پَلاڻي پائِينسِ؛
ڏانوَڻِ تنھن ڏائِينسِ، جِئن چَري ۽ چِنگهي ڀُڻو.

بيت - 21

دُو دَستِي، دُو پيرَ، سِيني سَنگَهرَ رُڪَ جِي؛
ماءِ! مُنھنجي ڪَرَهي، تازي ڦُلَنِ هيرَ؛
تنھن ڪامَڻَ ڪَندِي ڪيرَ؟ جو مُونھِين وَٽِ مَسَ رَهي!

بيت - 22

ڪِنين ڪامَڻَ ڪَياءِ؟ ڪِيئَن ڀَنڀولِئين؟ ڪَرَها!
اَکِيُن مَٿي اَکيا، پِڙَ ۾ پيرَ گَٺاءِ!
وَڳَ ڪِ وِسرِياءِ؟ ٻَڌو جِئَن گهاڻي وَهِين.

بيت - 23

کائي نہ کَٽَڻھارَ، چَندَنَ جا چُوپا ڪري؛
اَگَرَ اوڏو نہ وَڃي، سِرکَنڊَ لَھي نہ سارَ؛
لاڻِيءَ جي لَغارَ، مَيو مَتارو ڪيو.

بيت - 24

چانگا! چَندَنُ نہ چَرِين، مَيا! پِئَين نہ موڪَ؛
اَگَرَ اوڏو نہ وَڃِين، ٿُڪيو ڇَڏِئين ٿوڪَ؛
لاڻِي وِچان لوڪَ، تو ڪَھڙي اَکرِ آئڙِي؟

بيت - 25

جِئان ڪوڙِ ٻہ ڪاٺيُون، پَنجين لَکين پاءُ؛
مَيو تنھن ماڳاءِ، ڏِيھاڻي ڏارَ چَري.

بيت - 26

لَکِ لاکِيڻو ڪَرَهو، ڪوڙين ڏيئي ڪاهِ؛
ايلاچيون آهُرَ ۾، پُوڄَ مَيي کي پاءِ؛
ڪَٿ نہ ڪَندو ڪاءِ، جُھ پَلاڻيو تہ پِرِينءَ مِڙي.

سُرُ سريراڳ

داستان پھريون

بيت - 1

مانَ پُڇَنِئِي سُپِرِين، چِتان لاھ مَ چَرُ؛
اُنِين جا اَمُرَ، کَڻُ تہ خالي نہ ٿئين.

بيت - 2

مانَ پُڇَنِئِي سُپِرِين، چِتَ ۾ رکِج چيتُ؛
سِڙهُ ڌُئاري صافُ ڪر، صابُڻَ ساڻ سُپيتُ؛
سامُونڊِي! سُچيتُ، ٿِيُ تہ پَھچِين پارَ کي.

بيت - 3

مانَ پُڇَنِئِي سُپِرِين، چِتان لاهِ مَ چورُ؛
ڪَڍِي ڇَڏِ قَلبَ مان، ماري ڪُوڙو ڪورُ؛
هُنَ ڀَرِ سَندو هورُ، مٿان تو معافُ ٿئي.

بيت - 4

مانَ پُڇَنِئِي سُپِرِين، چيتاريج چِتُ؛
دائِما دُوربِيءَ ۾، پَسِين وِلاتُن وِتُ؛
نيھُ نيکاري نِتُ، مَلاحَ! گَڏ مُعۡلِمَ سين.

بيت - 5

ڪايو ڪَمايومِ، موتِي مون نہ وَڻجِيا!
سِيھي جو سَيَدُ چئي، وَکَرُ وِهايومِ؛
هَھِڙو حالُ سندومِ، توهَ تُنھنجي اُبَھان!

بيت - 6

ڪَچُ ڪَمايومِ ڪوڙُ، ڀَڳَمِ عَھدَ اَللهَ جا!
پِڃِرو جو پاپَنِ جو، سو چوٽِيءَ تائين چُورُ!
مَعلومُ اَٿيئِي مُورُ، ڳُوڙها! اِنهي ڳالهہ جو.

بيت - 7

ڪُوڙُ ڪَمايُءِ ڪَچُ، اُٿي اورِ اَللهَ سين؛
ڪَڍُ تُون دَغا دِل مان، صاحِبَ وڻي سَچُ؛
مُحبتَ سندو مَنَ ۾، ماڻِڪَ! ٻارجِ مَچُ؛
اِنَ پَرِ اُٿِي اَچُ، تہ سَودو ٿِئيئِي سَفَرو.

بيت - 8

لُڙَ، لَھِريون، لَسَ، ليٽَ، جِتي اَنتُ نہ آبَ جو؛
الله! اُتِ مَ اولِئَين، ٻيڙا مَٿي ٻيٽَ؛
جوکو ٿِئي مَ جَھازَ کي، ڦَرَهي اَچي مَ ڦيٽَ؛
لڳي ڪا مَ لَپيٽَ، هِنَ غارِيبي غُرابَ کي!

بيت - 9

سِڙهَ سَنوان، لاڄُو نَوان، مُھاڻا سندن مِيرَ؛
ساٿِي سَفَرِ هَليا، ٿِيا سَڻاوا سِيرَ؛
جي اَچَنِ ساڻُ اُڪِيرَ، سي ٻيڙا رَکِين ٻاجَهہ سين.

بيت - 10

منجهان پيئي مَڪُڙِيءَ، ڪا جا پاڻِيءَ بُوند؛
سيئِي ڏِٺم رُوند، وَکَرُ جِن وِڃائِيو.

وائي - 1

سَھسين شُڪرانا، ڪوڙِيين ڀالَ ڪَرِيمَ جا.
حَمد چئج حڪيم کي، جورِ هڻِي جانا؛
تو ڏيکاري تو ڌڻِي، باطِنَ جا بانا؛
مَتان، مردَ! وسارئين، صاحبَ جو ثَنا؛
دوستُ رکِي دل ۾، پَڙهَ لالَنُ لِسانا؛
جَفا ڏيئِي جِيَ کي، ٿِيُ فِڪرَ منجهہ فَنا؛
تُسِي تو سين توهُ ڪري، مَنَ آگو اَحِسانا؛
ڪَڍُ تُون دَغا دِل مان، ٻانَهپَ سين، ٻانا!
صاحبَ وڻي سَچَ سين، ٿِيُ دانھُ، دِيوانا!
جي تَسلِيمَ سين تَحقِيقُ هئا، سي ڪِئن اَمانا؟
جاڳيا جي جَبارَ لَءِ، سيئِي سَمانا؛
فَاذۡکُرُونِيۡ، اَذۡکُرۡکُمۡ، ڪَھِيو قُرآنا؛
وَاشۡکُرُوۡالِيۡ وَلَا تَکۡفُرُوۡنِ، ڪَڍُ تون ڪُفرانا؛
سَڀِ سَنوريا سُپِرينءَ، ڪُوَلَ تو ڪَنا؛
چَڱِي چئج چاهَ سين، مَدحَ اِيَ مَنا؛
تائِبَ ٿيو تَڪڙا، جوشا، جُوانا!
نہ لَھين تُون لَطِيفُ کان، اَمَنُ اِيمانا.

داستان ٻيو

بيت - 1

جيڪِي منجِهہ جَھانَ، سو تارِيءَ تَڳي تُنھِنجي؛
لُطفَ جِي، لَطِيفُ چَئي، تو وٽ ڪَمِي ڪانَ؛
عَدُلَ ڇُٽان آئون نہ، ڪو ڦيرو ڪَج فَضُلَ جو!

وائي - 1

ڪَنڌِي سارِيان ڪانَ، يا اَمَنُ! اَمانَ!
يا اِلاهِي! ٻاجَهہ ٻِلاٽِي ڀانئِيان.
ڳَڻَڻَ ڳاڻيٽو ناه ڪو، اَپَرِ ٿيا عِصيانَ؛
خَبرَ ناه قَبرَ جِي، نِسورا نِسيانَ؛
والِي! رَسج وَهِلو، اَرَکِ ٿيا اَنسانَ؛
سُڻُ سَٻاجها سُپرِين، نَعرو نِگهبانَ!
مَدِيُون پَسِي منھنجون، شَرِمايا شَيطانَ!
هِنَ منھنجي حالَ تي، هَيء هَيء ڪَن حَيوانَ!
سائِين! سُکاڻِي آهِئَين، سامُونڊِي، سُبحانَ!
تُرَهو ڇِنُم تارِ ۾، رَسِج تون رَحمانَ!
ٻيلِي جو ٻُڏنِ جو، مون تي موٽي مانَ؛
ويٺو پِني پِنَڻو، ڪَر ڀيرو مٿي ڀانَ؛
خالِقَ تان خوبُ ڪيا، گولَنِ جا گُذِرانَ؛
آئون پڻ اَنڌو اُنِ ۾، ويٺو پِنان پانَ؛
سَڀِ سُوالِي سَمِگيا، داتا ڏيئِي دانَ؛
وِلها سڀِ وَنھِيا ڪيا، تنھنجي جُودَ، جُوانَ؛
مَتان مُونکي ڇَڏِئين، ٻيلِي سندا ٻانَ!
وِيرَ! وَسِيلو آهِئين، داڙوُ ۾ دِيوانَ؛
لاءِ ڏُهارِينِ ڏِينھَن کي، خِيمو اَڏِيو خانَ؛
اُتي عَبۡدُاللَطِيفُ چئي، سُڻِجِ ڪا سُلطانَ!

بيت - 2

سارِي راتِ سُبحانُ، جاڳِي جن ياد ڪيو؛
اُنِ جِيَ، عَبۡدُاللَطِيفُ چئي، مِٽِيءَ لڌو مانُ؛
ڪوڙين ڪَن سَلامُ، آڳَھِ اَچيو اُنِ جي.

بيت - 3

سيوا ڪَر سمنڊَ جِي، جِت جَرُ وهي ٿو جالَ؛
سَئين وَهَن سِيرَ ۾، ماڻِڪَ، موتِي، لالَ؛
جي ماسو جُڙيئِي مالَ، تہ پُوڄارا! پُرِ ٿِئين.

بيت - 4

سي پُوڄارا پُرِ ٿِيا، سمنڊ سيويو جِنِ؛
آندائُون عَمِيقَ مان، جُوتِي جُواهرنِ؛
لَڌائُون لَطِيفُ چئي، لائُون مان لَھرنِ؛
ڪانهي قِيمتَ تِنِ، مُلهہ مَھانگو اُنِ جو.

بيت - 5

سيوِيو جن سُبحانُ، وِيرِ نہ وِڙهي تن سين؛
توبَھَ جي تاثِيرَ سين، تَرِي ويا طوفانُ؛
ڏيئِي تَوَڪلَ تَڪِيو، آرُ لَنگِهيا آسانُ؛
ڪامِلُ ڪِشتِيبانُ، وِچَ ۾ گَڏِيُن واهَرُو.

بيت - 6

سارِي رات سُجانَ، سَودو ڪَن صاحبَ سين؛
ٻانهپَ ڀَري ٻيڙِيُون، هليا جوپَ جُوانَ؛
پاڻِي پَھلوانَ، لَحظي مَنجِهہ لَنگِهي ويا.

بيت - 7

اِيَ گَتِ غَواصَنِ، جِئن سَمنڊُ سوجِهيائُون؛
پيھِي مَنجِهہ پاتارَ جي، ماڻِڪَ ميڙيائُون؛
آڻي ڏنائُون، هيرو لال هَٿنِ سين.

بيت - 8

آڇاڙا عَمِيقَ جا، گَڏيا غَواصَنِ؛
جَهرِيُون جهاڳي آئِيا، ڪارُونڀارَ ڪُنَنِ؛
سمنڊُ سوجهي جَنِ، آڻي اَمُلَ اولِيا.

بيت - 9

ويا جي عَمِيقَ ڏي، مُنھن ڪائو ڏيئِي؛
تِن سِپُون سوجهي ڪَڍيُون، پاتاران پيھِي؛
پَسَندا سيئِي، اَمُلَ اَکَڙِيُنِ سين.

بيت - 10

آڏو چِڪَڻُ چاڙُ، مُنھنجِي موجَ نہ سھي مَڪُڙِي؛
ميڙي مَٺاينِ جو، بيحَدِ چاڙهيمَ بارُ؛
چَوَڻَ چارو ناهِ ڪو، بَديُون بي شُمارُ؛
ڪَپرُ ڪارُونڀارُ، اُڪارِئين اِحسانَ سين.

بيت - 11

ويرَ مَ لاهي ويھُ، مٿي آرَ اوڙاهَ جي؛
پَسِي پاڙي واريُون، ڪج اَنديشو ايھُ؛
ويندو نہ پَسِين ڏيھُ، پَتَڻِ هُن پارِ مَڻي؟

بيت - 12

هِڪِي ٻانهي چِتَ ۾، ٻِي سِٽِي صاحِبُ؛
ڪَڍي اُونهي ڪُنَ مان، اِيُ آگي جو عَجَبُ؛
اِيُ سائينءَ جو سَبَبُ، جِئن ٻُڏا اُڪاري ٻارِ مان.

بيت - 13

هِڪِي ٻانهي چِتَ ۾، ٻِي جا ڪري اَللهُ؛
پاڻهين وجهي ڪُنَ ۾، پاڻهين اُڪاري اوڙاهُ؛
تنھن واحدَ کي واهُ، جو سُتَڙِ سڀيئي ڪري.

داستان ٽيون

بيت - 1

کُوها ڪالهہ کڻِي، اُنِ وِڌا اُتَرَ آسَري؛
اَلا جُهري مَ اُنِ جي، اولي جي اَڻِي؛
وَڻجارَنِ وَڻِي، وَکَرُ وِڌو ٻيڙِيين.

وائي - 1

ساٿِينِ نَنڌا بارَ، وو! تن پانڌِينِ نَنڌا بارَ؛
توکي آرِسُ اَکَڙِيُنِ ۾!
پاتا پاڙيوارِيين، پَڳھَ منجِهہ پاتارَ؛
پَتڻُ ٿو پُورَ ڪري، آئِي تُنھنجڙِي وارَ؛
سَڄِيُون راتيُون سُمهِين، کِيو منجهہ خُمارَ؛
ڪِ تو ڪَنين نہ سُئِي، هَلڻَ جِي هاڪارَ؟
تائِبَ ٿِيو تَڪِڙا، سَچِي اِيَ سَنڀارَ؛
نِنڊَ نہ ڪجي ايترِي، سُڻجِ اَدا يارَ!
سائينءَ مُڪين سَچَ کي، تون ڪُوڙو منجهہ قَطارَ؛
ڪِ تو ڪَنين نہ سُئِي، ڪَپَرَ جي ڪُوڪارَ؟
گِهڙان ٿِي رِءَ گَهڙي، اِلاهِي تُھارَ!
هو جو شَڪُ شارِڪَ جو، تِئان رَکُ سَتارَ!
ڪُلُّ نَفۡسٌ ذَائِقَةُ الۡـمَوۡتِ، پَڙهو اِيَ پَچارَ؛
شِڪارُ تون شَھبازَ جو، تون تان مَنجِهہ شِڪارَ!
يَوۡمَ يَفِرُّ الۡـمَرۡءُ مِنۡ اَخِيۡهِ، جِت ڀَڄَندا ڀارَ؛
تُرَهو ڇِنو تارِ ۾، اَچجِ تُون اوسارَ!
لَکَ مِڙيئِي لُٽِيا، هُنئَھِين ويا هَزارَ؛
ڏِنئہ جي اَللهَ کي، هُوندَ ٿِئين پَرِيين پارَ؛
جوٽَنِ مَٿان جُٽِڪي، دُنِي تُنھنجي دارَ؛
جِيفو آهِ حَديثَ ۾، اَنڌِيءَ اِي آچارَ؛
وَٽِيءَ ڪين وِلَهنِ سين، ڪَنبِي ڀَرِ قَهارَ؛
سا ڪِئَن هَلي تو سين، جا ڀَڳِي کان ڀَتارَ؟
جِيَڻُ جالَ نہ نِبَھي، سُڻجِ اِيَ سَنڀارَ؛
جِمَ وِسارِئين ويسِرا! ڀِتِيُن جِي ڀُلڪارَ.

بيت - 2

وَکَرُ سو وِهاءِ، جو پَئي پُراڻو نہ ٿِئي؛
ويچِيندي وِلاتَ ۾، ذَرو ٿِئي نہ ضاءِ؛
سا ڪا هَڙَ هَلاءِ، آڳَھِ جَنھنجي اُبَھِين.

بيت - 3

اورِيائين آڻِينِ، ميڙيو مُعۡلِمَ خَبرُون؛
سا تان سُڌِ نہ ڏِينِ، جتي وَهُ ويڌَ ڪري.

بيت - 4

ٻيڙِي پُراڻِي، وَکُرَ پاءِ مَ وِتَرو؛
تَري ۾ تُنَ پيا، پاسَنِئُون پاڻِي؛
هِيءِ هَڏِ وِهاڻِي، ڪَڙھُ ڪالهوڻي ڏِينھَن کي.

بيت - 5

تَري تُنَ پِياسِ، پاسَنِئُون پاڻِي وَهي؛
کُوهو جُهرُ جهنو ٿيو، لاڄُو سَڀ لَڙياسِ؛
جيلان سَڌَرُ سکاڻياسِ، وَهي تي وَهَ سامهون.

بيت - 6

ويٺو تُنَ تُنِينسِ، مَکِ ڏيھاڻِي مَڪُڙِي؛
سَنباهي، سَيَدُ چئي، مٿي نينڊوُءِ نِينسِ؛
وَٽائي وَڏاندَرا، لاڄُو لَڳائِينسِ؛
آخرِ اُهِرائِينسِ، تہ جوکو ٿِئي نہ جھازَ کي.

بيت - 7

اَچِي سو ڏٺوءِ، جو ڪَپَرُ سوءِ ڪَنَنِ سين؛
سُتي لوڪ لَطِيفُ چئي، يادِ نہ ذرو ڪيوءِ؛
غافِلُ ٿِي غُرابَ کي، اوڙاهَ تي آندوءِ؛
سو ڇِتَرُ ڇُوهي کان رَکِين! جو پِيو پُراڻو پوءِ؛
جھازُ ضَعيفَنِ جو، پاڻِيءَ ۾ پَرِتوءِ!
سَيَدُ! ساٿُ سندوءِ، پُرِ بَندَرِ پَھچائِين!

بيت - 8

جُتو وانءُ جَھازَ! گَڏيو غُرابَنِ سين؛
پُورِيندي هُنَ پارَ ڏي، سَڌَرَ کَڻجِ سازَ؛
اَچنِ ٿا آوازَ، سَٽاڻي سَمُنڊَ جا.

بيت - 9

دَنگِي وِچ درياهَ، ڪِي ٻُڏي ڪِي اُپِڙي؛
هُو جي واڍي واڻيا، سي سُونھَڻَ سڀ سَڙيا؛
مُعۡلِمَ ماڳِ نہ اَڳِئين، فِرَنگِي مَنجهہ ڦِرِيا؛
مَلاحَ! تُنھنجِي مَڪُڙِيءَ، اچِي چورَ چڙهيا؛
جِتي ڍِينگَ ڍَرِيا، تِتي تارِي تُنھنجِي!

بيت - 10

ٻيڙِياتا! ٻيئِي، تو نہ ڦَٻَنديُون ڳالَهڙِيُون؛
سَڄِيُون راتِيُون سُمِهين، ڀَرُ سُکاڻَ ڏيئِي؛
صُباحَ سَڀيئِي، پارِ پُڇَندَءِ خَبرُون.

بيت - 11

وَهَ تِکَ وَهَڪَرا، جِت لَنگَر نہ ٺَھِرَنِ؛
وڏاندَريُون وَهَ سامُهيُون، جَهجهي زورِ جُنبَنِ؛
نيڍوُءَ ۾ ناتارِيُون، وَڻِجارا وِجَهنِ؛
مُلان مُعۡلِمَنِ، مُون ڳَرِي سُئِي ڳالهڙِي.

بيت - 12

وَڻِجارا! ويٺي، تو نہ سَرَندِي شاهَ ري؛
مَکِ پَنھنجِي مَڪُڙِي، چَڱِي ڪَر چيٺي؛
پاسا پاکَڙِينِ جا، سَمُنڊُ ٿو سيڪي؛
جي لُنڊا ۾ ليکي، وِيرِ وڙهندِي تِن سين.

بيت - 13

ناکُئو نِگھبانُ، مُعۡلِمَ مُنجي خَبرُون؛
جِن ساري کَنيو سَمنڊَ تي، سَفَرَ جو سامانُ؛
لُطفَ ساڻ لَطِيفُ چَئي، تِن لَنگهيو طُوفانُ؛
سَنڀاري سُبۡحانُ، وڃِي عادَنِئُون اُکَتَا.

بيت - 14

بَندَرِ جان ڀَئِي، تہ سُکاڻِيا مَ سُمهو؛
ڪَپَرُ ٿو ڪُنَ ڪري، جِئن ماٽي منجهہ مَھِي؛
ايڏو سُورُ سَھِي، ننڊ نہ ڪجي، ناکُئا!

بيت - 15

سُتا سَڀِ پَئِي، سَندي مُعۡلِمَ آسري؛
اَئِين پڻ سُمهو، ناکُئا! بَندَرِ ناه ڀَئِي؛
جن جِي سَيدَ لَڄَ کَنئِي، سي سڀ لَنگهيندا لَڪيُون.

داستان چوٿون

بيت - 1

سَڀيئِي سُبحانَ جي، ڪَرِ حوالي ڪَمَ؛
ٿِيُ تَحقِيقُ تَسلِيمَ ۾، لاهي غَمَ وَهَمَ؛
قادِرُ ساڻُ ڪَرَمَ، حاصَل ڪري حاجَ تو.

وائي - 1

جاڳو، يارا! جيڏِيُون! پاڻُ پَرَنِجي؛
جاڳو جوشان، جيڏِيُون! پاڻُ پَرَنِجي.
هَلَندي حَبِيبَن ڏي، ويلو وِچِ نہ ڪجي؛
مَٿان اُهِسَ اُسِرِي، پَتنگَ جِئَن پَئِجي؛
عَرضُ اَحوالُ اُنِ کي، چَڱِيءَ ڀَتِ چَئجي؛
ڪري نِيازُ نِڪَڻو، واحِدَ ڏي وَرجي؛
آهي مَوتُ مِڙَن تي، گوڙِيُون ڪيو گَجي؛
اَجَلُ ايندُءِ اوچتو، جو سَدا ٿو سڄي؛
اَڳيان اُونداهيءَ جو، سَمَرُ ساڻُ ڪجي؛
کَڻُ تون قُوتُ قَبَرَ جو، گهڻو ٿو گُهرجي؛
آگو عيبَ اوهانجا، ڍَڪيا ڳُجَهہ ٻُجهي؛
جيڪِي وَهي وُجُودَ ۾، صاحبُ سو سَمجهي؛
ڊِڄِي ڊاءِ ڌَڻِيءَ جي، جيڪو ڀَيءِ ڀَڄي؛
اَمَنُ آهي اُن کي، جو مَنجهہ اَلله اَجهي.

بيت - 2

چَڱا ڪَنِ چَڱايُون، مَٺايُون مَٺَنِ؛
جو وَڙُ جُڙي جِن سين، سو وَڙُ سيئِي ڪَنِ.

بيت - 3

مَيَنِ مَٿي سَمَرا، کُھِيَنِ سَڏَ ڪَرِينِ؛
ساٿُ نِباهِيو نِينِ، اِيَ پَرِ سَندِي سَڄَڻين.

بيت - 4

وِتُ وِيمي جو جي لَھِين، تہ ٻِي ڪارِ نہ ڪَرِئين ڪا؛
سا پَرُوڙِج ڳالهڙِي، وَڻجارَنِ وٽان؛
موتِي جِن هَٿان، آندَءِ گهڻي اَدَبَ سين.

بيت - 5

اَمُلَ آڇِ مَ اُنِ کي، جي نہ پَرُوڙِينِ مَٽِ؛
جِتِ گَڏِجيئِي جوهَرِي، ماڻِڪُ تِتَھِين مَٽِ؛
جنِين سونَ سين سَٽِ، تِن هَڻِي رِيُ رَدِ ڪيو.

بيت - 6

سونا! وانءُ صَرافَ سِيئَن، لَڏو لاهِ مَ لَڏِ؛
سودو سوئِي ڇَڏِ، جَنھن ۾ جَواهِرُ ناهِ ڪِي.

بيت - 7

جُھ صَرافَنِ لَڏِيو، تہ تُون پڻ لَڏِجِ، سونَ!
قَدُرُ لَھَندُءِ ڪونَ، نيئِي گَڏِيندَءِ گَڏُونءَ سين.

بيت - 8

اَگِهيو ڪائو ڪَچُ، ماڻِڪَنِ موٽَ ٿِي!
پَلَيءِ پايو سَچُ، آڇِيندي لَڄَ مَران!

بيت - 9

ويا سي وِينجهارَ! هِيرو لال وِنڌِينِ جي؛
تِنِين سَندا پويان، سِيھي لَھَنِ نہ سارَ؛
ڪُٽِينِ ڪُٽِ لُھارَ، هاڻي اُنِين ڀيڻِيين.

بيت - 10

وڃن مَ وِينجهارَ! پاڻِيَٺَ جي پَرَکَڻا؛
ڪَنۡيَرُ پايو اَکئين، لَھَنِ سَڀَڪَنھِن سارَ؛
موتِيءَ جي مِزاجَ جو، قَدرُ مَنجِهہ ڪِنارَ؛
صَرافَنِئُون ڌارَ، ماڻِڪَ مُلاحِظو ٿِئي!

بيت - 11

ماڻِڪُ، مُنڌَ هَٿان، پيتِيءَ ۾ پُرزا ٿيو!
سَڄو تان، سَيَدُ چئي، لَھي لَکُ سَوا؛
ڀَڳي پُڄاڻا، پَدَمان پَري ٿيو.

بيت - 12

جِتي ماڻِڪَ ماڳُ، تِتي چوران تَڪِيو؛
سَنئون تِن سُڀاڳُ، اَمُلُ جن اوباهِيو.

بيت - 13

چورُ اُڀو اِئن چوءِ، تہ آئون اُهوئِي آهيان؛
جي اَسِي اَکِيُنِ هوءِ، نہ لِڪي کي ڪونہ لَھي.

داستان پنجون

بيت - 1

لَھرِيُن ليکو ناهِ ڪو، جِتِ ڪَپَرَ ڪُنَ ڪارا؛
آڇاڙا عَمِيقَ جا، اَچَنِ اوڀارا؛
اُٿِي اَسارا! وِيرِ وِڙَهنديءِ ويسِرا!

بيت - 2

ڪالهہ وِڌائِين ڪُنَ ۾، جاڏا جُنگَ جَھازَ؛
تُنھنجِي اَڄُ تَرازَ، آهي آرَ اَکِيُنِ ۾.

بيت - 3

مُلاحِظو مَھراڻَ جو، مُورِ مَ لاهِ مَناءُ؛
سامُونڊِي! سَنڀالِ ڪِي! سُمَهڻَ آيُءِ ساءُ؛
جاڳِي جَرَ مَٿاءُ، تاري وانءُ تَرازَ کي.

بيت - 4

تاري وانءُ تَرازَ کي، مَنجهان مَوجَ، مَلاحَ!
دانھُون ڪَنِ درياهَ جون، اُونهي جا آگاهَ؛
سُونھَنِ جي صَلاحَ، وَٺُ تہ وِيرِ لَنگهي وَڃِين.

بيت - 5

سُونھان سَڌِيون ڏِينِ، هِنَ ديواني درياهَ جون؛
ڪُوڙَ اوڏائِي ڪِينَ ڪِي، رُڳو سَچُ سودِينِ؛
عِجِزَ جي اَڌَ راتِ کي، وَکرُ وِهائِين؛
ساٿُ نِباهِيو نِينِ، ثابِتُ اِنهِي سِيرَ مان.

بيت - 6

قَرڦُلَ ڦوٽا، پارچا، پاڻِيَٺَ پاتائُون؛
ڪوٺيُون قِيمَتَ سَندِيُون، تَرَ ۾ تاڪِيائُون؛
لاڄُنِ مَنجهہ، لَطِيفُ چئي، ٻِيڙا ٻَڌائُون؛
نَذرُ نَبِيءَ ڄامَ جو، چَڙَهندي چَيائُون؛
جي ڇُوهي ڇوڙيائُون، سي ٻيڙِيُون رَکِين ٻاجَهہ سين!

بيت - 7

وِچينءَ جان ويھِي، جَرَ پَلؤ پائِيان؛
”تَڙِ ٻيڙا! گَهرِ سُپِرِين!“ اُوسَھِ اِيَ پيئِي؛
جِئن وَڻِجارو سين وَکَرين، سَرَها سَڀيئِي؛
حُرمَتَ ساڻُ حَبِيبَ جي، سُونگِيا نہ سيئِي؛
پاڻهين اُوُءِ پيھِي، کَنڊَ کيڙائُو آئِيا.

داستان چَھون

بيت - 1

تانگهي ۾ تاڻي، ٻَڌُ پَنھنجو تُرَهو؛
اُونهي ۾ آڻي، ڪو نہ ڏيندُءِ ڪو ٻيو!

بيت - 2

ڏوري لَھُ ڏاتارُ، جِمَ وِهِين ويسِرو!
هَڪِيو هوئجِ هوشيارُ، کِنوڻِ کِنوندَيءِ اوچتي.

بيت - 3

کِنوڻِ کِنوايو، آيَءِ نِنڊَ اَڀاڳَ کي!
جِنِين نہ ڀَؤ ڀانيو، ڪَري تَوائِي تِن کي.

بيت - 4

سامُونڊِي! ٿو سَنبَھِين، ساڄو جَهلِ سُکاڻُ؛
لَڳي واءُ وَڏاندَرو، مُنجهائي مَھراڻُ؛
جِنِين ڀانيو پاڻُ، ڪَري تَوائِي تِنِ کي.

بيت - 5

نَڪو سُک نَکَٽين، نہ ويساندِ نَئين؛
جيڪا اَچيئِي سامُھِين، ڀانئَيِن سا سَنئين!
مُوڙِي ڪوه مَئين؟ جِئن سَڄيُون راتِيُون سمهين!

بيت - 6

اَهُکِي راهَ اَللهَ جِي، اَهُکِي، اَهُکِيءَ ڀَتِ؛
هُوءِ جي ڏيھائِي ڏيھَ جا، تن پڻ مُوڙهي مَتِ؛
آڇاڙانِ اُبَتِ، گِهڙِجِ گهاٽي نِينھَن سين.

بيت - 7

تَنَ ۾ تَرازَ توهَ جِي، گَهڻو لَھُ گهوري؛
اَدَبَ ۽ اِخِلاص جا، سِڙهَ ٻَڌجِ سوري؛
وَکرَ وينَتِيُن جو، تنھن ۾ پائج توري؛
ته عادَنِئُون اوري، تُنھنجو تَوائِي نہ ٿِئي.

بيت - 8

سمنڊُ جي سيوِين، تِنِين ماڻڪَ ميڙيا؛
ڇِلرَ جي چوئِين، تِن سانکوٽا ۽ سُتيون.

سُرُ سامونڊي

داستان پھريون

بيت - 1

پَڳَھَ پاسي گهارِ، آيَلِ! سامُونڊيُن جي؛
وجِهي جِيُ جَنجارِ، جِمَ وَڃَنِئِي اوهِرِي.

بيت - 2

پَڳَھَ پاسي پَچُ، آيَلِ! سامُونڊيُن جي؛
مَنَ ۾ ٻاري مَچُ، جِمَ وَڃَنِئِي اوهِرِي.

بيت - 3

پَڳَھَ پاسي ويھُ، آيَلِ! سامُونڊيُن جي؛
تون ويسِرِي وِکَ کَڻِين، هو پُورِيندا پَرَڏيھُ؛
سَمُنڊُ جِن ساڻيھُ، ڪوهُ نہ ويئِينءَ تِن سين؟

بيت - 4

نَنگَرَئُون نيڻين، مَنُ اولِيءَ نہ اوهِري؛
سَٻاجهين سيڻين، پائي ڳُڻَ ڳِھِيو هِنئون.

بيت - 5

سيئِي جوڀَنَ ڏِينھَن، جڏهن سَڄَڻَ سَفَرِ هَليا!
رُئان رَهنِ نہ سُپرِين، آيَلِ! ڪَريان ڪِيئن؟
مُونکي چاڙهي چِيئَن، ويو وَڻِجارو اوهِري!

بيت - 6

نہ سي تڙِ هوڙاڪَ، نہ وايُون وَڻِجارَنِ جُون!
سَرتيُون سامُونڊين جا، اَڄُ پِڻُ چِڪِيَمِ چاڪَ؛
مارِينِمِ فِراقَ، پاڙيچيُون پِريُنِ جا.

بيت - 7

وِيا اوهِرِي اوءِ، مُونکي ڇڏي ماڳَهِين؛
جُڳَنِ جا جُڳَ ٿيا، تِئان نہ موٽيو ڪوءِ!
گُوندَرُ ماريندوءِ، ويچارِي! وِيَنِ جو.

بيت - 8

اُونهي ۾ اوهِرِي، جڏهن ويا جي؛
موٽِي ماڳِ نہ آئِيا، ماءِ! سامُونڊِي سي؛
کارو تنِين کي، جيڪُسِ وَهُ ورِي ويو!

بيت - 9

اُهِرِيا جِئائِين، ڍُڪَنِ تِن تَڙائيين!
سامُونڊينِ، سائِين! واءُ سَڻائو وارِئين!

بيت - 10

سامُونڊِيَڪو سَڱُ، آهي گُوندَرَ گاڏُئون؛
انگنِ چاڙهي اَنگُ، ويو وَڻِجارو اوهِرِي!

بيت - 11

وڃيئِي وِسرِي شال! جو تو سودو سِکِيو؛
اَڃا آئين ڪالَ، پڻ ٿو سَفَرِ سَنبھِين!

بيت - 12

ڳِرِيو جَهليو روءِ، مَٿي مُھُري هَٿڙا؛
کوءِ! سودو سَندوءِ، جو تون، ڍوليا! سِکِيو.

بيت - 13

اُلوڙَڻَ نہ ڏِئي، وَرُ وِڌائين وَنجَهہ کي؛
رَهُ اَڄوڪِي راتِڙِي، لالَنَ! مُون لائي؛
وَڃُ مَ ڦوڙائي، ايڏي سَفَرِ، سُپرِين!

بيت - 14

جيڪُسِ نِٻَرُ نِينھُن سَندومِ؛ جئن مون بِيٺي هُن ٿيلِيو؛
سعيو سامُونڊِيُن سين، اَڳهِين تان نہ ڪَيوم؛
وِجَهڻُ مَنجِهہ هُئومِ، پاڻُ وراڪي رَسِ سين.

بيت - 15

ٻيڙِيءَ جي ڀُڻَنِ، نِينھُن نہ ڪَجي تِن سين؛
اُڀيُون ڏَنڀَ ڏِسَنِ، جُھ سِڙهُ ڏيئِي سِيرَ ٿيا.

بيت - 16

هِنئَڙو ٻيڙِيءَ جان، ڏُتَڙِ پئي ڏينھن ٿيا!
پُڇيو تان نہ پِريان، ڪَرَلاهُو ٿِي ڪڏهين.

بيت - 17

سَرَ نِسرِيا پاندَ، اُتَرَ لڳا، آءُ پِرِين!
مُون تو ڪارَڻَ، ڪانڌَ! سَھِسين سُکائُون ڪَيون.

بيت - 18

جيڪر اَچي هاڻِ، تہ ڪريان رُوحَ رُچَندِيُون؛
آيَلِ! ڍولِئي ساڻُ، هوندَ ڳَرِ لڳِي ڳالهيون ڪَريان.

بيت - 19

آيَلِ! ڍولِئي ساڻُ، اَچي تہ جهيڙِيان؛
لايَءِ ڏِينھن گهڻا، مون سين ڪَيَءِ ٿورڙا.

بيت - 20

لاهِيندا ئي ڪَنِ، ڳالهيُون هَلَڻَ سَندِيُون؛
ڏِيندا مُون ڏُکَنِ، وَهَ وِجهندا جِندڙو!

بيت - 21

مونکي جِياريو، پِرِيُنِ جي ڳالهہ ڪري؛
ڊَٺو اَڄُ اَڏِيو، هِنئڙو ڪوٽَ بُرجَ جئن.

بيت - 22

چِمڪيون چَوڌارَ، ڌَڄُون ڌاڙيچنِ جُون؛
ماءِ! سامُونڊِي آئيا، سَھسين ڪَري سِينگارَ؛
اُنِين جي پَچارَ، ڪالهونڪَرَ ڪانگُ ڪَري.

وائي - 1

آيَلِ! ڪَريان ڪِيئن؟ منھنجو نِينھُن اَپليو نہ رهي.
ويو وَڻِجارو اوهِرِي، مونکي چاڙهي چِيئَن؛
سامُونڊين جي سَڱَ کي، رُئان راتو ڏِينھن؛
اُڏوهِيءَ جئَن ڏُکَڙا، چَڙهيا چوٽيءَ سِيئَن؛
گُوندَرَ مٿان جِندڙِي، وَريا وَليُن جِيئَن؛
مادَر! پائي مُنڊِيُون، وڃان هادِيءَ سِيئَن.

داستان ٻيو

بيت - 1

اَڄُ پڻ وايُون ڪَنِ، وَڻِجارا وَڃڻَ جُون؛
هَلڻَ هارا سُپِرِين، رُئان تان نہ رَهَنِ؛
آئون جَهلِيندِي ڪيترو؟ آيَلِ! سامُونڊين؛
پَڳَھَ ڇوڙي جَنِ، وِڌا ٻيڙا ٻارِ ۾.

بيت - 2

لاهِيان جي نہ چِتان، اَلا! اُنِ مَ وِسران!
مَڙِهيو مَنجهاران، جِيُ مُنھنجو جن سين.

بيت - 3

تَڙين تَنوارِينِ، ماءِ! سامُونڊِي آئِيا؛
مونکي جِيارِينِ، وايُون وَڻِجارَنِ جون.

بيت - 4

لَڳي اُتَرَ اوهِريا، واهُوندي وَرَنِ؛
آئون گهڻو ئِي گهورِيان، سؤدو سامُونڊِيَن؛
اَڱَڻِ جن اَچَنِ، عِيدَ وَرتِي اُنِ کي.

بيت - 5

اَڱَڻِ آئِيا جان، تہ سَرَتِيُون مون سُکَ ٿيا؛
اَمُلَ پِرِينءَ مٿان، ٻَرڪِيو ٻين ڏيان.

بيت - 6

سِڙهَ ٿي سِبيائُون، بَندَرَ جَن تَڙنِ تي؛
سِڙهَ سِبِي ساڄا ڪري، کُوها کَنيائُون؛
بيرَقُون بحرنِ ۾، ڇوڙي ڇَڏيائُون؛
لَھريُون لَنگهيائُون، لُطف سان لَطِيفُ چَئي.

بيت - 7

سِڙهَ ٿي سِبيائُون، بَندَرَ جِن تَڙنِ تي؛
مُلان مُعلِمَ خبرون، پُڇِي پُوريائُون؛
سُتَڙُ سوٺِيائُون، اَوَتَڙِ ڪنھن نہ اولِيا.

بيت - 8

بَندَرَ ديسان ديسِ، مُلهہ نہ مِلي وارِئين؛
فَقِيراڻي ويسِ، اَمُلَ ڏِيَن اَتوريا.

بيت - 9

اُڀيُون تَڙَ پُوڄِينِ، وَهُون وَڻجارنِ جون؛
آڻيو اَکا ڏِينِ، کَٿُورِي، سمُونڊ کي.

بيت - 10

جَرَ ٿَڙَ ڏِيا ڏي، وَڻَ ٽِڻَ ٻَڌي وانئُٽِيُون؛
اَلا! ڪانڌُ اچي، آسائتِي آهيان!

بيت - 11

جا جَرَ جاٽُون نہ ڏِئي، ڏِيا نہ موهي؛
سَڌُون ڪوهُ ڪَري، سا پنھنجي ڪانڌَ جون؟

داستان ٽيون

بيت - 1

پُران، مانَ پُڄان؛ بَندَرَ مون ڏُورِ ٿِيا؛
نہ مُون هَڙَ نہ هَنجَ ڪِي، جو آئون چَئِي چَڙهان؛
اِيھين ڪَجِ، پاتِڻِي! جنھن پَرِ پِرِينءَ مِڙان؛
ڪارُون تي ڪَريان، تو دَرِ اُڀِي، ناکُئا!

بيت - 2

هَڙَ ۾ ڪِينَ هُئونِ، هُنئِين هُنِ نہ چاڙهيا؛
سارو ڏِينهُن سمنڊَ تي، لھِي سِجُ وِيونِ؛
جڏهين سائينءَ سَببُ ڪَيونِ، تڏهن سُتَڙِ ٿيا سَيَدُ چئي.

بيت - 3

اسان اُڌارا، آڻي آوَنگَ چاڙِهيا؛
مُنھُن ڏيئِي مُون آئِيا، سَمهان سِيارا؛
اُڀِرَنِ سيِڪارا، پَسو وَرَ ٻين جا.

بيت - 4

مون اُڀي تَڙَ هيٺِ، پِريُنِ پَڳَھَ ڇوڙِيا؛
ڪا مُونھِين ۾ ڏيٺِ، ناتَ سَڄَڻَ سَٻاجها گهڻو.

بيت - 5

مون اُڀي تَڙ پاسِ، پِريُنِ پَڳَھَ ڇوڙِيا؛
هو اَلله هارَ اُهِرِيا، آئون دَمِ دَمِ دُعا ڪَندياس؛
آهَ نہ لاهِيندياس، موٽِي ايندا مان ڳَري.

بيت - 6

کاري کيڙائُو، مَٿي مِٺي موٽيا؛
سَودو ڪَنِ نہ سونَ جو، وَڏا وِهائُو؛
موتِي جي مَھراڻَ جا، تِن جا طاماعُو؛
سامُونڊِي سائُو، لَنڪا لوپي آئِيا.

بيت - 7

لَنڪا لَنڪا ڪَنِ، لَيء لَنڪا جي اوهِرِيا؛
سُڻِي سونُ لَنڪا جو، سُکُ نہ سامُونڊيُنِ؛
پِرِهَ پَڳَھَ ڇوڙِيا، کاري کيڙائُنِ؛
وَڏي ڀاڳ ڀِڙنِ، جي ڪَھيا ڪارُونڀار ڏي.

بيت - 8

وَڻجارنِ ورِي، پِرِهَ پَڳَھَ ڇوڙِيا؛
اولِيُون پَسِي اُنِ جون، پِيَڙَمِ ڳَچَ ڳَرِي؛
وينديسِ، ماءِ! مَرِي، ساري سامُونڊيُنِ کي.

بيت - 9

وَڻجاري جِي ماءِ، وَڻجارو نہ پَلِئين؟
آيو ٻارهين ماهِ، پڻ ٿو سَفَرِ سَنبَھي!

بيت - 10

وَڻجاري ڪانڌاءِ، مُون وَرُ ويٺي گهارِيو!
لَڳي اُتَرَ واءُ، ڍولِيو هَلڻَ جون ڪري.

بيت - 11

جي تون وَڻجارو ڪانڌُ، تہ مُون هَڏِ مَ لائون لَڌيُون!
پَرَ ڏيھَ مٿي سانگُ، اَٺئِي پَھرَ جنھن ڪيو.

بيت - 12

ڏِٺي ڏِياري، سامُونديُنِ سِڙھَ سنباهِيا،
وِجهيو وَرُ ونجهہ کي، روئي وَڻجارِي،
مارِيندءِ مارِي!، پِرِھَ سُورَ پِرِينِ جا.

سُرُ سهڻي

داستان پھريون

بيت - 1

وَهَ تِکَ، واهُڙَ تِکَ، جِت نِينھن، تِکَ نرالِي؛
جِن کي عِشقُ عَمِيَقَ جو، خِلوَتَ خِيالِي؛
وارِئين سا، والِي! هِنَئڙو جِن هَٿِ ڪيو.

بيت - 2

واهُڙَ وَهَنِ نَوان، اَڃا وَهُ اَڳي ٿيو؛
گَهرِ ويٺيون گَهڻا ڪريو، سَرَتِيُون سَڱَ سَنوان؛
صُورَتَ جا ساهَڙَ جِي، سا جي ڏٺِي آن؛
هُوندَ نہ پَليو مان، گِهڙو سڀ گَهڙا کڻِي.

بيت - 3

ڪَنڌِي اُڀيُون ڪيتريُون، ”ساهَڙُ ساهَڙُ“ ڪَنِ؛
ڪنِين سانگو ساهَ جو، ڪي ”گهورِيِسَ“ ڪيو گِهڙَنِ؛
ساهَڙُ سَندو تَنِ، گهاگهائي گِهڙنِ جي.

بيت - 4

وَڻَنِ ويٺا ڪانگَ، وِچِين ٿِي ويلا ڪري؛
گِهڙِي گَهڙو هَٿِ ڪري، سُڻِي سانجِهيءَ ٻانگَ؛
سيئِي ڍُونڍي سانگَ، جِتي ساهَڙُ سُپِرِين.

بيت - 5

گِهڙِي گَهڙو هَٿِ ڪري، ٻَھُون نِھاري ٻَنگُ؛
سر در يار فِدا شُد چه بَجا شُد، وَصۡلَ اِهوئِي وَنگُ؛
رات جنِين جو رَنگُ، الا! سي اُڪارِئين.

بيت - 6

گِهڙِي گَهڙو هَٿِ ڪري، ٻَھُون نِھاري ٻَنگُ؛
وَ اَمَّامَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهٖ، اِيُ لَنگِهيائِين لُنگُهہ؛
سِڪَندِيَنِ کي، سَيَدُ چَئي، ڪِينَ جَهلِيندو جَهنگُ؛
راتِ جِنِين جو رَنگُ، الا! سي اُڪارِئين.

بيت - 7

گِهڙِي گَهڙو هَٿِ ڪري، اِلاهِي تُھارَ!
ڄَنگَهہ ڄَرڪي واتَ ۾ سِسِيءَ کي سيسارَ؛
چُوڙا ٻِيڙا چِڪَ ۾، لُڙَ ۾ لُڙِهيَس وارَ؛
لَکين چُھٽيسِ لوهِڻيُون، ٿيلهيُون ٿَرَنِئُون ڌارَ؛
مِڙيا مَڇَ هزارَ، ڀاڱا ٿِيندِي سُھڻِي.

بيت - 8

گَهڙو ڀَڳو تہ گهوريِو، مَرُ چُورُ ٿِئي چُوڙو؛
طالِبُ الۡمولىٰ مُذَڪَّرٌ، اِيُ ٻُڏَندَنُ ٻُوڙو؛
ڪوڙِهيو ڏَمُ ڪُوڙو، مُون ميھارُ مَنَ ۾.

بيت - 9

گَهڙو ڀَڳو تہ گهوريِو، پاڻان هو حِجابُ؛
واڄَٽُ وڄي وُجُودَ ۾، رهيو رُوحَ رَبابُ؛
ساهَڙَ رِءَ صَوابُ، آءٌ گهڻو ئِي گهورِيان.

بيت - 10

گَهڙو ڀَڳو تہ گهوريِو، تان ڪِي تَرُ، هِنيان!
اَدَبُ اَکَڙِيُنِ کي، ڏيھاڻِي ڏِيان؛
ميھارَنِ مِيان، سَئون سُونھايَم پيچِرو.

بيت - 11

گَهڙو ڀَڳو تہ گهوريِو، آسَرَ مَ لاهيجِ؛
لَا تَقۡنَطُو ا مِنۡ رَّحۡمَةِ اللهِ، تُرهي اِنَ تَريجِ؛
حَبِيباڻِي هيجِ، پَسِين مُنھُن ميھارَ جو.

بيت - 12

گَهڙو ڀَڳو، مُنڌَ مُئِي، وَسِيلا وِيا؛
تِنھان پوءِ سُئا، سُھڻِيءَ سَڏَ ميھارَ جا.

بيت - 13

پاڻُ مَ کَڻجِ پاڻَ سين، وَسِيلا وِسارِ؛
لُڙُ لنگهائي، سُھڻِي! پِرتِ وِجهنديءِ پارِ؛
سي تُرتُ لنگِهينديُون تارِ، اُڪَنڍَ آڳَھُ جن سين.

بيت - 14

پاڻُ مَ کَڻجِ پاڻَ سين، رِءِ وَسِيلي وانءُ؛
مَٿان سائِرَ، سُھڻِي! پِرتِ وٺجي پانءُ؛
نينھن ڳِنهندي نانءُ، ونءُ پِريان جي پارَ ڏي.

بيت - 15

ڪونهي آڳَھُ اَهِڙو، جھڙِي مُحبتَ مَنِ؛
اُڀيُون اورئين پارَ ڏي، ڪُوڙيُون ڪَکَ پُڇَنِ؛
نَدِي تِن نيڙُ ٿِئي، جي رِيءَ تُرهي تَرَنِ؛
سِڪَ رَساڻي، سُھڻِي! اَصۡلِ عاشِقَنِ؛
سي جَهليُون ڪينَ ڪُنَنِ، پُڇَنِ جي ميھارَ کي.

بيت - 16

پُڇَنِ جي ميھارَ کي، پُڇي سي ميھارَ؛
تُرَهو تِنِين بارُ، عِشقُ جنِين کي آڪِرو.

بيت - 17

ساهَڙُ، سا سُھڻِي، سائِرُ پڻ سو ئِي؛
اهي نِجو ئِي، ڳُجُهہ: ڳُجهاندَرَ ڳالهڙِي.

وائي - 1

ڪھڙي مَنجهہ حِساب؟ هُئڻُ مُنھِنجو هوتَ ري، لا!
گولِي! ڀَڄُ گُناهَ کان، ڪونهي سُولُ ثَوابَ؛
نڪِي تَقاوَتَ ۾، نڪِي مَنجِهہ رَبابَ؛
خُدِيائِي خُوبُ ٿِئين، لائِين جي لُعابَ؛
پَلِيتُ ئِي پاڪُ ٿِئي، جُنبِيو مَنجِهہ جِنابَ؛
سو نہ ڪَنھن شَيءِ ۾، جيڪِي مَنجِهہ تُرابَ؛
هُوءِ جي جَرڪِيا جَرَ تي، سي تان سَڀ حُبابَ؛
هادِيءَ سين هُنَ پاَر ڏي، رِڙهِين ساڻُ رِڪابَ؛
چَنبو وِجِهي چورَ کي، آءُ ڇَڙَ، عُقابَ!
دِيدُ وِڃاءِ مَ دوسَتَ جو هَلِي مَنجِهہ حِجابَ؛
ڪَسرَتَ آهي قُربَ ۾، اِدۡغامَ ۾ اِعۡرابَ؛
فَنا وجِهي فَمَ ۾، ڪارَڻِ ٿِيُ ڪَبابَ؛
ڏي طَھُورا تن کي، جي سِڪَنِ لاءِ شَرابَ؛
مُٺِيءَ ڪيا مرضَ ۾، جاوا سَڀِ جَوابَ.

داستان ٻيو

بيت - 1

ڪَرَڳَلَ ڪوچَ ڪُنَ گهڻا، جِتِ جَرَ واڳُو جِئائِين؛
پاڻُ اُڇلِي آبَ ۾، وَهَ سِرِ وِڌائِين؛
لَھريُون لَنگهيائِين، لُطف ساڻ لَطِيفُ چئِي.

بيت - 2

دَهشَتَ دَمَ دَرياهَ ۾، جِتِ سَٽاڻا سيسارَ؛
بيحَدِ باڳُو بَحرَ ۾، هيبَتَناڪِ هَزارَ؛
سارِيان ڪانَ سَرِيرَ ۾، طاقَتَ توهان ڌارَ؛
ساهَڙ ڄامَ! سَتارَ! سِگهو رَسجِ سِيرَ ۾.

بيت - 3

دَهشَتَ دَمَ دَرياهَ ۾، جِتِ ڪَڙڪو ڪُنُ ڪري؛
توڏي تاڪُن وِچَ ۾، مَٿان وِيرَ وَري؛
آءُ، ساهَڙَ! مُنھِنجا سُپِرِين! پِرِتان پيرَ ڀَري؛
هادِيءَ، هَٿ ڌَري، اونهي مان اُڪارِئين.

بيت - 4

دَهشَتَ دَمَ دَرياهَ ۾، جِتِ ڪُنَنِ جو ڪَڙڪو؛
آهيم اُنهين پارَ جو، دِلِ اندرِ دَڙڪو؛
ڀَڃي سِڪ، سَيَدَ چَئي، سِيرَ سَندو سَڙڪو؛
والِي! ڪَج وَڙُ ڪو، تہ ٻارِ لَنگهيان ٻاجهہ سين.

بيت - 5

دَهشَتَ دَمَ دَرياهَ ۾، جِتِ جايوُن جانارَنِ؛
نَڪو سَندو سِيرَ جو، مَپُ نہ مَلاحَنِ؛
دَرَندا دَرياهَ ۾، واڪا ڪيو وَرَنِ؛
سَڄا ٻيڙا ٻارِ ۾، هَليا هيٺ وَڃَنِ؛
پُرزو پئدا نہ ٿِئي، تَختو مَنجهان تَنِ؛
ڪو جو قَھرُ ڪُنَنِ، ويا ڪِينَ وَرَنِ؛
اُتي اَڻتارُنِ، ساهَڙَ! سِيرَ لَنگهاءِ تُون.

