Lexical Density of the verse, for usage of Artificial Intelligence (AI) & Computational linguistics
| Number of words: | |
|---|---|
| Lexical Words:* | |
| Non-lexical words:** | |
| Lexical Density: |
* Words of Noun, adjective, verb & adverb
** Words of Pro-noun, post-position, conjunction & interjection
ڀٽائي پيڊيا جو واٽس ائپ چئنل فالو ڪريو
داستان اندر ٻيو اندراج
- (وائِي) اوڏِي آيَس جانۡ پِريان جي…
- (وائِي) اوکِيءَ آڳَھُ آھي، وو آھي،…
- (وائِي) اَدا ڙي ڏوٿِي پُڇان تو…
- (وائِي) جيڏِيُون آئُون تان نَہ چَوَندِي…
- (وائِي) غَفلَتَ يارُ گَنوايو، ٻَڙِي جيڏِيُون،…
- (وائِي) لوچِ دا وي بَلوچَ دا،…
- (وائِي) مَعلُومُ حالُ حَبِيبَ، مُون کي…
- (وائِي) مُون اَنڌِيءَ ڏي اَڄُ اِيندا،…
- (وائِي) مُون کي جَهلَ مَ پايو،…
- (وائِي) وَڃِي وَڃِي ٿِيندِياسِ ويجهِي ويجهِي،…
- (وائِي) پَلَڪُ نَہ رَھي دِلِ تو…
- (وائِي) ڏُکَ لاھِيندا ڏُونگَرَ وو ماءَ،…
- (وائِي) ڪا جَا ڳالِهہ ھُئِي، ٻاروچي…
- (وائِي) ڪَرَھا مَ ڪاھِيو مِيان ڪيچِي،…
- (وائِي) ڪِھَڙو سَڱُ سِياڪو، ھاري تَنِ…
- (وائِي) ڪِھَڙي ويلي جو لَنگهِي آئُون،…
- (وائِي) ھوتَ سي ھَلَڻَ ھارا، جيڏِيُون…
- (وائِي) ھوتَ ٻاروچي ساڻُ، جيڏِيُون جيڏِيُون…
- (وائِي) ھي جٖي ھَلِئا ھوتَ سُونھارا،…
- (وائِي) ھَمسُون ساٿُ گِيا ھي، ھَمسُون…
- سُر آبڙي جَي وايون جي وائِي
دَردَ مُنھِنجي جا دارُون، يارَ موٽُ سَٻاجها سُپِرِين،
مُون لَڳِيُون مُون وِسَهو، مَحَبتَ جِيُون مارُون،
سُکَنِ مُون سين ڪِينَ ڪِئو، سُورَنِ لَڌَڙِيَم سارُون،
مائِٽَنِئُون گَهڻا ڪِئا، ڪُسَنَ مُون سين ڪارُون.
رسالن ۾ موجودگي: 87 سيڪڙو
سمجهاڻي
(سسئي ٿي چوي) اي هوت پنهون! تون ئي منھنجي دک درد جي دوا آهين، او سٻاجها ساجن! تون موٽي اچ. مون تي اعتبار ڪر، مون کي محبت ۾ ڪيتريون مارون (مصيبتون) سھڻيون پيون آهن، مون تي يقين ڪريو، مائٽن جي مقابلي ۾ وري بہ مون سان ٻين ننڍن وڏن دوستن گهڻا ٿورا ڪيا. سُکن مون سان ساٿ نہ ڏنو، پر ڏکن منھنجي سار سنڀار لڌي. منھنجي اندر ۾ اي ساجن! تنھنجيون يادون جڙيل آهن. اهي اندر ۾ هر وقت ائين پيون وڄن، جيئن گهنڊڻي جون لارون وڄنديون آهن. شال آءٌ ڪنھن بہ ريت محبوب جي جهلڪ ڏسي سگهان.
[ شارح: ڊاڪٽر عبدالغفار سومرو ]
گنج ۾، سرود سسئي، بيت نمبر : 399
دَرْدَ مُھْجٖيْ جَا دَارُوْ يَارَ مُوْٽُ سَٻَاڄَا سُپِرٍ﮶
مُنْ لَـکِيٌ