بيت - 6

دَرَهَڙَ ڌَنۡسَ دَرياهَ ۾، جِتِ لَھريُون ڪَنِ لوڙا؛
سَئين اَچي سمُونڊَ ۾، ٿِيا سِيڻايا سوڙا؛
جي تارُو هُئا توڙا، تن هَرٻو ڀانيو هيڪڙو.

داستان ٽيون

وائي - 1

مَدَتَ ٿِيُ، ميھارَ! يارَ! ساهَڙَ! سائِرَ سِيرَ ۾.
اُونها ڪُنَ، اَتانگَ تَڙَ، اولِي هَڻُ، آڌارَ!
ڏِينهَن ڏُهِلا ڏَمَ سين، آهِيان اَوهان ڌارَ؛
ٻِڇَلِ ٻانڊِي ٻارِ ڪَري، اَتِ اُبَتا آرَ؛
تِتي گِهڙِي سُھڻِي، آڳَھَ رِءَ آڌارَ؛
”ڪارِي راتِ، ڪَچو گَهڙو“، توڏِيءَ ڪِي تَنوارَ؛
سَنڀُوڙو سِيڻاهِ سين، سِگهو رَسُ، سَنگهارَ!
اوراران آهُون ڪَرِيان، پَھچان شَلَ پرارَ؛
سُڻِيو جهانءِ جِهڄي هِنئون، سانڀارا سَنڀارَ؛
آيَم ريلي ريءَ سين، اَللهَ تو آهارَ؛
تارِ تَرَندَيَسِ، لُڙَ لَنگِهينديَسِ، وِينديَسِ وَٽِ وَڇارَ؛
پُورِينديَسِ پارِ مَڻِي، سَھسَين جي سيسارَ؛
گولِي گهاگهائي گِهڙي، جَکَنِ ٿا جانارَ.

بيت - 1

تَڙَ تَڪَڙِ تارِ گِهڙڻَ، اِيُ ڪاڻِيارِنِ ڪَمُ؛
ڏَهَ ڏَهَ ڀيرا ڏِينھَن ۾، ڏي ڏوراپا ڏَمُ؛
عَقُل، مَتِ، شَرَمُ، ٽيئِي نِينھَن نِھوڙِيا.

بيت - 2

گهيڙان ڪَري نہ گُهورَ، تَڙُ تَڪَڙِ کان نہ لَھي؛
جَنھِنکي سِڪَ ساهَڙَ جِي، پُورَنِ مَٿي پُورَ؛
ڪارِيءَ راتِ ڪُنَنِ ۾، وَهَمَنِ ڪِي وَهلُورَ؛
جَنھِنکي ساڻُ پِريان جا سُورَ، تَنھِنکي نَدِي ناهِ نِگاهَ ۾.

بيت - 3

جِئان گِهڙي تِئان گهيڙُ، ڪَپَرو پُڇَنِ ڪُوڙِيُون؛
ڏَمَ سين جُسو ظاهِرا، مَنَ ميھارَ سين ميڙُ؛
سا نَدِي ڀانئي نيڙُ، جَنھِنکي سِڪَ ساهَڙَ جِي.

بيت - 4

جِئان وَهي تِئان واٽَ، ڪَپَرو پُڇَنِ ڪوڙيُون؛
جن کي سِڪَ ساهَڙَ جِي، سي گهيڙَ نہ پُڇَنِ گهاٽَ؛
جن کي عِشقَ جِي اُساٽَ، سي واهُڙُ ڀانئِينِ وِکَڙِي.

بيت - 5

ڪنھن جنھن گهيڙَ گِهڙِي، جئن اَوَتَڙان تَڙُ ٿِيوسِ؛
سالمُ ويئِي سُھڻِي، ڪُنَنِ ڪِينَ ڪَيوسِ؛
اُهِسُ اَکَڙِيُنِ ۾، پِريان جو پِيوسِ؛
حَقَان حَقُ ٿِيوسِ، هُئِي طالِبِ حَقُ جِي.

بيت - 6

هُئِي طالِبَ حَقُ جِي، توڏِي لاڪُون توڙَ؛
نہ مَلاحُ نہ مَڪُڙِي، نڪِي ٻَڌي نوڙَ؛
پاڻِي پِنِيءَ ٻوڙَ، سُھڻِيءَ ليکي سِيرَ ۾.

بيت - 7

توڏِي توڙائِين، نِينھَن نوازِي سُھڻِي؛
ڳِچِيءَ هارُ حَبِيبَ جو، لائِقُ لَڌائِين؛
سو تَڙُ سوٺائِين، جيڏانهن عالَمَ آسِرو.

بيت - 8

توڏِي! تُھائِين جي، سي هِتي ڇَڏِ حِرصَ؛
ساهَڙَ ڌاران سُھڻِي! کوٽِيُون ڪَنِ کِرسَ؛
وَڏِي اِيَ وِرسَ، جِيئن ڏَمَ وَٽِ ڏِينھَن گُذارِئين.

بيت - 9

ساري سِکُ سَبَقُ، شرِيعَتَ سَندو، سُھڻِي!
طرِيقَتان تِکو وَهي، حَقِيقَتَ جو حَقُ؛
مَعرِفَتَ مَرَڪُ، اَصلُ عاشِقنِ کي.

بيت - 10

صَبُرُ شاڪِرَنِ، آهي اوطاقُنِ ۾؛
جي واصُل ٿِيا وِصال ۾، سي ذرو ظاهِرُ نہ ڪَنِ؛
وِيبَتَ واهَرَ تَرَنِ، هِنئَڙا، جَنِ هَڄِي ويا.

بيت - 11

سِياري سِھَ راتِ ۾، جا گِهڙي وَسندي مِينھَن؛
هَلو تہ پُڇُون سُھڻِي، جا ڪَرَ ڄاڻي نِينھَن؛
جنھن کي راتو ڏِينھَن، ميھارُ ئِي مَنَ ۾.

بيت - 12

سانوَڻَ گِهڙي سَڀَڪا، هِيءُ سَرَهِي سِياري؛
تَنُ وِڌائِين تارِ ۾، اَرواحَ جي آري؛
مُحبَتِي ماري، ڪونهي دادُ دَرياهَ ۾.

بيت - 13

واهُڙَ! ڀَريُون مَ پاءِ، تو پِڻُ ليکو ڏيڻو؛
سدا سانوَڻَ ڏِينھَڙا، هِئن نہ هُونداءِ؛
وهاڻي وينداءِ، اوڀَرَ اُتاهان لَھِي.

بيت - 14

مُحَبَتِي ميھارَ جُون، دِلِ اَندرِ دُونھِيُون؛
آڻيو وِجهي آرَ ۾، لُھاڻو لُوهيُون؛
جي ساهڙ جُون سُونھيُون، سِير سِراڙو تن کي.

داستان چوٿون

بيت - 1

اَدِيُونَ! سڀ اَندامَ، چَڙَنِ مُنھِنجار چورِيا؛
لارُنِ جا لَنؤ لائِي، سا ڪِيئن آڇِيان عامَ؟
لَڳِيس جنھن جي لامَ، سو دِلاسا دوست مُنجي.

بيت - 2

ڪارا ڪُن، ڪارِي تُڳِي، جت ڪارِيھَرَ ڪَڙڪا؛
مَئي مَتي مِھراڻَ ۾ ، اَچنِ دُپارا دَڙڪا؛
وِيندي ساهَڙَ سامهان، جهولَ ڏِنسِ جَهڙڪا؛
کرِڪِنِ جا کَڙڪا، سُونھان ٿِيَڙَسِ سِيرَ ۾.

بيت - 3

جِياريَسِ سَنڀارَ، ڪُھُ ڪَرِيندَمِ گڏجِي؟
ويروتارَ وُجُودَ ۾، پِرِيُنِءَ جي پَچارَ؛
سَڄَڻَ هُونِ ڌارَ، جي هِنئين ۾ حَلُ ٿِيا.

بيت - 4

ٻيلي پارِ ٻُرِي، مون کي چَڙَنِ چورِيو؛
مُحَبَتِي ميھارَ جِي، سُتِي شاخَ چُرِي؛
مَٿي جهوڪَ جُهرِي، پَوَندِيَسِ پاريچَنِ جي.

بيت - 5

هُنَ ڀَرِ سُيَمِ هُوءِ، سُتي سَنڀارَنِ جِي؛
چِتُ چَڙَنِ چورِيو، جؤنڪَ ٿِيَڙَمِ جُوءِ؛
مُحَبَتِي ميھارَ جِي، بِاللهِ پِييَمِ بُوءِ؛
وڃِي رُوءِ بَرُوءِ، ديکيان دوستَ ميھارَ کي.

بيت - 6

ڪِٿي ٿِيو ميھارُ؟ ڪِٿي ٿو گِهنڊُ گُڙي؟
ڪِٿي دُونھِي دوستَ جِي؟ ڪِٿي پَرِيون پارُ؟
جَنھن مُون سَڀِ ڄَمارَ، جَرَ ۾ جهوٽُون ڏِنِيُون.

بيت - 7

ميھاران مِرِڪَ، پِيتائِين پِريمَ جِي؛
تنھن مُنڌَ مَتوالِي ڪِي، سندِيءَ ساءَ سُرِڪَ؛
لَڳِيَس ڪامَ ڪِرِڪَ، لوهان تِکِي لَطِيفُ چئي.

بيت - 8

مَري تان مَ ميھارُ، وَٿاڻُ وِلهو مَ ٿِئي؛
وَڇِنِ جي وَڇارَ جو، وِنگو ٿِئي مَ وارُ؛
ساهَڙُ مُون سِينگارُ، ماڻُهنِ ليکو مِھڻو.

بيت - 9

چاهَڪَ چَرِي، تارِ تَرِي، آيُون مَٿي ٻيٽَ؛
لُڙَ لَنگِهيندِيُون ليٽَ، لُطِفَ ساڻُ لَطِيفُ چئي.

بيت - 10

چاهَڪَ چَرِي، تارِ تَرِي، آيُون مَٿي ڪُنَ؛
ڪوڙِيين ڪَرَ کَڻندِيُون، ساهَڙَ جي سَمَنَ؛
مينھُون ساڻُ اَمَنَ، پَرچِي پارِ لَنگِهيندِيُون.

داستان پنجون

بيت - 1

ساندَه سَڀ دَرياهُ، پَري ڪَنڌِي پارَ جِي؛
ڇڪِي ڇولِيءَ ۾ گِهڙي، جِتي جِيَ وِڙاهُ؛
پَسيو ڏوه ڏَڪي هِنئون، آرِ مَٿي اَرِواحَ؛
جي توهُ ٿِئي توڏانهن، تہ وِيرَ وَهِيڻو ناهِ ڪي.

وائي - 1

اَکيون پيرَ ڪَري، وَڃجي، وو! وَڃجي.
سُپيرِيان جِي ڳالهڙِي، ڪنھن سان ڪِينَ ڪجي؛
لِڪائي لوڪَ کان، ڳُجَهڙِي ڳوٺِ نِجي؛
مُحَبَتِيءَ ميھارَ جو، سُور نہ ڪنھن سَلجي.

بيت - 2

سِڪَڻَ وارَنِ سُٿِرو، جي دَهشَتَ سان دَرِياهُ؛
اوڙَڪِ اُنِين جو نہ رهي، آرَ بِنا اَرِواحَ؛
ويندي ساهَڙَ سامهون، صَدقو ڪنديون ساهُ؛
جن کي حُبَ اُنهِين جِي آهِ، ساهَڙُ ساڻِي تن جو.

بيت - 3

گِهڙيا سي چَڙهيا، اِئين اَٿيئِي؛
مئي متي مَھراڻ ۾، پَؤ ٽپو ڏيئِي؛
ته ميھارُ مِليئِي، سَنڀُوڙو سِيڻاهَ سين.

بيت - 4

اَکيُون مُنھن ميھارَ ڏي، رَکيُون جن جوڙي؛
رِءَ سَنڊَ، سَيَدُ چئي، تارِ گِهڙَن توڙي؛
تنين کي ٻوڙي، سائِرُ سَگهي ڪِينَ ڪِي.

بيت - 5

جيڏانهن چِتَ چاهُ گهڻو، آرُ بہ اوڏانھِين؛
وڃِي وَهُ واڪا ڪيو، تِکو تيڏانھِين؛
ميھارُ مِلائِين، لَھرُنِ منجِهہ، لَطِيفُ چئي.

بيت - 6

پَلِيان، پَلِيو نہ رهي، نِرتُون نِينھُن نِبارُ؛
گِهڙان، گهورِيو ڄِندُڙو! اُٿَلَ مُون اَپارُ؛
جنِين مَنِ ميھارُ، هَلَڻُ تنِ حَقُ ٿِيو.

بيت - 7

سَندو ڏَمَ ڏَهَڪارُ، هَڏَهِين ڪونهي هِنَ کي؛
هِيءَ پاڻِيءَ سين پانھنجو، پُسائي نہ سِينگارُ؛
ڪارَڻِ مُنڌَ ميھارُ، ڪارِيءَ راتِ ڪُنَ تَري.

بيت - 8

جيھَرَ لوڪُ جَهپَ ڪَري، ذَرو جاڳَ نہ هوءِ؛
اوهيَرَ اَچيو، اَديُون! پَھُ پِريان جو پوءِ؛
جي ڪَچو چَوَنِمِ ڪوءِ، تہ مَرڪُ ڀانيان مِھڻو.

بيت - 9

تہَ ڪَرڪِينءَ سُئِي؟ جي سِيرَ نہ گِهڙِيِ سُھڻِي؛
هِتِ حياتِيءَ ڏِينھَڙا، هَڏَهن تان نہ هُئي؛
چُڪيءَ تنھن چَرِي ڪئِي، جو ڏِنُسُ اُنَ ڏُهِي؛
سُھڻِي کي، سَيَدُ چئي، وڌو قُربَ ڪُھِي؛
هُنئِين هُوندَ مُئي، پَرَ ٻُڏِيءَ جا ٻِيڻا ٿيا.

بيت - 10

ڪا جا ڪُن ڪَرِينِ، ڀِنِيءَ ڀُڻِ جُهڻِ پاڻ ۾؛
اَکيُون تنھن آبَ کي، آڌِيءَ اُڪِيرِينِ؛
توڻي تِڪوُن ڏِينِ، تہ بہ اُڃَ اُنِين کي نہ لَھي.

بيت - 11

دائِمَ جا دَرِياهَ ۾، سا مَڇِي ڪِنِي ڪوهُ؟
آهس اِيُ اَندوهُ، پاڻِي ڪِٿي پِيان.

بيت - 12

لھرَ مِڙوئِي لالَ، وَهَڻُ کَٿُورِيان وتَرو؛
اوٻارا عَبيرَ جا، جَرَ مان اَچن جالَ؛
ڪُنَنِ گِهڙِي ڪالَ، سِڪَ پِريان جي سُھڻِي.

بيت - 13

جيڪِي ڏِٺُءِ تارِ ۾، ڪَنڌِي سو ڪَھيج؛
جَرُ وڏو، جهاجَهہ گَهڻِي، پاندُ مَ پُسائيجِ؛
ساهَڙُ ساڱاهيجِ، تہ ثابِتُ لَنگِهين سِيرَ مان.

بيت - 14

جا هَڙَ اَندَرِ جِيَ، ساهَڙَ ڏِنِي ساهَ کي؛
سا هَڙَ ڇُڙي نہ ساهَ جِي، سا هَڙَ ساهَڙَ رِيَ؛
ساهَڙَ ميڙِ، سَمِيعَ! تہ سا هَڙَ ڇُڙي ساهَ جِي.

داستان ڇھون

بيت - 1

ساهَڙَ جا سِينگارَ، اَڻَ لِکيا اَڳي هُئا؛
نڪا ڪُنۡ فَيَڪُوۡنُ هُئِي، نَڪا ٻِي پَچارَ؛
مَلَڪَنِئان مَھَندِ هُئِي، توڏِيءَ جِي تَنوَارَ؛
مُحَبَتَ ساڻُ ميھارُ، لايائِين لَطِيفُ چئي.

بيت - 2

گهيڙَ لَنگهيو گهاري، مِيثاقان ميھارَ ڏي؛
اَلَسۡتُ بِرَبِّکُمۡ قَالُوۡا بَلىٰ، پَر اِها پاري؛
ڏِسيو ڏيکاري، پِرت پِريان جو پيچِرو.

بيت - 3

اَلَسۡتُ اَرواحَنِ کي، جَڏهِن چَيائُون؛
مِيثاقان ميھارَ سين، لَڌيُون مُون لائُون؛
سو موٽي ڪِيئن پانھُون؟ جو مَحفُوظان مُعافُ ٿِيو.

بيت - 4

اَلَسۡتُ اَرواحَنِ کي، جَڏهِن اَمُرُ ڪيو اَحَدَ؛
هو مَنَ ڪاڍو ميھارَ ڏي، سُھڻِيءَ سِڪَڻَ سَڌَ؛
دِلو دَؤرَ دَرِياهَ جي، ڪيو اِرادي اَڌَ؛
جيڪِي آيسِ ڏانهن عَھدَ، سو پاري مُنڌَ پاتارَ ۾.

بيت - 5

اَلَسۡتَ اَرواحَنِ کي، جَڏهِن جاڳايو جَلِيلَ؛
سَنئِين راهَ، سَيَدُ چئي، سوٺائُون سَبِيلَ؛
وَحدَتَ جِي وادِيءَ ۾، ڪوڙين ڪي قَلِيلَ؛
دَرِياهَ جي دَلِيلَ، لَکين لَھوارا ڪيا.

بيت - 6

کامان، پَچان، پَڄُران، لُڇان ۽ لوچان؛
تَنَ ۾ تَئُونسَ پِرِينءَ جِي، پِيان نہ ڍاپان؛
جي سَمُنڊَ مُنھن ڪريان، توءِ سُرِڪيائِي نہ ٿِئي.

بيت - 7

ڪارِي راتِ، ڪَچو گَهڙو، اُڻٽِيھَ اُونداهِي؛
چَنڊ نالو ناهِ ڪو، دَرِياهَ دَڙَ لائِي؛
ساهَڙَ ڪارَڻ سُھڻِي، آڌِيءَ ٿي آئِي؛
اِي ڪَمُ اِلاهِي، ناتَ ڪُنَنِ ۾ ڪيرَ گِهڙي؟

بيت - 8

ڪارِي راتِ، ڪَچو گَهڙو، نڪا سِيڻھَ ساڻُ؛
وِجهي وَيرَمَ نہ ڪري، پِريان ڪارَڻِ پاڻُ؛
مُحَبَتَ کي مھراڻُ، سُڪِي سَڀُ پَٽُ ٿِيو.

بيت - 9

اورارِ نہ پَرارِ، ويچارِي وَهَ وِچَ ۾!
سُڪِي ڏَنِيءَ سُپِرِين، ٻِيو مِڙوئِي تارِ؛
تُون گِهڙُ، ڪِيمَ نِھارِ، ٻُڏندَنِ سين ٻاجُهون ڪري.

بيت - 10

هِنَ پارِ، نہ هُنَ، ويچارِي وَهَ وِچَ ۾!
نِيڇُ نِھاري نہ گِهڙِي، تنھن ۾ پيس تُنَ؛
اَلله! ساڻُ اَمُنَ، آران ڪنھن اُڪارِئين.

بيت - 11

سَھسين سائِرَ گَجَنِ، توءِ سَھَجَ نہ مَٽِي سُھڻِي؛
تہ ڪي نِينھَن ڇِڄَنِ، پَرِتَھِين پِريُنِ جي؟

بيت - 12

سُپيريان جي تُرَهي، ٻُڏِي! هَٿُ مَ لاءِ؛
صُباحَ تو چَوَنداءِ: ”اَسان تو اُڪارِيو“.

بيت - 13

سُپيريان جي تُرَهي، ٻُڏِين، توءِ مَ لَڳُ؛
جي ڀانئِين پِرِينءَ مِڙان، تہ پُور اُبتي وَڳُ؛
پاءِ تيڏاهِين پَڳُ، ناهِ جيڏاهِين نِجُهرو.

بيت - 14

سُڪِيءَ ٻُڏَنِ جي، ساهَڙُ ساڻِي تن جو؛
لَھرنِ سِرِ لَطِيفُ چئي، ڪُلهنِ چاڙهيو ني؛
جي پُڇَنِ پَنڌُ پَري، تِن اُماڻي اورهُون.

بيت - 15

سُڪِيءَ جي سانباهَ ۾، ٻُڏِين، توءِ ٻُڏُ؛
ڪَکَ، ڪانڊيرا، ڪاٺيُون، ميڙي، ٻَڌُ مَ مَڏُ؛
نڪو ساهَڙُ سَڏُ، نڪا سُڄي سُھڻِي.

بيت - 16

جي تو بيتَ ڀانيا، سي آيتُون آهِينِ؛
نِيو مَنُ لائِينِ، پِرِيان سَندي پارَ ڏي.

داستان ستون

بيت - 1

ٻوڙِئين، چاڙِهئين، تُون ڌَڻِي! ٻِئي جو دعوىٰ رَسي نہ دَمُ؛
هِن مُنھِنجي حالَ جو، ميھرَ تي مَعۡلَمُ؛
رَکُ ڀيلي جو ڀَرَمُ، جو اَچِي پِيو اَجهور ۾.

بيت - 2

ڪانڌِي ڪَنگَ ٿِياسِ، وَهَڻُ جَنازو سُھڻِي؛
ٻَگها جي ٻيٽَنِ جا، ڪُلها تن ڏِناسِ؛
اَکئين مَلَڪَ ڏِٺاسِ، توءِ مَنَ ڪاڍو ميھارَ ڏي.

بيت - 3

اُڀو تَڙِ ميھارُ، مَلاحنِ سَڏَ ڪري؛
آءٌ پِڻُ وِجهان هَٿَڙا، اَئِين پِڻُ وِجهو ڄارُ؛
گهوريُون ڪارُونڀارُ، مانَ مِلَنِئُون سُپِرِين.

بيت - 4

ڪَنڌِي جَهليو ڪانھَن، عاشِقُ اُڀو آهُون ڪري؛
تو ڪِيئن ٻوڙِي سُھڻِي؟ ٻيلِي مُنھِنجِي ٻانھَن؛
دَرِياهَ! تو تي دانھَن، ڏِيندُسِ ڏِينھَن قِيامَ جي.

بيت - 5

جِتي ڀيرَ ڀِرَنِ، ڀُريوُن پَون ڀَواريوُن؛
تانگهہ نہ لَڌِي تارُئين، مَپُ نہ ماٽِيَڙَنِ؛
ڪَنڌِيءَ اُڀا ڪيتِرا، سِيڻاهِيا سَنڪَنِ؛
تُون ڪِيئن تن تَڙَنِ، اَچيو، اَسارِي! گِهڙِين؟

بيت - 6

سانڀارا سَڏَ ڪيو، اُڀا چَوَنِمِ: ”آءُ“؛
هِڪ تِکو ئِي تارِ وَهي، ٻِيو لُڙُ، لَھريُون ۽ واءُ؛
ساڻِي جن اَللهُ، ٻُجهان سي نہ ٻُڏندِيُون.

بيت - 7

هارِي! حَقُ رَکيجِ، سانڀارا ساهَڙَ جو؛
خوابَ، خيالَ، خَطرا، تن کي تَرَڪُ ڏِئيجِ؛
اَندَرُ آئِينو ڪري، پَرِ ۾ سو پَسيجِ؛
اِنهيءَ راهَ رَميجِ، تہ مُشاهِدو ماڻِئين.

بيت - 8

سانڀارا سيئِي، تَنُ جنِين جو طالِبُو؛
مَنُ پِريان نيئِي، پڳھِيو پاڻ ڳَري.

داستان اٺون

بيت - 1

ٻُڏَندي ٻُوڙَنِ کي، ڪي هاتِڪَ هَٿَ وِجَهنِ؛
پَسو لَڄَ، لَطِيفُ چڱي، ڪيڏِي کي ڪَکَنِ؛
توڻي ڪَنڌِيءَ ڪَنِ، ناتَ ساڻِن وڃن سِيرَ ۾.

بيت - 2

ڪَچِي ڪانِي ڪانھَن، ٻُڏا ڪَڍي ٻارِ مان؛
يا لَنگهائي، لَطِيفُ چئي، يا ڌُريان ڪري دانھَن؛
ڪَما حَقَہُّ ڪَکَنِ جِي، آهي ڳالهہ اَڳانھَن؛
جيڪِي ڏي ٻُڏَنِ کي ٻانھَن، ناتَ ساڻِن وڃن سِيرَ ۾.

بيت - 3

آهِئين هُتِ اُماڻَ، ٻَڌُ تُرَهو تارِ جو؛
لَھريُون، لُڙَ، لَطِيفُ چئي، جَهليا جُنگَ جُواڻَ؛
اُونهي تَڙِ آگَهٽِيا، آڏي پائي آڻَ؛
جي پِيا مُنھن مھراڻَ، تن ٻانڊِيُنِ ٻيٽُ نہ اُڄَھي.

بيت - 4

ڪَچي ساڻُ ڪَھي، پَڪو پُڇي نہ سُھڻِي؛
لَنگهيو لُڙُ، لَطِيفُ چئي، وَڇارَنِ وَهي؛
سا ڪِئن نِينھَن نھَي؟ جنھنکي نِينھَن نَڌو کڻِي.

بيت - 5

ڪڍيا جي ڪُلالَ، سي پَسِي خالَ خُوشِ ٿِئي؛
پاڻِيءَ چِٽَ پُسائِيا، ڌاءَ نہ جَهلِي ڌَمالَ؛
سپَڪَ ڀانيا سُھڻِيءَ، جوڀَنَ جي جَمالَ؛
آڪي جا اَحوالَ، مَعۡلُمُ ٿيا مھراڻَ ۾.

بيت - 6

ڪَچو تان ڪوهُ؟ پَڪو نَظَرُ پِريُنِ جو؛
ساهَڙُ مُنھِنجو سُپِرِين، ڏَمَ ڏِٺيئِي ڏوهُ؛
جي ڇَٽو جي ڇوهُ، تہ پُورِيندِيَسِ پارِ مَڻِي.

بيت - 7

ڪَچي ڪَٽُ نہ جَهليو، ڀيلو پِيو ڀُرِي؛
سارَ ڇَڏيائِين سِيرَ ۾، ٻانھُنِ کان ٻُرِي؛
لَٽي لَھريُون ويئِيُون، چؤڌارِي چُرِي؛
هِنئَڙي مَنجهہ هُرِي، ماهِيَتَ مَلَڪَ الۡمَوتَ جي.

بيت - 8

ڀيلي ڀُلائِي، پَسِي چِٽَ چَرِي ٿِئِي؛
”ٻِرَ! ٻِرَ! ٻُڏِي سُھڻِي!“ وِيرُنِ ۾ وائِي؛
ڪَچي ڪيرائِي، لال لَهرنِ وِچَ ۾.

بيت - 9

پَڪو کَڻِجِ پاڻَ سين، چَڱو چِٽائي؛
ڪَچو ڏيجِ ڪُلالَ کي، مُنھن تي موٽائي؛
سو سُڻُ هِنئين سين، سُھڻِي! جيڪِي فائِقُ فَرمائي؛
مؤجُون مُنجهائي، مارِينِئِي مَھراڻَ جون.

بيت - 10

ڀِرُ، ڀَليرا سُپِرِين! ڀَلا ۾ بيراهَ؛
تو رِءَ تارِي ناهِ ڪا، والِي! تو رِءَ واهَ؛
ساهَڙَ جي صَلاحَ، تَنَ کي ڪَڍِي تارِ مان.

بيت - 11

تَنَ کي ڪَڍي تارِ مان، صُلحُ ساهَڙَ جو؛
اُتِ آڏو اَچي ڪِين ڪِي، ٻيلِيپَو ٻِئي جو؛
ميھرَ! ڪَج مُنھنجو، ڪو اوڪَرُ ڪَنھِين آرَ تان.

داستان نائون

بيت - 1

جَرِ ٿَرِ تِکَ تَنوارَ، وَڻ ٽِڻ وائِي هيڪڙِي؛
سڀيئِي شَئِ ٿِيا، سُورِئَ سَزاوارَ؛
هَمَہَ مَنصُورَ هَزارَ، ڪَھڙا چاڙهيو چاڙهئين.

بيت - 2

سَڀَتِ پَچار پِريُنِ جِي، سَڀَتِ هوت حُضُورُ؛
مُلڪُ مِڙيو مَنصُورُ، ڪُھِي ڪُھَندين ڪيترا؟

بيت - 3

لَھرنِ لَکَ لِباسَ، پاڻِي پَسَڻُ هيڪِڙو؛
اُونهي تَنھِن عَمِيقَ جِي، واري ڇَڏِ وِماسَ؛
جِتِ ناهِ نِھايتَ نِينھَن جِي، کوءِ اُتِ پنھنجِي کاسَ؛
تَڙَنِ جِي تَلاسَ، لاهِ تہ لالَنَ لَڳِ ٿِئين.

بيت - 4

وَڃان ڪِينَ وَرِي، هُوندَ رِءَ چَئي رَهِي رَهان؛
دُونھِينءَ پاسي دوسَ جي، ماڳَهين پَئان مَرِي؛
صُورَتَ نہ سُنھن ڪا، ڪَيسِ چِتَ چَرِي؛
وِصالان فِراقَ جِي، سُڄي ڳالهہ ڳرِي؛
تيلاهِين تَرِي، مُنھن ڳِنِيو موٽيو وڃان.

بيت - 5

جي قِيامَ مِڙَنِ، تہ ڪَرَ اوڏا سُپِرِين؛
تِھان پَري سُڄَنِ، واڌايُون وِصالَ جُون.

بيت - 6

آئون ڪِ نہ ڄاڻان اِيئن؟ تہ جَرَ گِهڙي جوکو ٿئي؛
قَضا جا ڪَرِيمَ جِي، تَنھن کان ڪَنڌُ ڪَڍِبو ڪِيئن؟
هِڪُ لِکِئي، ٻِئي نِينھَن، آڻي اولِيَسِ اول ۾.

بيت - 7

نہ ڪاتِيءَ نہ ڪانھَن، نڪو ڏوهُ قَلَمَ جو؛
اَنگُ اُتيئِي لِکِيو، جِتِ نہ رَسي ٻانھَن؛
ڪَنھِنکي ڏِيان دانھَن؟ قَضا قَلَمُ وَهائِيو.

بيت - 8

نَڪو سَنڌو سُورَ جو، نَڪو سَنڌو سِڪَ؛
عَدَدُ ناهِ عِشقَ، پُڄاڻِي پاڻَ لَھي.

بيت - 9

سِڪَ تُنھِنجِي، سُپِرِين! اَندر ٿِي اَجَهلَ؛
ٻَرڪِيو ٻاهر نِڪري، کُوري کانئِي کَلَ؛
رِءَ سِيراهِيءَ سَل، مُونکي ڏِنا سَڄَڻين.

بيت - 10

ڪِي تران ڪِي تارِ مُون، ڪِي سَگهان ڪِي سَگُهہ؛
آڏو ڏيجِ مَ لَڳُ، مُون هيڪلِيءَ، وَلَھا.

بيت - 11

ڏِٺي ڏِينھَن ٿِيامَ، ڪوهُ ڄاڻان ڪھڙا پِرِين؟
سَھسين سِڄَ اُلَھِي، واجهائِيندي وِيامِ؛
تنِين سالَ ٿِيامَ، جنِين ساعَتَ نہ سَھان.

ابيات مُتفرقہ

بيت - 1

ساهَڙَ ڌاران سُھڻِي، نِسورِي ناپاڪَ؛
نَجاسَتَ ناهِ ڪري، اُنِين جِي اوطاقَ؛
هُوءِ جي کِيرَ پِياڪَ، پاسي تنِين پاڪَ ٿِئي.

وائي - 1

مُنھِنجُون سڀيئِي، آيَلِ! ماءِ، مَنَ مُرادُون پُنيُون.
جھڙِي پِرِيان ڳالهڙِي، تَھڙِي ٻِي نہ ڪاءِ؛
ڪجي تان ڪوڏُ ٿِئي، سُڄي تان سيباءِ؛
ويھُ داتا جي دَرَ تي، شُڪُر جَنھن جُڳاءِ؛
ڪانهي حَدَ حَمَدَ جِي، تہ ڪَرِيان لالَنَ لاءِ؛
ڳَڻِيو، ڳَڻِيان ڪيتريُون، وَڏيُون وَڏاياءِ؟
سو مُون هَٿان نہ ٿِئي، جيڪِي تو جُڳاءِ؛
تو سَڄِيُون، تو سَنديُون، سِڪَن توهِين ساءِ؛
اُڃَ تُنھِنجي اُڃيُون، لوچِنِ توهِين لاءِ؛
دِلِ دانھُنِ ري نہ رهي، مُون کي ماٺِ جُڳاءِ.

بيت - 2

ساهَڙَ ڌاران سُھڻِي، هِيءَ تان جُنبِي جوءِ؛
هِنَ پاڻِيءَ سين پانھنجو، مُورِ نہ مَٿو ڌوءِ؛
جي پِرِينءَ پاسي هوءِ، تہ ڪَر توڏِيءَ تَڙُ ڪيو.

بيت - 3

ساهَڙَ ڌاران سُھڻِي، هِي تان جُهڪِي زالَ؛
توڏِيءَ تَپُ شرُوع ٿِيو، هَئِ! هِيڻيءَ جي حالَ؛
جَڏِيءَ رِءَ جَمالَ، اَگِهي ٿِي آهُون ڪري.

بيت - 4

ساهَڙَ ڌاران سُھڻِي، آهي ۾ آزارَ؛
ڏَمَ پاسي ۾ ڏُکَندو، صِحَتَ وَٽِ سَنگهارَ؛
توڏِيءَ سَندي تَنَ جِي، دَوا ۾ دِيدارَ؛
جي پَسي مُنھن ميھارَ، تہ سِگهيائِي سَگِهي ٿئي.

بيت - 5

ڏِيھاڻِي ڏَمَرُ ڪري، مَٿي مُحَبَتَ مُون؛
تنھِن کي اَچِي تُون، پِرِيَمِ! ڪوهُ نہ پَلئِين.

بيت - 6

جان جان هُئِي جِئَرِي، وِرِچِي نہ ويٺِي؛
وڃِي ڀُون پيٺِي، سِڪَندِي کي سَڄَڻين.

بيت - 7

جان جان هُئِي جِئَرِي، ويٺِي نہ ويساندِ؛
لُڙهِي لَھرِن پاندِ، مُيائِي ميھارَ ڏي.

بيت - 8

وَرُ اُونداهِي راتَڙِي، کوءِ چانڊُوڻِيءَ چنڊان؛
اوري ميھاران، مُنھن مَ پَسان ڪو ٻيوَ.

بيت - 9

سائِر ٻوڙِي سُھڻِي، نہ ڍوري نہ ڍنڍِ؛
اَکين مَنجهہ اُڪَنڍَ، مُيائِي ميھار ڏي.

بيت - 10

سانوڻَ لَھرِيُون، ٿَرَ وارِي، تِرَ وارَ؛
اِنھان ئِي اَپارَ، مُون سين ڀَلي ڀالَ ڪيا.

سُرُ سسئي آبري

داستان پھريون

بيت - 1

جي سِجهائِي سڪَ، تہ پِڻُ سِڪي سَسُئِي؛
پِيتائِين پُنهونءَ کي، ھڏِ نہ ڀَڳِيَسِ ھڪَ؛
اِن تَڙَ منجهان تِڪَ، ڏِني پاڻَ اُڃَ ٿئَي.

بيت - 2

پَسِي جهاجهہ جَمال جِي، جنِين پِيتِي پِڪَ؛
اَپَرِ اَڳانجهو ٿيو، سُورُ اُنِين کي سِڪَ؛
ھڏِ نہ ڀَڳِيَنِ ھڪَ، سَدا سائِرَ سِيرَ ۾.

بيت - 3

مُحَبَتَ جن جي مَنَ ۾، تن تِشۡنَگِي تارِ؛
پِي پِيالو اُڃ جو، اُڃَ سي اُڃَ اُٿِيارِ؛
پُنهون پاڻَ پِيارِ، تہ اُڃَ سِين اُڃَ اُجهائِيان.

بيت - 4

مَحَبَتَ سَندو مَنَ ۾، پُرُ پِيالو جن؛
پِيَڻَ پَرَچاءُ ناھِ ڪو، ڪنھن جنھن ڏاھِ ڏَڀَن؛
تنھن نِھايَتِ ناھِ ڪا، جنھن سُڃا سُڃَ وڃن؛
تيلان اُڃَ مَرَنِ، سَدا سائِرَ سِيرَ ۾.

بيت - 5

سَدا سائِرَ سِيرَ ۾، اَندرِ لَھي نہ اُڃَ؛
پَسَڻُ جو پِرينءَ جو، سا سَڀائِي سُڃَ؛
تيلان مَرَنِ اُڃَ، سَدا سائِرَ سِيرَ ۾.

بيت - 6

ساجَنَ ڪارَڻِ سُڃَ، مَرُ قَبُولي سَسُئِي؛
اَندَرُ جنِين اُڃَ، پاڻِي اُڃِيو اُنَ کي.

بيت - 7

پاڻِيءَ مَٿي جهوپڙا، مُورکَ اُڃَ مَرَنِ؛
ساھان اوڏو سُپَرِين، لوچي تان نہ لَھنِ؛
دَمُ نہ سُڃاڻَنِ، دانھُون ڪن مُٺَنِ جئن.

بيت - 8

سَسُئِيءَ ڪِينَ سَمجهيو، اوري آريءَ ساڻُ؛
ڪري پيکُ پُنهونءَ سين، پاڌارِيائِين پاڻُ؛
ڄَٽِ وِڃايو ڄاڻُ، ٻانڀَڻِ ٻَروچَنِ سين.

بيت - 9

لَڳي ڪوسو واءُ، لوڪُ مِڙوئِي لَھسِيو؛
اُڀَنِ مَنجهان آيو، ”ھيءِ! ھيءِ!“ جو ھڳاءُ؛
طُيورَنِ تَنوارِيو، پُنهونءَ پُڄاڻاءُ؛
رَسِيو سُورُ شَبانَ کي، وُحُوشَنِ وَٽاءُ؛
مِرُوئَنِ موتُ قَبُولِيو، اَپَرِ اَفسوساءُ؛
بَرَ پِڻُ ڪن بُڪاءُ، اُڪَنڍِيا آرِيءَ لَءِ گهڻو.

بيت - 10

مَھندِ مُحتاجِي ڪَري، پُٺِيءَ پيرُکَڻيجِ؛
ڪُٻيلِياڻِي! ڪيچَ ڏي، حُجَ مَ ھلائيجِ؛
پاڻا ڌارَ پِرِيتَڻو، سَسُئِي! ساڻُ کَڻيجِ؛
اوڏِي عَزازِيلَ کي، ويجهي تان مَ وَڃيجِ؛
نا اُميدِي نيجِ، تہ اوڏِي ٿِئين اُميدَ کي.

بيت - 11

ويھُ مَ مُنڌَ! ڀَنڀورَ ۾، ھاڙھي ھڏِ مَ ھلُ؛
ڪُوڙِي ڪَجِ مَ ڪڏھين، سَچِي ڳالهہ مَ سَلُ؛
جانِبَ لءِ مَ جَلُ، سُورَ وِسارِ مَ سَسُئِي!

بيت - 12

سُکين ٿِيُ مَ سَنَرِي، پَسِي ڏکَ مَ ڏَرُ؛
پَٽي ڪَر مَ پانھنجو، گهورِي! اَڏِ مَ گهرُ؛
مارِي! ھڏِ مَ مَرُ، مَڇُڻِ جِيُ جِيارِئين.

داستان ٻيو

بيت - 1

پَسِي ڏُونگَرَ، ڏاھِ! جِمَ ھلَڻَ ۾ ھيڻِي وَھين؛
لانچي لَڪَ لَطِيفُ چئي، پُٺِيءَ ڪيچِيُنِ ڪاھِ؛
پُڇِي پُورج، سَسُئِي! بَلوچاڻِي باھِ؛
اِنَ وَڙائِتي وَرَ جِي، آسَرَ ھڏِ مَ لاھِ؛
جو اکِنَئُون اوڏو آھِ، سو پِرين پَراھون مَ چئو.

وائي - 1

ھوءِ جي ھليا ھوتَ سُونھارا؛
مُون نہ وَھيڻا، پنهونءَ سَڱِيڻا.
سَسُئِي پُڇي ساٿَ جا، اوطاقُون اوتارا؛
آن ڪي ويندا گڏيا؟ آرِياڻِي اِھَ پارا؛
ٽَلِيُون ٽَؤنرَ ھلَوِيُون، مَيَنِ سِرِ موچارا؛
مُون کي نِيندا پاڻَ سين، ڪامِلَ ڪُرَ اُجارا؛
اَدِيُون! عَبۡدُاللَطِيفُ چئي، دوسَ آيا دِلِدارا.

بيت - 2

ھتان کَڻِي ھتِ، جن رَکِيو، سي رَسِيُون؛
ساجَنُ سُونھن سُرتِ، وِکان ئِي ويجهو گهڻو.

بيت - 3

جيڪُسِ يادِ ڪَياسِ، وَرُ وڃِي وَڻِڪارِ ۾؛
جَلِدُ جَرِيدي پَنڌَ ۾، اَدِيُون! اَڄُ ٿِياسِ؛
وَڃِي ڪيچِ پُنِياسِ، ٻاروچاڻِي ٻاجهہ سين.

بيت - 4

واقُفُ نہ وَڻِڪارَ جِي، پاڻِي کَنيُمِ نہ پاءُ؛
جَبَلُ جَلدايُون ڪري، تِکَ ڏيکاري تاءُ؛
لَڳي لُڪَ لَطِيفُ چئي، معذُورِنِ مَٿاءُ؛
اُتي اوڏو آءُ، جِتِ ھوتَ ھيڪِلِي آھيان.

بيت - 5

وَڏا وَڻَ وَڻِڪارِ جا، جِتِ نانگَ سُڄَنِ نِيلا؛
اُتي عَبۡدُاللَطِيفُ چئي، ڪيا ھيڪِلِيُنِ حِيلا؛
جِتِ ڪُڙِمَ نہ قَبِيلا، اُتِ رَسجِ، رَھبَرَ! راھَ ۾.

بيت - 6

ويچارِيءَ وَڻِڪارُ، اَڳُ نہ ڏِٺو ڪڏھين؛
مَھرَ نہ ھئِي ماڙُھين، ھو سَڀُ ھندُوڪارُ؛
جَتُ ڪيائِين يارُ، سُورَنِ ڪارَڻِ سَرَتِيُون!

داستان ٽيون

بيت - 1

پُنهونءَ ڇڏيو پوءِ، جانِبُ جَبَلُ ڳولئين؛
تيلاھين تَنگُون ڪَرئين، جيلانھين تون جوءِ؛
ساڄَنُ سُڃَ نِھارِئين، ڏکِي! ڏوھُ ڪيوءِ؛
ھاڙھي ھوتُ نہ ھوءِ، وري پُڇُ ويٺِيُنِ کي.

بيت - 2

ورِي پُڇُ ويٺِيُن کي، سَندا پُنهونءَ پارَ؛
ساڄَنَ سَڀُ ڄَمارَ، ڏکِي! ڏورِجِ ڏِيلَ ۾.

بيت - 3

ڪونهي اُتِ ڪوھيارُ، جِتِ تو، ڀورِي! ڀانئِيو؛
پَنڌُ مَ ڪَرِ پَھاڙَ ڏي، وُجُودُ ئِي وَڻِڪارُ؛
ڌارِيا ڀانئِجِ ڌارَ، پُڇُ پِريان ڪَرَ پاڻُ تون.

بيت - 4

سَڀيئِي ساري، سَسُئِي! گهرَ ڪُنڊُون تون گهورِ؛
وڃِي ڏُورِ مَ ڏورِ، درا مَنجهہ دوسِتُ ٿيو.

بيت - 5

سوئِي کَڻيو ساڻُ، سوئِي ڏورِئين، سَسُئِي!
ڪَڏھن ڪَنھِين نہ ڪيو، ڄُلَڻَ مَنجهان ڄاڻُ؛
پُڇُ پِريان ڪَرَ پاڻُ، تہ تون تِئائِين لَھين.

بيت - 6

جو تُون ڏورِئِين ڏُورِ، سو سَدا آھي ساڻُ تو؛
لالَنَ لَءِ، لَطِيفُ چئي، مُنجهين ٿِي مَعذُورِ!
منجهان پَنئُن پَرُوڙِ، تو مَنجهہ آھسِ تَڪِيو.

بيت - 7

وَڃِين ڇو وَڻِڪارِ؟ ھتِ نہ ڳولئِين ھوتَ کي؛
لِڪو ڪِينَ لَطِيفُ چئي، ٻاروچو ٻِئي پار؛
ٿِيءُ سَتِي، ٻَڌُ سَندِرو، پِرتِ پُنهونءَ سين پارِ؛
نانئَي نيڻَ نِھارِ، تو ۾ ديرو دوستَ جو.

بيت - 8

ھَلُ ھنئين سين ھوتَ ڏي، پيرين ڪَرِ مَ پَنڌُ؛
رائي پُڇُ مَ رَندُ، رِڙِہُ رُوحانِي سَسُئِي!

بيت - 9

ڪَجي پَنڌُ، پُڇان تو، ڪيچِيُنِ ڪارَڻِ ڪِيئَن؟
بيخود ھلِجِ بَرَ ۾، آئون ٿو چَوَان اِيئَن؛
سِڪَڻ ساڄَنَ سِيئَن، مَتان، مُٺِي! ڇَڏِئين.

بيت - 10

مَتان، مُٺِي! ڇَڏِئين، پريتَڻو پاڻا؛
ڄاپَنِ جئَن ڄاڻا، تون پِڻُ ھوئِجِ تن جئَن.

بيت - 11

مَتان، مُٺِي! ڇَڏِئِين، پاڻان پِرِيتِڻَو؛
کَٿُورِيءَ ڪَڻو، مَڙھي مَڙھجِ منھن ۾.

داستان چوٿون

بيت - 1

ھيجُ نہ ھوندو جن، سي ڪِيئن وِندُر وِيندِيُون؟
وھو وِچِ رَھنِ، سَھسين سَڌُنِ وارِيُون.

وائي - 1

مَعلُومُ حالُ حَبِيبَ! مُون کي دَرِدُ قَدِيمِي، وو!
دَرِدُ جَدِيدِي، حُبَ حَبِيبِي.
آلُودِي آزارَ کان، تولَءِ ٿِيَسِ، طبِيبَ!
شادِي ڏئِين صِحَتَ جِي، غَمِي لاھِ، غَرِيبَ!
اَھئان ٿِي آھون ڪَرِيان، نَعرو مَنجهہ نَصِيبَ!
ڪاھلِ آھيان ڪُوَڙِي، رَسِي لاھِ، رَقِيبَ!
حاذِقُ آھئين ھنَ جو، اَچين شالَ، عَجِيبَ!
دَوا آھئِين دِلِ جِي، پُڇِ پُڇِ رَھيَسِ طَبِيبَ؛
اَلا! عَبۡدُاللَطِيفُ کي، ڪوڙي لاءِ، قَرِيبَ!

بيت - 2

سَڌائِتِي سَڀَڪا، بُکَ نہ باسي ڪا؛
جيھيءَ تيھيءَ ذاتِ جيِ، جُنبَشِ ڪانهي ڪا؛
مون سين ھلي سا، جا جِيءُ مِٺو نہ ڪَري.

بيت - 3

وَريتيُون! وَرو، آئون نہ وَرَندِي وَرَ ري؛
جاڏي ھنَ جَبَلَ جو، تانگهيندِيَسِ تَرو؛
جَتَنِ ساڻُ ذَرو، نِينھن نِبيرِڻُ نہ ٿِئي.

بيت - 4

وڃوسڀ وَرِي، اَئِين جي وَرَن وارِيُون؛
ڦوڙائي فِراقَ جِي، سُڄي ڳالهہ ڳَرِي؛
ٻُنڀان جن ٻَرِي، ڏُونگَر سي ڏوُرِيندِيُون.

بيت - 5

اَڄ ملندِيَس، ماءِ! ڌاڄا ڪَنديَسِ ڪَپڙا؛
جِيجان! جوڳِياڻِي ٿِيان، مون کي جهلَ مَ پاءِ؛
ھوتَ ٻَروچي لاءِ، ڪَنين ڪُنِرَ پائِيان.

بيت - 6

مُون کي ڀانئِي ڀاڄَ، ڏيرَ ڏُوراڻا ھليا؛
اڳِيان اُٿِي اُنِ جي، خُوبُ نہ پَڪَمِ کاڄَ؛
مَيڙي آپَ سَرَتِيُون، نَڪِي ڳايَمِ ڳاچ؛
سا مُون ھٿان نہ ٿِي، جيڪا رَسَمَ راڄَ؛
آيَلِ! آءٌ اَڪاڄَ، ٻولُ ٻَروچي وِتَرو.

بيت - 7

پھرِين تُون پاريجِ، پارَڻُ پوءِ پُنهونءَ تي؛
ٻولُ مَ وِساريجِ، ھو جو ڪَيُءِ ھوتَ سين.

بيت - 8

توسين ٻولَ ٻَھون، سَھسين ساجَنُ جي ڪري؛
ڪَندِينءَ توءِ ڪَھون، جي نالو ڳِيَڙُءِ نِينھن جو.

بيت - 9

سُڻِي ٻولَ سَندانِ، جِمَ سُمهين سَسُئِي!
ڪَندِينءَ ڪوھُ ڪيڻانِ؟ جُھ سي اُنِ اورانگهيا.

بيت - 10

سِڄَ اُلَٿي سَسُئِي، رَتَ وَرَڻو روءِ؛
پَھِي نہ پانڌِي ڪو، جنھن ڪَرَ پُڇي لوءِ؛
مُوڙِھي وڃي توءِ، موٽَڻَ جِي ڪانَ ڪري.

بيت - 11

ڇُلان، مَنجهمِ نہ ڇاڪَ، پُران، پَوَنِمِ پُرِڪَڻا؛
مَتان ڪا مُنڌَ ڪَري، موٽَڻَ جِي مَزاڪَ؛
چِتُ سَندو مُون چاڪَ، ھاڙھي ھڏِ ھڻِي ڪيو.

بيت - 12

موٽَڻَ جا مَذڪُورَ، جان ڪِي چَيَسِ جيڏِئين؛
پَرَيٽِ پِھرئين پُورَ، نيئِي پھچائِي پُنهونءَ کي.

بيت - 13

موٽِي مَران مَ ماءِ! مَوٽَڻَ کان اَڳي مَران!
لُڇِي لالنَ لاءِ، شالَ پَونديَسِ پيرَتي!

داستان پنجون

بيت - 1

ڀَڄِي جان ڀَنڀورَ کان، ڏُونگَرُ ڏُورِيو مُون؛
ڪاھي رَسِيَس ڪيچَ کي، جِتي پاڻَ پُنهون؛
سَڀَتِ آھئين تُون، قَضا ڪَندين ڪِنِ سين؟

وائي - 1

اَھکِيءَ آڳَھُ آھي، وو! مون کي تان نہ ڇڏيندوتِکَ ۾.
پڇي پوءِ پِيَنِ کي، لَڪَنِ ۾ لَڏَ لاھي؛
آرِي اُگهاڙَنِ کي، پُنهون ڄامُ پَراھي.

بيت - 2

پيھِي جان پاڻَ ۾، ڪَيَمِ رُوحَ رِھاڻِ؛
تہ نَڪو ڏُونگَرُ ڏيھَ ۾، نَڪا ڪَيچِيُنِ ڪاڻِ؛
پُنهون ٿِيَسِ پاڻَ، سَسُئِي تان سُورَ ھئا.

بيت - 3

پُنهون ٿِيَس پاڻهين، ويو سَسُئِيءَ جو شَرَمُ؛
ھيڪِليُون ھلَنِ جي، ڀَڄي تن ڀَرَمُ؛
جو وِندُر۾ وَرَمُ، سو سودو سَرِيَسِ ھتَھين.

بيت - 4

پُنهون ٿِيَسِ پاڻهين، ويئِي سَسُئِيءَ جي سُونھن؛
خَلَقَ آدَمَ عَليٰ صُوۡرَتِهٖ، اِئن وَڻَنِ مَنجهہ وِرُونھن؛
چَرِي مَنجهان چُونھن، کَڻِي ھوتَ ھنجِ ڪيو.

بيت - 5

ويئِي سُونھن سَسُئِيءَ جِي، پُنهون ٿِيَس پاڻَ؛
سَڀِنِ جِي سَيَدُ چئي، آھي اُتِ اُماڻَ؛
ڀَنڀورَ جا ڀاڻَ، آڏا عَجِيبَنِ کي.

بيت - 6

وَھمَ وِرساياسِ، ناتَ پُنهون آئون پاڻَ ھئِي؛
پاڻُ وِڃايُمِ پانھنجو، پَئِي پِريان جي پاسِ؛
رَتِي عِلِمَ نہ راسِ، ڌاران پَسَڻَ پِرينءَ جي.

بيت - 7

ھيڪَرَ ھئڻُ ڇَڏِ، تہ اوڏِي ٿِئين عَجِيبَ کي؛
مَارَاَيۡتُ شَيۡئاً اِلاَّ وَرَاَيۡتُ الله، نيئِي اجها اوڏانھين اَڏ؛
تہ ھوتُ توھين کان ھڏِ، پِرِين پاسي نہ ٿِئي.

بيت - 8

ھوتُ تنھنجي ھنجَ ۾، پُڇِين ڪوھ پَھِي؟
وَ فِي اَنۡفُسۡڪُمۡ، اَفَلا تُبۡصِرُوۡنَ، سُوجهي ڪَرِ سَھِي؛
ڪڏھن ڪانَ وَھِي، ھوتُ ڳولَڻَ ھٽَ تي.

بيت - 9

ھوتُ تنھنجي ھنجَ ۾، پُڇين ڪُوھُ پَرِياڻُ؟
وَنَحۡنُ اَقۡرَبُ اِلَيۡهِ مِنۡ حَبۡلِ الۡوَرِيۡدِ، تنھنجو توھين ساڻُ؛
پنھنجو آھي پاڻُ، آڏو عَجِيبَنِ کي.

بيت - 10

ووڙِيَمِ سَڀ وَٿاڻَ، يارَ ڪارَڻِ جتَ جي؛
اَللھ بِکُلِّ شَيۡءٍ مُحِيۡطُ، اِي آرِياڻيءَ اُھڃاڻَ؛
سَڀَ ۾ پُنهون پاڻَ، ڪِينهي ٻيو ٻَروچَ ري.

داستان ڇھون

بيت - 1

جُدائِيءَ جو جامُ، ڏِنائُون ڏکِيءَ کي؛
مَنگَلُ منھنجي مَنَ ۾، ٻارِيو ھوتَ حَمامُ؛
اَرکِ ٿِيو آرامُ، ڪاڪُلُ پَسِي ڪانڌَ جو.

بيت - 2

دَرِدُ نہ لَھي دارُوئين، زُلِفَ زورُ ڏِنومِ؛
ڪاڪُلُ ڪالَ ڏِٺومِ، رُخساري تي رُوپَ سين.

بيت - 3

ڪاڪُلَ ڪُٺِي جا، ڪَفَنُ تنھن ڪِينَ ٿئي؛
مَنجهہ شھادَتَ سان، لُڏي ۽ لاڏَ ڪري.

بيت - 4

ڏَکا، ڏُونگَرَ ڄامَ! مَ ڪَرِ مَعذُورِنِ تي؛
توتي لَڄَ، لَطِيفُ چئي، آھي سَندِي عامَ؛
مارِ مَ چَئِي مَعذُورِ کي، وَنھيا ڪانڌَ! ڪَلامَ؛
پَرِچِجِ پِيادِنِ سين، الله لَڳِ، عَلامَ!
جا نَوازِي اَھنجي نامَ، سا، ھوتَ! مَ ڇَڏِجِ ھيڪِلِي.

بيت - 5

پَير پَٽانئِي ڪُنۡئَرا، ڏُونگَرَ مَٿي ڏي؛
ڦَٽِيا ڦَڻَ فَقِيرِ جا، سيرُون ٿِيَڙا سي؛
جھڙي تھڙي حال سين، پُري پُنهونءَ ڏي؛
وَڃي، مانَ وَري، ٻانهينءَ ٻَنڌَڻُ جنھن سين.

داستان ستون

بيت - 1

وِندُرِ جي وَڃَنِ، سي مَرُ ٻَڌَنِ سَندِرا؛
ٻِيُون ڪوھُ ٻَڌَنِ؟ ڇوڙي جي ڇَڏِينديُون.

بيت - 2

ڏيھُ ڏيھان ئِي ڏُورِ، پَرڏَينھان پَري ٿِيا؛
سيڻَنِ ڪارَڻِ سَسُئِي، پيئِي پَرانھين پُورِ؛
تُون وَڃِين، ھوتَ! حُضورِ، منھنجوجئڻُ جيلانھين ٿِئي.

بيت - 3

ھيڪاندِيءَ ھوئِي، اُٿِي راتِ رَوان ٿيا؛
ساھُ سَڳي ۾ سُورَ جي، پُنهون وِيو پوئِي؛
رَھُ، قَضا! دَمُ ڪوئِي، تہ ھيڪرَ ھيڪاندِي ٿِيان.

بيت - 4

ھڏِ نہ ساہُ سُڌِيرُ، دِلِ دَرماندِي دوسَ ري؛
پائي وِيَڙا پِرتِ جو، زوراوَرَ زَنجِيرُ؛
جِيُ جُسو، جاڳِيرُ، ھاڻي مِلڪَ ھوتَ جي.

بيت - 5

عُمِرِ سَڀِ عِشقَ سين، پُنهون جي پُڇَنِ؛
رِيسَ ريذالِيُون تن سين، ڪُڄاڙي کي ڪَنِ؟
مارَڳِ جي مَرَنِ، وڏو طالِعُ تن جو.

بيت - 6

ويٺي وَرِ نہ پَوَنِ، سُتي مِلَنِ نہ سُپِرِين؛
جي مَٿي رَندَنِ رُونِ، ساڄَنُ مِلي تن کي.

بيت - 7

رائي ڪِي رَنجُورَ، ٽَڪَرَ توءِ ٽاڪِيو چڙھي؛
لانچي لَڪ، لَطِيفُ چئي، ھلي ڏانهن حُضُورَ؛
رَھيا سَڀِ رُڃُنِ ۾، سَسُئِيءَ جا سالُورَ؛
ساڄَنُ ميڙيُسِ سُورَ، سُکَ نہ ميڙيُسِ سُپِرِين.

بيت - 8

مَنجهان پَنءُ پَرُوڙِ، سَڀَ مَ پُڇِجِ، سَسُئِي!
ويھي وَڏي ڍِڳَ مان، ڌُڻِي وِجهجِ ڌُوڙِ؛
تہ تون ماڻِئين مُوڙِ، جي پَندِ اِھائِي پارِئين.

بيت - 9

ٻَرِيائِي تہ ٻارِ، ڦُوڪِ تہ لَڳي اَنبَرين؛
ھتي جي ھئڻَ جُون، وَٿُون سَڀِ وِسارِ؛
سَمُوري سَرِڪارِ، نيئِي رَکِجِ ناھِ ۾.

بيت - 10

قَدُ ٻَڌِي، تُون ڪِينۡ، پَھچندِينءَ پُنهونءَ سين؛
جئن سِينو ساھئين سَسُئِي، ٿِئين تَھوارون تِينۡ؛
مُٺِي! ٿِيُ مِسِڪِينۡ، ھمَتَ ھوتُ وِڃائِيو.

بيت - 11

ٻِلَرِ لَڳو ٻاڻُ، پَسو! جوءِ جَرا ٿِئي؛
سا مُنڌَ مَري نہ جِئي، پيئِي پَڇاڙي پاڻُ؛
سَسُئِي سُورَنِ ساڻُ، سَنڀوڙِي سَيَدُ چئي.

داستان اٺون

بيت - 1

اَڌَرِ، نِڌَرِ، اَڀَرِي، اَسُونھين آھيان؛
لُڙِڪَ لعۡلَ، لَطِيفُ چئَي، وَرَ لَءِ وَھايان؛
ھيجان ھنجُون حَبَ ۾، ھوتَنِ لَءِ ھارِيان؛
جانِبُ ضَعِيفِيءَ سين، پُنهون پَھايان؛
پِيھان، پَچايان، جي مان نِيو پاڻَ سين.

بيت - 2

اَڌرِ، نِڌرِ، اَڀَرِي، آھيان اَسُونھِين؛
پَرَ ڏيھي پِرِين ڪَيا، مَرَڻَ لَءِ مُونھِين؛
سَسُئِيءَ کي سَيدُ چئَي، تَنگُنِ ۾ تُونھِين؛
ھارِي! ڪِئَن ھونھِين، رِءَ سَمَرَ سَڌُون ڪَرِين؟

بيت - 3

اَڌرِ، نِڌرِ، اَڀَرِي، سَڌَرِ ٿيءُ سچي؛
سُپَڪِ ٿيءُ، سَيَدُ چئَي، پَھڻَنِ مَنجهہ پَچِي؛
مَعذُورِ تي مارو ڪيو، اولاڪَنِ اَچِي؛
منجهان راھَ رَچِي، ٿِيَڙِي لالُ، لَطِيفُ چئَي.

بيت - 4

اَچِي عِزرائِيلَ، سُتِي جاڳائِي سَسُئِي؛
ٿي ڊوڙائي دَليلَ، تہ پُنهونءَ ماڙُھو موڪليو.

بيت - 5

مُنۡڪِرَ۽ نَڪِيرَ کي، جڏھن ڏِٺائِين؛
اَڳِيان اُٿِي اُنِ کي، پُنهون پُڇِيائِين؛
اَدا اِتائِين، ڪو ويوساٿُ سَڄَڻَ جو؟

بيت - 6

ڀاياڻِي ٿِي ڀورِ، پُٺِيءَ ڪيچِيُنِ ڪَڪِرا؛
رائو مِڙيوئِي رَتَ، ڪارَڻِ ڪانڌَ ڪَڪورِ؛
لانچي لَڪَ لَطِيفُ چئَي، اُٿِي ڏُونگَرِ ڏورِ؛
جَتُ وَڃي ٿو زورِ، اُپُڙُ تان اوڏِي ٿِئين.

بيت - 7

جُهٽَ پِٽي، پِھُ جهنگِ، ھاڙھي پُڇُ مَ ھوتَ کي؛
سُورُ سُٻيلِي، سَسُئِي! لَڪَ تَنھين سين لَنگهہ؛
تہ سُپيرِيان جي سَنگِ، مُنڌَ! ميڙائو ٿو ٿِئَي.

بيت - 8

ڪَرِڪو واڪو وَسُ، وِھُ مَ مُنڌَ ڀَنڀورَ ۾؛
چَڙھي ڏاڍين ڏُونگَرين، پيرُ پُنهونءَ جو پَسُ؛
ڏورَڻَ مَنجهان ڏَسُ، پَوَندُءِ ھوتَ پُنهونءَ جو.

داستان نائون

بيت - 1

ويھُ مَ وِساري، پُڇا ڪَرِ مَ پَنڌَ جِي؛
نِرِمَلُ نِھاري، ھلَندِنِ تان ھٿِ ڪيو.

بيت - 2

اَوَجهڙ اَسُونھن، ڏيھُ گهڻو ئيِ ڏورِيو؛
سَڳَر رءَ سُونھن، پھتِي ڪانہ پَنڌُ ڪَري.

بيت - 3

واءَ! وِڃاءِ مَ سو، پُٺِيءَ جنھن پَنڌُ ڪريان؛
ڇَٽا! ڇَپَرِ پِرينءَ جو، پيرُ پَرنِيان تو؛
بَرِ بورائو جو، لَڳِي، متان لَٽِئين!

بيت - 4

ڏُورِ مَ تون ڏوريجِ، صَبرُ ڪَرِ مَ سَسُئِي!
پُرَڻُ ڇَڏِ پَيرنِ سين، وِھڻُ وِساريج؛
سُکَنِ جا، سَيَدُ چئي، لاڳا پا لاھيجِ؛
ھنئين ساڻُ ھليجِ، پَنڌُ پاسي ڀَرِ نِبِري.

بيت - 5

کُھِي جا کَنيائِين، وِکَ تَنھين ويجهي ڪئِي؛
ڇِڪيءَ ڇِنائِين، پَنڌُ مِڙوئِي پَٻَ جو.

بيت - 6

سَؤ ڪوھَ ڪري سَڀَڪا، تُون، کُھِي! کَڻِجِ وِکَ؛
تاڻِجِ مَنجهان تِکَ، تہ پَنڌُ پاسي ڀرَ نِبِري.

بيت - 7

ھيڪِليائِي ھيلَ، پورِيندِيَسِ پُنهونءَ ڏي؛
آڏا ڏُونگَرَ لَڪِيون، سُورِيُون سُڄَنِ سيلَ؛
تہ ڪَرَ ٻيلِي آھنِ ٻيلَ، جي سُور پِرِيان جا ساڻُ مُون.

بيت - 8

دوسِتُ ڏِٺائِين دِلِ سين، وِرچِي تان نہ وِھي؛
لانچي لَڪَ، لَطِيفُ چئي، پَھڻَنِ مَنجهہ پِھي؛
سَندي نِينھن نِھي، ڪِي سَرفِرازُ سَسُئِي.

داستان ڏھون

بيت - 1

آءُ اوراھون، سُپِرِين! پَري وَڃُ ۾ پِيَ!
موٽُ، مَرَندِيَسِ ڇَپَرين، تُون جِيارو جِيَ؛
ھوتَ! مَ ڇَڏِجِ ھيَ، پُنهون! پِيادِي پَنڌَ ۾.

بيت - 2

آءُ اوراھون، سُپِرِين! ڏکِيءَ ڏيجِ مَ ڏاگهہ؛
وَٽِ ڇَڏي مُون واگهہ، آرِي! وِئين عِشقَ جو.

بيت - 3

ھٿان ھڏِ نہ ڇَڏِيان، صَبۡرُ شُڪۡرانو؛
ذَوقَ زَمانو، مُون، وَرَ! وِيو وِسرِي.

بيت - 4

ناھِ جَمِعيتَ جانِ کي، ھوتَ پُڄاڻا ھاڻِ؛
اَللھ! سيئِي آڻِ، جن ساءُ چَکايُمِ سِڪَ جو.

بيت - 5

ناھِ جَمِعيتَ جانِ کي، ھوتَ پُڄاڻا ھتِ؛
پُنهونءَ جي پِرِتِ، ساءُ چَکايُمِ سِڪَ جو.

داستان يارھون

بيت - 1

ڪَنُ ٿِيُ، ڪيچِيُنِ ڪُڇِيو، ڪُڇُ مَ، ٿا ڪُڇَنِ؛
اِشارَتُون اُنِ جون، سُڪُوتان سُڄَنِ؛
وَٽان ويھي تَنِ، سُڻُ تہ سوزُ پرائِيين.

بيت - 2

سُڻُ تہ سوزُ پِرائِيين، ” آءُ “ چيائُون اَڄُ؛
ٻولِي ٻِي نہ سِکِيا، ”پاڻا“ چوندءِ ”ڀَڄُ“؛
واڄي وَٽِ مَ وَڄُ، ٻُڌُ تہ ٻِيائِي لَھي.

بيت - 3

ڪَٽارو ۽ ڪوسُ، اَڱِڻِ آرِيءَ ڄامَ جي؛
دِيَتَ آھي دوسُ، مارَڳَ ۾ مُيِنِ جي.

بيت - 4

اکِيُون آرِيءَ ڄامَ جون، اَنڌِيءَ سين آھينِ؛
ھو جي وَڻَ وِندُرَ جا، سي مُون سُونھائِينِ؛
ڏِسِيو ڏيکارِينِ، پيشانِي پُنهونءَ جِي.

بيت - 5

سَڏَ مَ ڪَرِ سَڏَنِ ري، ھلَڻَ رِءَ مَ ھلُ؛
جَلَڻُ رِءَ مَ جَلُ، رُئَڻَ رِءَ مَتان رُئِين.

ابيات مُتفرقہ

بيت - 1

اُٿِيو ۽ اُٿِياڪُ، ڪالهوڪو ڪاڏي گَيو؟
وِيو جاڳائي، جيڏِيون، بِرھ، ھيُ بيباڪُ؛
چُر ڦُر ڪاري چاڪُ، سُورُ سُمهاري ڪِينَ ڪِي!

بيت - 2

جان ساماڻيئن، سَسُئِي! تان ويسُ وِڙَنِ جو ڪَرِ؛
لاھي لَڄَ، لَطِيفُ چئي، ٿِيُ بيگارِياڻِي بَرِ؛
تہ ويندِي پَوَئِي وَرِ، اَڳيان ھوتَ حُضُورَ ۾.

بيت - 3

مُنڌَ نہ مَنجهان تن، پَسي لَڪَ لُڏَنِ جي؛
جا پَرِ کاھوڙِينِ، سا پَرِ سِکِي سَسُئِي.

بيت - 4

مُنڌَ مَ منھن ويھُ، اُڀِي اوسِرُ اُسَ ۾؛
تو سيئِي سيڻَ ڪيا، ڏُورِ جنِين جو ڏيھُ؛
پاڙي پاڙي پيھُ، وَتُ پُڇَندِي پِرِينءَ کي.

بيت - 5

اولاڪَنِ اَچِي، مَعذُورِ تي مارو ڪيو؛
مَتان، وَرَ وِسارِئين، مَنجهان ڪُرَ ڪَچِي!
لاھي لاڳاپا لَنگهہ تُون، سيڻَنِ ڏانهن، سَچِي!
مَنجهان راھ رَچِي، ٿِيندينءَ لَعۡلَ، لَطِيفُ چئي.

سُرُ معذوري

داستان پھريون

بيت - 1

ھَلندي ھوتَ پُنهُونءَ ڏي، کُھِجَنِ ڪي کوٽِيُون؛
پَھَڻُ تنِين پَٽُ ٿِئي، جي لءِ لالَنِ لُوٺِيُون؛
سَڀُ سَھيلِيُون سِڪَ کي، چُنجهون ۽ چُوٺِيُون؛
ٻانڀَڻِ! ٿِيُ ٻُوٽِيُون، تہ ڪُتا کِيَنِئِي ڪيچَ جا.

داستان ٻيو

بيت - 1

اَدِيُون! وَرُ اُگهاڙَ، وِھانءُ جنھن وِساريو؛
جيڏِيون! ڇڏي جاڙَ، سَڀِ نَنگيُون ٿي نِڪرو.

بيت - 2

سَڀِ نَنگيُون ٿي نِڪرو، لا لَچِ ڇڏي لوڀُ؛
سُپيرِيان سين سوڀَ، نِنڊُون ڪندي نہ ٿِئي.

بيت - 3

سَڀِ نَنگيُون ٿي نِڪرو، پَرَھَڻَ ڇَڏي پوءِ؛
مَھَندِ مِڙَنِئان ھوءِ، ڪَھي جا ڪِينَ کڻِي.

بيت - 4

ڪَھي جا ڪِينَ کڻِي، پِرينءَ پَھُتِي سا؛
وِھي ويڙھجِي جا، وَصۡلُ تنھِن وِڃائِيو.

بيت - 5

وَصۡلُ تنھِن وِڃائِيو، سِينڌِ سُرمي سِيئَن؛
سا لُوٽِي لِيلان جِيئن، مَڻِيو جنھن مِٽُ ڪَيو.

بيت - 6

ھُوندِيان ھوتُ پَري، اوڏو آھ اَڻَ ھُوندِ کي؛
ساڄَنُ تن سَري،”لا“ سين لَڏيِنِ جي.

بيت - 7

لائي خَنجَرُ “لا“ جو، ھَيءِ! خَچَرَ کي ھَڻُ؛
سَڌُنِ جُون سَيَدُ چئي، وَٿُون سَڀِ وِڪَڻُ؛
پيرُ پَرُوڙي کَڻُ، تہ ھَلَڻَ ۾ ھورِي وَھِين.

بيت - 8

ھورِنِ ھاڙھو لَنگهيو، ٿِي جَرِيدِي، جوءِ!
ھُوندِ جنِين سين ھوءِ، ھوتُ نہ ھُوندو تن سين.

بيت - 9

ھورِنِ ھاڙھو لَنگهيو، مُٺِي! مُوسَٽُ ڇَڏِ؛
”لا“ سين اُٿِي لَڏِ، ”ڪِينَ“ رَساڻي ڪيچَ کي.

بيت - 10

نڪا ھِتِ، نہ ھُتِ، ڪا ڳَوريءَ سندِي ڳالِ؛
ڪِينَ پَھُتِي مالِ، حالِ پَھُتِي ھوتَ کي.

داستان ٽيون

بيت - 1

ھَلَندي ھاڙھو مَڻِي، ڪَرَڻُ ڪوھ پِيامِ؛
اَرڏا آريءَ ڄامَ ري، گُوندَرَ گُذرِيامِ؛
لڪِيُون، لَڪَ، لَطِيفُ چئي، اورانگهڻَ آيامِ؛
پُرَڻُ پُنهُونءَ پُٺِ ۾، اِيُ سَعادَتَ سَندِيامِ؛
مَٿسِ ڪَمَ وِڌامِ، وِھان تان نہ وَسِ پِيو.

بيت - 2

وَڌو ڪِيمَ وَڻاھ! اُونچا ڏُونگَرَ! مَ ٿِيو.
ٽِمو مَ نيڻاھ، تہ پيرُ نِھارِيان پِرينءَ جو.

بيت - 3

وارو! مُون وَڻَراھ! ڪا سُڌِ سُونھَپَ جي نہ ڏِيو؟
وِجهي وَراڪَنِ ۾، مَعذُورِ کي مَ مُنجهاءِ؛
مَنجهان پاڻَ پِيادِيُون، ھادِي ٿِي ھلاءِ؛
پِرِيان کي پَھُچاءِ، تہ لَڳِي لُوٺو نہ ٿِئين.

بيت - 4

ڪَنڊا مون پيرَنِ ۾، توڻي لَکَ لَڳَنِ؛
آڱُرِ، آڱُوٺي نہ مِڙي، ڇِپُون پيرَ ڇِنَنِ؛
ويندي ڏانھن پِرِيَنِ، جُتِي جاتِ نہ پائِيان.

بيت - 5

جُتيون سي پائِينديُون، جنِين پيرَ پِريِن؛
لاٿيُون سَڀِ پَريِن، سَسُئِي سُپيرِيُنِ کي.

داستان چوٿون

بيت - 1

مَرِي، جِيءُ؛ تہ ماڻئِين، جانِبَ جو جَمالُ؛
ٿِئين ھُوندَ حَلالُ، جي پَندِ اِھائِي پارِئين.

بيت - 2

مَرُ تہ موچارِي ٿِئين، اَجَلان اَڳي اَڄُ؛
جان ڪِي ھُئين جِئري، تہ مُنڌَ! ڀَنڀوران ڀَڄُ؛
پُنهُونءَ ساڻُ پَھَڄُ، تہ مَلَڪَ اَلۡمَوتُ ماڻئِين.

بيت - 3

اَجَلان اَڳي، سَسُئِي! مُنڌَ! جِئَريائِي مَرُ؛
ٽولِيان تنھن مَ ٽَرُ، جنھن رُوحُ وِڃايو راھ ۾.

بيت - 4

مَرَڻان اَڳي جي مُئا، سي مَرِي ٿِيَنِ نہ ماتُ.
ھوندا سي حَياتُ، جِئَڻان اَڳي جي جِئا.

بيت - 5

اُونچو اُتاھون گهڻو، جِئَڻَ کي جَبَلُ؛
مَرَڻَ مُون سين ھَلُ، تہ پُٺِيءَ تو پَنڌُ ڪَرِيان.

بيت - 6

تو سَڱُ، ساھ! گهڻَن سين، جِئَڻَ! گوشي جاءُ؛
مَرَڻَ! مُون سين آءُ، تہ پُٺِيءَ تو پَنڌُ ڪَرِيان.

بيت - 7

پَرِ ۾ پَچِي پِرينءَ کي، مَري نہ ڄاتوءِ؛
”مُوۡتُوۡا“، مُنڌَ! نہ سوءِ، ڪَنڌُ ڪُڄاڙِيان ڪاٽئِين؟

داستان پنجون

بيت - 1

ھَٿين، پيرين، مُونَڙِئين، ھَلِجِ ساڻُ ھِنئَين؛
عِشقُ آرِيءَ ڄامَ جو، نِباھي نِئين؛
جان جان ٿِي جِئين، تان پاڙِجِ ڪومَ پُنهُونءَ سين.

بيت - 2

ھَٿين، پيرين، مُونَڙِئين، ڪَھِجِ ڀَرِ ڪَپارَ؛
مَتان، ڇوري! ڇَڏِ ئين، پِرِيَتَڻي پَچارَ؛
توکي سَنَدَ، سَسُئِي! سَندِي لَنؤ لَغارَ؛
جي ھُونِئِي ھوتَ ھَزارَ، تہ بہ پاڙِجِ ڪوم پُنهُونءَ سين.

بيت - 3

ٿَڌيءَ ٿَڪِي نہ وِھي، تَتِيءَ ڪَري تاڻَ؛
وِڌائِين وَڻِڪارِ ۾، سَسُئِيءَ پاڻُ سُڪاڻَ؛
پُڇي پَھ پَکِيُنِ کي، پيئِي مُنڌَ پَرِياڻَ؛
ڏِنَسِ ڏيھ وَڻَنِ جا، تن اَللھ لَڳ اُھڃاڻَ؛
مانَ پَرچِي پاڻَ، اَچي آرِياڻِي وَرِي.

بيت - 4

توڻي وِلاڙُون ڪَرِين، توڻي ھَلِين وِکَ؛
لِکِئي مَنجهان لِکَ، ذَرو ضايعَ نہ ٿِئي.

بيت - 5

لِکِيو جو نِراڙِ، سو اَنگُ ڪِياڙيءَ نہ ٿِئي؛
پاڙِيو ويٺِي پاڙِ، جيڪي لالَنَ لِکِيو لوحَ ۾.

بيت - 6

ڪَيائِين ڪيچِيُنِ لءِ، جُسو جَلاوَت؛
ڇَڏَي پيٺِي ڇَپَرين، ھارِي سَڀِ حُجَتَ؛
ھُئِي نِماڻِي نِسَتَ، پَنڌُ وِڌائِين پاڻَ تي.

بيت - 7

ماڙھُو ڏيئِي مِھڻا، مُون کي ڪَندا ڪوھ؟
جنھن ڇورِيءَ ۾ ڇوھ، سا پٿُون ٿِيندِي پيرَ تي.

داستان ڇھون

بيت - 1

فَردا مُنڌَ ڦِٽِي ڪئِي، نَقدُ کنيو نارِ؛
ھِيَ جا واڳَ وِلَهيءَ جي، ويرَمَ ڏي مَ وارِ؛
جانڪِي مُٺِيءَ مار، جانڪِي ميڙِ مُٺيءَ کي.

وائي - 1

اَچِي، لالَڻَ! لَٽِ، مِيان! مُئِيءَ جو لوڙھ لَڪَنِ ۾.
ھو کانُ کَٿُورِيءَ ھِيرئُون، مُون ۾ صابُڻَ ڇَٽَ؛
آرياڻِيءَ اَچِي ڪري، ڪا گهڙِي مُون وَٽِ جَٽِ؛
کَٿُوري خَوشِبُوءِ سين، ھارِيائُون ھَٽِ ھَٽِ؛
دَردُ مُنھنجي دِلِ جو، تون، ڪامِلَ! اَچِي ڪَٽِ؛
اَدِيُون! عَبۡدُاللَطِيفُ چئي، سِرَ تائِين آھي سَٽِ.

بيت - 2

مُٺِي ٿي مُدَعا گهري، موتُ ٿيو موجودُ؛
اَچِين تہ اَڄُ ڪَرِيان، صُباحَ جو سُجُودُ؛
جانڪِي ني وُجُودُ، جانڪِي ميڙِ مُٺِيءَ کي.

بيت - 3

ڏکِي ٿي ڏَڌورَ، لَھسِي لَنؤ پُنهُونءَ جي؛
ڏيئِي آڳِ اَتورَ، سَڀَ نہ ساڙِي سَسُئِي.

بيت - 4

ڏِسَڻُ ڏِکان اَڳَڙو، سَسُئِي! آڻِ مَ شَڪُ؛
ٿِيُ ٻانِهي، ڀَرِ اوئِيُون، لُڏُ مَ پَسِي لَڪُ؛
وَرُ پُنهُونءَ سين پَلَڪُ، کوءِ ٻارھَنَ ورھ ٻِيَنِ سين!

بيت - 5

ڏکِيءَ سَندِيُون ڏُونگَرين، پَسو! پِٽُون پَوَنِ؛
مُئي پُڄاڻان مُنڌَ کي، روجهہ رُڃُنِ ۾ رُئَنِ؛
ڀُوڻا اِيھِين چُون، تہ ”مُئِيءَ اَسانکي مارِيو!“

بيت - 6

ڏکِيءَ سَندِيُون ڏُونگَرين، اوڇِنگارُون اَچن؛
ھَڻِي سانگِ سَسُئِيءَ کي، ڪِلو ڪَيو ڪَيچينِ؛
جي ھَٿان ھوتَ مَرَنِ، ھوتُ تنِين جي ھَنجَ ۾.

بيت - 7

ڏکِيءَ سَندِيُون ڏُونگَرين، وَڻَ ٽِڻَ وايُون ڪَنِ؛
وَٽان ويھِي جَنِ، وَڍيءَ سي واڍوڙِيا.

بيت - 8

وَڍِيءَ سي واڍوڙِيا، رَتُ نہ ڏِٺو جن؛
موتُ قَبوليو تن، ڏِٺو جن ڏکِيءَ کي.

بيت - 9

وَڍِيَلَ ٿي وايُون ڪَري، ڪُٺَلِ ڪُوڪاري؛
ھُنَ پَنَ پنھنجا سارِيا، ھِيَ ھنجُون ھَڏَنِ لءِ ھاري.

داستان ستون

بيت - 1

آئون نہ گَڏِي پِرينءَ کي، سَھَسين سِڄَ ويا؛
ھَلَڻَ ويرَ ھِئان، ديکي شالَ دَمُ ڏِيان!

بيت - 2

آئون نہ گَڏِي پِرينءَ کي، پويون ٿِيو پَساھ؛
سِڪان ٿِي سَڪِراتَ ۾، رويو پُڇان راھ؛
شالَ مَ وَڃيمِ ساھ، ڌاران پَسَڻَ پِرينءَ جي.

بيت - 3

آئون نہ گَڏِي پِرينءَ کي، آيو عِزۡرائِيلُ؛
جوراڻي سين جيڏِيُون! نَڪو قالُ نہ قِيلُ؛
آيو موتُ دَلِيلُ، مارِيندو مُرادَ کان.

بيت - 4

وِلاڙِيو وَڻين چَڙھي، رَئِي پَسِيو روءِ؛
وِچان جو وِچُ پوءِ، سو ڪَنھن پَرِ ڪَھِي لاھِيان!

بيت - 5

وِلاڙِيو وَڻين چَڙھي، اُونچَنِ مَٿي اَڄُ؛
لالَنَ ڪارَڻِ لَڄُ، باسِيائِين بَردارَ جو.

بيت - 6

وِلاڙِيو وَڻين چَڙھي، ڏِيو پَٽولي لانگَ؛
ٽاريءَ ٽاريءَ ڇانگَ، سَسُئِيءَ مورَ ٻَچَنِ جِئن.

بيت - 7

وِلاڙِيو وَڻين چَڙھي، پَسو سَگهہ سَندِياسِ؛
آڌِيءَ وَڃيو آکُڙي، نَڪو پِيُ نہ ماسِ؛
سوئِي سو سيڻاسِ، پَري پَڙاڏا ڪَري.

بيت - 8

رُڃُنِ ۾ رَڙِ ٿِي، ڪَر ڪووَلَ جي ڪُوڪَ؛
وَلَولو ۽ وُوڪَ، اِيَ تان آھ عِشقَ جِي.

بيت - 9

رُڃُنِ ۾ رَڙِ ٿِي، ڪَرَ ڪَرڪي ڪُونجَ؛
نَعرو منجهہ نِڪُونجَ، اِيَ تان آھ عِشقَ جي.

بيت - 10

رُڃُنِ ۾ رَڙِ ٿِي، ڪَرَ سارَنگِي سازُ؛
اِيُ عِشقَ جو آوازُ، ماڙھو رَکَنِ مُنڌَ تي.

سُرُ ديسي

داستان پھريون

بيت - 1

ڏاگهنِ، ڏيرَنِ، ڏُونگَرَنِ، ٽِنهِي ڏِنَمِ ڏکَ؛
سي سَڀِ ڀانيَمِ سُکَ، ھيڪاندِ ڪارَڻِ ھوتَ جي.

بيت - 2

ڏاگهنِ، ڏيرَنِ، ڏُونگَرَنِ، ڏکَنِ آئون ڏَڌِي؛
پُڇان پيرُ پُنهونءَ جو، وِجهان وِکَ وَڌِي؛
لِکئي آئون لَڌِي، ناتَ پَٽَنِ ڪيرَ پَنڌُ ڪَري.

بيت - 3

اَڱَڻَ مَٿي اوپِرا، جڏھن ڏاگها ڏِٺَءِ ڏِينھَن؛
وَٺِي سَڙَڪَ، سَسُئِي! ويھُ وِھاڻِيءَ سِيئَن؛
چوٽي سين چانگَنِ کي، جَڙِ زَنجِيرُن جِيئن؛
تہ ھوتُ تُنھنجو ھِيئن، ھوندِ پُنهون نيائُون نہ پاڻَ سين.

بيت - 4

اَڱَڻَ مَٿي اوپِرا، جڏھن ڏاگها ڏِينھَن ڏِٺاءِ؛
ڪُنجُون جي قُفِلَنِ جون، تان ڪنھن لَلِ لِڪاءِ؛
تہ سُڀاڻي سَندِياءِ، ٿِئي سارُوڻِي سَسُئِي!

بيت - 5

اَڳي اُٺَ رَڙَنِ، مُون ڀيري ماٺِ ٿِئِي؛
پَلاڻِيندي، پاڻَ ۾، ڪُڇِيو ڪِينَ ڪُٺَنِ؛
ڪا جا مامَ مُٺَنِ، ھِنِ پڻ ھُئِي ھُنَ سين.

بيت - 6

ڇا جي ڏِنگا ڏيرَ، مُنھنجو ڏِينھن ڏِنگو مَ ٿِئي!
اُٺَنِ ۽ اوٺِيَڙَنِ جي، ڇا وَھِيڻو ويرُ؟
ھِيَ ڪَمِيڻِي ڪيرَ؟ جا اَمُرَ کي آڏو ڦِري.

بيت - 7

ديسِي سيڻَ ڪَجَنِ، پَرَديسِي ڪَھڙا پِرِين؟
لَڏِيو لاڏؤڻا ڪَيو، پَنھنجي ديسِ وَڃَنِ؛
پُڄاڻان پِرِيَنِ، ڪَجي بَسِ ڀَنڀورَ کان.

بيت - 8

اُٺَ مَ اوري آڻِ، ڏاگهنِ ڏَڌِي آھِيان!
ھَڻِي ھَٿُ ھَيَنِ کي، پَري نيئِي پَلاڻِ؛
ھوتُ مُنھنجو ھاڻِ، پُنهون نِيائُون پاڻَ سين.

بيت - 9

جَتَ ھَڏھِين ھُتِ، مُون ھِتِ ھِنئَڙي ۾ حَلُ ٿِيا؛
چَنگُلَ جنِين چوڦَرا، راحَتَ تن جِي رُتِ؛
گُنگَنِ جي گُپُتِ، ڇيڙي وِڌِيَسِ ڇَپَرين.

بيت - 10

گھَ سِرِ ٿِئي مَ گُسَ، پَڻِي پوءِ مَ پِرينءَ تي!
جنھن سِرِ ساڄَنُ سُپِرِين، تنھن اُٺَ مَ لَڳي اُسَ!
پُنهون پاڪُ پُرِسَ! ھوتَ نہ ڪَجَنِ ھيڏِيُون.

بيت - 11

لَڏِيندي لِباسُ، جَتَنِ جيڏوئِي ڪَيو؛
اَچي آرِيءَ ڄامَ جو، وَڻَ وَڻَ مَنجهان واسُ؛
مِرُون کِيَنِمِ ماسُ، ھَڏَ ھَلندا ھوتَ ڏي.

بيت - 12

اُٺَ ويرِي، اوٺارَ ويرِي، ويرِي ٿِيَڙَمِ ڏيرَ؛
چوٿون ويرِي واءُ ٿِيو، جنھن لَٽِيا پُنهونءَ جا پَيرَ؛
پَنجون ويري سِڄُ ٿِيو، جنھن اُلَھي ڪِي اَويرَ؛
ڇَھون ويري ڇَپَرُ ٿِيو، جنھن سَنوان ڪَيا نہ سيرَ؛
سَتون ويري چَنڊُ ٿِيو، کِڙِيو نہ وَڏِيءَ ويرَ؛
واھيري جِي ويرَ، ڇُلُون ڪَرِيان ڇَپَرين!

داستان ٻيو

بيت - 1

مِڙِي مُنڌَ ڏي آئِيُون، ساھيڙِيُون سَھَجان؛
اَلسَّفَرُ قِطۡعَةٌ مِنَّ النَّارِ، ھارِي! موٽُ ھِتان؛
سَڱَ صِراطَ الۡمُسۡتَقِيۡمَ جو، اَٿيئِي تان اڳيان؛
سي ڪيچِي نِيندَءِ ڪِيان؟ تُنھنجو نِينھُن نِفاقَ سين.

بيت - 2

جَڏان ڪُنۡ فَيَکُوۡنَ چَئِي، نِيو آرِياڻِيءَ اَرِواحُ؛
اَنگُ اَڳهين لِکِيو، مُنھنجو مِيثاقاءَ؛
مَنۡ طَلَبَ شَيۡئاً وَّ جَدَّ وَ جَدَ، اُتو عَلِيءَ شاھ؛
اَڃا اِن حَدِيثَ جو، مُون آسِرو آھ؛
پُنهونءَ جي پيغامَ تان، مُنھِنجو موتُ مُباحُ؛
سَرَتِيُون! دُعا ڪَجاھ، تہ ميڙائو مُون ٿِئي.

بيت - 3

سَبَھ سِياھِي، آھي آرِيءَ ڄامَ ري؛
ڪڏھن پَسي ڪا نہ ڪا، رِءَ لالَنَ لالائِي؛
دُودُ دِلِ تان دُورڪَري، ڪَرِ، ساجَنَ! صَفائِي؛
مَنۡ لاَ شَيۡخُ لَهٗ فَشَيۡخُه الشَّيۡطَانُ، اِنَ رِءَ اُونداھِي؛
ھُوءَ جا ھَلِي ھيڪِلِي، سا گِيرَبَ گَمائِي؛
بِلَا شَيۡخِ مَنۡ يّـَمۡشِيۡ فِى الَّطَرِيۡقِ، اِھڙِي اَوائِي؛
تنھن رِءَ تَوائِي، ڪوڙين ٿِيَنِ ڪيتَريُون.

بيت - 4

ڀِنِيءَ ٿا ڀَرِينِ، ساٿِيُنِ سَنڊَ ھَٿَنِ ۾؛
ليڙَنِ جو لَطِيفُ چئي، مُون کي مَنجهہ نہ ڏِينِ؛
ھوتُ پُنهون ٿا نِينِ، اَسُونھِينءَ جو آجِڪو!

بيت - 5

پڻ ٿا پَلاڻِينِ، اوٺِي اَڄُ اُٻاکَرا؛
پَھ پاريسِيُون پاڻَ ۾، ڏيرَ ڏِھاڻِي ڏِين؛
ھوتُ پُنهون ٿا نِينِ، ٻاروچِي ٻولِي ڪَيو!

بيت - 6

دوڪَ دَھِليا جِتِ، گئورا ھَلَنِ نہ گَسَ ۾؛
چَؤسالَ ئِي نہ چَلِڻا، ٿِي تَنگَ نِھاري تِتِ؛
سُوڌِي اُنِين، سَيَدُ چئي، پوءِ پانچارِيَنِ پِرِتِ؛
اِنَ اَڙانگي پَنڌَ جِي، ڪا نيشَنِ پوءِ نِرِتِ؛
سَسُئِي وَڏي سَتِ، جا اَھڙِيءَ پَرِ پَنڌُ ڪَري.

بيت - 7

”ھَيءِ ! ھَيءِ!“ ڪَيو ”ھاءِ!“، ٿِي پاڻ ھڻي سِرِ پاھِڻين؛
لَڌائِين، لَطِيفُ چَئي، جُوءِ جَتَنِ جِي جاءِ؛
شُڪۡرَ، بارِ! سَنداءِ، سُٿاڻي ساٿِ مڙِي.

داستان ٽيون

بيت - 1

اَللھ ڪارَڻِ، اوٺِيا! ليڙا نِيو مَ لُرَ؛
نِيو نِماڻِي پاڻَ سين، ٻانِهيءَ جهلي ٻُرَ؛
مُون کي ماري مَنجهہ ٿِي، سَندِي ھوتَنِ ھُرَ؛
ڪَچو لايان ڪُرَ، ڪيچان اوري جي وَران.

بيت - 2

ڪيچان اوري ڪيتِريُون، مَعذُورِيُون مُيُون؛
واٽُون وِيھ ٿِيُون، ڪُھ ڄاڻان ڪيھِي ويا؟

بيت - 3

ڪيچان آيو قافِلو، جُنگُ سُونھارِيءَ جوڙَ؛
تَلِيارا توڏَنِ کي، ڳِچِيءَ سُونھَنِ موڙَ؛
دؤلَتَ چايان دوڙَ، جي مُون نِيو پاڻَ سين.

بيت - 4

جهوُڙا جن جهلُنِ ۾، ھِيري لَکَ ھَزارَ؛
لَڳا واٽَ وَڻَنِ جا، پُنهونءَ کي پالارَ؛
آن ڪي ويندا گَڏِيا، اَھِڙيءَ سِٽَ سُوارَ؟
لَنگهي ڪالَهہ قَطار، تُون، آئِي! اَڄُ نِھارِئين!

بيت - 5

مِزِمانَنِ مَھرِي، آڻي جهوڪِيا جهوڪَ ۾؛
چاٽي چَنبَنِ ۾ وِيا، جِئن بازُ سَٽي بَحرِي؛
ڪوھِيارو قَھرِي، وِيو نِھوڙي نِنڊَ ۾!

بيت - 6

مُون ڀانيو مُون وَٽِ، ھَميشَه ھُوندا پِرِين؛
ويڙھو ڏيئِي ويڪِرو، پَھري وِيا پَٽِ؛
ساھ جنِين جي سَٽِ، وِڪِيُمِ ٿي وَڻِڪارِ ۾.

بيت - 7

مُون ڀانيو مِزِمانَ، ھَميشه ھُوندا پِرِين؛
ڪُھِي ڪَمِيڻِي ھَليا، ڪَھِلَ ڪَيائُون ڪانَ؛
ڏيئِي ويا ڏاھ کي، سُورَنِ جا سامانَ؛
جورو راتِ جُوانَ، جيڏيُون! جَتَ ڪَري وِيا!

بيت - 8

بِرِھ مَڻايُسِ بَرُ، ناتَ سُکِي ڪيرَ سَڌُون ڪَري؟
گهڻو ڏورِيائِين ڏکَ سين، ڏيرَنِ لءِ ڏُونگَرَ؛
ورِي آيُسِ وَرُ، سَفَرَ مُئِيءَ جا سابِ پِيا.

بيت - 9

وَرَ ۾ ڪونهي وَرُ، ڏيرَنِ وَرُ وَڏو ڪَيو؛
نِھارِيندِيَسِ نِڪرِي، بوتَنِ ڪارَڻِ بَرُ؛
آڏو ٽَڪَرَ ٽَرُ، متان روھ رَتِيُون ٿِئين!

بيت - 10

وَرَ وَراڪا وِچَ ۾، لَکين آڏا لَڪَ؛
ھُو جي آڏا حَقَ، سي ڪَندا ڪوھ ڪَندِيُنِ کي؟

داستان چوٿون

بيت - 1

وارو! وَرُ وَٺِي وِيا، آرِيچا اَظۡلامَ؛
آندائُون آريءَ جا، پُنهونءَ ڏي پَيغامَ؛
پَھ ڪَيائُون پاڻَ ۾، مُنھان مَخِفِي مامَ؛
سَنڀُورا ساٿُ کَڻِي، ويساھي وَرِيامَ؛
ڪاڪِيُون! راتِ قِيامَ، جيڏِيُون! جَتَ ڪَري وِيا!

بيت - 2

وارو! وَرُ وَٺِي وِيا، ڪَري ڏيرَ ڏَمَرُ؛
ھاڻي ٿِيو حَشَرُ، پُنا قَول قِيامَ جا!

بيت - 3

وارو! وَرُ وَٺِي وِيا، ڏاڙِھِيءَ ڀَنڀا ڏيرَ؛
ڏِيندِيَسِ ڏاڍين ڏُونگَرين، اُنِين لَءِ اُليرَ؛
ڪيچِ پھچي ڪيرَ؟ وڃڻَ سين وَسُ ڪَرِيان.

بيت - 4

جَڏِيءَ وَٽِ جالي، مانَ اَللھ ڪارَڻِ لِکَ سِيئن؛
آھي آريءَ ڄامَ جي، ھِتِ ھُتِ حوالي؛
عَيبَ مُون اَڳَرا، مانَ نِرۡمَلُ نِڪالي!
پَرِٽياڻِي پالي، ڪامِلُ نِيندو ڪيچَ ڏي!

بيت - 5

پَرِٽَنِ جي پاڙي، جاڙَ گُذارِيَمِ، جيڏِيُون!
جنِين مُون کي مارِيو، سُورَنِ سين ساڙي؛
اِرادي آڻي، سانگِيُنِ سين سَڱُ ڪَيو.

بيت - 6

اَسِين پاڻَ پَرِٽَ، پورھِيَتَ پُنهونءَ ڄامَ جا؛
ھوتُ کَٿُورِيءَ ھيرَئون، مُون ۾ صابُڻَ ڇَٽَ؛
آتَڻَ مَنجهہ اُگهٽَ، ڪانڌُ ڪنھِين جِي مَ ڪَري!

بيت - 7

آئون تان اَھڙياءِ، جا ٻانِهيءَ کي ٻائِي چوان؛
مُون ڪَمِيڻِيءَ لاءِ، پُنهون ٿي پَرِٽُ ٿِيو.

بيت - 8

گَڏِيو ڌوٻِيُنِ ڌوءِ، پُنهونءَ پارِچو ھَٿَ ۾؛
اُتي آرِيءَ ڄامَ جو، قاصِدُ آيُسِ ڪوءِ؛
اِيُ، ڪامِلُ! ڪَمُ نہ سَندوءِ، جِئَن پَھَسَ پَڇاڙِئين پوتِئين.

بيت - 9

نَڪو ڪيچُ ڀَنڀورُ، نَڪو مائِٽُ مُنڌَ جو؛
ھورُ مِڙوئِي ھِنَ کي، ھوتَنِ ڪونهي ھورُ؛
زارِيءَ ڌاران زورُ، ھَلي ڪونَ حَبِيبَ سين.

داستان پنجون

بيت - 1

جئن سو ھَرَڻُ ھُماءُ، سَرگَردان سَنسارَ ۾؛
ھِيُ پَڳُ نہ کوڙي پَـٽِئين، ھُو ڌَڙَ سِرِ ڌَري نہ ساھ؛
جيڪُسِ تن مُلاءُ، سَسُئِيءَ سُورَ پِرائِيا.

بيت - 2

راتِ ڏِٺائِين روجهہ، ڀانءِ ڪِ اوٺِي آئِيا؛
پِرِيَتَڻي پِرِيُنِ جي، سِڪَڻَ ڪِي سَٻوجهہ؛
ھُئِي گهڻو اَٻوجهہ، سُورَنِ سُنھائِي سَسُئِي.

بيت - 3

سَمَرُ جنِين نہ ساڻُ، ھوتُ حِماتِي تن جو؛
ڪَري ڇيڄَ ڇَپَرَ ۾، پُنهون اِيندو پاڻَ؛
ٿِيندِي رِيجهہ رِھاڻِ، لَحظي مَنجهہ، لَطِيفُ چئي.

بيت - 4

سَسُئِيءَ لَنگهيو سو، مَردَ جنھن ماتِ ڪَيا؛
جَبَلُ وڏو جو، نوُڻِ مِڙوئِي نِينھَن کي.

بيت - 5

ڇَپَرُ ڇَمَرُ ڀانيان، ڪانڀو ۽ ڪارو؛
پَٻُ وِجهندِيَسِ پُٺِ تي، صُبُحَ سَوارو؛
وَڃَڻَ مُون وارو، ڪينَ وِھَندِيَسِ وِچَ ۾.

بيت - 6

ڇَپَرَ ۽ ڇَمَرَ، ٿا لَڳَھ لَڳَنِ پاڻَ ۾؛
ڏاڍا ڏُونگَرَ ڪَرڪَرا، ويڌَ، وِنگايُون وَرَ؛
آئون پِيادِي پَٽِئين، نِماڻِي نِڌَرَ؛
سُورِيُون جِتِ سَڳَرَ؛ اُتِ ٻاتاڙِيءَ ٻِيلِي ٿِئين!

داستان ڇھون

بيت - 1

آڏَ تِراڇا، آھُڙا، ڏُونگَرَ کي ڏاڪا؛
ڪَيَمِ آھ عَجِيبَ کي، سِڪَ مَنجهان سا ڪا؛
پيئِي ھٿِيڪِي ھوَتَ کي، ڪُوڪَ وَڃِي ڪَنِ ڪا؛
مُنھنجو وَسُ واڪا، ٻُڌَڻُ ڪَمُ ٻَروچَ جو.

بيت - 2

آڏَ تِراڇا، آھُڙا، ڏُونگَرَ کي ڏاڪا؛
وَٺِي وَرُ واٽَ ٿِيا، بَرِ چَڙھِي باڪا؛
ڦَٽِيا پيرَ فَقِيرِ جا، چَڙَھندي چَڙھاڪا؛
ھُيَنِ جِيءَ اَندَرِ جا ڪا، وِيا پُڄائي پانھِنجِي.

بيت - 3

ڪَرِڙا ڏُونگَرَ ڪَھ گهڻِي، جِتِ بَرَپَٽَ، سُڄَنِ بَيرانُ؛
ڏاھَنِ ڏاھَپَ وِسِرِي، ٿِيا حَرِيفَ ئِي حَيرانُ؛
سَسُئِيءَ لَنگهيو، سَيَدُ چئي، مُحَبَتَ سين مَيدانُ؛
جنھنجو آرِياڻِي اَڳِوانُ، تَنھن ڪانهي باڪَ بَھِيرَ ۾.

بيت - 4

ڪَرِڙا ڏُونگَرَ، ڪَھ گهڻِي، جِتِ جَبَلَ گُوناگُونِ؛
ليڙَنِ جُون، لَطِيفُ چئي، تَنگِ تَنوارُون پُونِ؛
جنِ ڏِٺو پيرُ پُنهونءَ جو، سي نہ ڪي رُون، نہ چُونِ؛
ھُوندَنِ مَٿي ھُونِ، لاڳاپا ھِنَ لوڪَ جا.

بيت - 5

ڪَرِڙا ڏُونگَرَ، ڪَھ گهڻِي، جِتِ وِيا روڏا رِنگائي؛
ساڱاپي سيڻَنِ جي، ٿِي وِندُرِ واجهائي؛
رَھيَسِ، رَسُ، لَطِيفُ چئي، تنھن ڪَمِيڻِيءَ ڪاھي؛
آرِياڻِي آھي، مَنَھِن مَعذُورِنِ جي.

بيت - 6

ڪَرِڙا ڏُونگَرَ، ڪَھ گهڻِي، جِتِ مِينھَن وَسَنِ ماڪُون؛
سُڄَنِ ٿِيُون، سَيَدُ چئي، ھاڙھي جُون ھاڪُون؛
جِتِ اَنڌيوُن اوطاقُون، تِتِ ڪاھي رَسِجِ، ڪارَڻِي!

بيت - 7

ماڻِڪُ مِٽُ سَندومِ، اونداھِيءَ ۾ سوجهرو؛
حَشَرَ ويلَ حِسابَ ۾، ڇَڏي نہ ويندومِ؛
سارِيو سَڏُ ڪَندومِ، ڪوھِيارو ڪيچَ ڌَڻِي.

داستان ستون

بيت - 1

پُنهونءَ سين پِرِيتِ جو، ڪو جو پيچُ پِيومِ؛
ڀَنڀي ھِنَ ڀَنڀورَ ۾، وِھَڻُ وِھ ٿِيومِ؛
مَتِيُون موٽَڻَ سَندِيُون، ڪاڪِيُون! ڪِيمَ ڏِيومِ؛
سَرَتِيُون! ساھ سَندومِ، ٿِيو حَوالي ھوتَ جي.

وائي - 1

ڇورِي ڇَڏِ مَ ڇَپَرين، ٻاروچلَ! ٻانِهي؛
جانِبَ جهڙو جَڳَ ۾، ناھي ڪو ثانِي؛
پُنَھَلَ! نِيو پاڻَ سان، پورِھَيتِ پَرِٽِياڻِي؛
پورِھيو ڪَندِيَسِ پِرَ جو، ڀَرِيندِيَسِ پاڻِي؛
ھوتَ! مَ ڇَڏِيو ھيڪِلِي، ھِيءَ جا وِندُرَ وِڪاڻِي؛
اَدِيُون! عَبۡدُاللَطِيفُ چئي، اِيندُمِ آرِياڻِي.

بيت - 2

ڏانجهنِ تي ڏانجها، ڏِنائُون ڏکِيءَ کي؛
لَڳِيَسِ نائُڪَ نِينھَن جِي، ڪُڙِھ اَندَرِ ڪا جا؛
ٿَرَنِ ۾ ٿاجا، ڪَري مُنڌَ مِرُنِ سين.

بيت - 3

ڪو مُنھِن ڪُٺَلِ آئِيو، وَسِ نہ ويچارِي؛
ھوتَ! تُنھنجي ھَٿَ ري، پَھُچي نہ پارِي؛
اَچِين جي، آرِي! تہ پاندَ پُڄِي، لَڪُ لَنگهيان.

بيت - 4

ڪَڏِھن تان ٻاجهہ پَئِي، ساڄَنَ! مُنجُ سَلامُ؛
سِڪَ تُنھنجِيءَ، سُپِرِين! ڪَيو تَنُ تَمامُ؛
ھَٿين ھاجَ وِھ ٿِي، نيڻين نِنڊَ حَرامُ؛
دوسَ! نہ سَھان دامُ، تُون وِندُرِ ٿو ويلا ڪَرِين!

بيت - 5

بَرُ مِڙوئِي بُوءِ، ڇَپَرَ ڇاٽُون مُڪِيُون؛
ٻَھ ٻَھ ٿي ڀَنڀورَ ۾، ھَنڌَ مِڙيئِي ھُوءِ؛
راڻِيُنِ وَرِي روُءِ، گُوندَرَ لَٿا گولِئين.

بيت - 6

جَتَنِ سان جانۡڪُون، سَرَتِيُون! مُون سَڱُ ٿِيو؛
ڪَري ڪوھِيارو وِيو، تَنُ ڇِنِي تانڪُون؛
آئون پڻ تَڏانڪُون، اَڌَ ڏُکوئِي آھِيان.

بيت - 7

مَتان ڪا، ٻَڙِي! ٻولَ ٻاروچي وِسَھي؛
ھُوندَ نہ سُتِيَسِ، سَرَتِيُون! ويھِي رَھِيَسِ وَڙِي؛
جَتَ پَنھنجي جُوءِ ۾، گهارِينِ مانَ گهڙِي؛
ڪيچِيُنِ آئون نہ ڪَڙِي، ڪنھن ڏکِيءَ ڏاوَڻُ ڏائِيو.

بيت - 8

اَدِيُون! آئون نہ تِيئَن، جِيئَن پِرِيَتَڻو پِرِيُنِ سين؛
ٻَڌِي سُتِيَسِ نہ سوگهو، ڇَلۡوَرُ ڇاتِيءَ سِيئَن؛
ڪيچِي ڪاھي ڪَرَھا، مُونھان وَڃَنِ ڪِيئَن؟
ڏوھ مُنھنجي ڏِينھَن، پُنهونءَ کي ڪا مَ چَئي.

بيت - 9

وَرَ! مَ وِساريجِ، آھِيان تُنھنجي آسِري؛
ڏاڍو ڏُونگَرَ جو سُڄي، سو لُطفُون لَنگهائيجِ؛
اُسِرِي اُتَھِين، وِيرَ! تُون، آرِي ڄامَ اَچيجِ؛
نِماڻِيءَ کي نُورَ سين، لالَنَ! لَڏائيجِ؛
ظُلِمَتَ جا زمين جِي، سا نِرِمَلَ! نُورُ ڪَريجِ؛
ڪامِلَ! ڪَنِ ڪَريجِ، فَرياديُون فَقِيرِ جون.

سُرُ ڪوهياري

داستان پھريون

بيت - 1

لَيلَ نہ جاڳِينءَ لِکَ سِيئَن، ڪُلِي نَومُ ڪَياءِ!
قُم ٿِي، پَھچُ قَرِيبَ کي، اِجلِس تو نہ جُڳاءِ؛
مُٺِي! مھمانَنِ سين، ويھي راتِ وِھاءِ؛
جيلان نِنڊَ ڪياءِ، تي روزُ رَھين ٿِي راھ ۾.

بيت - 2

اِجلِس ڪَري اُٿِيا، تَنوارِيو توڏَنِ؛
نَومَ نَوازِينءَ؛ اُن جي، مَرحَبا موڏَنِ؛
رِڙھي رَسُ روڏَنِ، اَلۡيَوۡم سِيۡرُوۡا، سَسُئِي.

بيت - 3

غافِلِ! غَفِلَتَ ڇوڙِ! تُون ڪِيئن، اَڻاسِي! اوجِهرين؟
چُپاتا چَڙھي ويا، وڃِي پَھتا توڙِ؛
نيڻين نِنڊَ اُکوڙِ، جِمَ وَرَنِ ۾ واڪا ڪَرِين.

بيت - 4

آلوڙو اکِينِ، آيَمِ نِنڊَ اَڀاڳَ کي!
ھاڻي ھنَ ڀَنڀورَ ۾، گهارِيان ڪارَڻِ ڪِن؟
اَديُون! اوٺِيَڙَنِ، ھنئين سان ھاڃو ڪَيو.

بيت - 5

سُتِينءَ پَير ڊِگها ڪَري، وَڏِي جاڙَ ڪِياءِ؛
دَرَ ڀَرِ اُڀِئين دوسِتَ جي، تہ سُرِ پُرِ ھوندَ سُياءِ؛
اَصلِ آرِيءَ ڄامَ جِي، سَڳِي تُون نہ سِياءِ؛
پُنهونءَ سين پِياءِ؛ ٿِي، نِڀاڳِي! نِنڊُون ڪَرِين!

بيت - 6

اِيُ ڪَمُ ڪَمِيڻِيَنِ، جِئن سُمَهنِ پيرَ ڊِگها ڪَري؛
لوچِين ڇو نہ، لَطِيفُ چئي، ھارِي! لَءِ ھوتَنِ؛
نِنڊان نِڀاڳِينِ کي، اوڀالا اَچَنِ؛
سي پُنهون ڪوھ پُڇَنَ؟ جي سَنجهي رَھنِ سُمهي.

بيت - 7

سُتِينءَ سَنجهيئِي، مُنھن ويڙھي مُئنِ جِئَن؛
اوجاڳو اکِيُنِ کي، ڄاتوءِ نہ ڏيئِي؛
ھٿان تو پيئِي، ٿِي ڪَچو ڪيچِيُنِ ڪَرِين!

داستان ٻيو

بيت - 1

ڏُونگَرَ! تُون ڏاڍو، ڏاڍا! ڏاڍايُون ڪَرِين؛
مُون تَنَ اَندَرِ تِيئَن وَھين، جِئن وَڻُ وَڍي واڍو؛
اِي ڪَرَمَ جو ڪاڍو، ناتَ پَٿَرِ ڪيرَ پَنڌَ ڪَري؟

بيت - 2

ڏُونگَرَ! ڏکَ سَنداءِ، پِرِين گَڏِجان تہ چوان؛
ڀِنِيءَ ٿِئين ڀَوارَئون، ٻِيا وِنگا وَرَ سَنداءِ؛
چڱِي ڪانَ ڪَياءِ، پَيرُ وِڃايُءِ پِرِينءَ جو.

بيت - 3

ڏُونگَرَ! ڏوراپو، پَھريون چَوندِيَسِ پِرِينءَ کي:
”پَھڻَ پيرَ پِٿُون ڪَيا، تِريُون ڇِنيُون تو؛
رَحمُ نہ پِيُءِ رُوحَ ۾، قَدُرُ مُنھنجو ڪو؛
واڪو ڪَندِيَسِ: ‘وو! مُون سان جَبَلُ ٿو جاڙُون ڪَري“!

بيت - 4

ڏُونگَرَ! ڏُکويُنِ کي، دِلاسا ڏِجَنِ؛
گهڻو پُڇِجي تِن کي، جِن وَٽان ھوتَ وَڃَنِ؛
تُون ڪِئن سَندا تن، پَھڻَ پيرَ ڏُکوئِيين؟

بيت - 5

ڏُونگَرَ! ڏُکويُنِ کي، ڳَلِ نہ سُڪا ڳوڙھا؛
ھو جي پَھڻَ پَٻَ جا، سي ڀَڄِي ٿِيا ڀورا؛
گُوندَرَ جا گهوڙا، وَڃَنِ جانِ جُدا ڪَيو!

بيت - 6

ڪي جي ڪَڍِيا پارَ، ڏکِيءَ ڏُونگَرَ پاڻَ ۾؛
سُڻِي سا تَنوار، مِرُون پِيا مامري.

بيت - 7

ڏُونگَرَ ڀُونيِنِ ڪِيرَ، سَڄَڻَ ميخُون ڏُونگَرين؛
ھھڙا سيڻ سُڌِيرَ، ڪِينَ لَھندِينءَ ڪي ٻِيا.

بيت - 8

ٻَئِي ويٺا رُوَنِ، ڏکِي ڏُونگَرَ پاڻَ ۾؛
ڪنھنکي ڪِينَ چُونِ، مَنجِهنِ جو پِرِيتَڻو.

بيت - 9

تَپِي ڪَندين ڪوھ؟ ڏُونگَرَ! ڏُکويُنِ کي؛
تُون جي پَھڻَ پَٻَ جا، تہ لِڱَ مُنھنجا لوھ؛
ڪَنھنجو ڪونهي ڏوھ، اَمُرَ مُون سين اِئن ڪَيو.

بيت - 10

ٻَڙِيَ! تہ ٻيلِي گهڻا، ساٿِي پُڇي سُکُ؛
رَفاقَتَ رُڃُنِ ۾، ڏُونگَرَ ڪاري ڏُکُ؛
آرِيءَ جو اَھکُ، مُون رَھنُما راھ ٿِيو.

داستان ٽيون

بيت - 1

مُون کي ڇَڏِ مَ ڇَپَرين، ھت، ھوتاڻِي! ھاڻِ؛
اوڏِي مُنڌَ اُٺَنِ کي، الله ڪارَڻِ آڻِ؛
پورھيو ڪَندِيسِ پاڻِ، اَڳِيان آرِيچَنِ جي.

بيت - 2

مُون کي ڇَڏِ مَ ڇَپَرين، پوءِ رَھايَسِ ’پاڻِ‘؛
جي ڀُلايُون ڀاڻِ، تن کي رَسُ، رَسِيلا، راھ ۾.

بيت - 3

سُتي پَوَنِ ڇِرِڪَ، آيَلِ! ٻاروچَنِ جا؛
وَمَ وِھاٽِي، وو! ڙي! ڪوھياري ڪِرِڪَ؛
ڌَڙُ ڌُوڻِيو تنھن ڌَڪَ، جَڏِيءَ جِئڻ نہ ٿِئي!

بيت - 4

سُتي پَوَنِ ڇِرِڪَ، آيَلِ! ٻارَوچَنِ جا؛
پُنهونءَ جي پَيڪانَ جُون، راسِيُون مَنجهان رُڪَ؛
ھنيَمِ ھوتَ ڪِرِڪَ، لوچان، لوھ نہ نِڪري.

بيت - 5

جيھي جي تيھي، تہ بہ ٻانھي ٻاروچَنِ جِي؛
حُجَتَ ھوتَ پُنهونءَ سين، مُون ڪَمِيڻِي ڪيھي؟
اَصلِ آرِيءَ ڄامَ جي، پَلئ آءٌ پيئِي؛
ھوءَ جا پائِينِ پيرَ ۾، تنھن جُتِي نہ جيھي؛
وِساري ويھي، تن ڪيچِيُنِ کي ڪِيئن رَھان؟

بيت - 6

ھئِي، جي نہ ھئِي؛ تہ بہ ٻانِهي ٻاروچَنِ جِي؛
اِنَ سَڱَ مُقابِلِ سَسُئِي، سَندِيَنِ ٿي سُئِي؛
ھُنِ تان لَڄَ لُئِي، ھِنَ جو ھلَڻَ ھوتَ ڏي.

داستان چوٿون

بيت - 1

ڳائِي نہ وائِي؛ اَدِيُون! آرِيچَن جِي؛
ڪنھن پَرِ ڪَھِي لَنگهيان، جَبَلَ جهاجهائِي؛
جيڪسِ واجهائِي، ھاڻي مَرَندِيَسِ ھوتَ لَءِ؟

بيت - 2

ھلَڻُ سَھان نہ ھوتَ جو، وَڃَڻُ مُون نہ وَسِ؛
اَللھ! آرِيچَن جِي، گولِي ميڙِئين گَسِ؛
پِرِين، پَنھوار! تو پُڇان، ڏُونگرِيا! مُون ڏَسِ؛
اکِينِ جِي آرَسِ، مُنڌَ جيھائِي جوڙَ ڪِي.

بيت - 3

مُون کي جنِين مارِيو، آن ڪي گَڏِيا سي؟
تَنَ ۾ طاقَتَ ناھ ڪا، اَدا! اُنِين ري؛
سُورُ سَلِتُمِ تي، جيلان ڳالهہ ڳَرِي ٿِي.

بيت - 4

مُون کي جنِين مارِيو، سُڃاتِمَ سيئِي؛
پُنهون پَيڪانَ پَڇَنڊِيا، ٻِلَنِ تان ٻيئِي؛
ويڄَنِئون ويئِي، ٿِي وَھيڻِي سَڄڻَين.

بيت - 5

پَرتَوو پُنهونءَ جو، سَھائِي، سِياھَ؛
مُنھن ڏيئِي مُون آئِيو، رَنگارَنگِي راھَ؛
پَھرِين ڏِيندا پاھَ، پوءِ رَڱِيندا رَڱَ ۾.

بيت - 6

پَرتَوو پُنهونءَ جو، رُڳيائِي راحَتَ؛
ڀانئِيان ڏِينھن ڀَوارئون، ساڄَنَ لاءِ صِحَتَ؛
مِٺِي مُصِيبَتَ، آرِي ڄامَ جِي.

داستان پنجون

بيت - 1

رِءَ قَرِيبَنِ قُوتُ ڪَيو، ويٺِي وِرِھَ چَران؛
اِنَ عَذابان اَڳَهين، مادَرِ! ڇو نہ مَران؟
اَدِيُون! جو نہ اَوھان، سو مان سُر سَرَتِيُون!

بيت - 2

اَدِيُون! اَگهي آھيان، پِرِيُنِ پُڄاڻا؛
سي ڪوھيارا ڪيڻِ وِيا، ساڄَنَ سِياڻا؟
جي سَسُئِي سيباڻ، سي وڃِي ڪيچِ قَرارِيا.

بيت - 3

حَقِيقَتَ ھنَ حالَ جِي، جي ظاھرُ ڪَرِيان ذَرِي؛
لَڳي ماٺِ مِرُوئَنِ کي، ڏُونگَرَ پُونِ ڏَرِي؛
وَڃَنِ وَڻَ ٻَرِي، اوڀَرِ اُڀِري ڪِينَ ڪِي.

بيت - 4

حَقِيقَتَ ھنَ حالَ جِي، جي ظاھرُ ڪَرِيان زبانَ؛
لَڳي ماٺِ مِرُوئَنِ کي، رسي سُورُ شَبانَ؛
ٽاڪَرِ ٽِڪي ڪانَ، جَبَلُ سَڀِ جَلِي وَڃي.

بيت - 5

سارِيان ٿِي سَبِيلَ، پُرِ تَقصِيرُون پاڻَ ڏي؛
مَتان مُون کي ڇَڏِئين، آرِي ڄامَ اَصِيلَ!
وَرُ وِلَهنِ جا وَسِيلَ! رَسُ، رَھبَرَ! راھ ۾.

بيت - 6

سرَتِيون سُوراتِنِ جي، ڪوھ ٿِيون پَٿَرِ پَوَنِ؟
گهاءُ نہ لَڳُنِ گهٽَ جو، رِيا مان ٿِيُون رُوَنِ؛
چيتارِيو نہ چَوَنِ، پارَ مُنھجي پِرِينءَ تان.

داستان ڇھون

بيت - 1

ڪَنھن پَر رُئان پِرِينءَ کي؟ اَندَرِ ناھ اُساٽ؛
لوھوڪا لَڪَنِ ۾، ويرِي مَٿي واٽَ؛
ڇَپَر ۾ ڇُونڇاٽَ، ڏِٺَمِ ڏُکويُنِ جا.

بيت - 2

ڪَنھن پَر رُئان پِرِينءَ کي؟ پَچَڻَ ناھ پَچارَ؛
اَندَرِ ٿِي آھون ڪَرِيان، کاڻِي مَنجهہ خُمارَ؛
گِريي جِي گُفتارَ، ٻِيءَ ڀَتِ ٻاروچَنِ ۾.

بيت - 3

سُڃَ وَسَندِي تن کي، جوشَ جَلايا جي؛
طالِبَ جي تحَقَيقَ جا، نِينھن تنِين وَٽِ ني؛
ٽيڏِي پَسي ٽي، ھو تان آھي ھيڪِڙو.

بيت - 4

ٻِيُون ڏيئِي ٻَنِ کي، ھلِجِ پاسي ھيڪَ؛
وَرُ نہ سَھي ويڪَ، تُون، ٽيڏِي! ٽِئايُون ڪَرِين.

بيت - 5

اَڃا تُون اَواٽَ، واٽان پاسي ويسِرِي؛
سُونھين ٿِي سُواٽَ، تہ مَنجهان دِلِ دَڳُ لَھين.

بيت - 6

پانھين، پسِي پَٻُ؛ مَتان ڪا، مُنڌَ! ڏِئين؛
اَڳيان ڪَؤ مَ ڪَٻُ، اِيُ قالِي آڏو ڪيچَ کي.

سُرُ حسيني

داستان پھريون

بيت - 1

لَڙُ مَ، لاڙائُو ٿِيو، ھلِي ڪَرِ ھمَٿَ؛
سِڄُ سامُھون مُنھن ۾، مَتان ڪَرِئين ڪَٿَ؛
سُپيرِيان جي سَٿَ، ڳاڙھي سِڄِ ڳالهہ مِڙِين.

بيت - 2

اُلَھي سِڄَ اَويرَ ڪِي، ڏِٺائِين ڏونگَرُ؛
سَسُئِيءَ کي سَيَدُ چئي، سُورَن جو سَمَرُ؛
ڪُٺَلِ رَکِيو، ڪَرُ، ويچاريءَ وَڻِڪارَ تي.

بيت - 3

ويٺي مُون وِيو، لَڙِي سِڄُ لَڪَنِ تان؛
آئون ڏُورِيندي ڪيترو، پَھِڻن پيرُ پِيو؟
سُورَنِ ساڻُ سِھو، اَچي ٿِيُمِ، جيڏِيُون!

بيت - 4

سَرَتِيُون! سُڄي سُڃَ، مَتان ڪا مُون سين ھلي؛
پاڻي ناھ، پَنڌُ گهڻو، اَڳِيان رائو رُڳِي رُڃَ؛
مَتان مَرِي اُڃَ، ڪا ڏِئي پاراتو پِرِينءَ کي.

بيت - 5

پَٽِيءَ نہ پيرونِ، اوڏِيءَ ڇَڪَ نہ ڇَمِيا؛
پويون ھيُ ڀيرونِ، نِينھن نِباھي ھليا.

بيت - 6

سُيَءِ ڪا تنوارَ، ڪِي ھنئِين ٿِي ھٿَ کَڻِين!
سَوين رُليُون سَسُئِيون، ھوتاڻَنِ ھزارَ؛
ٻاروچاڻا ٻارَ، توڙان تَرسُ نہ سِکيا.

داستان ٻيو

بيت - 1

ڪِي ڌَرَتَتِي، ماءِ! ڪِي ڄَرَ سَندِي سَڄَڻين؛
ھلي ۽ واجهاءِ، ٻِنِين ڄيرَنِ وِچَ ۾.

وائي - 1

شاديءَ جو سِينگارُ، آيَلِ! مَرَڪُ مُنھجو مُون پِرِين.
آھي ڳَھ ڳِچِيءَ جو، ڏِئي ھالورا ھارُ؛
آھي اُگهاڙيِن کي؛ جانِبَ جو جنسارُ؛
آھئين کاڄُ بُکِيَنِ جو، تُون تان طَعامُ تيارُ؛
اَعلىٰ اَڇو عِيدَ ۾، دوسِتاڻو دِيدارُ؛
حُسنَ ھوتَ پُنهونءَ جي، ڪَڪورِيو ڪوھيارُ؛
سُڃَ ڪَيائِين سُرَھي، واسِيائِين وَڻِڪارُ؛
ڇَپَرَ ڇاٽُون مُڪيُون، عَطُرُ ٿِيو آوارُ؛
ڪوڙيين ٿِيا ڪيترا، نالي تان نِثارُ؛
سَدا صلابَتَ جِي، گولِي گِرِفِتارُ؛
گهورِيان گَهرُ گِهٽِيءَ تان، اَچي جِئان آڌارُ؛
اَدِيُون! عَبدُاللَطِيفُ چئي، مِليو مُون مَنَٺارُ.

بيت - 2

مَٿيان مَٿي مَچُ، ٻَرِيُمِ ٻاروچَنِ جو؛
مُون کي طَعنا تي ڏِئين، جئن نہ پَرُوڙِئين سَچُ؛
اَمڙِ! اوري اَچُ، تہ سِٽَ سُڻايَنءِ سُورَ جِي.

بيت - 3

مَٿي مَنجهانِ مِينھُن، پَسو! پاڻيءَ جئن وَھي؛
مُون ڀانيو نِينھُن، ڄِڀِيُون ڄيري سَندِيُون.

بيت - 4

مَنجهان مُنھنجي رُوحَ، جي وَڃي ساڄَنُ وِسِرِي؛
تہ مَرُ لَڳي لُوھَ، ٿَرَ ٻاٻِيھو ٿِي مَران!

بيت - 5

پَھِي ڪامَ پِڃاءِ؛ اَمَڙِ! مُنھنجي آسِري؛
ڏيئِي لَتَ چَرخي کي، پُوڻِيُون پاڻيءَ پاءِ؛
ڪَتِيُمِ جنھِين لاءِ، سو ڪوھيارو ڪيچِ وِيو.

بيت - 6

کوءِ ھاڙھو! ٻَنِ ھوتُ! کوءِ پُنهون، ٻَنِ پِرِيَتَڻو!
مادَر! مُون مَوتُ، پَسَڻان پرائيو.

بيت - 7

کوءِ ٻولِي! ٻَنِ ٻَروچُ! گهورِي ذاتِ جَتَنِ جِي!
مُون کي چَئِي ”لوچُ“، پيھي وِيا ڇَپرين.

بيت - 8

جِئن جِئن تَپي ڏِينھُن، تِئن تِئن تاڻي پَنڌَ ۾؛
ڪو آڳانجهو نِينھن، ٻانڀَڻِ ٻاروچَنِ سين.

بيت - 9

جان جِئَين تان جَلُ، ڪانهي جاءِ جَلَڻَ ري؛
تَتِيءَ ٿَڌِيءَ ھلُ، ڪانهي ويلَ وِھڻَ جي.

بيت - 10

تَتِيءَ ٿڌِيءَ ڪاھِ، ڪانهي ويلَ وِھڻَ جي؛
مَتان ٿِئي اُونداھِ، پيرُ نہ لَھين پِرينءَ جو.

داستان ٽيون

بيت - 1

ڪو گُهمندي گهورُ، آيُمِ ٻاروچَنِ جو؛
ڇَڏِيندِيَسِ ڀَنڀورُ، ھنئون ھتِ نہ وِندُري.

بيت - 2

ڀَنڀورَجَنِ سُکَنِ، مُون کي ساٿان کارِيو؛
ھاڻي ساڻُ ڏکَنِ، تان ڪِي ڏُونگَرَ ڏورِيان.

بيت - 3

ڀينَرُ! ڀَنڀوران، ڀَڄو تان اُبَھو؛
اَڳي اِنَ ماڳان، سَرَتِيُنِ سُورَ پِرائِيا.

بيت - 4

ڀينَرُ! ھنَ ڀَنڀورَ ۾، دوزَخَ جو دُونھُون؛
سَوارو سُونھُون، پُڇِي پُورِجِ، سَسُئِي!

بيت - 5

ڀَنڀوران اُجاڙُ، سَرَتِيُون! سَکَرُ ڀانئِيان؛
مُون سين تنھن پَھاڙُ، ڏُکان ھڏِ نہ ڏوريو.

بيت - 6

اُجاڙان ڀَنڀورُ، سَرَتِيُون! سَکَرُ ڀانئِيان؛
آرِياڻِي اَتورُ، ڏِٺُمِ جِتِ اکينِ سان.

بيت - 7

ڀُلِيو سَڀُ ڀَنڀورُ، جو پُٺِيءَ ھوتَ نہ ھليو؛
شَھرَ سُڃاتو ڪِينَ ڪِي، آرِياڻِي اَتورُ؛
ماڻِيو تنِين مورُ، ديکِيو جنِين دِلِ سين.

بيت - 8

بُرو ھو ڀَنڀورُ، جو آرِياڻِيءَ اُجارِيو؛
لاٿو سَڀَ لوڪَ تان، ھاڙھي ڌَڻِيءَ ھورُ؛
ڇورِيُون ڇُرَڻُ سِکيُون، پُنهون ڪَيائُون پورُ؛
آيو سو اَتورُ، جنھن ڏُکيُون ڏِکَ وِھارِيُون.

داستان چوٿون

بيت - 1

لَڄايا مُونھان، ساجُهرِ تي سيڻَ وِيا؛
پِيَنِ ڀَنڀوران، سُڌِ مُنھنجي ذاتِ جي.

وائي - 1

ھوتَ! ھوتَ! اي ھوتا! ڏِيَندِيس ماھُ مِرُنِ کي؛
آئون جَرا جِيُ ڪَري.
ڏيئِي باھ ڀَنڀورَ کي، آئون آيَسِ تو ڳَري؛
آرياڻِي پُنهونءَ ري، مُون کي، سَرِتِيُون! تان نہ سَري؛
جَنڊِي پايو جانِ ۾، ڏکِي ڏکَ ڏَري؛
آءُ اوراھون، سَپِرِين! وَڃُ مَ، پِيَ! پري؛
مُون ڏِٺِي، مُون وِسَھو، وِرچِي تان نہ وري؛
ڏکِيءَ جي ڏيکارِئين، ڌاران مُنھن مَري؛
پيالي پِرِيُنِ جي، موھيَسِ ميٺَ ڪَري؛
آرِيءَ جي عِشقَ جِي، مُون کي اَندَرِ آڳِ ٻَري؛
توکي توءِ نہ ڇَڏِيان، جي وَڃان ڀُونءِ تَري؛
ڌَڙُ وِجَهنديَس ڌُوڙ ۾، مَٿو ڌارَ ڌَري؛
ھلَڻُ سُڻِي ھوتَ جو، ڏکِي، پَسُ ڏَري؛
پِرِين! کَڻِجِ پانھنجِيُون، اکِيُون ٻاجَهہ ڀَري؛
اَدِيُون! عَبدُاللَطِيفُ چئي، مَنَ ڪا مَھرَ ڪَري.

بيت - 2

آئون جي ھيَسِ ھڏُ، اَدِيُون! آرِيچَنِ جو؛
ساٿَ لَڏِيندي سَڏُ، ھوندَ ڪوھيارا ڪَرِينِ مُون.

بيت - 3

ھيَسِ جي سِياءِ، تہ ڪَيُمِ ڏُکُ ڏيرَنِ تي؛
اَدَبَ وچان اُنِ سين، ڳالهہ نہ ڪَيَمِ ڪاءِ؛
ذات مُنھنجِي، ماءِ! ڪَچو ٿِي ڪيچيُن کي.

بيت - 4

ساٿِي توءِ ھلَنِ، پَٿَرِ جي وارَ ڪَرِيان؛
جيڪُسِ ٻاروچَنِ، ڪو ڏِ ٺو عَيبُ اکِينِ سين.

بيت - 5

ساٿِيُن سَئِين نہ جاڳِين، پوءِ ڪُڄاڙِيان روءِ؟
اِيءَ پَرِ ڪُپَرِ ھوءِ، جئن ھو سانگِي، تُون سُمهين.

بيت - 6

مُون سَڏِيندي سَڏڙا، ساٿِي سَڏُ نہ ڏِينِ؛
وِلِهيءَ جي وَٿاڻَ تي، توڏَ نہ تنوارِينِ؛
ھيڏا ھاڃا ٿِينِ، بُري ھنَ ڀَنڀورَ ۾!

بيت - 7

ڪَھان، تان ڪيچانَ پري! وِھان، تان وَٽِ مُون!
ڀُلِي ڏورِيَمِ ڀُون، عَبَثُ آرِيءَ ڄامَ کي.

بيت - 8

ڪَھان تہ ڪيچان پَري! سُمهان تان سِرَ ھيٺ!
ٻاروچي سين ڏيٺِ، جيڏِيُون! جيھِيءَ پَرِ ٿِي.

داستان پنجون

بيت - 1

ليڙَنِ لَنگهي لَسَ، مانباڻِيان مَٿي وِيا؛
وَ ٺِي وَرُ واٽَ ٿيا، پُنهون ڄامُ پَھسَ؛
ھئا وَڏِي وَسَ، ٻاروچا ڀَنڀورَ ۾.

وائي - 1

پُنهون پَريشانُ، ٻَرِ! ٻَرِ! نڪو خانُ نہ مانُ؛
ھيءِ! ھيءِ! حالُ مُنھنجو.
مُونکي بُکَ بوتَنِ جي، ناقي ڀانئِيان نانُ؛
شَھرُ صَحرا ڀانئِيان، مُون ليکي مَيدانُ؛
رُئان ٿي رُڃُنِ ۾، آرِيءَ لَءِ عُرِيانُ؛
پِٽِيان مُنھن پَسَڻَ لَءِ، ھتي ٿِي حَيرانُ؛
آھي آرِيءَ ڄامَ جو، مُون کي ڪارِي ڪانُ؛
ديوانِيءَ کي دِلِ ۾، سُورَن جو سامانُ؛
وِجِهجِ پِڪَ پينارِ تي، پِرِيَمِ! کائِي پانُ؛
ڪَڏھن ٿِيندو ڪيچَ ۾، مُٺِيءَ جو مَڪانُ؟
آھئين، عَبدُاللَطِيفُ کي، اَڳيان تُون اَڳوانُ.

بيت - 2

ڇِپُون ڇَپَرَ کَٽَي، پَھڻَ پَٿَراڻِيُون ڀانئِيان؛
جتي رَھان راتِڙِي، مِرُون مُنھنجا مِٽَ؛
سيڻَنِ جِيءَ سَھٽَ، ڏُونگَرُ ڏولِي مُون ٿِيو.

بيت - 3

مُسافِرِنَئُون، ماءِ! وِرِھ وِھايُمِ وِتَرو؛
اَچِي ٿِيَمِ اوچتِي، تن سانگِيُنِ سين ساڃاءِ؛
جِيجان! جَهلَ مَ پاءِ، ھنئون ھوتَ ھڻِي وِيا!

بيت - 4

ڪِيئن اَڙايُءِ پاندُ، پَلَءُ پَرَڏيھيُنِ سين؟
مَتِيُون مُوڙھيُءِ، سَسُئِي! ڪَيُءِ ڪوھيارو ڪانڌُ؛
رُلِي! ڀانئِيُءِ راندِ، ٻانڀَڻِ! عِشقُ ٻَروچَ جو!

بيت - 5

مُنھنجو پاڙِيچَنِ، ڪَچو ڪونہ ڍَڪِيو؛
پاسي چَڙھي پُنهونءَ جي، ذاتِ سَلِتِي جَنِ؛
تيلان ٻاروچَنِ، نِڌَرِ ڇڏِي نِنڊ ۾.

بيت - 6

حُسينِيءَ جِي ھاڪَ، مادَرِ! مارِي آھيان؛
ڏِينھان ڏورَڻُ ڏکَ سين، راتِيان چِڪَنِ چاڪَ؛
ڊِڄان ڀَرِ فِراقَ، مَتان پوئِمِ پِرِينءَ سين.

بيت - 7

جيڪِي فِراقان، سو وِصالان نہ ٿِئي؛
اَچِي اوطاقان، مُون کي پِرِيُنِ پَري ڪَيو.

بيت - 8

ڦِرِي آءُ، فِراقَ! مُونکي وِصالان وِچُ پِيو؛
جي ٿي چِڪِيَمِ، سي پِرِينءَ گڏجِي پُورِيا.

داستان ڇھون

بيت - 1

آيا آسَ ٿِيامِ، ٻاروچا ڀَنڀورَ ۾؛
پَسِي پَھرَ پُنهونءَ جِي، نَنھن سِيئن نيڻَ ٺَرِيامِ؛
گُوندَرَ وِسِريامِ، سُکَنِ شاخُون مُڪِيُون.

بيت - 2

ڏيکارِيُسِ ڏکَنِ، گُوندَرَ گَسُ پِرِيُنِ جو؛
سُونھائي سُورَنِ، ڪِي ھيڪاندِي ھوتَ سين.

بيت - 3

سَؤ سُکَنِ ساٽي ڏِيان، سِرُ پڻ ڏِيان سَٽِ؛
جي مُون مِڙي مَٽِ، تہ وِرِھ وِھايان ھيڪِڙو.

بيت - 4

سُورَنِ سانگهارو، ڪَڏھن تان ڪونَ ڪَيو؛
آيَلِ! اوڀارو، ٻاڙوڌو ٻوڙَ وَھي.

بيت - 5

لَڳُمِ ٻاڻُ ٻَروچَ جو، ڪَرَھا ٿِيا قَضاڪَ!
اَھکِي جا اُٺَنِ کي، سا مَيَنِ پوءِ مَ ماڪَ!
اَکَڙِينِ خوراڪَ، پَسَڻُ پَرڏيھيُنِ جو.

بيت - 6

ڏُکويُون ڏيھان، جيڪُسِ لَڏي ويئِيُون؛
ھاڻي ڪِنِ مُلان، پُڇان پِرِيُنِ خَبَرُون؟

بيت - 7

مُٺِ مُٺِ سُورَنِ سڀڪنھِين، مُون وٽِ وَٿاڻانِ؛
ڀَرِيُون ڪَيو ڀُڻانِ، وَيا وِھائُو نِڪري.

بيت - 8

ڀِيڙي ڀِيڙي ٻَنڌُ، سُورائِتِي! سَندِرو؛
ڪيچَ اَڳاھون پَنڌُ، مَتان لَڪَنِ سين لَڳِي مَرِين!

بيت - 9

ڏکَ سُکَنِ جي سُونھَن، گهورِيا سُکَ ڏکَنِ ري!
جنِين جِيءَ وِرُونھَن، سَڄَڻُ آيو مان ڳَري.

داستان ستون

بيت - 1

پُڇَنِ سي پَسَنِ، جڏھن پِرِينءَ کي؛
ڏورِيندِيُون ڏِسَنِ، اَڱَڻَ عَجِيبَنِ جا.

بيت - 2

پُڇيو ئِي، تان پُورِ؛ ناتَ پُڇَڻُ ھوءِ مَ پِرِينءَ کي؛
ڏورَڻَ وارِيُون ڏُورِ، ھڏِ نہ آھينِ ھوتَ کي.

بيت - 3

ڏورِيان، ڏورِيان، مَ لَھان! شالَ مَ مِلان ھوتَ!
مَنَ اَندَرِ جا لوچَ، مَڇُڻِ مِلَڻَ سان ماٺِي ٿِئي.

بيت - 4

آئون ڏورِيَنءَ، شالَ م لَھنءِ! پِرِين! ھئين پَري!
ھڏِ نہ ساھ سَري، تَنَ تَسَلِي نہ ٿِئي!

بيت - 5

ڇَڏِيَمِ حُجَ ھلَڻَ جِي، چَکِيَمِ چاڙھيڪا؛
اَدِيُون! آڙِيڪا، ھنئڙي پِيَمِ ھوتَ سين.

بيت - 6

جيڪا ڪَندي سَنگُ، مُون جئن ٻاروچَنِ سين؛
اَنگُنِ چاڙھي اَنگُ، رُئندِي سا رَتَ ڦُڙا.

داستان اٺون

بيت - 1

آتَڻُ اورانگهي وِيا، آئون ٿي مَران، ماءِ!
پِٿُون ٿِيندِيَس پيرَ تي، ’ھَءِ! ھَءِ!‘ ڪَري ھاءِ!
جِئڻُ مُون نہ جڳاءِ، پِرِيُنِ تان پاسو ڪَيو.

وائي - 1

مُون کي ڇَپَرِ مَ ڇَڏيجا، ٻاروچا! پَلَئ لَڳِي آھيان.
ڇورِي ڇِنِي آھيان، نِينھُن نِباھي نيجا؛
ڇورِي ڇَڏي ڇَپَرين، ڪيچِي! ڪِيمَ وَڃيجا؛
پُنهون مُنھنجو آن سين، ساٿُ سلامَتَ نيجا.
مون تان وَڙُ وِڃائِيو، اَئِين پنھنجو وَڙُ ڪَريجا؛
جوڳيَڪو ويسُ ڪَري، سِگَهڙِي سارَ لَھيجا؛
آرِياڻِي! عَبدُاللَطِيفُ چئي، مُون تي وَھلو وَرُ ڪَريجا.

بيت - 2

ڄاڻِي جي ڄاتومِ، تہ پوندو فلق فِراقَ جو؛
اَکَرُ اِرادَتَ جو، ڌُريائين ڌوتومِ؛
پوءِ تان ڪونَ ڪَيومِ، ھوندَ ڪَشالو ڪيچَ ڏي.

بيت - 3

دُکائِيندِي دُونھَڙا، مُنڌَ! سيڻانِي وَڃُ؛
پِرِياڻونِ مَ ڀَڃُ، ساٿُ چَڙھندو لَڪِيين.

بيت - 4

ڇِڄ مَ قَطاران، ساٿُ چَڙھندو لَڪِيين؛
مَڇُڻِ ٿِئين پُئان، وَڳَ واٽَ ئِي نہ لَھين.

بيت - 5

پُڇِيوئِي جان دوستُ، تان پاسي ڪر پَرِھيزَ کي؛
جنِين ڏِٺو ھوتُ، تن دِينَ سَڀيئي دُورِ ڪيا.

داستان نائون

بيت - 1

ڪاتِيءَ تان نہ ڪَنھِين، مَنُ وِجُهلَڻَ وَڍِيو؛
ماريَسِ سُورَ تَنھِين، جو نہ جِئاري، جيڏِيُون!

بيت - 2

جِئ مُنھنجو جَنِ، اَنگڙِيارو وَڍِيو؛
پُڄاڻا پِرِيَنِ، سِبان، سَڄو نہ ٿِئي!

بيت - 3

رو، وِسانئي راندِ، پَھ پَرُوڙِجِ ساٿَ جا؛
ھوتَنِ سين ھيڪاندِ، ھيَمِ ٻاٽي ڏِينھڙا.

بيت - 4

رُئَڻُ ۽ راڙو، مُون نِماڻِيءَ جي نِجُهري؛
ڪُٺَلِ کي قَلبَ ۾، قُرب جو ڪاڙھو؛
ھوتَنِ لَءِ ھاڙھو، رِجائِيندِيَسِ رَتَ سين.

بيت - 5

روئِي ڪَندِينءَ ڪوھ؟ ھاڻي ڪو ھوتُ وَري؟
جيڏيُون! جيڏوئِي ڪَيو، ساڻُسِ سيڻَ سِتوھ؛
ڊوھي اَٿيان! ڊوھ، مَتان ڪا مُون سين ڪَري!

بيت - 6

کاڻِيءَ مَ کانيو، مُٺِيءَ مَنڱَر مَ ڏِيو؛
ھيڪَرَ اُجهايو، ڏيئي ٻُرَ لُھارَ جِئن.

بيت - 7

تُون جي ڪالَهہ مئِي، تہ ڪالَهہ ئِي گَڏِينءَ پِرِينءَ کي؛
ڪَڏَھن ڪانَ سُئِي، تہ ڪا سَگِهي گَڏِي سَڄَڻين.

بيت - 8

اَڳي پوءِ مَران، مَرُ مَران مارَڳَ ۾!
مَٿي پوءِ پِرِيان، خُونُ مُنھنجو جيڏِيُون.

بيت - 9

مَرُ، مَٿا ڏيئِي، پُنهونءَ ڪارَڻِ پَٻَ ۾؛
تہ سَرَتِيون سڀيئِي، واکاڻِينِئِي ويٺِيُون.

داستان ڏھون

بيت - 1

واڪِيو واڪِيو وِک، پاٻوھيو پيرُ کَڻي؛
سي نہ چَڙَھندِيون ڏِکَ، موڙي پيرُ، مَرَن جي.

بيت - 2

وِجُهہ وَڌَندِي وِکَ، مَڇُڻِ لِکَ لَکائِيين؛
ڏُکُ تِنين کي ڏِکَ، حُبُ جنِين کي ھوتَ جو.

بيت - 3

واڪو ھڏِ مَ لاھ، سَڏَنِ مَٿي سَڏَڙا؛
مانَ تُنھنجِي ڪاءِ، سَڳَر ۾ سارَ ٿِئي!

بيت - 4

سُورَنِ سانڍيياسِ، پُورَنِ پالِي آھيان؛
سُکَنِ جي، سَيَدُ چئي، پُکي نہ پِيياس؛
جيڪسِ آئون ھياسِ، گُرِي گُوندَرَ وَلِ جي.

بيت - 5

ڪِينهي طالِبَ تاتِ جا، نہ تہ آھي تاتِ تِيارُ؛
ڏورِيان پيو ڏُڪارُ، گهورِندَڙَ کَڻي وِيا.

بيت - 6

ڪنھن جنھن نِينھن نَنڌاھ، جي مُون واجهائِيندي نہ وَرو؛
جيڪِي مُئي ڪنداھ، سو جانبَ! ڪَرِيو جِئري.

بيت - 7

مَتان ٿِئين مَلُورُ، ڪِينَ اَڳاھون آھيان؛
ڏِسَڻَ ۾ ڪَرَ ڏُورُ، حَدَ ٻِنِين جِي ھيڪِڙِي.

داستان يارھون

بيت - 1

جِئن اُتُنِ آرِيءَ ڄامَ، اُئَن تان اوٺِيُنِ نہ ڪَيو؛
ٻڙڪِي ٻاھرِ نِڪِتِي، گاذَرِ مَنجهان گامَ؛
ساھ ڏِنائِين سامَ، سُتِي سَڳَرَ پَٽِيين.

بيت - 2

لَڪِيُون! آن لَڳا، ڪي پلَءَ پانڌِيَڙَنِ جا؟
توھان گَهڻيرو، ماءِ! رُوندا اُوءِ رَتُ وِيا.

بيت - 3

ڏوٿِيُنِ چَيُسِ ”ڏُورِ، ڪيچُ اَڳاھون پَنڌُ ٿِيو“؛
پاڻا چَڙھي پُورِ، وِکَ وِڌائِين وِتَرِي.

بيت - 4

سَسُئِيءَ جِي سِرِيءَ سان، ڪيچَ ڌَڻِي ڪانڌِي؛
پَسَڻَ ڪارَڻِ پِرِينءَ جي، مُنڌَ ھئِي ماندِي؛
لَڪَنِ تان لَطِيفُ چئي، آرياڻِيءَ آندِي؛
پُنهونءَ پيراندِي، نِماڻِيءَ نَصِيب ٿِي.

بيت - 5

ھَءِ ٿو وڃي ھوتُ، آئون ڪِ اَڳَڀَرِي ٿِيان؛
مَتان چوءِ بَلوچُ، ”ڪَمِيڻِيءَ مان ڪِينَ ٿِيو“.

بيت - 6

ڪَمِيڻِيُنِ ھٿان، ٿينِ مُورائِين مَدِيُون؛
تُون ڪَر پاڻَ وَڙان، موٽُ سَٻاجها سُپرِين!

بيت - 7

نَڪِي ٿِيان سَڱَ ۾، نَڪِي سڱِيڻِي؛
آھيان ڪَمِيڻِي، ذاتِ ٻَروچِيءَ نہ جُڙان.

بيت - 8

ڪيچِ مَ خَبَرَ ھوءِ، ھنَ مُنھنجِي ذاتِ جِي!
مَتان پُنهونءَ پوءِ، لَڄَ مُنھنجِي لوءَ ۾!

داستان ٻارھون

بيت - 1

ڏِٺان جي ٻَروچُ، مُون جئن ھوتُ اکِينِ سين؛
مُون کي چَيان ”لوچ“، پاڻا پيٺِيُون ڇَپَرين.

بيت - 2

’ووءِ! ووءِ!‘ ڪَندِي وَتُ، مَڇُڻِ ’ووءِ!‘ وِسارِئين!
پاڻِي ھار مَ پَڌِرو، روءُ مَنجهان ئي رَتُ؛
صَبُرُ وڏو سَتُ، سِگها ميڙي سُپِرِين.

بيت - 3

ماٺِ ماريندِيَءِ پِرِينءَ جِي، مَڇُڻِ، رُئِين رَت!
ڇورِي! ڇَڏِ مَ سَتُ، ھمَتَ ھوتُ وِڃائِيو.

بيت - 4

جَڙَ جِئري جن سين، مُئي پڻ سين تَنِ؛
جي ھتِ نہ ھوتُ پَسَنِ، سي ڪَنھن پَرِ ڪيچِ پَسَندِيُون؟

بيت - 5

اَوجَهڙِ وَتان آنءُ، ٻِيُون سَڀِ سَڳَرِ ساٿَ جي؛
جا نِينھَن ڳِنهندِي نانءُ، سا مُون جِئن پَوندِي مامِري.

بيت - 6

ٻَڌو ڪَنھن ٻَنڌاڻِ، ھنئڙو ھوتاڻِيءَ سين؛
ڪا جا پِييَسِ ڪاڻِ، نِبيرِيانسِ، نہ نِبِري!

بيت - 7

ڏُونگَرُ ڏَنا نُوڻِ، مُون پارِکُو پُڇِيا؛
ھيڪِليُون ھلَنِ جي، سي تاڪُنِ سَندِي تُوڻِ؛
اِي اَھکِي ڀُوڻِ، سُونھَنِ رِءَ نہ سُٿِرِي.

بيت - 8

لَکين لوڙائُو، سَھسين آھنِ سُڃَ ۾؛
بَرَ ۾ بورائُو، کَڻُ، پِيادِي! پاڻَ سين.

بيت - 9

نِينھن مَ نالو ڳِنُ، پِرِيَتَڻي پيرَ ٻِيا؛
سُورَن ساڻُ مَ ڇِنُ، وِرھ وِھائجِ وِتَرو.

بيت - 10

سَڄَڻُ ڏِٺو جَنِ، تن ڳِچِيءَ سِرِ ڳَھُ ڪَيو؛
ٻِيُون ڪوھ ٻُجَهنِ، قَدُرُ ڪِيمِيا اِنَ جو؟

بيت - 11

ھارِي! ھنئون مَ لوڏِ، سُکَنِ پَوَندِينءَ، سَسُئِي!
ڪوھيارو تو ڪوڏِ، اَچي ڪَرَھ قَطارِيو.

بيت - 12

حُسينِي حُسينَ لَءِ، بِيبِيءَ پاڻَ چئِي؛
تھان پوءِ ٿئِي، خَبَرَ ٻِي خلقَ کي.

سُرُ ليلا چنيسر

داستان پھريون

بيت - 1

داغُ تُنھنجو دائِما، ماري مَعذُورين؛
سائينءَ ڪارَڻِ سُپرين! وَڃِجِ مَ ڏُورين؛
آءٌ تو حُضُورين، مَڻِيو وِجهان مَچَ ۾.

بيت - 2

مَڻِيو وِجهان مَچَ ۾، ھائِيءَ ھڻِي ھارُ؛
سوڀِي! سُکُ سيَدُ چئي، ڪَرِئين ڪوھ قَرارُ؟
راجا رِيساڻو گهڻو، سَٽاڻو سردارُ؛
چؤڏِسِ چَنيسَرَ ڄامَ جو، ڏيھان ڏيھ ڏَھڪارُ؛
ٺاڪُرُ اکِيين ٺارُ، مَڻِئي تي ٿِي مَٽِئين!

بيت - 3

چَنيسَرُ چَؤرَنگُ، ٻِرَنگو لوڪُ ٻِيو؛
تنھن سين ڇِنِيو سَنگُ، وَڃِيو ھارَ ھٿُ ڇُھين!

بيت - 4

مَڻِئي تي موھجِي، مُوڙِھي ڪَيُءِ مَرَڪُ؛
چئِي چَنيسَرَ ڄامَ سين، وِڌو تو فَرَقُ؛
وَرِي ويو وَرَقُ، آيُءِ ڏَنءُ ڏُھاڳَ جو.

بيت - 5

مَڻِئي مَٿي جي ھئا، تِن چِٽَنِ ڦيرِيُمِ چِتُ؛
ھارُ کَٽَندِيَسِ ھوڏَ ۾، نيبَھُ ٿيندُمِ نِتُ؛
ڪؤنرُوءَ جو ڪِرِتُ، مُونھان مَٿاھون ٿِيو.

بيت - 6

مَڻِيو ناھ مَڻِيُون، جو تُون پَسِي ھارُ ھرکِئين؛
اَصۡلِ آھي اَڳَهين، سَندِيُون ڪُوڙَ ڪَڻِيون؛
اِنَ گهوڙَنِ ھنئي گَهڻِيُون، دوسَنِئان دُورِ ڪَيون.

بيت - 7

تو جو ڀانيو ھارُ، سو سُورَنِ جو سَڳڙو؛
چنيسَرُ چِتُ کڻي، ٿِيو پورِھيَتِ جو پارُ؛
اَوَڻت جو آچارُ، ڪانڌ ڪَنھين سين مَ ڪَري.

بيت - 8

نہ ڪِي ھو ٻانھڙِيُنِ ۾، نہ ڪِي ڳَرِ ھئومِ؛
نہ مُون، سِينڌِ نہ سُرمو، نہ سِينگارُ ڪَيومِ؛
تيلانھ ڪانڌُ سَندومِ، رُکو ئِي رَءِ ڳِڙي.

بيت - 9

سونا ڪُرَ ڪَنَنِ ۾، ڳِچِيءَ ڳاڙھا ھارَ؛
ٻانھوٽا ٻانھنِ ۾، سِينڌِ سَڻِڀا وارَ؛
تيلانھ پِيَ پَچارَ، ڪانڌَ مُنھنجي ڇَڏِئِي.

بيت - 10

اُو ڏَمِرِيو ڏِسُ! حِيلو ھُنھِنين ھارَ جو؛
سُڻو سَڀ سَرَتِيُون! وَرُ نہ ڪَنھِين وَسِ؛
دَعَوىٰ پَھرِئين دَسِ، ڀَڃِيو ٿو ڀورا ڪَري.

بيت - 11

پُوچا ڏِٺَمِ پيرَ، ڍَڪَڻَ مٿي ڍولَ جا؛
مون ڀانيو تَنھن ويرَ، ڪوجِهي ڪَندو پَرِيئَڙِي.

بيت - 12

سَوَڙِيين سُتَڙِياءِ، پَکو سَھو وِلارِيو؛
چَنيسَرَ ڪانڌاءِ! تان مُون ھِئَن نہ ڀانئيو!

داستان ٻيو

بيت - 1

ٿِڙِڪِي پَسِي ٿوڪُ، تِرِڪِي تَڪَبُرَ ۾ پئي؛
اَچِيو اَچِيو، ”اَڳَلِي!“، چَئي لِيلا کي لوڪُ؛
اندَرُ اوڀالَن سين، ساڙي ڪَيائُونس سوڪُ؛
ٻالاپَڻَ جو ٻوڪُ، وِيو ويچاريءَ وِسرِي.

بيت - 2

ھئِينءَ تہ گَهڻو ھوشِيارُ، ڪَلَ بہ ھيَئِ ڪانڌَ جِي؟
تو ڀانيو موچارِي ٿيان، ڳِچئَ پائي ھارُ!
ڪانڌَ، ڪُوڙيءَ جو نہ وَڻي، سَئين ڀَتين سِينگارُ؛
وَھمَ لَھي وِينجهارُ، دِليُون پَرکي داسَڙو.

بيت - 3

وڏيرِي ھياسِ، ميڙو مُون گَهرِ سَرَتِيين؛
ھٿَ ڇُھَڻَ ھارَ جي، ڪَڙِي ڪانڌَ ٿِياسِ؛
ڍولي ڍيلِياسِ، آيُمِ ڏَنءُ ڏُھاڳَ جو.

بيت - 4

وَڏيرِي ھُياسِ، چَنيسَرَ جي راڄَ ۾؛
دُھلين دَمامين، نَقرين، ٿي پَلِپَلِ پُڇِياسِ؛
ڍولي ڍيلِياسِ، ٿِيَسِ ڏُھاڳِڻِ ڏيھَ ۾.

بيت - 5

وَڏيرِي ھياسِ، چَنيسَرَ جي راڄَ ۾؛
دائِيين، ٻائِيين، دَرِبانَنِ، پَرِ ۾ ٿي پُڇِياسِ؛
دُھلين دَمامين، نَقرين، ٿي وِچَ ۾ وِھارِياسِ؛
ھيَسِ دادُلِي دوسَنِ جي، کَڻي ھلڪِي ھارَ ڪَياسِ؛
تِنھان پوءِ ٿِياسِ، ڪانيارِي ڪانڌَ جِي.

بيت - 6

ھيَسِ ھندورَنِ ۾، پِييَمِ ڪانَہ پَرُوڙَ؛
مَڻِئي سنَدي مامِري، ڪوجهي وِڌَيَسِ ڪُوڙَ؛
سامهان ٿِيَمِ سُورَ، وِيو وِلُٽي وَلَھو!

بيت - 7

لِيلا! جِمَ لَکائِيين، چَئِي چَنيسَرَ ساڻُ؛
وَرَ سين وِڙِھيو اُٿِئين، مُوڙھي! مُٺُءِ پاڻُ؛
ڀوري! ڪَيُءِ ڀاڻُ، تي آيُءِ ڏَنءُ ڏُھاڳَ جو.

بيت - 8

لِيلا! پُورِي نہ پَئِين، چَئِي چَنيسَرَ ساڻُ؛
تو جو ڀانيو پانھنجو، سو رِيساڻو راڄاڻُ؛
پاڻان ڌارَ پِرياڻُ، ڪانڌَ ڪَنھِنجو نہ وَڻي.

بيت - 9

چَئِي چَنيسَرَ ڄامَ سين، لِيلا! تُون مَ لکاءِ؛
دوسُ تُنھنجو داسڙو، کاندِ وَڏيائِي کاءِ؛
تہ ڍولو ڍَڪَ سَندِياءِ، عَيبَنِ کي آڏو پَئي.

بيت - 10

چَئِي چَنيسَرَ ڄامَ سين، لِيلا! تُون مَ لکاءِ؛
اِيُ ڪانڌُ ڪَنھِجو نہ ٿِئي، نہ ڪا مُون نہ تُون؛
رُئندِيُون ڏِٺيون مُون، اِنَ دَرَ مَٿي دادليُون.

بيت - 11

لِيلا! حِيلا ڇَڏِ، جي تُون سوڀِي! سِکِئين؛
پائي پاندُ ڳِچيءَ ۾، پاڻُ غَرِيبيءَ گَڏِ؛
ھڏِ نہ چَوَندُءِ لَڏِ، جي ڪارُون آڻِئَين ڪانڌَ کي.

داستان ٽيون

بيت - 1

چَنيسَرَ سين چاڳُ، مَتان ڪا مُنڌَ ڪَري؛
جان مُون پوءِ پَرُوڙِيو، تہ ھيُ نہ ماڻي ماڳُ؛
ڏَمِرِيو ڏُھاڳُ، سِگهو ڏِئي سُھاڳِڻِيين.

بيت - 2

چَنيسَرَ سين چاءُ، مَتان ڪا مُنڌَ ڪَري؛
ڪانڌَ ڪَنھِين جو نہ وَڻي، گِيرَبُ ۽ گاءُ؛
جي ٿِڙي ٿورَڙِياءُ، تہ دوسَ دَسائي داسَڙو.

بيت - 3

سَڀيئِي سُھاڳِڻيُون، سَڀنِي مُنھن جَڙاءُ؛
سَڀَ ڪَنھين ڀانيو پاڻَ کي، تہ اِيندو مُون ڳَرِ راءُ؛
پيٺو تَنِ دَراءُ، جي پَسي پاڻُ لَڄائِيُون.

بيت - 4

اَوَڳُڻ ڪَري اَپارَ، تو دَرِ آيَسِ داسَڙا!
جِئَن تو رُسَڻَ سنديون رُوحَ ۾، تِئَن مون ڀيڻِي ناھ؛ ڀَتار!
سائِينءَ لڳِ، سَتارَ! ميٽِ مَدايُون مُنھنجيُون.

بيت - 5

جي مُون مُوڙھي مَتِ، تہ تُون پاڻُ سُڃاڻِجِ سُپِرِين!
اصۡلِ اَوايِنِ جا، عَيبَ ڍَڪِئين تُون اَتِ؛
اِيَ، پِرَ! تُنھنجي پَتِ، جِئَن وِلهيُون ڍَڪِئين وَلَھا!

بيت - 6

ڪوڙين تُنھنجُون ڪامِڻِيُون، تون ڪوڙِيَنِ سَندو ڪانڌُ؛
مُون کي ڇَڏِ مَ داسَڙا! تہ وَڃان نہ وِڻِواندُ؛
مون ڳِچيءَ ۾ پاندُ؛ تو، چنيسَرَ! ھٿَ ۾.

سُرُ مومل راڻو

داستان پھريون

بيت - 1

ڪالَهہ گَڏِيوسُون ڪاپَڙي، بابُو بيکاري؛
سامِئَ سيلو سِرَ تي، مالا موچارِي؛
ڏيئِي ڏيکارِي، ڦَٽي دِلِ فَقِيرُ وِيو.

بيت - 2

ڪالهہ گَڏِيوسُون ڪاپَڙِي، جَھڙو ماھ مُنِيرُ؛
فَيضُ، فِراقُ فَقِيرُ، جوڳِي جاڳائي وِيو.

بيت - 3

ڪالَهہ گَڏِيوسُون ڪاپَڙِي، پَھرَ سِجَ کان پوءِ؛
پَسو سُونھن ساميءَ جي، رَتَ وَرنو روءِ؛
جو مُنھن مُومَلَ جي پوءِ، موٽَڻُ تَنھن مَسَ ٿِئي.

بيت - 4

ڪالهہ گَڏِيوسُون ڪاپَڙِي، بابُو بانَ بَرِي؛
سائِي سالَ ڪُلَهنِ ۾، سامِي سونَ سَرِي؛
خَبَرَ ڏي کرِي، ڪا مُومَلَ جي مَجازَ جي.

بيت - 5

بيکارِيءَ کي بَرَ ۾، وِيو ڪَيفُ چَڙھي؛
ڳالِهيُون ڪَندي ڪاڪِ جُون، ڳوڙھا پِيَسِ ڳَڙِي؛
ڪا جا اَنگُ اَڙِي، جِئَن ڇُٽا ڦَٽَ ڇُڙِي پِيا.

بيت - 6

سِجُ سُڀاڻي جا ڪَري، سامِيءَ سائِي رُوءِ؛
اَچي ٿِي عَطُرَ جي، مَنجهان مُگَٽَ بُوءِ؛
سا ڏيکارِيَھُون جُوءِ، جِئان لاھوتِي لَعلُ ٿيو.

بيت - 7

جوڳِيءَ تي جَڙاءُ، نِسوروئِي نِينھن جو؛
پَتَنگَ جِئَن پيدا ٿِيو، سامِي سِجَ وَڙاءُ؛
آيو ڪاڪِ تَڙاءُ، ڪُنوارِنِ ڪَڪورِيو.

داستان ٻيو

بيت - 1

آءُ لانگوٽِيا لالَ! ڪَنھن پَرِ ڏِٺِيُءِ گُجَرِيُون؛
آبُ اَرتو اکِيين، لُڙڪَ وَھائِيين لال؛
ڏِٺَءِ جي جَمالَ، سامِي! ڪُھ نہ سَلائِيين؟

بيت - 2

گُجَرِ کي گَجميلَ جُون، تارَنِ ۾ تَبَرُون؛
ھڻي حاڪِمِيَنِ کي، زورَ ڀَريُون زَبَرُون؛
ڪاڪِ ڪَنڌِيءَ قَبَرُون، پسو پَرَڏيھيُنِ جُون.

بيت - 3

گُجَرِ گاروڙِيُنِ، اَچيوآڏِي اُڀِيي؛
مَٿان پيئِي تِنِ، ٻَڌا ٻاڻَ ھڻَنِ جي.

بيت - 4

مُومَلَ ماري مِيرَ، آھيڙِيُنِ کي آڪَري؛
سوڍِيءَ گهڻا سَڪائِيا، پَڙھيا پَڻِتَ پِيرَ؛
ھڻي تِنِ کي تِيرَ، مَڻِيو جن مَٿَنِ ۾.

بيت - 5

جوڳِيءَ جاڳائي، ماري وِڌو مامِري؛
لَنؤ لُڊُوڻي ڪَنڌِيين، اَمَيو آھي؛
وَڃو جي ڪاھي، تہ نِڪُون پَسو نِينھن جُون.

بيت - 6

ھلو، ھلو! ڪاڪِ تَڙين، جتي نِينھن اُڇَلَ؛
نہ ڪا جَهلَ نہ پَلَ، سَڀُڪو پَسي پِرِينءَ کي.

بيت - 7

ھلو، ھلو! ڪاڪِ تَڙين، جتي گَهڙِجي نِينھن؛
نہ ڪا راتِ نہ ڏِينھن، سڀڪو پَسي پِرِينءَ کي.

بيت - 8

ھلو، ھلو! ڪاڪِ تَڙين، چَرُو جِتِ چَڙَھنِ؛
ڪوڙين رَنگَ رَچَنِ، پانوڙِيءَ پِڪَ سين.

بيت - 9

آکُون، ڊاکُون، سِرَکَنڊَ شاخُون، جِتِ چَوکا چَندَنَ ڪَؤنرَ؛
مَيي سيئِي ماڻِيا، جِتِ نہ ڀِرَنِ ڀَؤنرَ؛
ڪُنوارِيُون ۽ ڪَؤنرَ، ڪاھ تہ پَسُون ڪاڪِ جا.

بيت - 10

چَڙھيا چارَئِي يارَ، سُوڌا شِڪارِي؛
فِڪِرَ ساڻُ ڦِٽِي ڪِي، سوڍي سوپارِي؛
وِيا ڪاھيندا ڪاڪِ ڏي، جِتِ مُومَلِ موچارِي؛
موٽِيا نہ مارِي، ڪَؤنرَ لَتاڙي ڪاڪِ جا.

داستان ٽيون

بيت - 1

جَھڙا گُلَ گُلابَ جا، تَھڙا مَٿِنِ ويسَ؛
چوٽا تيلَ چَنبيلِيا، ھاھا! ھو! ھميشَ؛
پَسيو سُونھن سَيَدُ چئي، نِينھن اچَنِ نيشَ؛
لالَنَ جي لِبيسَ، آتَڻِ اَکَرُ نہ اُڄَھي.

بيت - 2

جَھڙا پانَنِ پَنَ، تَھڙِيون سالُون مَٿِنِ سائِيون؛
عَطُرَ ۽ عَبِيرَ سين، تازا ڪَيائُون تَنَ؛
مَڙھيا گَهڻو مُشڪَ سين، چوٽا ساڻُ چَندَنَ؛
سُنھَنِ رُپي سونَ سين، سَندا ڪامَڻِ ڪَنَ؛
ڪَيائِين لال لَطِيفُ چئي، وڏا ويسَ وَرَنَ؛
مَنجِهہ مَرڪِيَسِ مَنَ: ”سوڍي سين سَڱُ ٿِيو“.

بيت - 3

سونَ وَرنِيُون سوڍِيُون، رُپي رانديُون ڪَنِ؛
اَگَرَ اوطاقُنِ ۾، کَٿُوريون کَٽُنِ؛
اوتِيائُون عَبِيرَ جا، مٿي طاقَ تَڙَنِ؛
ٻاٽَنِ ٻيلون ٻَڌِيون، پَسِيو سُونھن سَڙَنِ؛
ٿِيا لاھوتي لَطِيفُ چئي، پَسَڻَ لَءِ پِريَنِ؛
اِجهي ٿا اچَنِ، ڪاڪِ ڪَڪوريِا ڪاپَڙِي.

بيت - 4

گُجَرِ گَهڻا گهائِيا، پاڻا لَڳُسِ گهاءُ؛
مينڌَري مُلاءُ، لڳَسِ ڪانُ ڪَپارَ ۾.

بيت - 5

رُوءِ راڻي جي ناھ ڪو، سوڍو سَڀِنِ سُونھن؛
لاٿَائِين لَطِيفُ چئي، مٿان دِلِيُنِ دُونھن؛
ڪانهي ٻِي وِرُونھن، ٿِيو مِڙوئِي مينڌِرو.

بيت - 6

ڪاڪِ نہ جَهلِيا ڪاپَڙِي، موھيا نہ مَحلَنِ؛
ٻايُنِ ۽ ٻانِهيُنِ جي، ٻَنڌَڻِ ڪِينَ ٻَجَهنِ؛
لکين لاھوتِينِ، اَھڙِيُون اورِيان ڇَڏِيُون.

بيت - 7

ڪاڪِ نہ جَهلِيا ڪاپَڙِي، موھيا ڪَنھن نہ مالَ؛
سوڍِيُون سِجهائي وِيا، ھھڙا جَنِين حالَ؛
جي ڇورِيُنِ ڏِنا ڇالَ، تَپِ لاھوتِي لَنگهي وِيا.

داستان چوٿون

بيت - 1

شَمَعَ ٻاريندي شَبَ، پِرِھ باکُون ڪَڍِيُون؛
موٽُ، مَران ٿِي مينڌِرا! راڻا! ڪارڻِ رَبَ؛
تُنھنجِيءَ تاتِ طَلَبَ، ڪانگَ اُڏايَمِ ڪاڪِ جا.

بيت - 2

اُڀي اُڀارِيامِ، نَکَٽَ سَڀِ نَئِي وِيا؛
ھڪُ مَيو، ٻِيو مينڌِرو، سَڄِي راتِ سارِيامِ؛
ڳوڙھا ڳَلِ ڳاڙِيامِ، سُورَجَ شاخُون ڪَڍِيُون.

بيت - 3

ڪَتنِ ڪَرَ موڙِيا، ٽيڙُو اُڀا ٽيئِي؛
راڻو راتِ نہ آئِيو، ويلَ ٽَري ويئِي؛
کوءِ سا کاڻِي راتِڙِي! پِريُن ري پيئِي؛
مُون کي ڏَنءُ ڏيئِي، وڃِي ڍولو ڍَٽِ قَرارِيو.

بيت - 4

راڻو ڪا راتِ ويو، ڳُجِهي ڳالهہ ڪَري؛
سوڍي رِءَ، سَرتيُون! ھڏ نہ ساھ سَري؛
وَڃِي، مانَ وَري! آسائِتِي آھيان.

بيت - 5

سوڍي سُتي لوءِ، ڪا جا مون سين ڳالهہ ڪَئِي؛
سا جي پَڌَرِ پوءِ، تہ سَرتِيوُن ڪانہ سُمهي.

بيت - 6

راڻا! تُنھنجي راھ تي، ڏيھاڻِي ڏيکان؛
راڻي جِيءَ رِھاڻِ جُون، رُوحَ اندَرِ ريکان؛
مُحَبَتَ جُون ميکان، تو سين، لالَ! لَپيٽِيُون.

بيت - 7

آءُ، راڻا راحَتَ! ڌاڃَ ڌَرتِيءَ جا ڌَڻِي!
سِڪَنِ ٿِيُون سُھاڳِڻيُون، سوڍا تُنھنجي سَٿَ؛
مون تان لاھ مَ ھٿَ، ڪامِلَ ڌڻِي ڪاڪِ جا!

داستان پنجون

بيت - 1

سَڱُ ڪري سين سِينھَنِ، ڪَنڌُ مَ ڦيرِجِ ڪيڏَھين؛
رَمِج راڻي پُٺِ ۾، نِرتُون مَنجهان نِينھن؛
اِنءَ مَ وَسجِ عامَ تي، جِئَن مُومَلَ! وَسَنِ مِينھن؛
سندي حَشَرَ ڏينھَن، سوڍو سارِيندِينءَ گَهڻو.

بيت - 2

جا ڀُون پيرين مُون، سا ڀُون مٿي سَڄڻين؛
ڌِڱَ لَٽِبا ڌُوڙِ ۾، اُڀي ڏِٺا سُون؛
ڏِينھن مَڙيئِي ڏُون، اُٿي لوچِ لَطِيفُ چئي.

بيت - 3

راڻو ڀانيو راندِ، ڪِئَن وِڙُ رائِيين؟
وَرُ وِڏُوڻو اِيھين، جِئَن پَرُ پُڄِتوءِ پاندِ؛
ھيءِ! ڀَڳِيَءِ ھيڪاندِ، سوڍو سارِيندِينءَ گَهڻو.

بيت - 4

ڪاڪِ ڪَڙھي وَڻَ وِيا، جلِي مُنھنجِي جانِ؛
رَکِي ڪامَ ڪِڻِڪِيو، مارِيَس تَنھِن گُمانَ؛
ھڏِ نہ جِيان ھاڻ! سِگهو موٽِجِ سُپِرِين!

بيت - 5

ڪاڪِ ڪَڙِھي وَڻَ وِيا، ٻَرِيا رَنگَ رَتولَ؛
تو پُڄاڻا سُپِرِين! ھنئَڙي اَچَنِ ھولَ؛
جي مون سين ڪَيَءِ قولَ، سي سِگها پارِجِ، سُپِرِين!

بيت - 6

حال قُربانُ، مالُ قُربانُ، گهورِيان لُڊاڻو؛
فِدا ٿِئَ فَقيرِ جو، شَلَ رُسي مَ راڻو!
مُيَنِ سين ماڻُو، مُناسِبُ نہ، مينڌِرا!

داستان ڇھون

بيت - 1

نہ وارِثُ نہ وَلَھو، نہ سَڱُ، نہ سِياڪو؛
تو پُڄاڻا، سُپِرِين! آيُمِ اولاڪو؛
پانڌِيا! پاراپو، ڏِجانءِ ڍاٽِيءَ ڍولَ کي.

بيت - 2

ڪَرَھو ڪَمِيڻيءَ تي، سوڍا! وارِ، سُڄاڻَ!
ڪُھ ڪَرِيان ڪاڪِ کي؟ تَنَ توھين ڏي تاڻَ؛
لاھي غيرَ گُماڻَ، اَڱَڻِ آءُ اُڪَنڍِيين.

بيت - 3

اَڱَڻِ آءُ اُڪَنڍِيين، پرچِي پِيارا!
پَلَڪَ پَراھون نہ سَھنءِ، جِيءَ جا جِيارا!
نِينھان نيزارا، سَڃِ، تہ مانَ سُورُ لَھي.

بيت - 4

پَسُ توشَڪُون، تَڪِيا، سيئِي وِھاڻا؛
پَسِيو ھنڌَ، پَچي ھنئون، جي حَبِيبَنِ ھاڻا؛
ھڪُ ڏُنگا ڏاڏاڻا، ٻِيو موٽِيو تان نہ مينڌِرو.

بيت - 5

سوڍا! سُورَ سُڪائِيُون، اَکِيُون آبُ نہ ڪَنِ؛
راڻي جِيءَ رِھاڻِ کي، وِرُوڻِيُون وَڃَنِ؛
سي ڪِئَن، مينڌِرا! مَچَنِ؟ جي تو سُورِيءَ چاڙِھيُون.

بيت - 6

مُون گَهرِ اچِي جي ٿِئي، مينڌِرو مِھماڻُ؛
آڻي جهوڪِيان آڳِ ۾، ڄيري وِجهان ڄاڻُ؛
تاڻي تَنُورَنِ ۾، ڀيري ھڻان ڀاڻُ؛
پيڪَنِ سُوڌو پاڻُ، گَهرُ تَڙُ گهورِيان پِرَ تان.

بيت - 7

کوڙَ قناتوُن ڪاڪِ ۾، راڻا ويھ رَھِي؛
ماڙھو جي مَحلاتِ جا، سوڍا ڪَجِ سَھِي؛
وِيندِيَءِ ڳالِهہ وَھِي، وِڪَرِ پَوَندين وَلھا.

داستان ستون

بيت - 1

ڍَٽِ مَ وَڃِجِ ڍولَ! ڪاڻِياري ڪاڪِ ڪَري؛
آءٌ اَڳهين آھيان، ٻَڌِي تُنھنجي ٻولَ؛
توکي ساري، سُپِرِين! رُنُمِ مَنجِهہ رَتولَ؛
ٽِڪاڻا ۽ ٽولَ، وِسَھُ مُون وِھ ٿِيا.

بيت - 2

سوڍي سِرُ نِيو، ھتِ ڪَرَنگَهرُ سَکڻو؛
راڻي جي رِھاڻِ کي، سِڪي ساھ پِيو؛
پَسان ڪِينَ ٻِيو، تو رِءِ اَکَڙِيُنِ سين.

بيت - 3

راڻي رِڻُ ڪَيو، جيڏِيُون! مُنھنجي جِيءَ سين؛
مَنُ مينڌِري وَڍِيو، ڌُٻِي ڌَڙُ پِيو؛
ٻُجهان، ٻَھرِ وِيو، ھنئون ھنڌِ نہ ھيڪِڙي.

بيت - 4

رُئان ٿي، راڻا! ھنڌَ نِھاريو حُجِرا؛
پيئِي کِھَ کَٽُنِ تي، ٿِيا پَلَنگَ پُراڻا؛
ڌَرِيائِي ڌُوڙا ٿِيا، وَرَ رِءَ وِھاڻا؛
جايُون، گُلَ، جَباتَ، وَڻَ، تو رِءَ ڪُوماڻا؛
مينڌِرا! ماڻا، تو رِءَ ڪَندِيَسِ ڪِنِ سين.

بيت - 5

جِئَن ايندي ئِي موٽِئين، مينڌِرا! وَڏِي جاڙَ ڪِياءِ؛
وَرُ نہ ھئين؟ وَلَھا! ھوندَ جٽِي مون جاڳاءِ؛
تہ سُتي جي ساڃاءِ، سوڍا! سِگِهيائي ٿِيَءِ.

بيت - 6

جڳ جِئَن تِي چوءِ، سوڍو تِئَن نہ سِکِيو؛
راڻو تِئَن نہ رُوءِ، ڳوڙھو جِئَن ڳَلِ ڳَڙي.

بيت - 7

تِنِ باغَنِئُون بَسِ، جي ڪَنڌِيءَ ڪاڪِ ڪَڪورِيا؛
سوڍي رِءَ سَرِتيُون! ڪاڪِ نہ اچي ڪَسِ؛
راڻي پائي رَسِ، تَنُ ٻيڙِيءَ جِئَن تاڻِيو.

داستان اٺون

بيت - 1

ڪِينَ ساڱاھيُمِ، سُپِرِين! جاڙُون ڪَيُمِ جالَ؛
سوڍا! مون کي ڪالَ، موٽِي مُنھَن ۾ آئِيُون.

بيت - 2

خاموشِي خَبَرَ جِي، مُومَلِ ٿِي مَتِ؛
صَبرُ ٿِيو سُپَتِ، مُنھنجي حَقِ، مينڌِرا!

بيت - 3

ڍولي ڍَڪِي آھيان، ھيَسِ اگهاڙِي؛
ڏيئِي لِکَ لاڙِي، ڪَڪَرُ ڪَيائِينمِ ڪاڪِ جو.

بيت - 4

سوڍا! صَبرُ تُنھنجو، مَرَڪُ لَڄايُنِ؛
چُپ سين جي چَوَنِ، اَدَبُ ڪِجي اُنِ جو.

بيت - 5

سوڍا! صَبرُ تُنھنجو، سيکاري سَھسَ؛
پُڄِي تِئان پَھسَ، مون کي نَصِيبَ نيئِي جَهليو.

بيت - 6

سوڍا! صَبرُ تُنھنجو، بي عَقُلَ آڻي بازِ؛
سندي صَبُرَ سازِ، توبَھَ ڪارِيَمِ تَڪڙِي.

بيت - 7

جنين سندي مُنھن ۾، نِھائِيُون نَڪَنِ؛
تِئان وَڍِيو ھيڪِڙو، تہ ڪَھڙو ٿورو تَنِ؟
سي مَرُ سُڃا ئِي سُونھَنِ، جن ڀلِي ڀِينگَ ڀَرَمَ جِي.

داستان نائون

بيت - 1

راڻي جي رِھاڻِ مان، ڪو آديسِي آيو؛
چوڏِھينءَ ماھ چَنڊَ جِئَن، ڪَيو سامِيءَ سَھائو؛
لَٿو اُونداھو، جوڳِيءَ سَندِيءَ جوتِ سان.

بيت - 2

راڻي جي رِھاڻِ مان، ڪو آيو آديسِي؛
کَٿُورِيءَ خوشِبُوءِ سين، وِلاتَ سَڀِ واسي؛
سُوڌو سَناسِي، اُتانھِين ٿي آيو.

بيت - 3

نَئون نِياپو آيو، راڻي مُلان راتِ؛
لَڌِيسُون لَطِيفُ چئي، ڪَنان ڏاتَرَ ڏاتِ؛
ڪَھڙِي پُڇين ذاتِ؟ جي آيا، سي اَگِهيا.

بيت - 4

ڪيڏانھن ڪاھيان ڪَرَھو؟ چَؤڏِسِ چِٽاڻو؛
مَنجهين ڪاڪِ ڪَڪورِي، مَنجهين لُڊاڻو؛
راڻو ۽ راڻو، رِءَ راڻي ٻيو ناھِ ڪو.

بيت - 5

ڪيڏانهن ڪاھيان ڪَرَھو؟ چِٽاڻو چؤڌارَ؛
مَنجهين ڪاڪِ ڪڪوري، مَنجهين باغَ بَھارَ؛
ڪانهي ٻي تَنوارَ، ٿِيو مِڙوئي مينڌِرو.

سُرُ مارئي

داستان پھريون

بيت - 1

’اَلَستُ بِرَبِّکُم‘، جَڏھن ڪَنِ پِيومِ؛
’قَالُوا بَلىٰ‘ قَلبَ سِين، تَڏَھن تِتِ چَيومِ؛
تَنھِين ويرَ ڪَيومِ، وَچَنُ ويڙِھيچَن سِين.

بيت - 2

جَڏھن ’کُن فَيَکُونُ‘، مَنُ تَڏھانڪُون مارُئين؛
تُون ڪِئَن وِجِهين تن کي، سُومِرا! شَڪُون؟
ھمِيرَنِ ھڪُون، جاڙَ جُسي کي پاتِيُون!

بيت - 3

نَڪا ’کُنۡ فَيَکُون‘ ھئي، نَڪا مُورَتَ ماھ؛
نَڪا سُڌِ ثَوابَ جِي، نَڪو غَرضُ گُناھ؛
ھيڪائي ھيڪ ھئي، وَحۡدانِيتَ واھ؛
لَکِيائِين لَطِيفُ چَئي، اُتِ ڳُجهاندَرَ ڳاھ؛
اکيُن ۽ اَرۡواحَ، اِھا ساڃاءِ، سُپِرِين!

بيت - 4

’قَيدُالۡماءِ‘ ٿِيومِ، ھتِ اَڙانگي گهارِيان؛
’ھناکَ جِسۡمِيۡ وَالۡفُؤَادُ لَدَيۡکُمۡ’، ھنئون ھتِ سَندومِ؛
قادِرُ شالَ ڪَندومِ، ميڙاڪو سِين مارُئين!

بيت - 5

جَھڙو ’قَيدُالۡماءِ‘، تَھڙو بَندُ نہ ڪو ٻِيو؛
’جَفَّ الۡقَلَمُ بِـمَا ھُوَ ڪائِنٌ‘، لَھي نہ تِرُ تِئاءِ؛
عُمَرَ! تو ھٿاءِ، اَجائي ٿِئي آجِڙين!

بيت - 6

رِءَ اِعرابِيُنِ ھتِ، گَهنگَهرُ گهارَڻُ مون ٿِيو؛
’بَکَتِ الۡعَيۡنَانِ فِيۡ ھوَاکَ دَماً‘، پُڄان ساڻُ پِرِتِ،
مَنُ، اَکيُون، تَنُ تِتِ، جِتي جَنَبُ جيڏِيين.

بيت - 7

ھي ھنڌَ، ڀيڻِيون ھاڻِ، ساڙِيان سڀِ ڏيھيُن ري؛
’کُلُّ شَيءٍ يَرجِعُ اِلىٰ اَصلِهٖ‘، ٿي جِهڄان جهانگيُنِ ڪاڻِ؛
ڀِرِي پَنھنجي ڀاڻِ، پَسان مُلِڪُ مَلِيرَ جو!

داستان ٻيو

بيت - 1

نَڪو ايرُ نہ ڀيرُ، نَڪو اوٺِي آيو؛
مون وَٽِ آيو ڪونَ ڪو، ڀائِران ڀَري پيرَ؛
ڪِتابَتُون ڪيرُ، آڻي ڏِيندُمِ اُنِ جُون؟

بيت - 2

اوٺِي! ڳوٺِي آڻِئين، ڪو ھتي جو ھتِ ھيرَ؛
تہ ڪِنا جي ڪوٽَنِ جا، ٿِيَنِ سَرھا سيرَ؛
آءُ تہ اکِيين اگهان، جي پائُرِ ڏِنَءِ پيرَ؛
الله لَڳِ لَطِيفُ چئي، لاءِ مَ تُون اَويرَ؛
ڪوٺِيين گهاري ڪير؟ مَحَلين مُنجهي مُون ھنئون!

بيت - 3

جي اَمُرُ ھنيو اَڌَ ڪري، سي ڪاغَذَ لِکان ڪِيئَن؟
واڳيُون جي وِصالَ سين، تنِين چاڙھي چِيھن؛
رُئان راتون ڏِينھن، جِئَن اُن جي وائِيءَ ۾ وَرَ گهڻا.

بيت - 4

ٿَرَ ٿرَ اَندَرِ ٿاڪَ، عُمَرَ! ماروئَڙَنِ جا؛
لاٿائون لَطِيفُ چئي، مَٿان لوئِيءَ لاکَ؛
عُمَرَ! ڪَرِيو آکَ، پَھرِيو ٿي پَنَ چَران.

بيت - 5

سَھسين سيبا ڪَنجرِي، لوئِي ليِڙَ ٿِيامِ؛
اَباڻَنِ جي آسِري، ڪَتِي ڪانَ ڪيامِ؛
جا ڍَٽَ ڍَڪِيامِ، تَنھنجو پَرِوَرَ! پَنَ رَھائِيين.

بيت - 6

سَھسين سيبا ڪَنجُرِي، لوئِي لِيڙُون لِيڙَ؛
واسي وارَ نہ ويڙِھيان، مَرُ چَڳُون رَھنِ چِيڙَ؛
مارُوءَ جي مُھاڙِ رِءَ، اَندَرِ ناھ اُڪِيرَ؛
ھھڙو حالُ ھميرَ، وٺي شالَ ويڙھ وَڃان!

بيت - 7

سِبِي، سيبا ڏي، ڀورِي نِينھن نہ ڪَچوئي؛
کَٿِيءَ وَٽِيُون کُٿِيون، سَتِي سِيڻي سي؛
مَڇُڻِ چَوَنمِ ڪي، تہ لڄائِيُءِ ٿَرَ ڄائِيُون!

داستان ٽيون

بيت - 1

پَٽولا پَنوَھارِيُون، مُورِ نہ مَٿي ڪَنِ؛
جُھ لاکَ رَتائُون لوئِيُون، تہ سالُنِئان سُونھَنِ؛
اُنَ ايلاچَنِئُون اَڳرِي، بَخِمَلَ بافتَنِ؛
سَکَرَ ڀانئِيان سُومِرا! کَٿِي کان کُنھِبَنِ؛
جا ڏِنِيَمِ ڏاڏاڻَنِ، سا لاھيندي لَڄَ مَران.

بيت - 2

آرَمَ ھڏِ مَ اوڍِيان، پَٽولا، پَٽَ چِيرَ؛
ٻانڌُوڻا ٻَنِ ڏِيان، اَرغَچَ ۽ عَبِيرَ؛
مارُوءَ سين شَلَ ماڻِيان، کَٿِيُون جَهڙيُون کِيرَ!
اَندَرِ اُڃَ اُڪِيرَ، مُون کي پِرينءَ پنوَھارَ جِي.

بيت - 3

سونَ بَرابَرِ سَڳِڙا، مارُوءَ سَندا مُون؛
پَٽولا پَنوَھارِ کي عُمَرَ! آڇِ مَ تُون؛
وَرُ لوئي جي لُون، ڏاڏاڻَنِ ڏِنيامِ جا.

بيت - 4

سونَ برابرِ سڳِڙا، لُون لُون بَرابَرِ لَکُ؛
رُپو جنھن رَدِ ڪَيو، ڪوڙ تَنھين کي ڪَکُ؛
مُون مارُوءَ جو مَکُ، تيلُ نہ لائِيان تُنھنجو.

بيت - 5

تيلُ نہ لائِيان تُنھنجو، مُون مارُوءَ جو مَنِ؛
ڪَرِيان ٻِي نہ ڪَنِ، آھرَ اُنَھين آھيان.

بيت - 6

ڪَرايُنِ ڪَڙورِ جا، چُوڙا ڪُوڙا جَنِ؛
سو مَرَڪُ مارُوئَڙنِ، جِئان لوڪَ لَڄَ ٿِئي.

بيت - 7

ڪارا ڪَرايُنِ ۾، سونُ اسان کي سُوءَ؛
وَرُ جيڏِيُنِ سِين جُوعَ، فاقو فَرحَتَ ڀانئِيان.

بيت - 8

اِيَ نہ مارُنِ رِيتِ، جِئَن سيڻَ مَٽائِنِ سونَ تي؛
اچِي عُمرَڪوٽَ ۾، ڪندِيَسِ ڪانَ ڪُرِيتِ؛
پَکَنِ جي پرِيتِ، ماڙيءَ سين نہ مَٽِيان.

بيت - 9

وَرُ سي وَطَنَ ڄائِيون، صحرا سَتُرُ جِنِ؛
گولاڙا ۽ گُگِريُون، اَوڇَڻَ اَباڻَنِ؛
ويڙھيا گُهمَنِ وَلِيين، جهانگِي مَنجِهہ جَهنگَنِ؛
مُون کي مارُوئَڙَنِ، سُڃَ ڳَڻائِي سيڄَ ۾!

بيت - 10

پَلُرُ پِيَڻُ اَوڇَڻُ اُنَ، جن جا پيرَ مَٿي پَٽَ پاڪَ؛
وِھڻُ وَراڪَنِ ۾، اُنِ جِي اجوکِي اوطاقَ؛
پاڻُ نہ پَسَنِ پاڻَ کي، ويچارا بي باڪَ؛
عُمَرَ! اُوءِ نہ عاقَ، ڏکِيا جِمَ ڏُکوئِيين.

بيت - 11

جا، عُمَرَ! تو مُلِ عِيدَ، سا سان سُوءَ ورتِي سُومِرا!
ويئِي ويچارَنِ وِسِرِي، خوشِي ۽ خَرِيدَ؛
سِڪَڻَ ڪِيا شھيدَ، مارُو جي مَلِيرَ جا.

داستان چوٿون

بيت - 1

مينڍا ڌوءِ مَ مارُئِي، پييَسِ پَنوَھاريون چِتِ؛
راڄَ رُئاري، ھنجُون ھاري، ھيءَ ھتيجي ھتِ؛
آھسِ پائُرَ پارَ جو، کِجَڻُ ۽ کَـپَتِ؛
وينگسِ ويڙِيچَن رِءَ، مَسَ سُڻي ڪا مَتِ؛
سُومِرا! سُپَتِ، ڪَرِ تہ ڪوٽيان نِڪَري.

بيت - 2

محلين ماندِي مارُئِي، ڏِٺِيَمِ مُنھن مَلُورَ؛
اَڻِڀا سَڻِڀا نہ ڪري، سُونھن وِڃايَسِ سُورَ؛
پِيَسِ لوھ لَطِيفُ چئي، لَٿَسِ ڪوڏَ، ڪَپُورَ؛
چِتَ جَنين جا چُورَ، سي مَکي مَرَڪُ نہ ڪنديون.

بيت - 3

ڪريو مُھاڙِ مَلِيرَ ڏي، روءِ اُڀِي چوءِ:
”سُھجُ سُورِي ڀانئِيان، سُومِرا! سَندوءِ؛
مِلڪَ مارُوءَ جِي آھيان، جورِ نہ ٿيان جوءِ؛
سو قَلَبُ ڪوٽ نہ ھوءِ، جو ھتيجَنِ ھٿِ ڪيو“.

بيت - 4

بَندي ٻِيا قرارِ، اسِين لوچُون لوھ ۾؛
مٿي تَنَ ترارَ، سدا سانڀِيڙَنِ جي.

بيت - 5

لِنگڙِياري لوءَ ۾، جنِين لَءِ ٿِياسِ؛
تنِين تِرَ جيترو، پَلَڪُ نہ پُڇِياسِ؛
جَهروڪَنِ جهورِيو ھنئون، ڪوٺِيُنِ آءٌ ڪُٺِياسِ؛
مارُنِ مُنجَهہ مُياسِ، ناتَ ماڙِيُنِ مارِيَسِ ڪينَ ڪِي.

بيت - 6

جي ويجهي ٿِيان وَرَ کي، تہ سڀاڳومِ سَنئون،
نِتُ نِتُ آھ نَئون، مون کي پَسَڻُ پنوَھارَنِ جو.

بيت - 7

آئون ڪِئَن ڇَڏِيان، سومِرا! تِنِ پنوَھارَنِ پَچارَ؟
جَڙَ جنِين جي جانِ ۾، لڳي رِءَ لُھارَ؛
ميخُون مُحبَتَ سَندِيُون، ھنئڙي مَنجِهہ ھزارَ؛
پَکا ۽ پَنوَھارَ، ڏِٺي مُون ڏِينھن ٿِيا.

داستان پنجون

بيت - 1

سُونھن وِڃايَمِ سُومِرا! مارُو مَسَ مَڃِينِ؛
ڏُنگا ڏاڏي پوٽِيين، ڪِنِ ڏنا، ڪي ڏِينِ؛
جي مان لوھ لاھينِ، تہ ڪوٽَنِ ۾ ڪِينَ ھئان.

بيت - 2

سُونھن وِڃايَمِ سومرا! ميرو مُنھن ٿِيومِ؛
وَڃَڻُ تِتِ پِيومِ، جِتِ ھلَڻُ ناھ حُسنَ ري.

بيت - 3

سُونھن وِڃايَمِ سُومِرا، ٿيندِيَسِ ڪِئن قَبُول؟
ڪونهي سُھڳُ نہ سُولُ، پُوچي مُنھن پنوَھارَ سين!

بيت - 4

تِنِ مُنھن موچارا مارُئين، مَلِيرُ جنِين ماڳ؛
ناقِصَ نوازي گَهڻا، سَندو تَنِ سَڀاڳُ؛
اَڱَڻِ مُون اَڀاڳُ، حُسنُ تي ھيئَن ٿِيو.

بيت - 5

ڪونهي قادِرُ ڪو ٻِيو، اُنِين جو اَڀاڳُ؛
’قُلۡ لَّنۡ يُّصِيۡبَنَآ اِلَّا مَا کَتَبَ الله لَنَا‘، اِيُ مَعذِرَتَ ماڳُ؛
سَڀوئِي سَڀاڳُ، مارُئِيءَ مُساوِي ٿِيو.

داستان ڇھون

بيت - 1

جَھڙِي آيَسِ جِيئن، جي تھڙِي وَڃان تِن ڏي؛
تہ لالائِيءَ جا، لَطِيفُ چئي، ڪَرَ مُندُنِ اُٺا مِينھن؛
ماڙِيءَ لَڳُمِ مِھڻو، سڀَ ڄَماندَرَ سِيئَن؛
ٿِيَسِ ڪاڻِياري ڪانڌَ جِي، ھتي اَچي ھيئَن؛
ڪَنڌُ کَڻَندِيَسِ ڪِيئن، مَنَھِن مارُوئَڙَنِ جي؟

بيت - 2

ھيڪُ جِئن نہ ڄاياسِ، ٻِيو ڄاپَندي جي مران؛
گَهنگُهرُ گَهڻو ٿِياسِ، ڄاپِي مارُوئَڙَنِ کي.

بيت - 3

سِيلَ ڀَڃَڻَ جِي سُومِرا! مُون کي مَتِ مَ آڇِجِ، مِيرَ!
ٿورين گَهڻين ڏِينھنڙين، وِيندِيَسِ ھتِ ھمِيرَ!
مَڇُڻِ مَنجِهہ مَلِيرَ، ڪَنڌُ مَٿانھون نہ کَڻان.

بيت - 4

مَ سَپَنِي مارُئِي! مُئِي! مَ ڄائِي؛
جنھن اَچِي عُمَرَڪوٽ ۾ لوئي لڄائي؛
جا سانگيُنِ سِيڏائِي، سا ڪِينَ مَرڪي ماڙِيين!

بيت - 5

اَلا! اِئَن مَ ھوءِ، جيئن آءٌ مران بَندَ ۾!
جُسو زنجِيرَنِ ۾، راتو ڏِينھان روءِ؛
پَھرِين وَڃان لوءِ، پوءِ مَرُ پُڄَنِمِ ڏِينھنڙا!

بيت - 6

آءٌ بَندِياڻي بندَ ۾، ڪِ ڪي پِيَسِ بَند؟
مُنھين لڳو مَھڻو، ڪِ مُنھين ڪَڙو ڪَنڌِ؟
مَران جي ھنَ ھنڌِ، تہ نِجانءِ مَئِٿُ مَلِير ڏي.

بيت - 7

واجهائي وَطَنَ کي، ساري، ڏِيان ساھ؛
بُتُ منھنجو بَندَ ۾، قيدِ مَ ڪريجاھ؛
پَرَڏيھياڻي پِرينءَ ري، ڌارَ مَ ڌَريجاھ؛
ٿَڌِي وَسائِجانءِ ٿَرَنِ جي، مِٽي مُئِيءَ مَٿاھ؛
جي پويون ٿِئي پَساھ، تہ نِجانءِ مَڙھ مَلِيرَ ڏي.

بيت - 8

واجهائي وَطَنَ کي، ساري، ساھ ڏِيان؛
ھيُ سِرُ ساڙيھ سامُھون، مُنھنجو نِج، ميان!
مُقامِياڻي مارُئين، وَڃِي ٿَرِ ٿِيان!
مُيائِي جِيان، جي وَڃي مَڙھ مَلِيرَ ڏي.

بيت - 9

واجهائي وطن کي، آءٌ جي ھتِ مُياسِ؛
گورَ مُنھنجي سُومِرا! ڪَجِ پَنوَھارنِ پاسِ؛
ڏِجِ ڏاڏاڻي ڏيھ جِي، مَنجهان وَلِڙِيُنِ واسِ؛
مُيائِي جياسِ، جي وَڃي مَڙھ مَلِيرَ ڏي.

بيت - 10

ڳِچِيءَ ڳانا لوھ جا، زيريُون ۽ زنجيِرَ؛
پَيڪَڙا پَيرنِ ۾، ڪوٺِيُن اندَرِ ڪِيرَ؛
چارِي چؤگانَنِ ۾، واھيَتَ ڪَنِ وَزِيرَ؛
ڇَنِ نہ ڇَڄي آھيان، اھڙيءَ سِٽَ سَرِيرَ؛
مارُو ڄامَ مَلِيرَ، پُڇِجِ ڪِي پَنوَھارِ کي.

بيت - 11

زيرِيين ٻيڙِيين لوھ ۾، ڳَٽَنِ ڪَيَسِ ڳاھ؛
سَنڪي سَندي سُومِري، ھڏِ نہ چاڙھيُمِ ماھ؛
سَرَتِيُون! دُعا ڪَجاھ، تہ ڀَرَمُ ڀاروڙِيءَ رَھي.

بيت - 12

ڀَرَمُ ڀاروڙِيءَ رَھي، جَنھن ۾ اڇِي اُنَ؛
تہ پڻُ ويٺي وِنڌِيان، توڙي پَوَنسِ تُنَ؛
غافِلُ رَکُ غَرِيبِ کي، عُمَرَ! مَنجِهہ اَمُنَ؛
سَرتِيُنِ ساڻُ سَمُنَ، آھمِ اُٺي مِينھنڙي.

داستان ستون

بيت - 1

پنوَھارَنِ پاٻوھيو، وَرِيا واھندا؛
سارِيَمِ سيڻَ سَيَدُ چئي، گاڏيلِيُون گُندا؛
ڀِٽُن ڀَرِ ھُندا، ڀُنگا ڀَڙَ ڀَتارَ جا.

بيت - 2

پَنوَھارَنِ پاٻوھيو، ڪِي وَسَ واھندَنِ؛
لَٿو سِيُ لَطِيفُ چئي، ٻَڌو ڦَڻُ ڦرَنِ؛
اُوءِ ٿا ڪورِنِ ڪُنئَرِي، سَرَتِيُون مَٿان سَسَنِ؛
عُمَرَ! اُنَ اَگُندَرِي، پاسي ڪانڌَ ڪَتَنِ؛
پائُرِ ڏِنِيُون پُٺِيُون، نَنڍَنِ نوراپَنِ؛
کائُرِ کَٿِيُون خاصِيُون، اُوچِيُون اُتِ اُڄَنِ؛
ڪَڍِيو پيڻُ ڪَھنِ: ”مَلِيرِ گُهرجي مارُئِي!“

بيت - 3

آڻِينِ ڪي چاڙھينِ، ڏُٿُ ڏيھاڻِي، سُومِرا!
سَٿا ڪَيو، سَيَدُ چئي، سائُون سُڪائِينِ؛
مَنجهان لَنبَ لَطِيفُ چئي، چائُرَ ڪَيو چاڙھين؛
پُلاءُ نہ پاڙِين، عُمَرَ! آراڙِيءَ سين.

بيت - 4

تِن وَنِھيَنِ ويڙِيچَن ۾، سَدائِين سُڪارُ؛
چُنڊِيو، آڻِيو چاڙھيُون، سَندو ڏَؤنرَنِ ڏارُ؛
جن جو ويڙِنِ سين واپارُ، سي ڏوٿِي ھوُنِ نہ ڏُٻِرا.

بيت - 5

ٿوري قُوتَ قَرارِيا، رَھنِ سَٻَرَ سَتِ؛
کَٿِيءَ ۾ کِھَ ڀَڪُلِيا، ڀُوڻَنِ اھڙِيءَ ڀَتِ؛
پَنوَھارَڪِي پَتِ، پيھي پُڇُ مَلِيرَ ۾.

بيت - 6

نَڪا جَهلَ نہ پَلَ، نَڪو رائُرُ ڏيھَ ۾؛
آڻِيو وِجَهنِ آھرين، روڙِيو رَتا گُلَ؛
مارُو پاڻَ اَمُلَ، مَلِيرُونِ مَرڪَڻو.

بيت - 7

مَٿِنِ ٽُٻَڪَ ٽُٻَڪَڙا، چِڪَندڙا اَچَنِ؛
کُڙِيُون کيھَ ڀَڪُلِيُون، پَگَهرُ سِرِ پيرَنِ؛
اِي وَڙَ ويڙِيچَنِ، مُون لوڏان ئي لَکِيا.

بيت - 8

دَرَ، دَروازا، دَرِيُون، ھاڻي ھتي ھو؛
ڪوڙِيين اَڏِيان ڪيتِرا، تَنبُو مَٿان تو؛
جي مُلِ نہ آيا، مارُئِي! تنِين رَڙُ مَ رو؛
ڪُوڪَٽُ آھي ڪو، پُسِيءَ پنوَھارنِ ۾.

بيت - 9

سَنِھيءَ سُئِيءَ سِبِيو، مُون مارُوءَ سين ساھ؛
ويٺي سارِيان سُومرا! گولاڙا ۽ گاھ؛
ھِنئُون مُنھنجو ھُتِ ٿِيو، ھِتِ مِٽِي ۽ ماھ؛
پَکَنِ منجِهہ پَساھ، قالِبُ آھي ڪوٽَ ۾.

بيت - 10

سَنِهيءَ سُئِيءَ سِبِيو، مُون مارُوءَ سين منُ؛
ھڻِي کَڻَ حِلِمَ جا، تَھَ وِڌائِين تَنُ؛
ڪِئن ٽوپايان ڪَنُ، اَباڻِي اِبرَ ري؟

بيت - 11

پاڇاھي نہ پاڙِيان، سَرَتِيُون! سُئِيءَ ساڻُ؛
ڍَڪي اگهاڙَنِ کي، ڪِينَ ڍَڪيائِين پاڻُ!
ٻِيھرَ ڄاپِي ڄاڻُ، اِبرَ جي اَوصافَ کي!

داستان اٺون

بيت - 1

چُرَنِ، چُڻِڪَنِ چِتَ ۾، وِسارِيان ڪِينَ وَري!
’کَنان عَھدَ اَلَسۡتَ‘ جي، ڪِ تِھائِين پَري؛
’لَمۡ يَلِدۡ وَ لَمۡ يُوۡلَدۡ‘، مارُئِي ڪوھ ڪَري؟
اَڄُ ڪِ ڪالهہ مَري، ساري سانڀِيَڙَنِ کي!

بيت - 2

چُرَنِ، چُڻِڪَنِ چِتَ ۾، وِسارِيان ڪِينَ وَري!
جن ٿي پَي پِياريو، مَنجهان سِڪَ سَري؛
وَنھيَنِ ويڙِيچَن جي، سِٽائُنِ سَري؛
ٿَرَنِ ٿوڪَ ڌَري، اُٺي وِيَڙا اُڪِري.

بيت - 3

چُرَنِ، چُڻِڪَنِ چِتَ ۾، وِساريان ڪينَ وَرَنِ؛
’لَيۡسَ ڪَمِثۡلِهٖ شَيۡءٌ‘، پَسَڻُ ناھ پِريَنِ؛
پَکا پَنوَھارنِ، نيئِي اَڏِيا ناھ ۾.

بيت - 4

چُرَنِ، چُڻِڪَنِ چِتَ ۾، رھيا اَندَرِ رُوحَ؛
اُٺي وِيَڙا اُڪِري، مارُو مَٿي موھ؛
ويرُون وِلوڙَڻَ جُون، سارِيان گَهڻو صُبُوحَ؛
وَرُ سي کارا کُوھ، سِنجيَمِ جي ساڙيھَ جا!

بيت - 5

بِيرَ کَنيآئون بَرَ ۾، پِيارِين پَھون؛
سِنجَنِ ساٺِيڪَنِ تي، وَڏِيءَ وير وَھون؛
پايو جَرُ جَنڊَنِ ۾، ڪوڏان ڪَنِ ڪِھون؛
ڏِينھان ڏينھن نَئون، مُون کي وِرِھ ويڙِيچَنِ جو.

بيت - 6

آڌِيءَ اُٿَنِ تي، جيلان پاڻِي پاتارَ ۾؛
وارو ويسِرُينِ ڏِينھان ڪونہ ڏِئي؛
مُون ڪَمِيڻِيءَ کي، مَٿان کُوھ کَڻِي وِيا!

بيت - 7

سَرِتِيُنِ سِنجَڻُ ڇڏِيو، سَتِيُنِ ڳالِهہ سُئِي؛
ماريچِي ماڙِيُنِ ۾، ڪَڏَھن ڪانَ ھئِي؛
عُمَرَ! آءٌ نہ مُئِي، ان اوڀالِيان اَڳهين.

بيت - 8

ڀِنِيءَ جي ڀُوڻَنِ، ڀيڄَ ڀُڻِڪو نہ سُڻانِ؛
سِنجَڻَ وارِيون سُتِيُون، وڃِي ويڙھ وَرَنِ؛
پِيا سيٽَ سَڙَنِ، تَرَھي ٻِنهي ڪنڌِيين.

بيت - 9

عُمَرَ! ٿِيَمِ اَپارَ، وِرَھ وَٽِيان ڪِنِ سين؟
ڏوٿِيَڙا ڏُورِ ٿِيا، تَڳان جِن تَنوارَ؛
سِٽائُون سَنگهارَ، کُوھنِ تان کَڻي وِيا.

داستان نائون

بيت - 1

جُهڙِ ڦُڙِ جِتِ ٿِيانِ، اُتِ اَڏِيائُون پَکَڙا؛
ھنَ مُنھنجي حالَ جو، قَدُرُ نہ ڪيڻانِ؛
جيڪُسِ آءٌ وِسِرِيانِ، مارو قُوتَ قَرارِيا.

بيت - 2

جُهڙِ ڦُڙِ مَٿي مارُئين، جِتِ چِيھا، چِلُڙَ چِڪَ؛
اَندَرُ ٿو اُڃَ مري، ساھ اُنِين جي سِڪَ؛
پِيَھون شالَ پَھيُون ڀري، تِئان ڏيئي تِڪَ؛
وَرُ پِريان سين پِڪَ، ٻِيا ڀاڻَ ڀَرِيائي گهورِيا!

بيت - 3

ڍَٽين پَٽين ڍيرَ، مَھيَنِ مارُوئڙَنِ جا؛
پائُرُ سَڀِ پَچِي پِيو، گَهرِ گهارِيندي ڪيرَ؛
ڪوٺِيين لَڳَنِ ڪيرَ، مَحَلين مُنجهي مُون ھنئون.

بيت - 4

ھنَ مُندَ مارُو سَنَرا، ويڙِھين وَڳَ وارِينِ؛
ڇَڇِيا ڇيڪاريو ڇيلِڙا، پَٽين پَھرائِينِ؛
نيڻَ مُنھنجا اُنِ کي، جَهجهو جَرُ ھارِينِ؛
تاڙا تَنوارينِ، مِينھن وَسَندا موٽُ تُون.

بيت - 5

ھنَ مُندَ مارو سَنَرا، کائُرَ ۾ خُوشِحالَ؛
سائُون، سِيارِڇُ، مَکَڻِي، جيڏِيُون! آڻِنِ جالَ؛
سَتِيءَ جِي سَيَدُ چئي، ڪا ساڙيھَ مَنجِهہ سَنڀالَ؟
لِڱَنِ تان، لَطِيفُ چئي، لوئِي لاھ مَ لالَ!
ڀَلو ڪَندو ڀالَ، مِينھن وَسَندا موٽُ تُون.

بيت - 6

ھنَ مُندَ مارُو سَنَرا، ڍَنگَرَ ڍارَ رَھنِ؛
پاڻِي پُوڄَ پَٽَنِ ۾، پَکي پاندِ پِيَنِ؛
ھنَ کي لوھ لَطِيفُ چئي، ھوءِ کائُرَ مَنجِهہ کِلَنِ؛
کاٽُونبا کاڄَنِ، مِينھن وَسَندا موٽُ تُون.

بيت - 7

سَدا جِنِ پَرياڻُ، پانڌِي پَکي لَڏَ سين؛
مارُو ڳُڻَنِ ساڻُ، وِيَڙا ٿَرِ اُڪِرِي!

بيت - 8

پاسا پولِڙِيُنِ ۾، ٻانھون سِرِ ٻيئِي؛
اَکِيون، نَڪُ اَريجَ ري، ٽِمايَمِ ٽيئِي؛
ڏُورِ ٿِيا ڏيھي، پِرِين پائُرَ وَٽِ ۾!

بيت - 9

ٿاجا ٿَرَ بَرَ جَهلَ، پِپُون پائُرَ وَٽِ ۾؛
سيئِي سارِيو، سومِرا! اَچي آبَ اُڇَلَ؛
سانڀِيَنِ ڏِنَمِ سَلَ، ڏِٺي جِن ڏِينھن ٿِيا.

بيت - 10

جُهران جِهڄان تي، جِئَن پَسَڻان پَري ٿِيا؛
اَلا! اوٺِي آڻِيين، جو کِينءَ جِي خَبَرَ ڏي!
مَنَ مُنھنجي کي، واڪو لَھي ويڙِھ جو!

داستان ڏھون

بيت - 1

اُٺي ٿِي وَراڻِ، کِينءَ واڌايُون آيُون؛
لَٿِي لوئِڙِيارِيين، مِڙَنِي مُنھنِ ڪاڻِ؛
صُلحُ وارِيو سُومِري، چَئِي پَنوَھارَنِ پاڻِ؛
ھمِيرَنِئُون ھاڻِ، مُھتُ لَھندِينءَ مارُئِي!

بيت - 2

اُتان اوٺِي آيو، خَبَرَ اِيَ کَرِي؛
وِساريجِ مَ وَرَ کي، پَئِجِ مَ مُنڌَ! مَرِي؛
ويندِينءَ اُتِ وَرِي، ڪو ڏِينھن آھين ڪوٽَ ۾.

بيت - 3

ڪو ڏِينھن آھئين ڪوٽَ ۾، لوئِي ھڏِ مَ لاھ؛
ڪامَڻِ! اَھِنجي ڪُرَ جي، اَڏِ وَڏائِي آھ؛
ھتِ مَ پاڙِجِ ھيڪِڙو، پائُرَ جي پَساھ؛
سَتِي! سِيلُ نِباھ، مَلِيرِ ويندِينءَ مارُئِي.

بيت - 4

سي ساھيڙِيُون ساريِنِ تو، سِيلُ جنِين جو سَچُ؛
مارُوءَ ريءَ مَ مَچُ، سِيھو ڀانئِجِ سونَ کي.

بيت - 5

ساھيڙِيُون سارِينِ تو، سَچ جِنِين جو سِيلُ؛
نَڪو قالُ نہ قِيلُ، اُنِين جي اَدَبَ ۾.

بيت - 6

جو ڏيھ ڏاڏاڻِيان آيو، ڏِنُمِ تَنھن طَعنو:
”پائي ويھُ مَ پَلَنگين، ڳِچِيءَ سِرِ ڳانو؛
مَٿان لَڪَ لَطِيفُ چئي، کانءِ مَ خَزانو؛
سَرتِيُنِ سِيلُ چَوايو، جورِ ھڻِي جانو؛
ٿِيو سَڏُ سَمانو، حَرَفَ لَٿي ھيڪِڙي“.

بيت - 7

مُون سين مارُوئَڙِيُون، ڪَھڙِيءَ رِيتِ رُسَندِيُون؟
چوٽِيءَ ۾ چِيڙُ پِيو، پِيَنِ رَتُ ڄَيُون؛
نيڻين نِنڊَ وِھ ٿِي، ساري ساڏوھيُون؛
ھتي جي ھيُون، تہ سُڌِ پِييَنِ سِيلَ جِي.

بيت - 8

”سَتِي! تُنھنجي سَتَ ۾، ڳالِهہ گُهرجي ڳَچُ؛
وَڍِيو، چِيرِيو، چِچِرِيو، پَرِ ۾ اُڀِي پَچُ؛
ساڻُ اَمانَتَ اَچُ، تہ ٿِئين سَمانِي ساڙيھَ ۾“.

بيت - 9

جانڪِين سَتِيُنِ سِيرُ، تان ڪِينَ وِھندِيَسِ ڪوٽَ ۾؛
سِپَ سَمُنڊين سَپَجي، نَدِيءَ پِيي نہ نِيرُ؛
جِئَن ھُوءَ اَبرَ آسِري، تِئن مُون مَنِ مَلِيرُ؛
کائُرَ پِيَنِ کِيرُ، جي اَمانَتَ اُتِ وَڃي.

بيت - 10

جَرَ ۾ سِپُون جِيئَن، آھينِ اَبرَ آسِري؛
جِئَن ڪُنجُون سارِينِ روھ کي، مُون تَنَ اندرِ تِيئَن؛
ھتِ وَعدا وَڃَڻَ جا، ھتِ نہ ڀانيُمِ ھيئَن؛
ڪوٺيُنِ وِھان ڪِيئَن، جي نَظَرَ بَندِياڻِي نہ ھئان؟

بيت - 11

سِپَ سَمُنڊين سَپَجي، اَبرُ آساروسِ؛
ٻاڙو پِئي نہ ٻِپُڙِي، مِٺو مُنھن لَڳوسِ؛
ماڻِڪُ تي مِڙيوسِ، جِئَن تَنگُ ڪَڍِيائين تارِ ۾.

بيت - 12

سِکو سَڀِ، سَرتِيُون! سِپُنِ مُلان سيرُ؛
ٻِيو مَٽائي نيرُ، اُڀِيون اَبرَ آسِري.

داستان يارھون

بيت - 1

مَلِيران مارُو، پَکي پيھي آئِيو؛
وَرِيا واھارُو، ھاڻُو سَڀِ ھيڻا ٿِيا.

بيت - 2

پَھي سُکَ پيرَنِ کِيھَ! ڪو نِينھن نِياپو مارُئين؟
اَتِ اُڪَنڍِي آھيان، تَنھن آتَڻَ، تَنھن ڏيھ؛
سَندِي جا ساڙيھ، کِھَ کَٿُوري ڀانئِيان.

بيت - 3

سَکَرِ سيئي ڏِينھن، جي مُون گهارِيا بَندَ ۾؛
وَسايَمِ وَڏَ ڦُڙا، مَٿي ماڙِيُنِ مِينھن؛
واجهاڻِيَس وِصالَ کي، ٿِيَس تَھوارُون تِيئَن؛
نِيَرُ مُنھنجي نِينھَن، اُجاري اَڇو ڪَيو.

بيت - 4

عُمَرَ! اَڄُ گَڏِيامِ، ڏوٿِي اُنَھيِن ڏيھَ جا؛
پاراڀا پِرِيُنِ جا، اُڀِي اُن چَيامِ؛
لھِي لوھ پِيامِ، لُطفَ ساڻُ لَطِيفُ چئي.

ابيات مُتفرقہ

بيت - 1

جُھ سي لوڙائُو ٿِيا، جنِين ڀَرِ رَھنِ؛
مارُو منجِهہ ٿَرَنِ، رَھي رَھندا ڪيترو؟

بيت - 2

جُھ سي لوڙائُو ٿِيا، جنِين سندِيءَ ڌِيرَ؛
مارُوئَڙا فَقِيرَ، ڪَنھن دَرِ ڏِيندا دانھِڙِي؟

بيت - 3

مارُوءَ پاسِ مَلِيرَ ۾، ڌوئِي مَرُ مَران!
پاڻِي واري پانھنجو، ويندِيائِي وَران!
ٿورو مَنجِهہ ٿَران، ھندَ لَڳي لوئَڙيارِيين!

بيت - 4

ڪانڌُ نہ ڪَندِيَسِ ڪو ٻِيو، کَٿيروئِي خُوبُ؛
ميروئِي محبُوبُ، اَسان مارُو مَنَ ۾.

بيت - 5

مُنھن مُنھنجو سُومِرا! مَرُ ميروئِي ھوءِ!
متان مارُو چوءِ، تہ ڌوتوءِ ڌوراڻَنِ ۾.

بيت - 6

جِت کَرَڙَ، کَٿا ۽ کاھيُون، پالَ، پَڪا ۽ پَڪَ؛
سَرَھيُون سي سَرَتِيُون، حاضُرُ پاسي حَقَ؛
مارُوئَنِ سين ماڻِيان، شالَ مُندائتِي مَڪَ؛
کِنڪارِيان خَلَقَ، جا ٿَرَ ڄائِي ۾ ٿوُھرين.

بيت - 7

جي ھتِ ھئِي مارُئِي، تہ لَڌِيَمِ ڪَرَ ڪيڻاسِ؛
ارداسِيُمِ عُمَرَ کي، ويجهو ٿي وَٽانسِ؛
جي نہ ڇَڏِيائِين ڪِ جَهليائِين، تہ پنھنجو اَنگُ آڇِيانسِ؛
لاھي لوھ لَطِيفُ چَئي، ھتان ھندَ ھلانسِ؛
موکي مَلِيرَ سامهين، وَٺِي ٻانھَن وَڃانسِ؛
رَھبَرُ ٿِي ريڙِھيانسِ، سُنھاري ساڙيھَ ڏي.

بيت - 8

جِئَن ڳَنڍِيُون مَنجِهہ ڳَنڍِيرَ، تِئن مُون مَنِ مارُوئَڙَنِ جُون؛
ڏِنيُون لَسَ لَطِيفُ چَئي، ھنئڙي کي ھمِيرَ؛
وَڃِي مَنجِهہ مَلِيرَ، سَڀِ ڇوڙِينديَسِ سُومِرا!

بيت - 9

سُڻِي ساڙيھَ ڳالَهڙِي، لَھي وِيا لوھ؛
اَندَرَ جا اَندوھ، لَٿا ڏکَ، سُکَ ٿِيا.

بيت - 10

توکي توڙائِين لِکِي، عُمَرَ! اَڇائِي؛
جنھن تو سامائِي، مامَ نہ ڀَڳي مارُئين.

بيت - 11

مَ ڪِي روءُ، مَ رَڙُ ڪِي، ھنجُون ھڏِ مَ ھارِ؛
تو تان بَندُ بِدا ٿِيو، ٻيڙِيُون نيئِي ٻارِ؛
پَھچَندِينءَ پَنوَھارِ، سِگِهي سنگهارَنِ کي.

بيت - 12

اَڄُ پڻ چِڪِيَم چاڪَ، وَنھيَن ويِڙيچَنِ جا؛
سُورَنِ اچِي سُومِرا! اَندَرِ ڪي اوطاقَ؛
مارُوءَ جي فِراقَ، ھڏَ مُنھنجا ڪَپِيا.

سُرُ ڪاموڏ

داستان پھريون

بيت - 1

تُون سَمو، آءٌ گَندِرِي، مُون ۾ عَيبَنِ جُوءِ؛
پَسِي راڻِيُنِ رُوءِ، مَتان ماڱَرِ مَٽِئِين!

وائي - 1

ھيري ھٿُ وِڌائِين، ويھِي ساٽِينِ وِچَ ۾.
نَوازَشِ نُوريءَ جي، آھي تَماچِيءَ تائِين.
گَندَگِيءَ گوشو ڪَيو، عَطُرَ اوتَ اوتِيائِين.
اَنڌا مَنڊا آئِيا، سَخا سَڏُ وِڌائين.
پَسو جُودُ جُوانَ جو، ڪو ھنڌُ ڪونہ مَٽِيائِين.
قِيمَت ڪَمِيڻَن سين، جَھڙِيءَ وَٽَ وَٽِيائِين.
موتِي مڇِيءَ ھٽَ تي، ڪوڏِنِ جِئن ڪَڍِيائِين.
ماڻِڪَ مِياڻِنِ ۾، ڇِلُرَنِ جِئن ڇَٽِيائِين.
ڏيئِي سونُ سُوال ۾، رُپي راندِ ڪَيائِين.
پاڻِيَٺَ آڻي پاڻَ سين، لَعلُون سَڀِ لُٽِيائِين.
فيروزا فَقِيرَنِ تان، گهوري سَڀِ گهورِيائِين.
اُتي عَبۡدُاللَطِيفُ چئِي، اُڇِلي اَمُلَ ڏِنائِين.

بيت - 2

تُون سَمو آءٌ گَندِرِي، مُون ۾ عَيبَ اَپارَ؛
پَسِي لِيَ لَغارَ، متان مَاڱَرِ مَٽِئِين!

بيت - 3

تون تَماچِي تَڙَ ڌَڻِي ، آءٌ مُھاڻِي مَي؛
مُون کي ڏُھاڳُ مَ ڏي، آءٌ جا نالي سُيَسِ تُنھنجي.

بيت - 4

تُون تَماچِي تَڙَ ڌَڻِي، آءٌ گَندِري غَرِيبِ؛
تو سين ڄامَ! قرِيبِ، ڪِي ڏَنُ ڇَڏائي ڏيجِ مُون.

بيت - 5

کِکيءَ ھاڻِيُون کارِيُون، ڇِڇِيءَ ھاڻا ڇَڄَ؛
پاندُ جنِين جي پاندَ سِين، لَڳو ٿِئي لَڄَ؛
سَمو ڄامُ سُھَڄَ، اُڀو ڪَري اُنِ سين.

بيت - 6

ڪارِيُون، ڪوجِهيون، ڪُوڙِيُون، مُورِ نہ موچارِيُون؛
وَٺِي ويٺِيُون واٽَ تي، کِکيءَ جُون کارِيُون؛
اُنِين جُون آرِيُون، سمي ري ڪيرُ سھي!

بيت - 7

گَندُ جِن جِيءَ گوڏِ ۾، پاٻوڙا پوشاڪَ؛
اُنِين جِيءَ اوطاقَ، راڄا رِيجِهي آئِيو.

بيت - 8

ٿِيا تَماچِيءَ ڄامَ سين، مُھاڻا مَحرُومَ؛
نَنڍِيءَ وَڏِيءَ گَندِريءَ، مَٿي ماڙِيءَ ڌُومَ؛
جي ڪِنجُهرَ، جي رُومَ، سي سَڀِ اِنعامِي ٿِيا.

بيت - 9

نہ وَڍي، نہ وِڪِڻي، نہ ماري نہ ڌاري؛
کارو وِڌائِين کُوھ ۾، نِرِتُون نِھاري؛
سائِي پَرِ پاري، جا گَهرِ سَمي جي سَپَڄي.

بيت - 10

نہ وَڍي نہ وِڪِڻي، نہ کَڻي ۾ کاري؛
اُھجَ، سُھجَ ساھمِيُون، ڌُرِيان نہ ڌاري؛
سائي پَرِ پاري، جا گَهرِ سَمي جي سَپَڄي.

بيت - 11

پاٻوڙو پيشِ ڪَيو، نَئون نُورِيءَ نيئِي؛
حاضُرُ ھيُون ھڪِيُون، سَمِيُون سڀيئِي؛
نَوازي نيئِي، گاڏِيءَ چاڙھي گَندِرِي.

بيت - 12

مُھاڻِيءَ جي مَنَ ۾، نہ گِيرَبُ نہ گاءُ؛
نيڻَنِ سِين نازُ ڪَري، رِيجهايائِين راءُ؛
سَمو سَڀِنِ مُلاءُ، ھيرِيائِين حِرفَتَ سين.

بيت - 13

نورِيءَ جي نِيازَ جو، عَجَبُ اَجَهلُ ھوءِ؛
سَمو سِرُ سَڀِنِ ۾، مي مُورِڇِيو سوءِ؛
اَچيو اُڀِيَن پوءِ، حُجَتَ ڀَڳِي راڻِيين.

بيت - 14

ھٿين پيرين آرِکَڻين، مُنھن نہ مُھاڻِي؛
جِئَن سَڳو وِچِ سُرِندَڙي، تِئن راڻِيُنِ ۾ راڻِي؛
اَصُلُ ھئي اُنَ کي، اَھِلَ ڄاماڻِي؛
سَمي سُڃاڻِي، ٻِيڙو ٻَڌُسِ ٻانھَن ۾.

بيت - 15

تَھِڙو ڪِنجُهرَ ڪِينَ ٻِيو، جَھِڙي سُونھَن سَندِياسِ؛
مَڏَ، مِياڻِيُون، مَڪُڙا، مِڙَئِي مَعافُ ٿِياسِ؛
مورِڇَلَ مَٿانسِ، اُڀو تَماچِيءَ تي ھڻي.

بيت - 16

کوءِ سَمِيُون! ٻَنِ سُومِريُون! جي اَچَنِ اُوچي ڳاٽِ؛
وَرُ سي ڪِنجُهرَ ڄائِيُون، جِن تَماچِيءَ جِي تاتِ؛
راڻِيُن مُلان راتِ، ماڻِڪُ مي پِرائِيو.

داستان ٻيو

بيت - 1

سِرُ سَلابَتَ سُپِرِين، مَرَڪَڻَ! تُون مَ مَريجِ؛
آھيين ٺارُ اَکِيُنِ جو، وَٽان مُون مَ وَڃيجِ؛
تَماچِي تڳيجِ، ڪو ڏِينھُن ڪِنجُهرَ ڪَنڌِيين.

بيت - 2

ھيٺِ جَرُ مَٿي مَڃَرُ، پاسي ۾ وَڻَراھ؛
اَچي وَڃي وِچَ ۾، تَماچِيءَ جي ساءَ؛
لَڳي اُتَرَ واءَ، ڪِنجُهرُ ھندورو ٿِئي.

بيت - 3

ھيٺِ جَرُ، مَٿي مَڃَرُ، پاسي پِرِين سَندامِ؛
ڪوڙِيين ڪاڄَ سِڌامِ، اَڻَ سِڌو ڪونَ رھيو.

بيت - 4

ھيٺِ جَرُ، مَٿي مَڃَرُ، ڪنڌِيءَ ڪَوۡنرَ تَرَنِ؛
وَرِئي واھوندَنِ، ڪِنجُهرُ کَٿُورِي ٿِئي.

بيت - 5

سَمِيُون ڪَري سِينگارُ، راءُ رِيجهائِڻَ آئِيُون؛
ڄامَ ھٿَ ۾ ڄارُ، ڄُلي ڄُٻيرِنِ وِچَ ۾.

بيت - 6

نُورِيءَ جي نَوازِيو، ٿِيو تَماچِي تي؛
گاڏِيءَ چاڙھيءَ گَندِرِي، ماڙِھو ڪَيو مي؛
ڪِنجُهرِ چُوندا ڪي، تہ سَچُ سَڀائِي ڳالَهڙِي.

بيت - 7

ڄامان اَڳي جي ڄائِيُون، تِن جِي نِرِتِ نُورِيءَ کي ناھ؛
نہ مَنَھن نہ مارِڪي، نہ وَڃَنِ ڪنھن وِھانءِ؛
سي ڪِنجُهرَ ڪَندِيُون ڪانھ، جِن تَماچِي تَڪِيو.

بيت - 8

نہ ڪَنھن ڄائو ڄامَ کي، نَڪو ڄامَ وِياءُ؛
نَنڍِيءَ وَڏِي گَندِرِيءَ، سَڀِنِ آھ سِياءُ؛
”لَمۡ يَلِدۡ وَلَمۡ يُولَدۡ“، اِيُ نِجابَتَ نِياءُ؛
ڪِبِرُ ڪِبرِياءُ، تَختُ تَماچِي ڄامَ جو.

بيت - 9

پَکا پَکارِيو، ڄامُ تَماچِي آئِيو؛
گُوندَرَ لاھيو، گَندِرِيُون! آتَڻَ اُجارِيو؛
ڪِنجُهرُ قَرارِيو، سَمي سامَ بَخشِي.

بيت - 10

ڪو جو ڪامَڻُ مَي، آھي اکَڙِيُنِ ۾؛
تَنُ تَماچِي ڄامَ جو، ناڀُون پايو ني؛
عِشقُ اِئَن ڪَري، جِئَن ڄارو ڄامَ ڪُلهي ڪَيو.

سُرُ گھاتو

داستان پھريون

بيت - 1

گَهنگَهرِيا گَهڻَ ڄاڻَ، موڙھي مَتِ مَھائِيين؛
وِيا گَڏجِي وِيرِ ۾، پِيا مُنھِن مَھراڻِ؛
اڳيان پويان ٽاڻَ، وِيا ويچارَنِ وِسري.

بيت - 2

ماڪَ ڀِڄايَنِ مولِهيا، مٿان راتِ پئِي؛
اولِيون اُجَهڻَ لَڳِيون، وِيا وَنجَهہ وَھي؛
ڪَلاچِيان ڪَھِي، ڪَڏَھن ڪونہ آئِيو.

بيت - 3

ڪو جو قَھَرُ ڪلاچ ۾، گِهڙي سو نِئي؛
خَبَرَ ڪونہ ڏِئي، رَڇَ ڪُڄاڙي رَنڊِيا؟

بيت - 4

ڪالهہ ڪَلاچِيءَ ويا، ڇَتِيُون کڻي ڇُڳيرَ؛
ڀائِرَنِ ڀيرو نہ ڪَيو، اَدَنِ ڪِي اَويرَ؛
اھڙِي خاصِي کيرَ، ڪُنَ ورائي جَهلِي.

بيت - 5

تَرِيُون پَسان نہ تارِ ۾، جُهڳا جاءِ نہ ڪَنِ؛
مادَرِ! ملاحَنِ، ماڳِ نہ ڍويا مَڪُڙا.

بيت - 6

ڏِھاڻِي ڏِٺَمِ ڪيتِرا، جنِين مارِيو موڪَ؛
گَهرَ ۾ گهاتُوئَڙَنِ جا، ٿا مارينِمِ ٿوڪَ؛
لَڏي وِچان لوڪَ، اُونهي ويا اوھرِي.

بيت - 7

اُڀِي اوسِڙان اُسَ ۾، جَهليو ڪُنَ ڪِنارَ؛
گهاتُو گَهرِ نہ آئِيا، وَڏِي لَڳِيَنِ وارَ؛
ھيَسِ جنِين ھارَ، سي موڙي چَڙِھيا مَڪُڙا.

بيت - 8

جِتي گهورِيو گهاتوئِين، تِتي وارِيءَ بُٺَ؛
سَھسين ساٽي مُٺَ، سَرُ سُڪو، سُونگِي گَيا.

بيت - 9

مُون اُڌارِيا مَڇَڙا، الله! گهاتُو آڻِ،
مِيان! مُدارَنِ سين، مونکي، قادرَ! وِجُهہ مَ ڪاڻِ؛
ھٺَ مُنھِنجي ھاڻِ، قَدُرُ لِڌو جِنِ ري.

بيت - 10

اَئِين جا لُڏو لوڏَ، اِيَ پَرِ گهاتُوئڙَنِ جي؛
ڪُنَ ڪلاچِيءَ ڪوڏَ، سُکِ نہ سُتا ڪَڏھين.

بيت - 11

گهورِيندي گهورِپِيا، اَگهورِ گهورِيائُون؛
مَيڪَرُ مارِيائُون، مَلاحَنِ مُنھَن سَنَرا.

بيت - 12

جِئَن جُهڳا پائِيين جهولَ ۾، اِئَن نہ مَرَنِ مَڇَ؛
سَٻَرَ ڌارِ سَمُنڊَ جا، ڪي رائُون رَڱِيُون رَڇَ؛
ھي ڇارُون ۽ ڇَڇَ، اڃا اوڙاھ آڳاھون ٿِيو.

سُرُ سورٺ

داستان پھريون

بيت - 1

الله جي آسَ ڪري، ھليو ھيائِين؛
چارَڻَ ٻَڌا چَنگَ کي، جُهوڙا ۽ جهائِين؛
ڏولِي راءِ ڏياچَ جي، ڏُوران ڏِٺائِين؛
وَينَتِي واحِدَ دَرِ، تَنھن ويرَ ڪَيائِين؛
”سَٻاجها سائِين! راءُ رِيجهائِين راڳَ سين“.

بيت - 2

”پَرِديسان پنڌُ ڪَري، ھلِي آيو ھُون؛
اُونچو تون عرشَ تي، آن ڀورو مٿي ڀُون؛
ڪِيئَن تُسَندين تُون؟ ھيُ سِرَ سوالِي مَڱَڻو“.

بيت - 3

”پَرِديسان پنڌُ ڪَري، سُڻَي آيُسِ شانُ؛
مَڱان ڪَھڙِي مَتِ سين؟ نِسورو نادانُ؛
سو ڪو ڏِيارئِين ڏانُ، جو طَمَعَ کي تَرَڪُ ڪَري“.

بيت - 4

”سَردِيءَ سالِمُ نہ رَھان، گَرمِيءَ ٿِيان گُدازُ؛
اَمَنُ ڏيجِ اَمانَ تون، سائِلُ ھڻي سازُ؛
رَبابِيءَ کي رازُ، خالِصُ ڏيجِ خَلِيلَ جو“.

بيت - 5

”تو دَرِ آيُسِ راڄِيا: جاجِڪُ وٺي جِيُ؛
ڪَنان ’نارٌ حامِيَه‘، ھاڻِ بَچائِجِ ھيُ؛
والي! ڏِياريئِي وِيُ، جِتِ آھي ’جَنَاتُ عَدۡنِ‘“.

بيت - 6

”ٻِيا دَرَ ڏيئِي ٻَنَ کي، آيُسِ تُنھنجي دَرِ؛
سُونھارا سورَٺِ وَرَ! ڪا مُنھنجِي ڪَرِ؛
ڀلا! ڀيري ڀَر، پالهو پاندُ پينارَ جو“.

داستان ٻيو

بيت - 1

جاجِڪُ جُهوناڳَڙہَ ۾، ڪو عَطائِي آيو؛
تَنھن ڪامِلَ ڪَڍِي ڪِينَرو، ويھِي وَڄايو؛
شَھرُ سَڄو ئِي سُرَ سين، تَندُنِ تَپايو؛
دايُون دَرِماندِيُون ٿِيُون، ٻايُنِ ٻاڏايو؛
چارَڻَ ٿي چايو، تہ مارِي آھي مَڱڻو.

بيت - 2

نِرتِي تَندُ نِيازَ سين، ٻُرائِي ٻِيجَلَ؛
راجا رَتولَنِ ۾، اونائِي اَمُلَ؛
رازُ ڪَيائِين راءَ سين، ڪَنھِن موچارِيءَ مَھِلَ؛
”اَنَا اَحۡمَدُ بِلا مِيمِ“، سَئِنَ ھنئِي سائِلَ؛
ڪَنھن ڪَنھن پَيئِي ڪلَ، تہ ھرِدوئِي ھيڪُ ٿِيا.

بيت - 3

ڪِنِين ڪِنِين ماڙُھين، پيئِي ڪَلَ ڪائِي؛
رَسيا جي رَمۡزَ کي، تن پارسِي پائِي؛
”اَلۡاِنۡسَانُ سِرِّيۡ وَ اَنَا سِرُّہ“ ورتِي اِيَ وائِي؛
راجا راڳائِي، ھرِدوئِي ھيڪُ ٿِيا.

بيت - 4

سِرَ جِي ھئائِين ھليو، چارَڻُ چِتائي؛
سو مُوڙا جَهلي نہ مالَ جا، ٿو ماڻِڪَ موٽائي؛
”تو دَرِ آيُسِ تي، جِئَن تو ناھ نہ سِکيو“.

بيت - 5

”جي مِيراثِي مَڱڻا، آءٌ پُڻِ مَنجهان تَنِ؛
ڪِي ڪَھُ مُنھنجي ڪَنِ، اِرۡثَ مَنجهاران اُنِ جي“.

بيت - 6

”ڪا جا ڳالِھ ڳَرِي، ٻِيجَليا! ٻُڌاءِ مُون؛
پيٺين جِئَن گِرنارَ ۾، تَندُنِ تانُ ڪَري؛
ڪِ تو پَنڌُ پري، ڪِ مَڱَ جَهلِيندين؟ مَڱڻا“!

بيت - 7

”مَڱَ نہ جَهلِيان مُورَھين، نہ مُون پَنڌُ پَري؛
ڳَڻِي آيُسِ ڳالَهڙِي، ڳُجِهي تو ڳَري؛
سا سَمجِهج سورَٺِ وَرَ! وِيندُسِ ڪِينَ وَري؛
پَريان پيرَ ڀَري، تو لَءِ آيو آھيان“.

بيت - 8

سِرُ مَڱي سِرُ گُهري، سِرَ رِءَ ٿِئي نہ صلاحَ؛
غَرِيبَنِئُون نہ گُذِري، ٿو ماري مِيرَ مَلاحَ؛
نايو نَوابَنِ جا، سورِيو ڪَڍي ساھ؛
خالقُ سَنجِهہ صُباحَ، ڪونہ ڇَڏيندو ڪِٿَھين.

داستان ٽيون

بيت - 1

ڪِي جو ٻِيجَلَ ٻولِيو، ڀِنِيءَ ويھِي ڀانَ؛
راجا رَتولَنِ ۾، سيباڻو سُلطانَ؛
”آءُ مٿاھون مَڱڻا! مُقابِلِ مَيدانَ؛
گهورِيان لَکَ، لَطِيفُ چئي، تُنھنجي قَدمَنِ تان قُرِبانَ؛
مَٿو ھيءُ مِزمانَ! ھلِي آءُ تہ ھتِ ڏِيَنءِ“.

بيت - 2

”آءُ مٿاھون مَڱڻا! چڙھي ۾ چَؤڏولَ؛
توکي گهوٽَ گُهرائِيو، راڄا مَنجِهہ رَتولَ؛
ٻيجَلَ! توسين ٻولَ، وِھاڻِيءَ وَڍَڻَ جِي“.

بيت - 3

مَحَلين آيو مَڱڻو، کَڻِي سازُ سِرِي؛
لَڳِي تَندُ تُنبيرَ جِي، پِيا ڪوٽَ ڪِرِي؛
ھنڌين ماڳين ھوءِ ٿِي، تُنھنجِي ٻِيجَلَ! دانھَن ٻُرِي؛
سِسِي تَنھن سُلطانَ کان، اچِي گهوٽَ گُهرِي؛
جُهونا ڳَڙھ جُهرِي، پُوندي جهانءِ جَهروڪَ ۾.

بيت - 4

ڏاتارَ ۽ مَڱڻي، ڪونہ وسِيلو وِچِ؛
سائِي تالَ تَندُنِ جِي، سائِي چارَڻَ چِتِ؛
جي ھتي جي ھُتِ، تہ ڳالِهہ مِڙِيائِي ھيڪِڙِي.

بيت - 5

”جاجِڪَ! تو جُھارُ، ڏَھَ ڀيرا ڏِياچُ چئي؛
جَنھن ۾ مالُ نہ مِرِيءَ جيترو، تَنھن تون طَمَعَدارُ؛
جي اچيئِي ڪَمِ ڪَپارُ، تہ وِيھَ ڀيرا وڍَي ڏِيَنءِ“.

بيت - 6

”ٻيلي! ٻَئِي پارَ، جان مُون نيڻَ ھڻِي نِھارِيا؛
چوري رَکِيَم چِتَ ۾، ڏِسِيُنِ جا ڏاتارَ؛
ھيُ سِرُ توھان ڌارَ، ٻِيجي ڪَنھن نہ ٻولِيو“.

بيت - 7

”سو جِيُ، مَڱَڻھارَ! مَ ھوءِ، جَنھن تو مَٿي سِرَ سَٽو ڪَيو؛
جو مُون مُل مُورِ نہ سَپَڄي، تان جي سو گُهرِيوءِ؛
تان جُڳان جُڳِ ڏِنوءِ، ڏُنگو ڏاتارَنِ کي“.

بيت - 8

”مَٿو مَٿائِين گهورِيان، مَٿو تو مَٿاءِ؛
ھڏو ھيُ ھٿِ ڪَري، جاجِڪَ! وَھلو جاءِ؛
تُون سين اَنِيراءِ، جِمَ واچا ۾ وِلَھو وَھين“.

بيت - 9

”مَٿو مُورِ نہ پاڙِيان، تُنھنجي تَندُ تَنوارَ؛
سِرَ ۾ سَڃَڻَ ناھ ڪِي، موٽُ مَ، مَڱڻھارَ!
ڪِينهي منجِهہ ڪَپارَ، لَڄيندو ٿو لاھيان“.

بيت - 10

”سؤ سِرَنِ پائي، جي تَندُ بَرابَر تورِيان؛
اُٽَلَ اوڏانھِين ٿِئي، جيڏانھن ٻِيجَلَ ٻُرائي؛
سَکِڻو ھڏُ آھي، سِرَ ۾ سَڃَڻُ ناھ ڪِي“.

بيت - 11

”مَٿي اُتي مُنھنجي، جي ڪوڙين ھوَنِ ڪَپارَ؛
تہ وارِيو وارِيو وَڍِيان، سِسِيءَ کي سَوَ وارَ؛
تہ پِڻُ تَندُ تَنوارَ، مُوھان مٿائُون، مَڱڻا“.

بيت - 12

”جو تو ڏِيَڻُ، ڏِياچَ! لاھيو اِي سِرُ سَڀِڪو ڏي؛
ڪِي نانھِ جَھڙو ڏي، جو سَنَدَ ٿِئي سُواليِين“.

بيت - 13

پَسِي پاٽُ پُرِ ٿِيو، سندو جادِمَ جُودُ؛
مَڱَ وِھاڻِيءَ مڱڻا! مَٿو ھيرَ مَوجُودُ؛
بَلَڪِ آھي بُودُ، ناڪَسِيءَ، نابُودُ ۾.

بيت - 14

چارَڻَ چَنگُ ڪُلهي ڪَري، پيرَ پُرِي پاتا؛
صَدا جي سَيَدُ چئي، وائِي ڪَيائِين واتا؛
تَنھن تي راءُ راضِي ٿِيو، دِلِ وڏِيءَ داتا؛
مَرڪي مَرُ ماتا، رُوڙِي راءِ ڏياچَ جي.

داستان چوٿون

بيت - 1

رِءَ مَصلِحَتَ مَڱڻا، قَصَرِ ڪِينَ اَچَنِ؛
نُورُ تَجَلَو نُورَ سين، نِميو نيڻَ پَسَنِ؛
خِيمي ۾ کَنگهارَ جي، چانڊُوڻا چِمِڪَنِ؛
لَڌائِين لَطِيفُ چئي، سَندا ڏاڻَ ڏِسِيَنِ؛
تيلان مُلڪَ ڌَڻِينِ، مَڃِيو مَڱڻھارَ کي.

بيت - 2

”مَرُ تہ آئين، مَڱڻا! مامَ پَرُوڙِي مُون؛
جيڪا ڳاھَ ڳالهائِيين، سا سَڀِ سَمجهي سُون؛
تَنھن ۾ تُسِجِ تُون، جيڪِي پَوَيئِي پَٽَ ۾“.

بيت - 3

”چارَڻَ! تُنھنجي چَنگَ جو، عَجَبُ آھمِ اِيُ؛
ھڻِي آيو ھٿَن سين، جِئَرو رکِيو جِيُ؛
راتِ مُنھنجو رِيُ، ڪاٽِيو تو ڪُماچَ سين“.

بيت - 4

”تانُ نہ آھي تَندُ جو، رُون رُون ڪري رازُ؛
ھڻَندَڙَ سَندا ھٿَڙا، سَڀِڪو چئي سازُ؛
سَٽَ ڏيئِي شَھبازُ، ٿِيُ، تہ ٿوڪُ پِرائِيين“.

بيت - 5

”تَندُ تُمارِيءَ تانُ، ڪَھيو سو قَبُولُ پِيو؛
سِرُ تہ آھي سَٽَ ۾، پَرَ ٻِيو ڪِي مَڱِجِ دانُ؛
خاڪِ، مِٽِي ڪا بانُ، ڪاٽِيا پوءِ ڪُجُهہ نَھِين“.

بيت - 6

”چارَڻَ! ٻولِجِ ڪِي ٻِيو، گُهرِيُءِ سو گهورِيان؛
گَهرُ، سورَٺِ نہ پَڙي، جان تَندُنِ بَرابَرِ تورِيان؛
ڳُجِهي آھمِ ڳالِهڙِي، آءُ اوري، تان اورِيان؛
ڪِ ڪُلَهنِئُون ڪورِيان؟ ڪِ، جاجِڪَ! جُسي سين ڏِيَنءِ؟

بيت - 7

ٽيئِي پَرِچيا پاڻَ ۾، تَندُ، ڪَٽارو، ڪنڌُ؛
”تَنھن جِھوئِي ناھِ ڪِي، جو تو، چارَڻَ! ڪَيو پَنڌُ؛
اِيُ شُڪُرُ اَلۡحَمۡدُ، جِئَن مَٿو گُهرِيوءِ مَڱڻا!“

بيت - 8

ڪَنجهي ڪيرَتِ ڪِينَرو، واڄو وِلاتي؛
ھنئِي تَندُ حُضُورَ ۾، تَنھن پارِسَ پيراتِي؛
ڏِسَنديئِي ڏِياچَ کي، ظاھرُ ٿِيو ذاتِي؛
ڪَڍِي تَنھِن ڪاتِي، وِڌو ڪَرَٽُ ڪَپارَ ۾.

بيت - 9

گُلُ ڇِنو گِرنارَ جو، پَٽَڻِ ٿِيُون پِٽِينِ؛
سَھِسين سورَٺِ جَھڙِيُون، اُڀِيُون اوسارِينِ؛
چوٽا چارَڻَ ھٿَ ۾، سِرُ سِينگاريو ڏِينِ؛
ناريُون ناڏَ ڪَرِينِ: ”راڄا راتِ رَمَگيو!“

بيت - 10

سورَٺِ مُئِي، سُکُ ٿِيو، خِيما ھنيا کَنگهارَ؛
ٿِيو راڳُ، رُوپُ سو، لَڳي تَندُ تَنوارَ؛
سو ڍَٽين پَٽين پارَ، پسو! راڄا راضِي ٿِيو.

سُرُ ڪيڏارو

داستان پھريون

بيت - 1

ڏِٺو مُحَرَمُ ماھ، سَنڪو شَھزادَنِ ٿِيو؛
ڄاڻي ھيڪُ الله، پاڻَ وَڻَندِيُون جو ڪَري.

بيت - 2

مُحَرَمَ موٽِي آئِيو، آئِيا تان نہ اِمامَ؛
مَدِيني جا ڄاَم مؤلا، مُون کي ميڙِئين!

بيت - 3

مِيرَ مَدِينِئان نِڪِري آئِيا نہ موٽِي؛
ڪارا رَڱِج ڪَپِڙا، اَدا نِيروٽِي!
آن تنِين لَءِ لوٺِي، جي مِيرَ مُسافِرَ رانئيا.

بيت - 4

سَخِتي شَھادَتَ جِي، مِڙوئِي مَلا رُ؛
ذَرو ناھ يَزِيدکي، اِي عِشَقَ جَوآثارُ؛
ڪُسَڻَ جو قَرارُ، اَصُلُ اِمامَنِ سين.

بيت - 5

سَخِتِي شَھادَتَ جِي، نِسورو ئِي نازُ؛
رِندَ پَرُوڙِينِ رازُ، قَضِيي ڪَربَلا جو.

داستان ٻيو

بيت - 1

چَنڊَ وِھاڻِئَ چَڙِھيا، مَلَهہ مَدِينِئان مِيرَ؛
اُنِ سين طَبَلَ، بازَ، تَبَرُون، ڪُندَ، ڪَٽارا، ڪِيرَ؛
عَلئَ پُٽَ اَمِيرَ، ڪَندا راڙو رُڪَ سين.

بيت - 2

ڪَربَلا جي پِڙَ ۾، خِيما کوڙِيائُون؛
جهيڙو يَزِيدَ سامُهون، جُنبِي جوڙِيائُون؛
مُنھن نہ موڙِيائُون، پَسِي تاءُ تَرارِ جو.

بيت - 3

ڪامِلَ ڪَربَلا ۾، اَھلِ بَيۡتَ آئِيا؛
ماري مِصِرِيُنِ سين، تن ڪافَرَ ڪَنبايا؛
سَچُ ڪِ بِيبِيءَ ڄايا، ھَھڙا سُورِھ سُپِرِين.

بيت - 4

ڪامِلَ ڪَربَلا ۾، آيا جُنگُ جُوان؛
ڌَرتِي ڌُٻِي، لَرزِي، ٿَرٿِليا آسمانَ؛
ڪَرَھ ھُئِي ڪَان، ھو نَظارو نِينھَن جو.

بيت - 5

دوسِتَ ڪُھائي دادُلا، مُحِبَ مارائي؛
خاصَن خَلِيلَنِ کي، سَخِتيُون سَھائي؛
الله اَلصَّمَدُ بي نيازُ، سا ڪَري، جا چاھي؛
اِنهين مَنجِهہ آھي، ڪا اُونهي ڳالهہ اِسرارَ جي.

داستان ٽيون

بيت - 1

ڏِٺو ڪالَهہ ڪَنھِين، جُهونجهارِڪو جَهڳِڙو؛
ھاٿِيُنِ ھَڏَ مُڇائِيا، ريلو رَتَ نَئِين؛
ڀانئِنِ سا سَنئِين، جِئان جِيءُ جوکو ٿِئي.

بيت - 2

آيا، اُجارِين؛ تَنڪ، تَرارِيُون تِئُرا؛
سانگيُون سائُن ھَٿَ ۾، ڪُلَهنئُون نہ لاھِينِ؛
اُڀا ئِي آھِينِ، مُھائِي مَرَڻَ تي.

بيت - 3

ھڻَڻَ، ھَڪلَڻُ، ٻيلِي سارَڻُ؛ مانجِهيان اِيُ مَرَ ڪ؛
وِجَهنِ تان نہ فَرَقُ، رُڪَ وَھَندِيءَ راندِ ۾.

بيت - 4

بَھادُرَ گَڏِيا بَھادُرين، کَڙڳَ کِلۡوِلِ ڪَنِ؛
وِجَهنِ ڌَڙَ ڌَڙَنِ تي، ھاڪارِينِ ھڻَنِ؛
ڪِرَن، ڪَنڌَ نَچَنِ، رِڻُ گَجِيو، راڙو ٿِيو.

بيت - 5

ھوڏانهن ھُنِ ھاڪارِيو، ھيڏانهن ھِي ھَڻَنِ؛
سُرِنايُون ۽ سُنڌِڙا، ٻِنِين پارِ ٻُرَنِ؛
گهوٽَنِ ۽ گهوڙَنِ، رِڻَ ۾ لائُون لَڌِيُون.

بيت - 6

گهوڙَنِ ۽ گهوٽَنِ، جِئَڻَ ٿورا ڏِينھَڙا؛
ڪَڏَھِن مَنجِهہ ڪوٽَنِ، ڪَڏَھِن واھي رِڻَ جا.

بيت - 7

جِهمَندِيُون اَچَنِ، جهوليُون جُهونجهارَنِ جُون؛
پايو ٻُڪَ ٻُھارَ جا، اُنِ جُون وَھُون واڪا ڪَنِ؛
پِٽِينِ پارَ ڪڍَنِ؛ رڻ گَجيو، راڙو ٿِيو.

بيت - 8

”ڪانڌَ! ڪَلارين ڪَپڙين، وَرَ! وِناھِيو آءُ؛
جِتِ سانگِيُنِ جِي سَٽِ وَھي، اُتِ وِکَ وَڌندِي پاءِ؛
نان تان ڀَؤ مَ ڀاءِ، جان جان نُوڌين نہ چَڙِھِين“.

بيت - 9

’ڀَڳو‘ آئوُن نہ چَوان؛ ’مارِيو‘، تہ وِسَھان؛
ڪانڌَ مُنھَن ۾ ڌَڪَڙا، سيڪِيندي سُونھان؛
تہ پڻ لَڄَ مَران، جي ھُوَنِسِ پُٺِ ۾.

بيت - 10

مُنھن مَٿاھان جن جا، سي پِٽِيو ڪَڍَنِ پاَر؛
”جيڏِيُون! ھِنَ جُهنجهارَ، اُجاري سَڀِ اَڇا ڪَيا“.

بيت - 11

مَرُ مَرِين، آئوُن رُئَنءِ! موٽِي آءُ مَ، ڪانڌَ!
ڪَچَنِ وَڏا پاندَ، جِئَڻَ ٿورا ڏِينھَنڙا.

داستان چوٿون

بيت - 1

ڪا جا ڍُرِي ڍُنگرِي، ڪو جو وَرِيو واءُ؛
عَلِيءَ شير وِياءُ، رِڻَ ۾ پِيَن راتِڙِي.

بيت - 2

جهيڙو لاھ، يَزِيدَ! عَلِيءَ جي اولادَ سين؛
سا نہ پَسَندين عِيدَ، جا ھُوندِي مِيرَ حُسينَ سين.

بيت - 3

ڪُوفِيُنِ قَھِرُڪَيو، ٿِيا جَماتِي يَزِيدَ سين؛
پَلِيتَن کي پِڙَ ۾، وَرِنَھُ وَرِ پِيو؛
سَڌَرِ ھونِ سِھو، شيرُ شَھادَتَ رَسِيو.

بيت - 4

ڪُوفِيُنِ ڪاغَذُ لِکِيو، وِچِ وِجِهي اَللھ؛
”اَسِين تابِعَ تُنھنجا، تُون اَسانجو شاھ؛
ھيڪَرَ ھيڏي آءُ، تہ تَختُ تابِيني تُنھنجي“.

بيت - 5

ڪُوفِي ڪَربَلا ۾، پاڻِي نہ پِيارِينِ؛
اُتي عَليءَ شاھ کي، شَھزادا سارِينِ؛
نِڪِريو، نِھارِينِ؛ چَڙھ، مِيرَ مُحمَدَ عَرَبِي!

بيت - 6

پِرِھ پَکِي آئِيو، ڪَربَلا مان ڪَھي؛
روضي پاسِ رَسُولَ جي، تَنھن ھلِي ھاڪَ ھَنئِي؛
”ڏِٺِيَمِ رُڪَ رُئِي، چَڙھ، مِيرَ مُحَمَدَ عَرَبِي!“

داستان پنجون

بيت - 1

حَسَنُ ناھ حُسينَ وَٽِ، ٻيلِي نہ ٻاھُون؛
ساڙيھ شَھزادَنِ جو، آھي اَڳاھُون؛
يَزِيدَ! جُلاھُون، تيلان ڪَرِئين تَڪِڙيُون؟

بيت - 2

ڪِلي ويرَ ڪَٽَڪَ ۾، ھَيءِ! جي حَسَنُ ھو؛
ڀيڙو ڀيڙو پَنھنجي ڀاءُ سين، پَتَنگَ جِئَن پِيو؛
آھي ڪيرُ ٻِيو، جو ڪَري ھَلان مِيرَ حُسينَ تان؟

بيت - 3

ڪِلي ويرَ ڪَٽَڪَ ۾، سائُو سَڀِ نہ ھُوَنِ؛
پِڙَ تي سيئِي پُوَنِ، موٽَڻُ جنِين ميھڻو.

بيت - 4

ڪِلي ويرَ ڪَٽَڪَ ۾، پاکَر جو پائي؛
اَڃا اُنَ کي جِئڻَ جو، آسانگو آھي؛
سُورِھ سو چائي، جو رُڳوئِي رِڻِ گِهڙي.

بيت - 5

سُورِھ! مَرِين سوڀَ کي، تہ دِلِ جا وَھِمَ وِسارِ؛
ھَڻُ ڀالا، وِڙِھ ڀاڪُرين، آڏِي ڍالَ مَ ڍارِ؛
مَٿان تيغَ تَرارِ، مارِ تہ مَتارو ٿِئين.

بيت - 6

حُرُ ھَلِي آئِيو، مانجِهي مَرِدانو؛
”آھِيان عاشِقُ آڳِ جو، پَتَنگُ، پَرِوانو؛
مانَ راضِي ٿِئي، رَسُولُ رَبَ جو، نَبِي تو نانو؛
ھِيُ سِرُ سَمانو، گهوٽَ! مَٿان ئي گهورِيان.“

بيت - 7

ھُئِي ھِدايَتَ حُرَ کي، اَزَلَ ۾ اَصۡلا؛
چَڙھِي آئِيو جَنگِ تي، ھلِي ھُنَ پارا؛
اِيندي چَيائِين اِمامَ کي: ”گهورِيُسِ آن مَٿاءِ“؛
”لَا يُکَلِّفُ الله نَفۡسًا اِلَّا وُسۡعَھا“، جيڪا پُڄَندِيَمِ سا؛
گهوٽَ بہ لڳا گهاءَ، سر پڻ شيرُ شَھِيدُ ٿِيو.

بيت - 8

پاوَنگُ اُڀو پِڙَ ۾، ھَڻِي ھَزارِي ھولُ؛
جَوَھَرَ ۽ جَڙاءَ سين، ڪامِلَ سِرَ ڪَنگولُ؛
رَتو رَتَ رَتولُ، مولهيو مِيرَ حُسينَ جو.

بيت - 9

ڏاڙھِي رَتَ رَتِياسِ، ڏَندَ تہ ڏاڙھُونءَ گُلَ جِئَن؛
چوڏِھِينءَ ماھ چَنڊَ جِئَن، پِڙَ ۾ پا ڳَڙِياس؛
ميڙي ۾ مُحَمَدَ جي، مَرُ مَرَڪي ماسِ؛
تَنھِن سُورِھ کي شاباسِ، جو مَٿي پِڙَ پُرِزا ٿِئي.

بيت - 10

ڪَڪِرا ڪَربَلا جا، مادرِ ٿي ميڙِياسِ؛
ڦَٽَنِ تان رَتَ ڦُڙا، عَلِيءَ ٿي اگهياسِ؛
مِڙَئِي معافُ ڪَياسِ، خالقَ بَدِلي خُونَ جي.

داستان ڇھون

بيت - 1

ڪَؤنر، ڪِلي جا ڪوڏِيا! جانڪِي تائِين جِي؛
مَٿان اَڙِنِ اُسِري، رُڪَ پِيالو پِيُ؛
ڳاھ ڳِجُهنِ جو ٿِيُ، ويٺي جن وَرِھ ٿِيا.

بيت - 2

ڇَپَرِ جِئَن پَھُون، تِئَن رِڻُ ڳِجُهنِ رانئِيو؛
وَنِڪا وَنۡڪَنِ گَڏِيا، ڊوڙِيو ڏِيَنِ ڊَھُون؛
مُھاَينِ وَھُون، نِيرُ مَھانگو ڪَندِيُون.

بيت - 3

ڪُوپا ڪِلي ڪوڏِيا، راوَتَ ڪِينَ رَھَنِ؛
سائُنِ سِرَ فِدا ڪَيا، اَڳِيان اِمامَنِ؛
”يُجَاھِدُونَ فِى سَبِيۡل الله“، ڪَمُ اِھو ئِي ڪَنِ؛
حُورُون ھارَ ٻڌَنِ، سِھرا شَھيدَنِ کي.

بيت - 4

جَنَتَ سَندِيَنِ جُوءِ، فائِقَ ھَليا فِردَوسَ ڏي؛
فانِي ٿِيا ’فى اَللھ‘ ۾، ھُوءِ سين ٿِيا ھُوءِ؛
رَبَ! ڏيکارِئين رُوءِ، اُنِين جي اِحَسانَ سين!

بيت - 5

حسَنَ، مِيرَ حُسينَ کي، رُنو ٽِنِ ٽولَنِ؛
گَهرِ ماڙُھين، جَهنگِ مِرُوئين، اُڀَنِ ۾ مَلَڪَنِ؛
پَکِيُنِ پاڻُ پَڇاڙِيو، تہ لَڏِيو ھوتَ وَڃَنِ؛
اَلا! شَھزادَنِ، سوڀُون ڏِئين، سَچا ڌَڻِي!

بيت - 6

حَسَنَ، مِيرَ حُسينَ جو، جن نہ ھِنئَڙي جارُ؛
خالِقُ، رَبُ جَبَارَ، ڪِينَ مَرھِيندو تن کي.

سُرُ سارنگ

داستان پھريون

وائي - 1

مُنھِنجي سَيدُ سارَ لَھَندو؛ موُن کي آھ اُميدَ الله ۾.
سَجِدي پئي سُپِرينءَ، زارِيُون زورِ ڪَريِندو؛
اُمَتَ ڪارَڻِ اَحۡمَدُ اُتِ، پَرِمَلُ پاڪُ پِنَندو؛
صُورَ ڌَڪاءُ ٿِيندو، اَکِيُون سَڀ سِجُ ڪَڍندو؛
ميڙُو ٿِيندو مومِنين، اُتِ مُحَمَدُ مِيرَ مَلَهندو؛
نفسَاً نفِسِي سڀَڪو ڪَري، داتا دَرِ ڊوڙَندو؛
مُھُتُ ڏيِندُسِ مَولو، اُتِ بَدِيُون بَخِشائِيندو.

بيت - 1

آگَمِيو آھي، لَڳَھَ پَسُ! لَطِيفُ چئي؛
وُٺو مِينھُن وَڏَ ڦُڙو، ڪَڍو ڌَڻَ ڪاھي؛
ڇَنَ ڇَڏي پَٽِ پَئو، سَمَرُ سَنباھي؛
وِھو مَ لاھي، آسِرو الله مان.

بيت - 2

آگَمَ ڪَيا الله، لَڳَھَ پَسُ! لَطِيفُ چئي؛
پَلَرَ جي پالُوٽَ سين، پَٽَنِ جَهلِيا پاھ؛
واحِد وَڏائِي ڪَيا، مَٿي گَسَن گاھ؛
سانگِيُن وَرِيا ساھ، اُٺُنِ آبُ آگُوندِرو.

بيت - 3

آگَمَ اِيَ نہ اَنگَ، جَھڙو پَسَڻُ پرينءَ جو؛
سيڻَنِ رِءَ سَيَدُ چئي، رُوحَ نہ رُچَنِ رَنگ؛
سَھَسين ٿِيا سارَنگَ، جاني آيو جُوءِ ۾.

بيت - 4

جانِي آيو جُوءِ ۾، ٿِيو قَلبَ قَرارُ؛
وَھِلو وِچائِين وِيو، ڪَري غَمُ گُذارُ؛
نِظارو نِروارُ، پِي پَسايو پانھِنجو.

بيت - 5

اَڄُ پڻ اُتَرَ پارَ ڏي، تاڙي ڪِي تَنوارَ؛
ھارِيُنِ ھَرَ سَنباھِيا، سَرَھا ٿِيا سَنگهارَ؛
اَڄُ پڻ مُنھنجي يارَ، وَسَڻَ جا ويسَ ڪَيا.

بيت - 6

اَڄُ پڻ اُتَرَ پارَ ڏي، ڪارا ڪَڪَرَ ڪيسَ؛
وِڄُون وَسَڻَ آئِيُون، ڪَري لَعلُ لِبيسَ؛
پِريِن جي پَرِديسَ، مُون کي مِينھَن ميڙِيا.

بيت - 7

اَڄ پڻ اُميدُون، آگَم سَندِيُون اُڀَ ۾؛
ساوَڻُ پَسِي، سَرَتِيُون! سَڄَڻُ سارِيو مُون؛
آئون آسائِتي آھِيان، مانَ ڀِڄائي ڀُون؛
گَهرِ تہ گُهرجِين توُن، مُندَ مڙيئِي ميِنھَن جِي.

بيت - 8

اُتران ٿي آئِيُون، ڪَري ھَڪَلَ ھُوءِ؛
ڀَري تَلَ تَرائِيون، جوڙي ھَلِيُون جُوءِ؛
پَسو جا پَٽَنِ ۾، کَٿورِيءَ خوشِبُوءِ؛
اَچي رُوبرُوءِ، اُٺِيُون روضي تان رَسُولَ جي.

بيت - 9

پِيَ پَسايو پانھِنجو، نِظارو ناگاھ؛
لَٿو ڪَٽُ قَلُوبَ تان، ٿِي وِرُوھَڻَ واھ؛
اُميدُون اَرِواحَ، پِيَ پَسندي پُنِيُون.

بيت - 10

وَسَڻُ اَکَڙِيُنِ جِئَن، جي ھُوند سِکئِين، مِينھَن!
تہ ھُوندَ راتو ڏِينھَن، بسِ بُوندَيَنئُون نہ ڪَرِين.

بيت - 11

گامَ گُنديءَ گَنجَ، اَبَرَ ۾ اُھاءُ ٿِيو؛
پَسِي پَرِ پِريُن جِي، ڏُور ٿِيا سَڀ ڏَنجَ؛
شالَ وَسندَو سَنجَ، عاشقَ تي اوھِيڙا ڪَري.

بيت - 12

اَڱَڻِ تازِي، ٻَھَرِ ڪُنڍِيُون، پَکا پَٽِ سُنھَنِ؛
سُرَھِي سيجَ، پاسي پِرِين، مَرُ پِيا ميِنھَن وَسَنِ؛
اَسان ۽ پِرِيَنِ، شالَ ھُوَنِ بَرابَر ڏينِھَڙا.

بيت - 13

بَرَ وَٺا، تَرَ وَٺا، وَٺِيُون تَرايُون؛
پِرِھ جو پَٽَنِ تي، ڪَنِ وِلوڙا وايُون؛
مَکَڻَ ڀَريِن ھَٿَڙا، سَنگهارِيُون سايُون؛
ساري ڏُھن سامھِيُون، ٻولايُون، رانيُون؛
ٻانِهيون ۽ ٻايُون، پَکي سُنھَنِ پانھنجي.

بيت - 14

بَرَ وَٺا، ٿَرَ وَٺا، وَٺوجيسَرُميرَ؛
آگَمَ ڪَري آئِيُون، پائُرِ ڀَري پِيرَ؛
لاٿائُون، لَطِيفُ چئي، وانڍِيُنِ مَٿان ويرَ؛
سَرَھا ڪَيائُون سيرَ، سَرَھيُون سَنگهارِيُون ٿِيُون.

بيت - 15

بَرَ وَٺا، ٿَرَ وٺا، وَٺي ڪَڇَ ڪِنارَ؛
پونياڙِيءَ پَٽَنِ تي، ڏِسُ! نايائُون نارَ؛
سَٻاجهي سَتارَ، لاٿا ڏُرتَ ڏيھَ تان.

بيت - 16

سارَنگَ! سارَ لَھيجِ، الله لَڳِ اُڃِيَنِ جِي؛
پاڻِي پُوڄَ پَٽَنِ ۾، اَرزان اَنَ ڪَريجِ؛
وَطَنُ وَسائيجِ، تہ سَنگهارَنِ سُکُ ٿِئي.

بيت - 17

سارَنگَ کي ساريِنِ، ماڙھُو، مِرگَهہ، مينھِيُون؛
آڙِيُون اَبَرَ آسِري، تاڙا تَنوارِينِ؛
سِپُون جي سَمُونڊَ ۾، نَئين سِجَ نِھارِين؛
پَلَرُ پِيارِينِ، تہ سَنگهارَنِ سُکُ ٿِئي.

داستان ٻيو

بيت - 1

سارَنگَ سائي سِٽَ، جَھِڙِي لالِي لاکَ جي؛
اِئَن سي اُٻُنِ اَنگِيا، جِئَن سي چُنيءَ چِٽَ؛
بَرِسيو پاسي ڀِٽَ، ڀَرِيائين ڪُنَ ڪِراڙَ جا.

بيت - 2

ڀِرِي ڀِٽَ تي آئِيو، سارَنگُ سُھِجَ مَنجهان؛
کِڙِيُون کَٽَڻَ ھارَ جِئَن، وِڄُون اُتَرَ واءِ؛
سُرَھا سَبِزا ٿِيا، ڊامَڻَ ڊِٻَ ڪَيا؛
پَھرِي پَٽَنِئان، ڀَرِيائِين ڪُنَ ڪِراڙَ جا.

بيت - 3

ڀَرِيائِين ڪُنَ ڪِراڙَ جا، وُٺو وارِياسو؛
کُڻيتِيءَ کِنوَڻِ ڪَيو، چَڱو چَؤماسو؛
ماڪاڻِيءَ تان موٽِيو، ڏيئِي پَٻَ پاسو؛
خالِقَ ڪَيو خاصو، چِيھو چُکِيءَ ڪَنڌِيين.

بيت - 4

چِيھو چُکِيءَ ڪُنڌِيين، ڪَيائِين گَڙَنگَ تي گُلَ؛
ھَڏاڪُٽيان ھَليو، ڀَري تَرايُون تَلَ؛
آندائِين آبَ اُڇَلَ، مَٿي باغَ بَھارَ ٿِي.

بيت - 5

اَڄُ رَسِيلا رَنگَ، بادَل ڪَڍِيا بُرجَنِ سين؛
سازَ، سارَنگِيُون، سُرَندا، وَڄائي بَرُ چَنگَ؛
صُراحِيُون سارَنگَ، پَلِٽِيُون راتِ پَڌامَ تي.

بيت - 6

مِينھان ۽ نِينھان، ٻَئي اَکَرَ ھيڪِڙي؛
جي وَسَڻَ جا ويسَ ڪَري، تہ ڪَڪَرَ ڪَنِ ڪيِھان؛
بادَلُ ٿي بيِھان، جي آگَمَ اَچَڻَ جا ڪَرِين.

بيت - 7

ڪُڻِڪَنِ ڪانڌُ چِتِ ڪَيو، جُهڙُ پَسِيو جِهڄَنِ؛
وَرَ رِءَ وانڍِيُنِ اَڏِيا، پَکا سي مَ پُسَنِ؛
اُتَرُ ڊاھي اُنِ جا، تہ ڪَنھن کي ڪارُون ڪَنِ؛
وارِثُ وَري تَنِ، اَچي شالَ اولو ڪَري.

بيت - 8

ڪُڻِڪَنِ ڪانڌُ چِتِ ڪَيو، جُهڙُ پَسِيو جُهڻِڪَنِ؛
سُڻِيو رَڙِ رَعِدَ جي، ڪَلِيُون ٿِيُون ڪَنبنِ؛
ڪَلِيُون ڪِينَ ڪُڇَنِ، ويچارِيُون وَرَنِ ري.

داستان ٽيون

بيت - 1

گَنيرَ گَتِ سِکَنِ، چَلَڻَ جي چاھ پَئِي؛
ھِنڊوا حَيرَتَ ۾ پِيا، لالِي ڪِي لَبَنِ؛
چِمِڪَنِ چوڏَس چَنڊَ جِئَن، وِڄڙِيُون وَھِسَنِ؛
لوچَنِ ٿا، لَطِيفُ چئي، پَسَڻَ لءِ پِرِيَنِ؛
ڪَيسَرَ قرِيبَنِ، سَنباھي ساڻُ کَنيا.

بيت - 2

مندَ ٿِي مَنڊَلَ مَنڊِيا، ڪي اوھِيڙَنِ اوڪَ؛
ڇاڇَرِ ٿِي ڇَنَنِ ۾، مينھِيُون چَرَنِ موڪَ؛
سَرَھِيون ٿِيُون سَنگهارِيُون، پُويو پائِنِ طَوقَ؛
ميھا، چِڀِڙَ، ڦنگيُون، جِتِ ٿِيَنِ سَڀيئي ٿوڪَ؛
لاھِئين مَٿان لوڪَ، ڏولائي جا ڏِينھَڙا.

بيت - 3

مُندَ ٿي مَنڊَلَ مَنڊِيا، تاڙي ڪِي تَنوارَ؛
ھارِيُنِ ھَرَ سَنباھِيا، سَرَھا ٿِيا سَنگهارَ؛
اَڄُ مُنھِنجي يارَ، وَسَڻَ جا ويسَ ڪَيا.

بيت - 4

مُحبَ مُنھِنجا سُپريِن! آڻيئِي الله؛
توکي سارِيو ساھ، اُڪَنڊِيو آھُون ڪَري.

بيت - 5

آگَمَ ڪَيو اَچَنِ، سَڄَڻَ سانوَڻَ مِينھَن جِئن؛
پاسي تِنِ وَسَنِ، جي سَڀُ ڄَماندَرُ سِڪِيا.

بيت - 6

اُوڇڻَ گُهرِجي آجِڪو، جُهوپو سَھي نہ سِيُ؛
سُڻائِج سُوَڙَ کي، حالُ مُنھِنجو ھِيُ؛
اَڱڻَ آيو ٿِيُ، تہ ڍولِيا! ڪَنھن ڍَنگِ ٿِيان.

بيت - 7

ڪانڌَ! تُنھنجي پاندَ ري، سَنجهي سيءَ مَران؛
ڪامِلَ! ڪَپاھُنَ ۾، پيئِي ٺارَ ٺَران؛
تارِيءَ تو تَران، جِئَن وَرُ وِھاڻِيءَ وارِئين.

بيت - 8

ڪانڌَ! تُنھنجي پاندَ ري، سيءَ مَران سَڀِ راتِ؛
ڪامِلَ! ڪَپاھُنِ ۾، جَهپَ نہ اچي جهاتِ؛
اَچِين جي پِرڀاتِ، تہ آئون سِيُ نہ سارِيان.

داستان چوٿون

بيت - 1

سَڄَڻَ سانوَڻَ مِينھَن جِئَن، جُهڻِڪَنِ پاسي جهوڪَ؛
ڏِيندا پاھ پَٽَنِ کي، مَنجهان مِينھَن موڪَ؛
لَسَ پِيارِينِ لوڪَ، آگَمَ ڪَيو اَکِيُنِ سين.

وائي - 1

آئِي مُندَ مَلارَ، آئون کُھِنبا ڪَندِيَسِ ڪَپِڙا؛
وَسَڻَ جا ويسَ ڪَيا، اَڄُ مُنھنجي يار؛
لارَ لائِيندي وَڇُڙا، ڀِنَڙَسِ ڀَنڀا وارَ؛
پَکي آءُ پِريِن تُون، لَھُ مُنھنجِي سَيد! سارَ.

بيت - 2

واھُندان وِڄُون ٿِيُون، کِڙِيُون ڏَنھن کَنڀاتَ؛
ڪُنڍِيُون ڪاھي گَسِ ڪَرِيو، وَڇُون ڪَرِيو واٽَ؛
سَنگهارَنِ سُکُ ٿِيو، لَٿِي اُڃُ اُساٽَ؛
جُهڙُ ڦُڙُ ڏيئي جهاتَ، پُسائِينديُون پَٽيُون.

بيت - 3

سَڄو صافُ نہ اُڀِري، سَرِلي وِچان سِجُ؛
مُنھُن چَڙِھيو ماڙھن کي، ڏِئي وڌايُون وِڄُ؛
ھِنئَڙا! کَپُ مَ کِجُ، سِگها مِلَندَءِ سُپِرين.

بيت - 4

ڍَٽِ ڍَرِي پَٽِ پيئِيُون، ٿِيا وَلھارَنِ وِيَ؛
سِڄُ، چَنڊُ نہ پاڙِيان، سيڻَنِ جي شَبِيھ؛
جي جانِي اَندَرِ جِيءَ، سي پِرِين پيھِي گَهرِ آئِيا.

بيت - 5

ڍَٽِ ڍَري پَٽِ پيئِيُون، وِڄُنِ ڪَيا ڌَرَمَ؛
واحِدَ وَڏائِي ڪَيا، ڪُنڍِنِ ساڻُ ڪَرَمَ؛
سَنگهارَنِ شَرمَ، رَکُ مُنھنجا سُپِرين!

بيت - 6

موٽِي مانڊاڻِ جِي، واري ڪَيائِين وارَ؛
وِڄُون وَسَڻ آئِيُون، چَؤڏِس ۽ چَوڌارِ،
ڪي اُٿِي ويئِيُون اِسِتَنبولَ ڏي، ڪي مَڻِيُون مَغرَبَ پارَ؛
ڪي چِمِڪَنِ چِينَ تي، ڪي لَھنِ سَمَرِقَندِيُنِ سارَ؛
ڪي رَمِي ويئِيُون رومَ تي، ڪي ڪابُلَ، ڪي قَنڌارَ؛
ڪي دَھلِيءَ، ڪي دَکَنِ، ڪي گُڙَنِ مَٿي گِرِنارَ؛
ڪَنھِين جُنبِي جيسَلمِيرَ تان، ڏنا بيڪانِير بَڪارَ؛
ڪَنھِين ڀُڄُ ڀِڄائِيو، ڪَنھِين ڍَٽَ مَٿي ڍارَ؛
ڪَنھِين اَچي اَمرَ ڪوٽَ تان، وَسايا وَلهارَ؛
سانئِيَمِ! سَدائِين ڪَرِين، مَٿي سِنڌُ سُڪارَ؛
دوسَ! مِٺا دِلدارَ، عالَمُ سَڀِ آبادِ ڪَرِين.

بيت - 7

موٽِي مانڊاڻِ جِي، جُڙي ڪَيائِين جوڙَ؛
وِڄُون وَسَڻَ آئِيُون، ٻَھ ٻَھ ٻَڌائُون ٻوڙَ؛
اَنَنِ جا عالَمَ ۾، لَکين ٿِيا کوڙَ؛
سارَنگَ لاتي سوڙَھ، ساندَھ سُھائو ٿِيو.

بيت - 8

حُڪُمُ ٿِيو بادَلَ کي، تہ سارَنگَ ساٺَ ڪَجَنِ؛
وِڄُون وَسَڻَ آئِيُون، ٽَھ ٽَھ مِينھَن ٽِمَنِ؛
جِنِ مَھانگو لَھي ميڙيو، سي ٿا ھَٿَ ھَڻَنِ؛
پَنجَنِ مَنجهان پَندِرھَن ٿِيا، اِئَن ٿا وَرِقَ وَرَنِ؛
ڏُڪارِيا ڏيھَ منا، شالَ مُوذي سَڀُ مَرَنِ؛
وَرِي وَڏي وَسَ جُون، ڪَيُون ڳالِهيُون ڳَنوارَنِ؛
سَيدُ چوي سَڀنِ، آھ توھ تُنھنجِي آسِرو.

بيت - 9

اَندَرِ جُهڙُ جُهورِ وَھي، ٻَھَرِ ڪَڪَرُ نہ ڪوءِ؛
وَسائِيندي وِڄُڙي، حُبَ جنِين کي ھوءِ؛
لالَنُ جنِين لوءِ، تن اوڪاڻِين نہ اَکيُون.

بيت - 10

آگَمِجِي آئِيُون، اُتَران ڪَري اُورِ؛
جي پِرين ھُئَڙا ڏُورِ، سي مُون کي مِينھَن ميڙيا.

سُرُ آسا

داستان پھريون

بيت - 1

لوچان ٿِي لاحَدَ ۾، ھادِيءَ لَھان نہ حَدُ؛
سُپيرِيان جي سُونھن جو، نَڪو قَدُ نَہ مَدُ؛
ھتِ سِڪَڻُ بي عَدَدُ، ھتِ پِرِينءَ پَرِوا ناھ ڪو.

بيت - 2

”آئُون“ سين اُنَ پارِ، ڪَڏِھن تان ڪونَہ پِيو؛
”اِنَّ الله وِتۡرٌ يُّحِبُّ الۡوِتۡر“، نيئِي ٻِيائِي ٻارِ؛
ھيڪِڙائِيءَ وَٽِ ھارِ، ھنجُون جي ھئَڻَ جُون.

بيت - 3

ٻَنِ! ٻِيائِي، سُپِرِين! پاڻان مُون کي پَلِ؛
”آئُون“ اورِيان جَهلِ، توکي رَسي ”تو“ ڌَڻِي.

بيت - 4

ھو پِڻُ ڪونهي ھنَ ري، ھيُ نہ ھنَھان ڌارَ؛
”اَلۡاِنۡسَانُ سِرِّيۡ وَ اَنَا سِرُّہ“، پَرُوڙِج پَچارَ؛
ڪَندا وِيا تَنوارَ، عالِمَ عارِفَ اَھڙِي.

بيت - 5

جان جان پَسِين پاڻَ کي، تان تان ناھ نِمازَ؛
سَڀِ وِڃائي سازَ، تِھان پوءِ تَڪبِيرَ چَئو.

بيت - 6

جان جان پَسِين پاڻَ کي، تان تان ناھ سُجُودُ؛
وِڃائي وُجُودُ، تِھان پوءِ تَڪبِيرَ چَئو.

بيت - 7

نابُودِيءَ نيئِي، عَبۡدَ کي اَعلىٰ ڪَيو؛
مُورَتَ ۾ مَخفِي ٿِيا، صُورَتَ پِڻُ سيئِي؛
ڪَبِي اِتِ ڪيھي؟ ڳالهہ پِرِيان جي ڳُجَهہ جِي.

بيت - 8

جن وِڃايو وُجُود کي، سي فانِي ٿِيا ”فِى الله“ ۾؛
نہ تِنِ قِيامُ نہ قُعُودُ ۾، نڪو ڪَنِ سُجُودُ؛
جيلان ٿِيا نابُودُ، تيلان گَڏِيا بُود کي.

داستان ٻيو

بيت - 1

اُڀِرَنۡدي ئِي سِجِ، پِرِين جي نہ پَسَندِيُون؛
ڪَڍِي ٻيئِي ڏِجِ، اَکَڙِيُون ڪانگَنِ کي.

بيت - 2

نيرانا ئِي نيڻَ، نيئِي آڇِ پِرِيُنِ کي؛
سَتَرِ کاڌا کيڻَ، جُھ ڏِٺو مُنھن مَحۡبُوبَ جو.

بيت - 3

تِنِ نيڻَنِ ڪِي نيرانِ، جِنِ ساجُهرُ سيڻَ سانڀيٽِيا؛
جِيءَ، جُسي ۽ جانِ، ڪَرَ حُضُورِي حَجُ ڪَيو.

بيت - 4

اَکِيُون عَلَي الصَباح، دوستُ ديکَڻَ آئِيُون؛
اُڀِيندِيُون اَرِداسَ ۾، ٻِي نہ ڪَندِيُون ڪاءِ؛
رَچَندِيُون رِءَ پاھ، پَرِچَندِيُون پِرِينءَ سين.

بيت - 5

وَسَنِ ۽ وَھسَنِ، ڏيھاڙِي ڏِسَڻَ لَءِ؛
ڏِسِي ڏِسِي آئِيُون، توءِ تَلاشُون ڪَنِ؛
ڍاپِيو نہ ڍاپَنِ، پَسَڻَ مَنجهان پِرِينءَ جي.

بيت - 6

اَکَڙِيُون اَکَڙِيُنِ تي، ڏَمَرَ ڏوسَ ڪَرِينِ؛
جيلانھ سِڪَڻُ سِکِيُون، تيلانھ دَعوىٰ مَنجِهہ دَڙِينِ؛
کِلَنِ ۽ کَرِينِ، رُسَنِ پَرۡچَنِ پاڻَ ۾.

بيت - 7

اَکِيُنِ کي آئُون، جان ڪِي جُهلُون پائِيان؛
لوڪُ لَتاڙي نِنڊَ ۾، ساڄَنُ سوٺائُون؛
مُون کي مارِيائُون، پاڻَ پَرِچِي آئِيُون.

بيت - 8

اَکِيُنِ پَنھنجِي مَتِ، پاڻَ سين پاڻهين ڪَئِي؛
اُتي وَڃِي لَڳِيُون، جِتي جانِ کَپَتِ؛
نہ ڪا ڳالِهہ نہ ڳَتِ، جِيَ ڏِني رِءَ نہ جُڙي.

بيت - 9

اَکَڙِيُنِ آرو، مُونھان پُڇِي نہ ڪَيو؛
اُتي وَڃِي اَڙِيُون، جِتي چَوَڻَ نہ چارو؛
ھينئَڙو ويچارو، واٽُون جَهلِيو وِجُهلي.

بيت - 10

اَکِ اُلِٽِي ڌارِ، وَنءُ اُلِٽو عامَ سين؛
جي لَھوارو لوڪُ وَھي، تُون اُوچو وَھُ اوڀارِ؛
مَنجهان نُوچَ نِھارِ، پُرُ پُٺِيرو پِرِينءَ ڏي.

بيت - 11

تان جي ٿِيَنِ سامهان، پُٺِيرا سُونھنِ؛
سَنئون وَرائي سُپِرِين، مُنھن جي مانڏي ڪَنِ؛
رَڳُون سَڀِ رَچَنِ، تَنَ ۾ تازائِي ٿِئي.

بيت - 12

اَکِيُون سي ئِي ڌارِ، جِنِ سان پَسِين پِرِينءَ کي؛
ٻِئي ڏانھن ڪِيمَ نِھارِ، گَهڻو رِيسارا سُپِرِين.

داستان ٽيون

بيت - 1

ديکُ مَ تُون سين تَنِ، ھي جي مَجازِياڻِيُون مُنھن ۾؛
ڪِينَ نہ سُڃاتو سُپِرِين، نِھاري نيڻَنِ؛
پِرِين سي پَسَنِ، ٻَئِي جنِين ٻُوٽِيُون.

وائي - 1

مُنھن مَنجِهہ خَلِيلُ، اَندَرِ آذَرُ آھئين.
سَڌَ مَ ڪَر صِحَتَ جِي، اَڃا تُون عَلِيلُ؛
نالو ناھ نِفاقَ جو، جِتي رَبُ جَلِيلُ؛
مُنھن ۾ مُسَلمانُ تُون، قَلۡبُ تان قَلِيلُ؛
والِيءَ جي وِصالَ ۾، دوئِي ناھ دَلِيلُ؛
اَلا! عَبۡدُاللَطِيفُ چَئي، سَچو رَکائِجُ سِيلُ.

بيت - 2

مَجازِي مَ مَٽِ ڪَرِ، ڀَنڀِيُون اِئَن نہ ڀيرِ؛
پُڇِي ٿِئين تہ پيرِ، ھارِي! حَقِيقِيءَ جي.

وائي - 2

مَؤتَ مُندَ نہ آھي، تائِبَ ٿِيو تَڪِڙا.
”عَجِّلُوۡا بِالتَّوۡبَةِ قَبۡلَ الۡمَوۡتِ“، ويھُ تُون ويرَمَ لائي؛
پِرِيان ڪارَڻِ پاڻَ کي، سِگهو ويھُ سَنباھي؛
اَجَلُ اَسارَنِ کي، ڪامَ وَٺِي ٿو ڪاھي؛
وِڌائِين وَڍَڻَ لَءِ، ڳَنُ ڪُھاڙِيءَ پاھي؛
عِمارَتُون اَنڌَنِ جُون، ڊاھيو ٿو ڊاھي؛
نِبا گهوٽَ گَهرَنِ ڏي، ڪَنھن وَڏِيءَ ويرَ وَناھي؛
اُتي، عَبۡدُاللَطِيفُ چَئي، بِنا ڪَفَنَ پَراھي.

بيت - 3

سَنئِين سُونھائي سَڀَڪا، ڪا مُون مُنجهائي؛
طَلَبَ ۽ تَحۡصِيلَ، اورِيان ئِي آھي؛
مان تَنُ تِتِ لائي، جِتِ آھ نہ ناھ ڪا.

بيت - 4

جِتِ آھ نہ ناھ ڪا، اِيُ خاڪِيءَ جو خِيالُ؛
جانِبَ جو جَمالُ، پَسَڻان ئِي پَري ٿِيو.

بيت - 5

جان تَنُ ڪَيوءِ نہ تِيئَن، سوئيرِيان ئِي سَنِھڙو؛
پِرِين پائِيندا ڪِيئَن، توکي اَکَڙِيُنِ ۾؟

بيت - 6

اَکِيُنِ ۾ ٿِي ويھُ، تہ آئون واري ڍَڪِيان؛
توکي ڏِسي نہ ڏيھُ، آئون نہ پَسان ڪِي ٻِيو.

بيت - 7

کَرَ کي کَپُرُ کاءِ، نانگُ مَڻِيارو نِڪرِي؛
اُڀو جو اوناءِ، سُرِ پُرِ سَندِي سَڄَڻين.

بيت - 8

سَڄَڻَ سَنئِيُون ڪَنِ، لوڪان ليکي وِنگِيُون؛
سَندِي سُپِرِيَنِ، پَرِ پَرُوڙَڻُ ڏاکڙو.

بيت - 9

حوصِلو حَيرَتَ ۾، ڪَري ڪِينَ دَرَڪُ؛
جو حُسُنَ سَندو حَقُ، سو ڪُورُ پَرُوڙي ڪِينَ ڪِي!

بيت - 10

حوصِلو حَيرَتَ ۾، وَڃِي ٿِيو ويڇُون؛
مُحَبَتَ جُون ميڇُون، ڪُورُ پَرُوڙي ڪِينَ ڪِي.

بيت - 11

مُئي ھاٿِيءَ تي مامِرو، اَچِي ڪَيو اَنڌَنِ؛
مَناڙِينِ ھٿَنِ سين، اَکِئين ڪِينَ پَسَنِ؛
”فِي الۡحَقِيۡقَتَ“ فِيل کي، سَڄا سُڃاڻَنِ؛
سَندِي سَرۡدارَنِ، بَصِيرَتَ بِينا ڪَري.

داستان چوٿون

بيت - 1

مَحرُومَ ٿِي مَرِي وِيا، ماھرَ ٿِي نہ مُئا؛
چِڙِيءَ جِيئَن چُھنجَ ھڻِي، لَڏِيائُون لُئا؛
حُبابَ ئِي ھئا، اِنهي واديءَ وِچَ ۾.

وائي - 1

ڪِي اُنِھين مَنجِهہ آھي، ھو جي جُهونا پَسجَنِ جُهوپِڙا.
اِنَ دَرِ سيئِي اَگِهيا، جن کي ڪونَ چِتائي؛
ڌارِيان ڀانئِنِ ڌارِيو، پاڻُ پِرِيان سين کائي؛
”اِنَّ اَوۡلِيَائِيۡ تَحۡتَ قَبَائِيۡ“، پَنھنجا پاڻَ پَھرائي؛
”لَا يَعۡرِفُھمۡ غَيۡرِيۡ“، پَرَ کي ڪِينَ پَسائي؛
پَنھنجِي ڇَڏي پَٽَ ۾، رِڙھ اُنِين جي رائي؛
خِدمَتَ ڪَرِ خُلۡقَ سين، پاندُ ڳِچِيءَ ۾ پائي؛
اَدِيُون! عَبۡدُاللَطِيفُ چَئي، اِتاھين ڪِي آھي.

بيت - 2

اَسِين سِڪُون جن کي، اَسِين پُڻِ سيئِي؛
”لَمۡ يَلِدۡ وَلَمۡ يُوۡلَدۡ“، وَنءُ اوڏانھين پيھي؛
تِھان مَنجهيئِي، پارِکَ! پَرِکِجِ حَقَ کي.

بيت - 3

ڏِسَڻُ ڏِسِين جي، تہ ھمھ کي حَقُ چَئِين؛
شارِڪَ! شَڪُ مَ ني، اَنڌا! اِنهي ڳالهہ ۾.

بيت - 4

آڏو جو اِثباتِ کي، سو شِرڪُ لاھي شَڪُ؛
ھئي جنھن ۾ حَقُ، تنھن نَفِيءَ جِھو ناھ ڪو.

بيت - 5

اِنَ پَرِ نہ اِيمانُ، جِئَن ڪَلِمي گو ڪوٺائِيين؛
دَغا تُنھنجي دِلِ ۾، شِرۡڪ ۽ شَيطانُ؛
مُنھن ۾ مُسَلمانُ، اَندَرِ آذَرُ آھئين.

بيت - 6

ڪُوڙو تُون ڪُفرَ سين، ڪافَرُ مَ ڪوٺاءِ؛
ھندُو ھڏِ نہ آھئين، جَڻِيو تو نہ جُڳاء؛
تِلۡڪُ تِنِين کي لاءِ، سَچا جي شِرۡڪَ سين.

بيت - 7

مُنھن تہ آھيرِيان ئِي اَجِرو، قَلۡبَ ۾ ڪارو؛
ٻَھران زيبُ زِبانَ سين، دِلِ ۾ ھچارو؛
اِنَ پَر ويچارو، ويجهو ناھ وِصالَ سين.

بيت - 8

تُون ڪا ڪانِي پاءِ، وَنِنِ ۾ وِصالَ جِي؛
دُوبِينائِي دُورِ ڪَري، مَعۡرِفَتَ مَلهاءِ؛
سُپيرِيان جِي سُونھن ۾، رُخنو ڪونَ رِھاءِ؛
اَکِ اَشَھد چاءِ، تہ مُسَلِمانِي ماڻِئين.

بيت - 9

سُرمُون سِياھيءَ جو، رَننِ کي رِھاءِ؛
ڪانِي ڪارائِيءَ جي، مُڙسُ ٿي مَ پاءِ؛
اَکِيُنِ ۾ اَٽِڪاءِ، لالائِي لالَنَ جي.

بيت - 10

سُرمون سُرخِيءَ جو، جَڏھن پاتو جن؛
تَڏھن ڏِٺِي تن، رَوۡنَقَ ريٽي جَھڙي.

بيت - 11

سُرۡمون سُفيدِيءَ جو، جَڏھن وِڌو جن؛
تَڏھن ڏِٺِي تن، اَڇائِي عالَمَ ۾.

بيت - 12

مُون تان لِڪائِي گَهڻو، روئَڻَ ڪِي روشَنُ؛
رَسِيو ريزالَنِ کي، مَنجهان زَردِيءَ ظَنُ؛
ويرِي مُون وَرَنُ، ڳالِهہ ڪَيائِين ڳُجَهہ جِي.

بيت - 13

لَکين سَئين مَھراڻَ، آٽِي سَڀِ اُڌَمِيا؛
سَڙان مَنجهين مانَ، ٻَھرِ ٻاڦَ نہ نِڪري.

بيت - 14

”پاڻُ“ پَردو پاڻَ کي، سُڻِي ڪَرِ سَنڀالَ؛
وِچان جو وِصالَ، سو تان ھئَڻُ ھنَ جو.

بيت - 15

”پاڻُ“ پَردو پاڻَ کي، طالِبَ! سُڻجِ تُون؛
نَڪا ھان نہ ھون، پَردا سَڀِ پاسي ٿِيا.

بيت - 16

”مُون“ مُونھين ۾ سَپَجي، مُون کي ”مُون“ جُڳاءِ؛
مُونھين جي ساڃاءِ، مُونھين مَنجهان ”مُون“ ٿِئي؛
اُنَھين اِئن جُڳاءِ، آن کي اِئن نہ چَوَڻو.

بيت - 17

گُندِي نِينھن نہ سَپَجي، تُھَ نہ پَچي ماھُ؛
ڪَچِيءَ پَرِ ڪِئاءُ، ٿِئي سَماجوڳُ سَڄَڻين؟

بيت - 18

نَظَرُ نِزدِيڪونِ، سَھي نہ سَگهان ساعَتَ سِيئن؛
پَسَڻُ پَري سَندونِ، آئون نالي ڳِيڙي نِجُهران.

بيت - 19

مُون کي مُون پِرِيَنِ، ٻَڌِي وِڌو ٻارِ ۾؛
اُڀا اِيئَن چَوَنِ، مَڇُڻ پاندُ پُسائِيين.

بيت - 20

پِيو جو پاتارِ، سو ڪِئَن پُسَڻَ کان پالهو رَھي؟
سالِڪَ! مُون سيکارِ، ڪو پَھُ اِنهين پاندَ جو.

بيت - 21

ڪَرِ طَرِيقَت تَڪِيو، شَرِيعَتَ سُڃاڻُ؛
ھنئون حَقِيقَتَ ھيرِ تُون، ماڳُ مَعرفَتَ ڄاڻُ؛
ھوءِ ثابُوتِيءَ ساڻُ، تہ پُسڻان پالهو رَھين.

بيت - 22

ڪُوڙِي ڪِج مَ ڪَڏَھين، ڦِڪِي ڀانئِجِ ڦانگَ؛
ساري سَناسِيُنِ جِئَن، لائِقَ! رَکِجِ لانگَ؛
تہ چارَئِي چُنِيءَ پاندَ، اوسا ڳِنهي اُڪرِين.

بيت - 23

سُتوئِي سيڄَ گُهرِين، جَفا ڏِئين نہ جانِ؛
صُلِحَ رِيءَ سيڻانِ، مَتان نُونڌين نہ چَڙھين.

بيت - 24

صُلِحُ جِنِ سَڄَڻَ سين، سيڄَ ماڻِيندا سي؛
”اَلَّذِيۡنَ اٰمَنُوۡا وَکَانُوۡا يَتَّقُوۡنَ“، اِنَ پَر اُڀا جي؛
نيئِي نُونڌين تي، ڏِکي چِٽي چاڙِھيا.

بيت - 25

جي ٿِيا حَلُ حَبِيبَ سين، سُمهڻُ تن ثَوابُ؛
نيڻَ ھيرائي نِنڊَ سين، خوش ڪَيائُون خَوابُ؛
اوسِيڙو عَذابُ، دِلِيان تَنِين دُورِ ٿِيو.

بيت - 26

تَنُ تَسبِيحَ، مَنُ مَڻِيو، دِلِ دَنبُورو جَنِ؛
تَندُون جي طَلَبَ جُون، وَحدَتَ سِرِ وَڄَنِ؛
”وَحۡدَہٗ لَا شَرِيۡکَ لَهٗ“، اِھو راڳُ رَڳُنِ؛
سي سُتائِي جاڳَنِ، نِنڊَ عِبادَتَ اُنِ جِي.

سُرُ رپ

داستان پھريون

بيت - 1

گُوندَرَ ڪَيو غَرَقُ، ماءُ! مُنھِنجو ڄِندُڙو؛
ڏُکويُنِ مَرَڪُ، مَٿي سَڳرَ پَنڌڙَو.

بيت - 2

گُوندَرَ گَڏِياسِ، صِحَتَ نِيَڙِيَمِ سَڄَڻين؛
مادَرِ! مارِياسِ، ڦوڙائي پِرِينءَ جي.

بيت - 3

گُوندَرَ ھَٿَ نہ پيرَ، وِرِھ مَنجِهينِ وَھَڻو؛
ڪُڙھ ۾ قطارُون ڪَري، سُورَنِ لايا سيرَ؛
مُون جِئَن گهاري ڪيرَ، ھيڪِلي رِءِ سَڄَڻين؟

بيت - 4

اُٺي جِئَن مورَنِ، اوڀَرَ وَلَهارَنِ ۾؛
سا پَرِ گُوندَرَ ڪَنِ، جُھ ڦوڙائو سَڄَڻين.

بيت - 5

ڳَرَنِ ۾ ڳَرَھيج، روئي ڪَجِ مَ پَڌِرا؛
تان سُوراڻي سَھيجِ، جان لا ھِيندَڙُ ڪو لَھين.

بيت - 6

ڳُرَ ۾، ڳُجهو روءُ، پَڌَر وِجُهہ مَ پَرِينءَ ري؛
سُورَنِ سُڀَرُ ھوءُ، ھِنئَڙا! ڪُمَ ڪَڻَنِ جِئَن.

بيت - 7

جاءِ نہ سَڄو ڏِينھُن، ھِنئَڙو اوٺي وَڳَ جِئَن؛
مُون پِرِيان سين نِينھُن، ڇِنَڻَ ڪارَڻِ نہ ڪَيو.

بيت - 8

پَلَ پَلَ ۾ پَلِيانسِ، پَلُ نہ رَھي پِرِينءَ ري؛
جِئَن جهوريءَ کان جَهلِيانسِ، جِهڄِيو تِئَن جهوريءَ پَوي.

بيت - 9

ڪَڪَرَ مَنجِهہ ڪَپارَ، جُهڙُ نيڻَنئُون نہ لَھي؛
اَڄُ مُنھنجي چِتَ ۾، اُٺا پِرِين اَپارَ؛
آءُ سَڄڻ! لَھُ سارَ، وِرِھَ ويڙھِي آھِيان.

بيت - 10

مُون مَنجهيئي مِينھُن ڪوھ ڪَرِيندِيَسِ ڪَڪَرين؟
سَرَلو سارو ڏِينھُن، مُون پِرِيان جو نہ لَھي.

بيت - 11

جُھ سي سَنڀِرِ جَنِ، سَھ تنين سين اورِيان؛
لُئَن لُئَن ھيٺِ وَڄَنِ، رَڳُون رَبابَنِ جِئَن.

بيت - 12

چَتُرُ رَھي نہ چِتُ، ويڻين واڳِيو نہ رَھي؛
رَئيءَ لَٽِجي نِتُ، ھِنئَڙو واٽَ وِرِکَ جئَن.

بيت - 13

چوري چوري چِتُ، جان نَئينءَ وِھاڻِيءَ نِڪِران؛
نِينھُن گُهرائي نِتُ، پِريان سَندي پيرَ ۾.

بيت - 14

چيتارِيان چُڻِڪَنِ، وِسارِيان نہ وِسِري؛
ويرو تارَ ڏکَنِ، سَڄَڻَ ڀَڳي ھَڏَ جِئَن.

بيت - 15

چيتاري چَونَدِياسِ، ڳالِهيُون سَڀوئي سَڄَڻين؛
جُھ مُقابِلِ ٿِياسِ، تہ سَڀِ وَڃَنِمِ وِسِري.

داستان ٻيو

بيت - 1

سَڄَڻَ سان نہ ڀيٽَ، ڳُجُهہ ڳَرھِيان ڪِنِ سين؛
ڳالِهيُون اِنھيءَ ريٽَ، سَلا ٻَڌي مورِيُون.

بيت - 2

ڳالِهيُون پيٽَ وَرَنِ ۾، وَڌي وَڻَ ٿِيوُن؛
پَرَ سين مُون نہ ڪَيُون، گوشي پِرِين نہ گَڏِيا.

بيت - 3

گَونِي ۽ گُونِي، پِرِين پَٽائين گَجَ جِئن؛
جي مَنَ مجُوني، سي ڪِئَن وَڃَنِ وِسِرِي؟

بيت - 4

اَندَرِ اَندَرِيُون، جِئَن سي وانجِهيءَ لَٺِ ۾؛
مُون تَنَ تيترِيُون، تہ ”ڪِئَن مِلِبو سَڄَڻين؟“

بيت - 5

جِئَن سي کُوھِيءَ نارَ، وَھَنِ واريءَ گاڏُئان؛
ھِنئَڙو پِرِيان ڌارَ، نِبيرِيانسِ نہ نِبِري.

بيت - 6

سَٻَرُ سِيُ پِيو، نہ مُون سَوَڙِ، نہ گَبرو؛
نہ مُون ڪانڌُ، نہ قُوتُ ڪي، جوڀَنُ وَھِي وِيو؛
تنِين حالُ ڪِھو، نِڌَرَ جنِين نجُهرا؟

بيت - 7

اُتَرُ اوتُون ڏي، نہ مُون سَوَڙِ نہ گَبرو؛
سِيُ سارِينديُون سي، جنِين نِڌَرَ نجُهرا؟

بيت - 8

اُتَرُ ڏِني اوتَ، نہ مُون سَوَڙِ، نہ گَبرو؛
چارَئي چُنِيءَ پوتَ، مُون ريڙھِيندي راتِ گَئِي.

بيت - 9

نِينھُن نھِائِينءَ جان، ڍَڪِيو ڪوھ نہ ڍڪِئين؟
ڄَرَ ڄَيري ڇَڏي، تہ ڪِئن پَچَندا ٿانءَ؟
سَندي ڪُنڀاران، ڪَنِ ڪَريجا ڳالَهڙِي.

بيت - 10

نِينھُن نِھائِينءَ جِئَن، ڍَڪِيو ڪوھ نہ ڍَڪئِين؟
ڄَرَ ڄيري ڇَڏي، تہ رَڇَ پَچَندا ڪِئَن؟
تُون پڻ ڪَريج تِئَن، جِئَن ڪنڀارَڪَرِن ڪَمَ سين.

بيت - 11

نھِائِينءَ کان نِينھُن، سِکُ مُنھِنجا سُپِرِين!
سَڙي سارو ڏِينھُن، ٻَھَرِ ٻاڦَ نہ نِڪري.

بيت - 12

نيڻَ نِھائِين جان، سُتي لوڪَ ڍَڪِيان؛
اُجهامِيو ٻَران، توکي سارِيو سُپِرِين!

بيت - 13

ڪي جو ڪُنڀارَنِ، مِٽيءَ پائي مَنِيو؛
تَنھن مان تِرَ جيتِري، جي پَئي خَبَرَ کرَنِ؛
ھِي تان ھُوندَ مَرَنِ، ھنِ اَڱَڻِ اوراتو ٿِئي!

سُرُ کاهوڙي

داستان پھريون

بيت - 1

کاھوڙِيُنِ خَفِيءَ سين، سوجهي لَڌو سُبُحانُ؛
عاشِقَ اَھڙي اَکَرين، لَنگِهيا لا مَڪانُ؛
ھُوءِ ۾ گَڏِجِي ھُوءِ ٿِيا، بابُو جي بِريانُ؛
سَڀوئِي سُبُحانُ، آيو نَظَرُ اُنَنِ جي.

بيت - 2

مُون سي ڏِٺا، ماءِ! جنِين ڏِٺو پِرينءَ کي؛
رَھِي اَچِجي راتڙِِي، تن جُنگَنِ سَندِيءَ جاءِ؛
تنِين جِي ساڃاءِ، تُرھو ٿِئي تارِ ۾.

بيت - 3

ويئُون پَٻِ پَئِي، کيرُون کاھوڙِيُن جُون؛
آئون تن ڏوٿِيُنِ جو، پُڇان پيرُ، پَھِي!
رُڃُنِ راتِ رَھِي، ڏُونگَر جَنِين ڏورِيا.

بيت - 4

تُون ھَڏِ ڪُڄاڙِيا، سَنجهي سَعيو نہ ڪَرِين؟
سَوارا سَنڊَ کَڻِي، کاھوڙِي وِيا؛
آڻِيندين ڪِيا، ڏُٿُ ڏوراڻي ڏيھَ جو؟

بيت - 5

ڏوٿِي سا ڏورِين، جا جُوءِ سُئِي، نہ ٻُڌِي؛
پاسا مَٿي پاھَڻين، کاھوڙِي کوڙِينِ؛
وِڄا اُتِ ووڙِينِ، جِتِ نِھايَتَ ناھِ ڪا.

بيت - 6

ڀَڪُلِيا ڀُوڻَنِ، ڌَڙَ کي گَڏِيو ڌُوڙِ ۾؛
ڳالِهيُون، ڳَھِلي لوڪَ سين، پَڌرِ پَئِي نہ ڪَنِ؛
ڪا مُلِ آھي تَن، مُون پِريان جي ڳالَهڙِي.

بيت - 7

تان وَنئُن ويھِي آءُ، اڱَڻ کاھوڙِيُنِ جي؛
جوشَ ڏِنائُون جِيءَ کي، لِڪائي لوڪاءُ؛
ڏوٿِيُنِ ڪنھن ڏُکاءُ، سُمِهي سُک نہ ماڻِيو.

بيت - 8

ڏُٿُ نہ کُٽو ڏوٿِيين، جيڪِي ڏُٿُ ڪَرِينِ؛
اُھۡڃاڻِيُون عالَمَ جُون، اوريائِين آڻِينِ؛
تِھان پوءِ ڏسِينِ، پِرِيان سَندِي ڳالهڙِي.

بيت - 9

جي ڪو ڏُٿُ ڪَري، تہ ڏُونگَرَ ڏورَڻُ ڏاکِڙو؛
ڇَپَرُ ڪِينَ ڏِئي، سُوکِڙِيُون سُتَنِ کي!

بيت - 10

مُون کاھوڙِي لَکِيا، گَهرين نہ گهارِينِ؛
واحِدَ لَڳِ وِلُهنِ ۾، رويو جَرُ ھارِينِ؛
گُوندَرِ گُذارِينِ، جُھ ڏوٿِي ڏُٿَ گَدُ ٿِيا.

بيت - 11

کاھوڙِيُنِ کَڻِي، ساجُهرُ ٻَڌا سَندِرا؛
ڏورِيندي ۾ ڏُونگرين، ڪَيائُون پاڻُ پَڻِي؛
ڏَکَنِ ڏِيلُ ھڻِي، ڇيھُ لَڌائُون ڇَپَرين.

بيت - 12

کَڻَنِ نہ ڪَيڪانَ، پَنڌَ پَراھين ھلِيا؛
ڏوٿَيِرا ڪَنھن ڏُٿَ کي، جُنبِيا ڏُنھن جابانَ؛
کاھوڙِيُنِ اُھڃاڻَ، اَنگ نہ سَڄِي اَڳِڙِي.

بيت - 13

سُڪا مُنھن سَندِنِ، پيرين پُراڻا کيٿِڙا؛
سا جُوءِ ڏوري آئِيا، سُونھان جِتِ مُنجَهن؛
ڳُجها ڳُجهيُون ڪَنِ، تِھان پَراھين پَنڌَ جُون.

بيت - 14

سُڪا سَنڊَ ڪَڇُنِ ۾، کَرِڪَڻا پيرين؛
ٽِمَندي نيڻين، آن ڪي کاھوڙِي گَڏِيا؟

داستان ٻيو

بيت - 1

پِيوجن پَرو، گَنجي ڏُونگَرَ گامَ جو؛
ڇَڏي کيٽُ کَرو، لوچي لاھوتِي ٿِيا.

بيت - 2

پيئِي جن پَرکَ، گَنجي ڏُونگَرَ گامَ جي؛
واري سَڀُ وَرقَ، لوچي لاھوتِي ٿِيا.

بيت - 3

پيئِي جنِين باسَ، گَنجي ڏُونگَرَ گامَ جِي؛
ڇَڏي سَڀِ لِباسَ، لوچي لاھوتِي ٿِيا.

بيت - 4

ڪَھڙو اَٿيئِي ڪامُ، گَنجي ڏُونگَرَ گامَ ۾؟
پَسِي تنھن پاھڻَ کي، اَچي نہ آرامُ؛
مَتان ڏُونگرَ ڏورِئين، اُجِهين ڪُھ عَوامُ؟
ھرا ڪَري حَرام، کامُ تہ کاھوڙِي ٿِئين.

بيت - 5

ڏيھُ ڏيھائِي ناھ، جِتي پيرُ نہ پَکِيان؛
تِتي کاھوڙِيان، وَرَ ڏيئِي وَڻَ چُونڊِيا.

بيت - 6

جِتِ نہ پَکِيءَ پيرُ، تِتِ ٽِمڪي باھڙِي؛
ٻِيو ٻارِيندو ڪيرُ، کاھوڙِڪِيءَ کيرَ ري؟

داستان ٽيون

بيت - 1

اَچِي پِيا آٽ ۾، واٽَ وِڃائِي جَنِ؛
اُوءِ بصِيرَ بَرَنِ ۾، اَنڌا ٿِيو اُڀَنِ؛
ڪَنَن آڏِيُون تاڙِيُون، گُنگَن جِئَن گُهمَنِ؛
فِراقِيءَ فرمان جو، آھي ٻَرُ ٻوڙَنِ؛
لَنگها ٿِيا لاھوتَ کي، سُتا پِيا سِڪَنِ؛
کَپَتِ کاھوڙِيَنِ، آھ اُٿِئي پئي نہ لَھي.

بيت - 2

ڏِسِي ڏوري ڏُونگَرَين، واٽَ وِڃائِي جَنِ؛
ڪُرَندان ڪِي پَرُوڙِيو، رَندُ سي نہ رِڙھنِ؛
ٻيئِي دارَ دَيُون ڪَيو، پِيرَتِ تان نہ پُڇَنِ؛
ڌُوڙِپِرِيان لَءِ ڌارِ ڪَيو، ويچارا وِجَهنِ؛
خَبَرَ کاھوڙِيَنِ، آھي لِکَ لاھوت جي.

بيت - 3

ڪُپيرِيءَ ۾ پيرُ، ڪَنھين پاتو پيرِيين؛
جِيان مُنجهڻَ ماڙُھئين، سَڄَڻَ تِيان ئِي سيرُ؛
اُنَ ڀُون سَندو ڀيرُ، ڪوڙِنِ مَنجهان ڪو لَھي.

بيت - 4

سُونھپَ ۾ سَپَ گهڻا، مُنجَهڻُ ماکِي ھوءِ؛
پَرو تَنھين پوءِ، جو اُجِهي پوءِ اُنِ تان.

بيت - 5

ڏوري ڏوري ڏيھ، ماءِ! کاھوڙِي آئِيا؛
مَيَنِ پيرين کيھ، ڪُھ ڄاڻان ڪَنھن پارَ جِي.

بيت - 6

جَهنگَلِ ھلِيا، سي نہ ڀُلِيا، راھ ھلِيا ڦُرِجَنِ؛
اَوَجَهڙِ سي نہ پَوَنِ، ٻيئِي جنِين ڇَڏِيُون.

بيت - 7

جَهنگَلُ آھيڙِيُنِ کي، ڀَنَڻُ ڪَيو رُوندو؛
نہ ڪُتا، نہ ڪوڙِڪُون، چَڙھيو اُڀو چُوندو؛
ھڏھين نہ ھوندو، اِنھان پوءِ عالَمَ ۾.

بيت - 8

وَرُ سا سُڃِي ويڙھ، جنھن ۾ سَڄَڻُ ھيڪڙو؛
سو ماڳُ ئِي ڦيرِ، جِتي ڪوڙِ ڪُماڙُھئين.

بيت - 9

ڪارِي راتِ، اَڇو ڏِينھن، اِيُ صِفَتان نُور؛
جِتي پِرِينءَ حضُورُ، تِتي رَنگُ نہ رُوپُ ڪر.

بيت - 10

ڏُونگَرين ڏسِجَنِ، اَڄُ پِڻُ رُيُون اُنِ جُون؛
ڏوٿِيَڙا ڏُٿَ کي، آراڙان اَچَنِ؛
خِيما کاھوڙِيَنِ، اَڄُ نہ اُنهين ڀيڻِيين.

بيت - 11

کاھوڙِي کَرا، سُوڌِي خَبَرَ پَکِيا؛
سوجهي جن ڪَيا مَٿي اَڱڻِ آھيرا.

سُرُ بروو سنڌي

داستان پھريون

بيت - 1

ڇا کي وَڃيو ڇو، ٻيلِي ٿِئين ٻِيَنِ جو؟
وَٺُ ڪَنجَڪَ ڪَرِيمَ جِي، جَڳَ جو والِي جو؛
سَؤکو ھُوندو سو، جنھن جو عِشۡقُ الله سين.

بيت - 2

جِئَن ڪا ڪانِي ڪانھَن، لُسَندي لاتِيون ڪَري؛
اَچِي پَئي اوچتِي، دَرِدَ پِريان جِي دانھَن؛
ويڄَ! ڏَنڀِئين ڪُھ ٻانھن؟ سُورَھنئين کي سامُھان.

بيت - 3

ڌَرَتِي دُونَھ جِئَن، سِرَ ڀَرِ سُپيرِيُنِ ڏي؛
لَڳو آھ، لَطِيفُ چئي، تَنُ پِريان ڏي تِئَن؛
حاصُلُ ٿِئي ھئَن، قَرِينو قَرِيبَ جو.

بيت - 4

لَڳِيءَ جو، لَطِيفُ چَئي، نڪو قال نہ قِيلُ؛
لِکئي لامُون کوڙِيُون، نيڻين وَھي نِيرُ؛
ھِنئَڙا! ٿِيُ سُڌِيرُ، ڪالهہ قَرِيبَنِ لَڏِيو.

بيت - 5

ڪي اوڏائِي ڏُورِ، ڪي ڏُورِ بہ اوڏا سُپِرِين؛
ڪي سَنڀِرجَن نہ ڪَڏھِين، ڪي نہ وِسرَنِ مُورِ؛
جِئَن مينھن ڪُنڍِيءَ پُورِ، تِئَن دوسِتَ وَراڪو دِلِ سين.

بيت - 6

ڪوٺي ڪُٺائُون، اَڄُ پڻ اَکَڙِيُن سين؛
ماسُ وِراھي ھَلِيا، ڪَرنگَلُ ڇَڏِيائُون؛
”وَتَوَاصَوۡ ابِالۡحَقِّ وَتَوَاصَوۡابِالصَّبۡرِ“ اِئين اُتائُون؛
مُئِي مارِيائُون، کِلِي گهائِيو سَڄَڻين.

بيت - 7

ماڙھُو گُهرِنِ مالُ، آئون سَڀ ڏِينھن گُهران سُپِرِين؛
دُنيا تَنھن دوسِتَ تان، فِدا ڪَرِيان فِي الحالُ؛
ڪَيَسِ نامَ نھالُ، پَسَڻُ تان پَري ٿِيو.

بيت - 8

ڪَڏَھن طاقِيُون ڏِينِ، ڪَڏَھن کُلَنِ دَرَ دوسِتَنِ جا؛
ڪَڏَھن اَچان، اَچَڻُ نہ لَھان، ڪَڏَھن ڪوٺِيو نِينِ؛
ڪَڏَھن سِڪان سَڏَ کي، ڪَڏَھن ڳُجهاندَرَ ڳَرَھين؛
اَھڙائِي آھينِ، صاحِبَ مُنھنجا سُپِرِين.

بيت - 9

صُورَتَ گهڻو سُھڻا، ٽاڻا سَندَنِ ٽُوھ؛
ريلو ڏِئي رُوحَ، جو کائي، سو کامِي مَري.

داستان ٻيو

بيت - 1

جانِبَ! تُون جيڏو، آھين شانَ شَعُورَ سين؛
مُون تي ڪَرِ، مُنھنجا پِرِين! توھ تُسِي تيڏو؛
اِيُ ڪامِلَ! ڪَمُ ڪيڏو؟ جِئَن نَوازِينِم نِگاھ سين.

بيت - 2

جانِبَ مُنھنجي جِيءَ ۾، تُنھنجِي طَمَعَ پوءِ؛
وَٺُ ڪاتِي، وَڍِ اَنگُڙا، اَدَبُ ڪَرِ مَ ڪوءِ؛
ڀانيان ڀالُ سَندوءِ، جي ساڄَنَ! سَنئون نِھارِئين.

بيت - 3

جانِبَ! اِيئَن نہ جُڳاءِ، جِيئَن مارِيو، موٽِيو نہ پُڇِين؛
رَتِيءَ رَتُ نہ سِنجُري، سِڪَ تُنھنجي ساءِ؛
اَسان تو ئِي لاءِ، پَرِ ۾ پُوڄائُون ڪَيُون.

بيت - 4

جَڏھن پَوي يادِ، صُحۡبَتَ سُپيرِيُنِ جي؛
فَرِيادُون فَرِيادِ، ناگَھ وَڃَنِ نِڱِيو.

بيت - 5

ڪَڙو مَنجِهہ ڪَڙي، جِيئَن لُھارَ لَپيٽِيو؛
مُنھِنجو جِيُ جَڙي، سُپيرِيان سوگهو ڪَيو.

بيت - 6

نازَ مَنجهاران نِڪرِي، جَڏھِن پِرِين ڪَري ٿو پَنڌُ؛
ڀُون پڻ ”بِسِمِ الله“ چئِي، راھ چُمي ٿِي رَندُ؛
اُڀِيُون گَهڻي اَدَبَ سين، حُورُون حَيۡرَتَ ھَنڌُ؛
سائِينءَ جو سَوگَندُ، ساڄَنُ سَڀَنِئان سُھڻو.

بيت - 7

فانِي نِي فانِي، دُنيا دَمُ نہ ھيڪِڙو؛
لَٽي لوڙھ لَتُنِ سين، جوڙِيندَءِ، جانِي!
ڪوڏَرِ ۽ ڪانِي، آھي سِرِ سَڀَڪَنھين.

بيت - 8

اَڄُ پِڻُ اَنگِيَمِ اَنگَ، ھٿان حَبِيبَنِ جي؛
جا پَرِ سَوۡنٽِيءَ سَنگَ، سا پَرِ سُورَنِ سان ٿِئِي.

بيت - 9

اَڄُ پِڻُ جُڙِيَمِ جوڙَ، دوسِتُ پيھي دَرِ آئِيو؛
سُکَنِ اَچِي ڏکَنِ کي، مُحۡڪَمُ ڏِنِي موڙَ؛
جا پَرِ کَٽِيءَ کوڙَ، سا پَرِ سُورَنِ سان ٿِئِي.

داستان ٽيون

بيت - 1

عِشۡقُ اَھڙِي ذات، جو مانجِهي مُنجهائي مَيَنِ کي؛
ڏِينھان ڏورَڻُ ڏونگَرين، روئَڻُ سَڄيائِي راتِ؛
اُٿي ويٺي تاتِ، مِيان! مَحۡبُوبَنِ جِي.

بيت - 2

يارُ سَڏائي سَڀُڪو، جانِي زِبانِي؛
آھي آسانِي، ڪَمَ پِئي ٿِي ڪَلَ پَوي.

بيت - 3

آدِمِيُنِ اِخلاصُ، مَٽائي ماٺو ڪَيو؛
ھاڻِ کائي سَڀُڪو، سَندو ماڙُھوءَ ماسُ؛
دِلبَرَ! ھنَ دُنيا ۾، وَڃِي رَھندو واسُ؛
ٻئي سَڀُ لوڪَ لِباسُ، ڪو ھڪَدِلِ ھوندو ھيڪِڙو.

بيت - 4

شُڪُرُ گَڏِياسُون، سپِرِين! جِئَري، جانِي يارَ!
ويٺي جن جي وَٽِ ۾، ڪوڙين ٿِيا قَرارَ؛
ڌَڻِيَم! ڪَرِ مَ ڌار، پاڙو تِن پِرِيُنِ کان.

بيت - 5

کوڙي، کَڻُ مَ سُپِرِين! کَنيَئِي تان کوڙِ؛
عادَتَ جا اَکِيُن جِي، سا نيئِي نِباھجِ توڙِ؛
مُون ۾ عَيبَنِ ڪوڙِ، تُون پاڻُ سُڃاڻِج، سُپِرِين!

بيت - 6

ڪِئان سِکِئين سُپِرِين، ڪاسائِڪِي ڪارِ؟
تِکِي ڪاتِي ھٿِ ڪَري، مُنِيءَ سين مَ مارِ؛
چوري چاڪَ نِھارِ؛ سورَنِ سانگهيڙا ڪَيا.

سُرُ رامڪلي

داستان پھريون

بيت - 1

نُورِي ۽ نارِي، جوڳِيَڙا جَھانَ ۾؛
ٻَري جن ٻارِي، آءٌ نہ جِئندِي اُنِ ري.

وائي - 1

سَندَڙِيانِ سِڱَڙِي، ڳالِهہ ڳُجَهڙِي، مُون مارِيندي ڪَڏَھين.
جا وَڄائِينِ جَتَڙا، نہ تَنھن نَڙَ جَھڙِي؛
مُرلِيءَ کي جَنھن ماتِ ڪَيو، نہ تَنھن تُلِ تُنبَڙِي؛
تارِيو جَنھن توڏِيءَ کي، نہ سو گِهنڊُ نہ گِهنڊَڙِي؛
ڏارِيو جَنھن ڏِياچَ کي، تَندُئان تَنھن تِکَڙي؛
نہ سِري، نہ سِنڌُ ڪا، نڪا ھندُ ھھڙِي؛
مِٺائِيان مِٺِي گَهڻو، چَوندا جن چَکَڙِي؛
وَنئُن اونائي اُنَ کي، ويھُ مَ، کَڻُ وِکِڙِي؛
بيخودِ بابُو سي ٿِيا، ٻُرَندِي جن ٻُڌَڙِي؛
جا ساراھيلَ سُبحانُ جِي، تَنھن واکاڻُ ڪَھڙِي؟
سَھسين سُرودَنِ کي، پاڻان پوءِ وِجَهندَڙِي؛
گهانڊارَ مِرُون موھيا، ھيءَ ماڙُھو مُھِندَڙِي؛
اَديون! عَبۡدُاللَطِيفُ چئي، ھيءَ مُئا جِيارِيندَڙِي.

بيت - 2

جوڳِيَڙا جَھانَ ۾، ھئا مَنجِهہ حَمامَ؛
آرامان اَرَڳُ ٿِيا، اوڏا نہ آرامَ؛
ڪَيائون قِيامَ، آءٌ نہ جِئندِي اُنِ ري.

بيت - 3

وارو! ويراڳِيُنِ کي، ويلَ مَ وِساريجِ؛
قَدَمُ ڪاپَڙِيُنِ جا، لِيلائي لَھيجِ؛
پِيرَتَ پَسِيو پَٿَ جي، وَڃَڻَ کي وڃيجِ؛
راتو ڏِينھن رِڙھيجِ، آءٌ نہ جِئندِي اُنِ ري.

بيت - 4

واڄَٽَ ويراڳِيُنِ جا، مُون وَٽِ وَڏِي وَٿُ؛
سونُ سَڀوئِي سِڱيُون، پَسِي ڪِينَ مَ ڪَٿُ؛
ويساھي ويلَ ڪَنھين، پُورَبِ ويندو پَٿُ؛
ھلُ! کَنيائُون ھٿُ، آءٌ نہ جِئندِي اُنِ ري.

بيت - 5

واڄَٽَ ويراڳِيُنِ جا، مُون وَٽِ وَڏو مالُ؛
مَقالان مَھندِ ٿِيا، ڪونهي وَٽِنِ قالُ؛
حاصُلُ جنِين حالُ، آءٌ نہ جِئندِي اُنِ ري.

بيت - 6

جان ڪِي مُون کي ني، پَڳھ پائي پاڻَ ڏي؛
پَھ پَرُوڙِيَمِ پَٿَ جا، مَنجهان ڪِينَرَ ڪي؛
ھاڻي جي ھنئي، آءٌ نہ جِئَندِي اُنِ ري.

بيت - 7

سَتُرُ سِڱِڙيُنِ سين، لَحظي لاٿائُون؛
ڪِينَرَ ڪُٺِي آھيان، اُنِهن جي آئُون؛
مُون کي مارِيائُون، آءٌ نہ جِئَندِي اُنِ ري.

بيت - 8

ميڙِيو ڀاڻُ ڀَرِيون ڪَيو، جوڳِي جَلائِينِ؛
سامِي سِڱِڙِيُنِ سين، خودِيءَ کي کائِينِ؛
ھو جي تارِ تَڳائِينِ، آءٌ نہ جِئَندِي اُنِ ري.

بيت - 9

پَسِيو آسَڻَ اُنِ جا، اُدُوھا اَچَنِ؛
ڪِينَرَ ڪاپَڙِيُنِ جا، صُبُحَ تان نہ سُڄَنِ؛
جي رائي منجِهہ رَھنِ، آءٌ نہ جِئَندِي اُنِ ري.

بيت - 10

آسَڻَ وَٽِ آھون ڪَرِيان، وَسِ نہ مُنھنجي واتُ؛
لَڳُمِ لاھوتِيُنِ جو، ڪِينَرَ مَنجهان ڪاتُ؛
ھلڻَ کي ھيھاتُ! آءٌ نہ جِئَندِي اُنِ ري.

بيت - 11

وَٽِنِ ويٺِي آھيان، ڏِسِيو ڪِينَ ڏِسان؛
جَنھن جِھوئِي ناھ ڪِي، سا ڪا سُونھن سَندِيانِ؛
پَسِيو ڪِينَ پَسانِ، آءٌ نہ جِئَندِي اُنِ ري.

بيت - 12

بابُو بِيکارِي ٿِيا، اَڄُ نہ آسَڻَ وَٽِ؛
خودِي کانئِي ھلِيا، پيرُ نہ لائي پَٽِ؛
”ھَءِ! ھَءِ!“ جنِين ھٽِ، آءٌ نہ جِئَندِي اُنِ ري.

بيت - 13

بابُو بِيکاري ٿِيا، ڀَڃِي ڇَڏِيائُون ڀاڻُ؛
نِسوروئِي نِينھن جو، نانگَنِ وَٽِ نِڌاڻُ؛
سِرِکَنڊُ جَنين ساڻُ، آءٌ نہ جِئَندِي اُنِ ري.

بيت - 14

نانگا نانِيءَ ھلِيا، ھنگِلاجان ھلِي،
ديکِي تن دُوارِڪا، مَھيسِيُنِ مَلهي؛
آڳَھِ جن عَلِي، آءٌ نہ جِئَندِي اُنِ ري.

بيت - 15

پاڻهين ويٺا پاڻَ سين، پَرِ ۾ پَرِياڻِينِ؛
سامِي سَفَرِ ھلِيا، آسَڻُ اُجهائِينِ؛
رُخِصَتَ رُئارِينِ، آءٌ نہ جِئَندِي اُنِ ري.

بيت - 16

جُزو وِڃايو جوڳِئين، ڪُلَ سين آھينِ ڪَمُ؛
آسَڻُ جِنِ عَدَمُ، آءٌ نہ جِئَندِي اُنِ ري.

داستان ٻيو

بيت - 1

ڪَيَمِ ڪاپَڙِيُنِ جي، پَھرين ڏِينھن پَرُوڙَ؛
سَگها ساعَتَ نہ ھڪڙي، چارئي پَھرَ چُورَ؛
سدائين سيَدُ چئي، ھونِ سناسي ۾ سُورَ؛
جوڳي ساڻَ ضَرُورَ، لِڪا ڀُڻَنِ لوڪَ ۾.

بيت - 2

ويھي ويراڳِيُنِ جو ٻِئي ڏِينھن ٻُڌُمِ حالَ؛
اُنِ جا ڌاڳا ڌُوڙِ ڀَڪُلِيا، جاڳوٽا زَوالَ؛
تن ڄاڻِي ڄَٽائُون ڇَڏِيُون، چوٽا چَڱِيءَ چالِ؛
ويچارا وُجودَ جِي، ڪَنھن سان ڪَنِ نہ ڳالِ؛
نانگا ٿِيا نِھالُ، لِڪا ڀُڻَنِ لوڪَ ۾.

بيت - 3

ٽِئين ڏينھن ٽِمڪائينِ، دُونھيُون دائِرَنِ ۾؛
ميڙِيو ڪَڙِڄَ ڪاٺِيُون، جوڳِي جَلائِينِ؛
سَندِيُون کامَڻَ خَبَرُون، آديسِيُنِ آھينِ،
ڳُجُهہ نہ ڳالھائِينِ، لِڪا ڀُڻَنِ لوڪَ ۾.

بيت - 4

چوٿين ڏِينھن چَوگانَ ۾، ڪَنھن جَنھن پَھِ پِيا؛
وَھمَ پِرِيان جي وَڍِيا، تن ۾ ڪُوڙَ ڪِھا؟
اندَرِ آديسِيُنِ کي، اَچَنِ جوشَ جِھا؛
سامِي سونُ ٿِيا، لِڪا ڀُڻَنِ لوڪَ ۾.

بيت - 5

ڪَنھن جَنھن پُورَ پَچائِيا، پَنجين ڏِينھن پَئِي؛
اَندَرِ آديسِيُنِ کي، سُورَنِ شاخَ ڪَئِي؛
مُحَبَتَ جي ميدان ۾، لاشَڪُ پِيا لَھي؛
تن کي ساري راتِ، سيَدُ چئي، گُوندَرَ ساڻُ گَئِي؛
ڪَريو سيڻَ سھي، لِڪا ڀُڻَنِ لوڪَ ۾.

بيت - 6

پِيا ڪَنھن پَرياڻَ ۾، ڇَھين ڏِينھن ڇَڻِي؛
اَندَرِ آديسِيُن کي، ڌُريان ئِي ڌڻِي؛
ٻَرِي ٻاجهارا ڪَيا، کانئِي خاڪَ کڻِي؛
پِنِيو پَنجَ ڪَڻِي، لِڪا ڀُڻَنِ لوڪَ ۾.

بيت - 7

سَتين ڏِينھن، سَيَدُ چئي، ڌاڄا ڌوتائُون؛
اُڀِي اَلَکَ سامهون، ٻانھون ٻَڌائون؛
وَڏِيءَ ڪَنھن وِلاتِ جا، اُھڃَ آندائُون؛
رُوحُ پَنھنجو رامَ سين، پَرِ ۾ پُوتائُون؛
کَڻِيو کِدائُون، لِڪا ڀُڻَنِ لوڪَ ۾.

بيت - 8

اَٺين ڏِينھن، اُڀِي وِيا، جوڳِي جاءِ بَجاءِ؛
سا پَرِ سامِي سکيا، جا پَرِ جوڳَ جُڳاءِ؛
ويروتارَ وُجودَ ۾، اُنِ کي رامُ رَھيوئِي آھ؛
ڪَنھن جَنھن ڪمائِي لاءِ، لِڪا ڀُڻَنِ لوڪَ ۾.

بيت - 9

نائين ڏِينھن نيڻانِ، اوجاڳي اُجارِيا؛
سَٻاجهي ٻاجَهہ ڪَئي، سُڃاڻي سيڻانِ؛
جِتي نَظَرُ ناٿَ جو، اُتي اوتارانِ؛
اِھي اُھڃاڻانِ، لِڪا ڀُڻَنِ لوڪَ ۾.

بيت - 10

ڏَھين ڏِينھن ڏِکَ ٿِيا، پِرِينءَ پاٻوھيا، پَسُ؛
وَرقَ جي وِصالَ جا، سي واري ڪيائُون وَسُ؛
لَڌائُون، لَطِيفُ چئي، سَندو گُروءَ گَسُ؛
جوڳِيُنِ کَٽِيو جَسُ، لِڪا ڀُڻَنِ لوڪَ ۾.

بيت - 11

وَريو ويراڳِيُنِ جو، ڪارِھين ڏِينھن ڪَرَمُ؛
جوڳِيُنِ جاٽائُون پُنِيُون، ھلِي وِيا حَرَمُ؛
دائِم جَهلِيو دَمُ، لِڪا ڀُڻَنِ لوڪَ ۾.

بيت - 12

مَنَ مُرادون پُنِيُون، ٻارِھين ڏِينھن ٻَئِي؛
جوڳِي اِنَ جاٽا کي، ٿي سِڪِيا سَڀيئِي؛
سَمانا سيئِي، جي گُرَ گَڏِجِي آئِيا.

داستان ٽيون

بيت - 1

سَدائِين سَفَرَ ۾، رَمَنِ مٿي راھ؛
پُرَنِ پُورَبَ پَنڌَ ڏي، مَنجِهہ موالِي ماھ؛
جنِ اَلَکَ سين آگاھ، ھلو! تَڪِيا پَسُون تِنِ جا.

بيت - 2

نِڪرُ ناھ ڪُلهي ڪَري، ھو مَ ھوندَنِ جِيئَن؛
لاھوتِي، لَطِيفُ چئي، ھونِ نہ آديسِي اِيئَن؛
سي ڪاپَڙِي ڪِيئَن، جي ڌارِين تَعَلُقُ تِرَ جيتِرو؟

بيت - 3

ڪَنَ ڪَٽَ، ڪاپَٽَ، ڪاپَڙِي، ڪَنوٽِيا ڪَنَ چِيرَ؛
سَدا وِھنِ سامُھان، عاشِقَ اُتَرَ ھيرَ؛
تَسا ڏيئِي تَنَ کي، ساڙِيائُون سَرِيرَ؛
جي فَنا ٿِيا فقِيرَ، ھلو! تَڪِيا پَسُون تِنِ جا.

بيت - 4

سامِي کامِي پرِينءَ لَءِ، ڪُسِي ٿِيا ڪَبابُ؛
جَھڙو ڏِسَن ڏوھَ کي، تَھڙو تِنِ ثَوابُ؛
اوتِين اَرِتي گاڏُئون، مَنجهان اکِيُنِ آبُ؛
سَندو ذاتِ جَوابُ، تُون ڪِئَن پُڇِين تِن کي؟

بيت - 5

سامِيُنِ سِڱُ ڪُلَهنِ تي، سَنگُ مِڙوئِي سُورُ؛
ڪَھندا وِيا ڪابُلَ ڏي، ڪو جو پِيَڙُنِ پُورُ؛
مَڙھيءَ جو مَذِڪُورُ، ڪالَهہ ڪَندا وِيا ڪاپَڙِي.

بيت - 6

سامِي! مَڙھي سَندِياءِ، سامهين مون سيلَهہ ٿِي؛
سا تان ڪُھ اَڏياءِ، جان نانگا وَڃِين نِڪِرِي؟

داستان چوٿون

بيت - 1

جي ڀانئِين جوڳِي ٿِيان، تہ سَڱَ سَڀيئي ڇِنُ؛
وڃِي دَرِ دوسَتَنِ جي، نانگا! ڪِيمَ نِنُ؛
پَٽِ تِنِين جي پِنُ، جِنِ ٻُجِهي نہ ٻُجهيو.

بيت - 2

جي ڀانئِين جوڳِي ٿِيان، تہ سَڱَ سَڀيئِي ٽوڙِ؛
جي ڄاوا نہ ڄاپَندا، جِيُ تنِين سي جوڙِ؛
تہ تُون پَھچِين توڙِ، مُحَبَتَ جي مَيدانَ ۾.

بيت - 3

جي ڀانئِين جوڳِي ٿِيان، تہ مَنُ پُوري، منجِهہ مارِ؛
دائِمُ دُونھين دِلِ ۾، مَنَ سين مالها وارِ؛
سَھُ سَڀَڪا آرِ، آگي جي اَدَبَ سين.

بيت - 4

جي ڀانئِين جوڳِي ٿِيان، تہ ڪِين پيالو پِيُ؛
ناھ نِھاري ھٿِ ڪَري، ”آءٌ“ سين اُتِ نہ ڀِيُ؛
تہ سَندو وَحۡدَتَ وِيُ، طالِبَ! توڙان ماڻئِين.

بيت - 5

جي ڀانئِين جوڳِي ٿِيان، تہ مُنھن ۾ مُنڊا پاءِ؛
ڪَنين ڪِينَ وِڃائِيو، جِنِ ۾ ڪوڙين ڪَڪَرَ وِڌاءِ؛
ڇَڏِ چادَرَ، ٻَڌُ چَمِڙا، جُتِي تو نہ جُڳاءِ؛
تہ سامِيَڙا! سَندِياءِ، گُرَ وَٽِ گِلا نہ ٿِئي.

بيت - 6

جوڳِيُنِ جوڳُ جُڳاءِ، جوڳُ پِڻُ سُونھِي جوڳِيين؛
جوڳِيُنِ سَندِي جانِ ۾، ڳُجُهہ ڳُجهاندَرُ آھ؛
ھاءِ! مُونھِين کي واءِ! جا آءٌ جوڳُ نہ سِکي.

بيت - 7

جوڳَ نہ جوڳو تُون، ڪَرِين پَچارُون جوڳَ جُون؛
ھڪِڙو پَنڌُ پِرِيُنِ جو، ٻِي تُنھنجِي ڀُون؛
سامِي سيڻَنِ ڏُون، رُئَندا ئِي رَتُ وِيا.

بيت - 8

جوڳِي ھونِ نہ جِئَرا، پائي جوڳُ مَ جِيُ؛
ھارِيا! ھنِ ڪَنَنِ سين، سُڻُ سَنِيھو اِيُ:
”وِڃائي وُجُودَ کي، پاڻان پاسي ٿِيُ“؛
ھڏَھين ڪونهي ھيُ، اَسارا! ”آءٌ“ چَوِين!

بيت - 9

جان ڪي جوڳِي ٿِيُ، نا تہ نِرڄا! وَنئُن نِڪِري؛
ڪوھ ٿو ڪَنَ ڪَپائِين، جان نہ سَھين سِيُ؟
ڀَڄُ! پَراھون ٿِيُ، مَتان ٻِيا لَڄائِيين.

بيت - 10

جوڳِي ٿِيَنِ نہ يارَ، ڪَنھين سين قَرِيبُ ٿِي؛
مان مُلاقِي اُنِ سين، جَنِ پُورَبَ جي پَچارَ؛
اَٺَئِي پَھرَ اُنِ جِي، آھ نانِيءَ ڏانھن نِھارَ؛
لائي وِيا لَطِيفُ چئي، اَندَرَ مَنجَهہ اَپارَ؛
سامِيُنِ ساڻُ، سَتارَ! لاھوتِي لالُ ٿِيان.

بيت - 11

گولا جي گِراھ جا، جُوٺا سي جوڳِي؛
ڦِٽَلَ سي ڦوڳِي، جِنِ شِڪَمَ سانڍِيا.

بيت - 12

ڪَنَ ڪورائي، ڪاپڙِي، جِندا! ٿِيُ مَ جوءِ؛
سِرَ سِپاھيُنِ وِڪيا، سو ڪِ نہ، سامِي! سوءِ؛
جيڪِي پُڇِين، پُڇُ سو، گُنگا نِيَنِ نہ گوءِ؛
وَڃُ لاھوتِي لوءِ، عِجِزَ کي آجو ڪَري.

بيت - 13

نِسوروئِي نِينھن جو دِلِ ۾ دُودُ دُکاءِ؛
آڻي آڳِ عِشقَ جِي، ٻاري جانِ جَلاءِ؛
جِندا! اِيئَن جُڳاءِ، جِئَن آتَشان آبُ ٿِئي.

بيت - 14

ھو جي ڪَنَ ڪَپارَ جا، سُوڌو سو نہ سُڻِينِ؛
اَندَرِ جي آھينِ، سُڻُ سَنِيھو اُنِ سين.

داستان پنجون

بيت - 1

مُونا طُور سِينا، سَندا سَنياسِيُنِ؛
پُورَبِ کَنيو نہ پاڻَ سين، بُودُ بيراڳِيُنِ؛
رِدا آھي رازَ جِي، اَوڇَڻُ آديسِيُنِ؛
قُربُ ڪاپَڙِيُنِ، نَھن چوٽِيءَ سِيئَن ڍَڪِيو.

بيت - 2

مُونا جن مِحِرابُ، جُسو جامِعَ تِنِ جو؛
قِبِلي نُماءُ قَلۡبُ ڪري، تَنَ کي ڪَيائُون طَوافُ؛
تَحۡقِيقَ جِي تَڪِبِيرَ چئِي، جِسمان ڪَيائون جوابُ؛
تِنِ ڪَھڙو ڏوھ حِسابُ، جن ھنئَڙي ھادِي حَلُ ٿِيو.

بيت - 3

مُنھن مِحِرابُ پِرِينءَ جو، جامِعَ سَڀَ جَھانُ؛
فَرَھيءَ تان فُرقان جِي، ڪاٽِيائون قُرآنُ؛
اُڏامِي اُتِ وِيو، عَقُلُ ۽ عِرفانُ؛
سَڀوئِي سُبحانُ، ڪاڏي وڃِي نِيَتِيان.

بيت - 4

مَنجِهہ مُحَبَتَ مَچُ، ٻَھر ڌُوڌا ڌُوڙِ سين؛
ڇَڏِيائُون چُرَ لَھي، ڪُوڙُ، ڪُلکَڻُ، ڪَچُ؛
اَوَڳُڻَ اوڏا نہ ٿِيا، ڳُڻُ ڪَيائُون ڳَچُ؛
جِئَن سَڙَنِ، تِئَن سَچُ، جِئَن سَڙَنِ، تِئَن سَنَرا.

بيت - 5

ڪيھي ڪامَ ڪاپَڙِي، ٿا اَھڙِي رَوَشِ رَوَنِ؟
نڪا دِلِ دوزَخَ ڏي، نڪِي بِھشتُ گُهرَنِ؛
نَڪو ڪَمُ ڪُفارَ سين، نَڪا مُسلمانِي مَنِ؛
اُڀا اِيئَن چَوَنِ، تہ پِرين ڪَجو پانھنجو.

بيت - 6

نا اُميدي آجِڪو، اَوڇَڻُ آديسِيَنِ؛
سَدا سُکِ وَسَنِ، طالبَ اوءِ تَقدِير جا.

بيت - 7

نا اُميدي آجِڪو، اَوڇَڻُ آديسِيُنِ؛
ڪَڏَھين تازِيءَ پُٺِ تي، ڪَڏَھين ھيٺ ھلَنِ؛
سامِيَڙا سَمُونڊَ ۾، تنبي جِئن تَرَنِ؛
جي واڳوءَ واتِ وڃَنِ، تہ ڪُسَنِ، ڪُڇَنِ ڪِينَ ڪِي.

بيت - 8

لالَ ڪي لالُ ٿِيا، لالُ لَنگِهيو جَنِ؛
عَدَمَ جي اوڙاھ تي، ڪَيا آسَڻَ آڌوتِيَنِ؛
گَردانِيو گُنگَنِ، گِردابَ کي گِيانَ سين.

بيت - 9

وِلهون، ويلا، واوَ، جوڳِيُنِ جَهلِيا جانِ ۾؛
اَجهو رِءَ الله، ڪونهي ڪاپَڙِيُنِ جو.

بيت - 10

نا مُرادِي نِجُهرو، عَدَمُ اوتارونِ؛
رَضا راڄُ سَندونِ، مُورُ نہ مَڱَنِ ڪِي ٻِيو.

داستان ڇھون

بيت - 1

ڪَنھن جنھن ڪُٺا ڪات، جِئَن سامِي مُورُ نہ سَنرا؛
ڏِينھان ڏکِي ڏِيلَ ۾، سُورُ سَڄائِي راتِ؛
سَندي جوڳِيان ذاتِ، جِيجان! ھوءِ جَڏائڙِي.

بيت - 2

رُوح ۾ رَھيُنِ رامُ، ٻَھرِ ٻولِينِ ڪِي ٻيو؛
پِيالو پُرُ ڪري، جوپَ پِيتائُون جامُ؛
تِھان پوءِ تَمامُ، تنِ تَڪيا تاڪي ڇَڏيا.

بيت - 3

مَٿا مُوءِ ٿِيانِ، سَدا سُوئِيتا ڪاپَڙِي؛
ڪوٺي ڪَنھن نہ پُڇِيا، ڪي اَندَرِ اَندوھيانِ؛
جيڪا ڄَمارانِ، سا مَنجِهہ گُوندَرَ گُذرِي.

بيت - 4

ويٺي جَنھين وَرِھ ٿِيا، مَٿي سين ميري؛
اَکِيون جَنھن جُون اَلَکَ ڏي، ڀُون ڏي نہ ڀيري؛
ڪاراڻِيان ڪَڪا ٿِيا، ڄَراٽِيا ڄيري؛
لُڙِڪَ لال لَطِيفُ چئي، ڪنبي ۽ ڪيري؛
نِينھن نہ نِبيري، سُورَ چَرندي سَنَرو.

بيت - 5

نانگَنِ ڪِينَ نَمايو، ناٿُ نَمايو نِينھن؛
مَڙِھنِ اُٺا مِينھن، جوڳِيان سَندِيءَ ذاتِ کي.

بيت - 6

نَڪِي نَمَنِ ناٿَ کي، ناٿُ نہ نَمائِينِ؛
جاٽا ڪَنِ نہ جوڳَ کي، جوڳُ نہ جُھارِينِ؛
آديسِي آڻِينِ، اُھڃاڻِيُون اَلماسَ جُون.

بيت - 7

ھرَ ھرَ ڪَنِ اُميسَ، ڌُوَنِ ڏِھاڻِي ڌوتِيا؛
جن نہ مارِي ميسَ، ناٿُ نہ نَمي تن کي.

بيت - 8

گُهنڊِنِ پاسي گِهنڊَ، گَڏُ گُذارِينِ گودَڙِيا؛
پَليتِيءَ کان پانھنجا، پاڪُ رَکِيائون پِنڊَ؛
نانگا ڪَنِ نہ نِنڊَ، وَڃَنِ رُوندا رامَ ڏي.

بيت - 9

تَھڙا ڪَڙڄَ ڪَڪِرا، جَھڙا جائُنِ ڦُلَ؛
تِنِ سامِيُنِ جي سڌ مَران، جِن جي گودَڙِيُنِ ۾ گُلَ؛
اندَرِ مُلان مُلَ، ٻَھرِ ڪوجها ڪاپَڙِي.

بيت - 10

يادِ گُرُو ڪَنِ گودَڙِيا، ڀَرِ بازارِ بِيٺا؛
پَڙھنِ سُورَ سُبحانَ جِي، پِيَنِ تَنھن پِيٺا؛
جيلان مُنھن مِيٺا، تيلان نَشا چاڙِھيائُون نِينھن جا.

داستان ستون

بيت - 1

قُوتَ ڪَڙايا ڪاپَڙِي، طعامَ نہ طاماعُو؛
سَيِنَ ھنيائُون سُڃَ ۾، پَھرَ نہ پينائُو؛
اَوَسَرَ آسائُو، اُٿِي گُوندَرَ گَڏِيا.

بيت - 2

پِنَنِ ڪِينَ پَٽُ کَڻِي، گُهرَنِ ڪِينَ گَهران؛
مَھيسِي مخۡلوقَ جي، اُڀِيَنِ دُورِ دَران؛
پُڇَنِ ڪوھ شَرعان، جُھ اَندَرِ عَدالَتَ اُنِ جي؟

بيت - 3

پِنَنِ جِو پَٽُ کَڻِي، سو جي سُڃاڻنِ؛
تہ بَرَ ۾ بِيکَ لَھَنِ، پَھرَ نہ پِنَنِ ڪاپَڙِي.

بيت - 4

اَسُکُ جِن اَويرَ، سي سانجِهيءَ رَھنِ سُمهي؛
لاھوتِي لَطِيفُ چئي، آڌِي ِڏيَنِ اُليرَ؛
سُتو لوڪُ پَسي پِيا، سامي مٿي سَيرَ؛
ڪيڏانھن ڪندا پيرَ؟ مِڙوئي مٿو ٿيو.

بيت - 5

وِچِينءَ ويٺا رَھنِ، سانجِهيءَ رَھنِ سُمهي؛
بُکَ مَرندي بِکِيا، ڪَنھن کان ڪينَ گُهرَنِ؛
پيٽَ نہ ھيرِيائُون پانھنجا، چوري ساڻُ چَسَنِ؛
ڦَڪِي فَقِيرَنِ، ماڳيان پِنِي ماٺِ جِي.

بيت - 6

ڪَشي ساڻُ ڪَشَنِ، ڏِيلَ ڪَيائون ڏُٻِرا؛
پيٽَ نہ ھيرِيائُون پانھنجا، چوري ساڻُ چَسَنِ؛
اھڙِيءَ راھ رَسَنِ، ڪاپِڙِي ڪابُولَ کي.

بيت - 7

آديسِي آديسُ، ھتان ڪَري ھلِيا؛
ڪاپَڙِيُنِ قَلۡبَ ۾، ڪَيو ڏُوراڻو ڏيسُ؛
ويراڳِي نئون ويسُ، راوَلَ ڍڪي رَميا.

بيت - 8

آديسِيُنِ اَدَبُ، آھي اَکَڙِيُنِ ۾؛
تن جو حَسَبُ نَسَبُ ناھ ڪي، نہ اَما نہ اَبُ؛
سامِيُنِ کي سَڀين پرين، رُوحَ ۾ رَھيو ربُ؛
رِءَ لانگوٽِيءَ لَبُ، پاڇِي ڪَنِ نہ پاڻَ سين.

بيت - 9

لُنگُ ڪَڍيائون لانگَ، موٽِي ڪَنِ نہ مَسَحُو؛
جا اِسلامان اَڳي ھئِي، سا سُئائُون ٻانگَ؛
سامِي ڇَڏي سانگَ، گَڏِيا گورَکناٿَ کي.

بيت - 10

پُوڄا ڪارِ مَ پاڻَ کي، کوءِ راوَلَ! ٻَنِ رُجاتُ؛
لِباسان لَطِيفُ چئي، پَلِ ويراڳي! واتُ؛
مَنُ ماري ڪرِ ماتُ، تہ تِيرٿَ پَسِين تَڪِيو.

بيت - 11

پُوڄا ڪارِ مَ پاڻَ کي، جوڳِي! رَکِج جوڳُ؛
خَلِقَ خادِمُ جِئَن ڪَرِين، اِيُ راوَلَ! وڏو روڳُ؛
ڀَڳَنِ ڪونهي ڀوڳُ، نانگا وَڃَنِ نِڱِيا.

داستان اٺون

بيت - 1

رَھيا اَٿَيئِي راتِ، صُبُحَ وِيندَءِ صابرِي؛
لُنءَ لُنءَ منجِهہ، لَطِيفُ چئي، ڪَرِ تنِين جِي تاتِ؛
سَندِي جوڳِيانِ ذاتِ، ٻِئي ڀيري مَسَ مِڙي.

بيت - 2

تان ڪِي ساڻَنِ اورِ، جان آھينِ اوطاقُنِ ۾؛
ڏَھ ڏَھ ڀيرا ڏِينھن ۾، پاڻُ مَٿانئُن گهورِ؛
وِيا جي ھنگلورِ، تہ ڪَرَمِ مِلَندَءِ ڪاپَڙِي.

بيت - 3

تان ڪِي وَٽِنِ ويھُ، جان آھينِ اوطاقُنِ ۾؛
سامِي سَفَرِ ھلِيا، ڏُورِ چِتائي ڏيھُ؛
ڇَڏي سُکُ ساڙيھُ، مٿي گَنگا گَجيا.

بيت - 4

اَڄُ نہ اوطاقُنِ ۾، جاڳَرُ جوڳِيَڙَنِ جو؛
ساري سَناسِيُنِ کي، رُئَندين تان رو؛
پَسُ! پارِيان تو، لاھوتِي لڏي وِيا.

بيت - 5

اَڄُ نہ اوطاقُنِ ۾، طالِبَ تَنوارِينِ؛
آديسِي اُٿِي وِيا، مَڙھيُون مُون مارِينِ؛
جي جِيَ کي جِيارِينِ، سي لاھوتِي لَڏي وِيا.

بيت - 6

اَڄُ نہ اوطاقُنِ ۾، سندي جوڳِيُنِ جوڙَ؛
ساري سَناسِيُنِ کي، کامِي ٿِيَسِ کوڙَ؛
مَنَ جنِين سين موڙَ، سي لاھوتِي لڏي وِيا.

بيت - 7

اَڄُ نہ اوطاقُنِ ۾، ڪَرڳَل ڪِينَ رُوئَنِ؛
نہ اُھي آديسِي اَسُکا، جن سين مَڙھيُون سُونھنِ؛
مَڙُھُ پُورِيائُون ماٺِ تي، واڄَٽَ ڪِينَ وَڄَنِ؛
وِيا نانگا سي نِڪِرِي، پَھرَ نہ پُورِبِيَنِ؛
سارِيو سَناسِيُنِ کي، اولاڪا اَچنِ؛
لاڄَئُون لاھوتِيَنِ، جوڙي ڏِنيُون جِيَ کي.

بيت - 8

اَڄُ نہ اوطاقُنِ ۾، دُونھين، ڌُنڌُ، نہ لاٽَ؛
وِيا ويراڳِي، نِڪِرِي، چِتَ چَکائي چاٽَ؛
آءٌ مارِيَسِ تَنھين ماٽَ، جِيجان! جوڳِيَڙَنِ جي.

بيت - 9

جِياسُون جوڙَ ٿِي، جوڳِيءَ لاٿو جارُ؛
سندو پُورَبَ پارُ، آڇِيائِين اَنڌَن کي.

بيت - 10

ھيءِ! جي ھئا ھتِ، تہ مَٿِن ھوندَ حَقُ ٿِيو؛
مَڻِيُون، مُورَتَ، مَتِ، مانَ وِسرِيُون ڪِي لَھان.

داستان نائون

بيت - 1

بُکَ وِڌائُون بُگِرِيين، جوڳِي ڪندا جُڃَ؛
طَلَبَ نہ رَکَنِ طَعامَ جِي، اوتِيو پِيَنِ اُڃَ؛
لاھوتِيُنِ، لَطِيفُ چئي، مَنُ ماري ڪيو مُڃَ؛
سامِي جهاڳي سُڃَ، وَسَنئُن کي ويجها ٿِيا.

بيت - 2

نہ گِندا نہ گَبَرِي، نہ لانگوٽِي لِکَ؛
جيڏَنھن ڀَرينِ وِکَ، تيڏَنھن صاحِبُ سامھون.

بيت - 3

ڪڇي ڪاڇوٽِي، نانگَنِ ٻَڌِي نِينھن جِي؛
جَھِڙا آيا جَڳَ ۾، تَھِڙا وِيا موٽِي؛
اُنيِن جِي چوٽِي، پُورَبِ ٿِيندِي پَڌِرِي.

بيت - 4

جِئَن ٿا پُڇَنِ اَنَ کي، تِئَن جي پُڇَنِ پَنڌُ؛
تہ رِڙھي لَڌائُون رَندُ، لَٿِيَنِ لُکَ لَطِيفُ چَئي.

بيت - 5

جا بَرادَ بُتَنِ جِي، سا اُڃَ بُکَ آديسيَنِ؛
روزا رِندَ رَکنِ، عيدَ نہ اوڏا ڪاپَڙِي.

بيت - 6

جَنھن سَناسِيءَ سانڍِيو، گَندي ۽ گِراھ؛
اُنهي کان الله، اَڃا اَڳاھون ٿِيو.

بيت - 7

ويٺو پُڇِين پَرُ، ڪَر ڪا ھنئارَ ھلَڻَ جي؛
اَڄُ، آديسِي! مَرُ، صُباحَ مَرَندو سَڀُڪو.

بيت - 8

پرِينديئِي پيرِ ٿِيا، ڇڏي گَنجو گامُ؛
گُروءَ سندي گَسَ ۾، جِن ڪَيا تَنَ تَمامُ؛
ويھي ڪَيو نہ وِچَ ۾، تِنِ آديسِيُنِ آرامُ؛
رَھ ۾ گَڏِيُنِ رامُ، پَنڌان ڇُٽا ڪاپَڙِي.

بيت - 9

اَکِيُون، آلو ماھ، سدا سَناسِيُنِ جُون؛
واري نيڻَ نِنڊاھ، جاڳي جَهلِيا جوڳِئين.

بيت - 10

اڃا سي آھينِ، جي سَزاوارَ سِڱِيُنِ جا؛
ويٺا وَڄائِينِ، جي سَنِاسِي! سُڻِئين.

بيت - 11

مَرَڻُ مُسَلَمُ جِنِ، واحِدُ تِنِ نہ وسري؛
مٿي سَڳَرُ ڪاپَڙِي، ڪا نانگا نِنڊَ نہ ڪَنِ؛
نيڻَ سدائِين تِنِ، اوجاڳَنِ اُجارِيا.

بيت - 12

ڏورَڻُ گَهڻو ڏاکِڙو، ڏورِجِ مَ رِءَ ڏِئي؛
تان تان ھوئِجِ حُجِري، جان سين يارُ جِئي؛
جڏَھن پاسي پاڻَ ٿِئي، تَڏھن ڇَڏِجِ تَڪِيو.

بيت - 13

ڏورِ مَ ڏِئان ڌارَ، ڏورَڻُ گَهڻو ڏاکِڙو؛
ڪوڙين لَکَ ھزارَ، اِنَ اُونداھيءَ اَنڌا ڪَيا.

بيت - 14

تو جو ڏِئو ڀانئِيو، سا سُورَجَ سُھائي؛
اَنڌَنِ اُونداھي، جي راتِ وِھامِي ڏينھن ٿِيو.

بيت - 15

ناٿُ جَنھين نِنڌِ، تِتِ نہ نھارِيو جوڳِئين؛
ڪي ڪُوِيساھيا ڪاپَڙِي، پُرِيا پَراھين پَنڌِ؛
ھو ھنَھين ھنڌِ، ٿي ھنھئِين وِيا ھنگِلاجَ ڏي.

بيت - 16

ناٿُ جَنھين نِنڌِ، تِتِ پِڻُ نِھاريو جوڳِئين؛
سي سُوِيساھيا ڪاپَڙِي، پُرِيا پَراھين پَنڌِ،
ھو ھئو ھنَ ھنڌِ، ھنِ ھنگِلاجان ھٿِ ڪيو.

بيت - 17

گُذَرَ گَئِي گُذِرانُ، ڪِينَ قَبُولِجِ ڪاپَڙِي؛
عَلِيءَ جو مَيدانُ، سَکَرُ سَناسِيُنِ کي.

بيت - 18

ھو جي ٿِيا ھرِڪيسَ، تِنِ لڳِي ڪينَ لِباسَ سين؛
وَتَنِ وِلهي ويسَ، لاھوتِي لَطِيفُ چئي.

بيت - 19

بُکَ اُنيِن جِي بِکِيا، ڌُوڙِ اُنيِن جو ڌُوپُ؛
ڪَيائُون سو ئِي رُوپُ، جِئان لوڪَ لَڄَ ٿِئي.

بيت - 20

سِڱِيُون، سيلِيُون، گَبَرِيُون! ٽيئِي ٽولَ ٽَڳو؛
پَٽُ ھڻِي پَٽَ سين، ڀيري تِنِ ڀَڳو؛
لاھوتُ جِنِ لَڳو، سي مَڙِھيان مُورُ نہ نِڱِيا.

بيت - 21

کوءِ گودَڙَ! ٻَنِ گَبَرِيُون! نيئِي کِدائُون کانءِ؛
جيڏانھين جوڳُ وِيو، نيڻَ تيڏانھين نانءِ؛
ڀُڻو اِيئَن ڀانءِ، تہ سِڱِيون شُومَتَ ھٿَ جُون.

بيت - 22

جا گُرَ ڏِنِي گودِڙِي، سا مُون کي ٿِي مَرَڪُ؛
چيلا! ماري چَرَخُ، اوڍي ويھُ اَدَبَ سين.

بيت - 23

جا گُرَ ڏِنِي گودِڙِي، سا ٿِئي لاھيندي لَڄَ؛
سندا تنھن سُھڄَ، چيلو چوندو ڪيتِرا؟

بيت - 24

جا گُرَ ڏني گودِڙِي، سا مُون گَهڻِي سُھاءِ؛
نيئِي رَساڻي ماءِ، اوڍِئين جي اَدَبَ سين.

بيت - 25

اَندَرِ رِلا رِليُون، ٻَھرِ پَٽولا؛
اِنَ پَرِ ڪاپَڙِي، گَڏَھ جا گولا.

بيت - 26

ٻَھرِ رِلا رِليُون، اندَرِ پَٽولا؛
اِنَ پَرِ ڪاپَڙِي، خدا جا گولا.

بيت - 27

گُلَ گُلَ پَسِي گودِڙيا، گهڻا مَ ڀانئيجِ؛
سوئِي سُڃاڻيجِ، ھيُ ھو آھي ھيڪِڙو.

بيت - 28

پَٽَ ڇَڏِيائون پَٽَ ۾، ڏَنڊَ ڇَڏِيائُون ڏِسُ!
آلائِشان اَڳي ٿِيا، موٽِي ٿِيَنِ نہ مِسُ؛
ھيُ ڇَڏِيائُون حِسُ، وَڃِي ڪالَهہ ڪُلُ ٿِيا.

سُرُ ڪاپائتي

داستان پھريون

بيت - 1

توڻي تُون ڪاتارِ، جِمَ ھيڪِلِي ڀيرِئين؛
ڏِٺِي ڪا ڏُئارِ، صَرافَ اِنهين سُٽَ ۾.

وائي - 1

ڪا ھنئين سين لاءِ ڀوري! ڪا ھنئين سين لاءِ.
تُنبائي تاڪِيدَ سين، جِنِ پِڃايو پاءُ؛
لَسي تَندُ، لَطِيفُ چئي، ھلي تِنِ ھٿاءُ؛
پَھِيُون تُنھنجُون جِهرِڪَنِ جهورِيُون، ٻِيُون اُڏايُون واءَ؛
اَرَٽَ پاسي اوجِهرِين، توکي سُمَهڻَ آيو ساءُ؛
آڌيءَ، عَبۡدُاللَطِيفُ چئي، رِوئِي رِيجهائِجِ راءُ.

بيت - 2

جان ڪَتِين تان ڪِتُ، ھِيءَ ھڏِ وِھاڻِي؛
ڪاپائِتِي سَڀَڪا، ڪِتي سيباڻِي؛
ڄاتو جِن ڄاتِي، تِنِ ھٿان پَھِي نہ ڇَڏِي.

بيت - 3

ھيءَ ھڏِ وِھاڻي، جان ڪَتين تان ڪِتُ؛
ڪو پنَھنجي عِيدَ کي، ڀيري ڪَجِ ڀَرَتُ؛
مَتان روئِين رَتُ، صُباحَ وِچَ سَرتِيين.

بيت - 4

ڪَتَڻَ جي ڪانہ ڪَرِين، سُتي ساھيِن ھڏُ؛
صُباحَ ايندَءِ اوچِتو، عيدَ اگهاڙَنِ گَڏُ؛
جِتِ سَرتِيون ڪَندَءِ سَڏَ، اُتِ سِڪَندِينءَ سينگارَ کي.

بيت - 5

اَڄُ پڻ اُجَهڻَ کي مَرِين، نَڪِي ڪِتُءِ ڪالَ؛
ڀوري! توسين ڀالَ، ڪانڌُ ڪَرِيندو ڪيترا؟

بيت - 6

اَڄُ پڻ اُجَهڻَ کي مَرِين، نَڪِي ڪِتُءِ ڪالَ؛
مونا اُٺجِي اُکَڙِيا، اَرٽَ ڍَرڪِي مالَ؛
ھيءِ! تنِين جي حالَ، جن ڪاپي منجهان ڪِينَ ڪَيو.

بيت - 7

سي تو ويھِي وِڃائِيا، جي ڪَتَڻَ سندا ڏينھن؛
اَرِٽَ اوڏِي نہ ٿِئين، ڀورِي! ڀوري سِيئَن؛
ڪَنڌُ کَڻندِينءَ ڪِيئَن، اَڱڻِ عجِيبَنِ جي؟

بيت - 8

سونَ سارِيڪا ھٿَڙا، ڪوھ نہ ڪَتِين رَڏِ؟
ويھي ڪُنڊَ، ڪاپو ڪَرِ، گُهتُون گوھيُون ڇَڏِ؛
تہ صَرافاڻي سَڏِ، مَرَڪِيو ھوندَ مَٽائِيين.

بيت - 9

ڀَڳو ئِي ڀيرِ، جانسين رَتو راسِ ٿِئي؛
بُرِيءَ بيڪارِيءَ سين، ھارِي! پاڻُ مَ ھيرِ؛
ڪِتُ ڪَتِينديُون ڪيرِ، نَئين سين نہ ڄاڻِجي؟

بيت - 10

ڀيرِئين ۽ ڀانئِيين، اِئَن وِڏُوڻو ڪانڌُ؛
ويٺِي اورِ اَرَٽَ سين، ڳِچيءَ پايو پاندُ؛
تہ تُنھنجو ئي وِڻواندُ، ڪِتو وِتو نہ ٿِئي.

بيت - 11

چائُتِ پائي چِتَ ۾، سَنهون ڪَتيو جَنِ؛
تِنِ جو صَرافَنِ، دُڪو داخِلِ نہ ڪَيو.

بيت - 12

مُحَبَتَ پائي مَنَ ۾، رَنڍا روڙِيا جَنِ؛
تِنِ جو صَرافَنِ، اَڻَ تورِيو ئِي اَگهائِيو.

بيت - 13

ڪو جو وَھُ ڪاپائِتِيَنِ، ڪنبَن ۽ ڪَتَنِ؛
ڪارَڻِ سُودَ سَوارِيُون، آتَڻَ مَنجهہ اَچَنِ؛
اُنِ جِيءَ سُونھَنَ، سَيَدُ چئي، صَراف ئِي سِڪَنِ؛
اَگِهيا سُٽَ سَندَنِ، پائي ترازِيءَ نہ تورِيا.

بيت - 14

سُٽُ اُنيِن جو سَڦرو، جي پَرِ ۾ پِڃائِينِ؛
آوازُ اَرَٽَ جو، ساھَ نہ سُڻائِينِ؛
لِڪايو، لَطِيفُ چئي، ڪَنبِيو ڪَتائِينِ؛
جي ماڻِڪَ موٽائِينِ، توءِ مُلُهہ مَھانگو اُنِ جو.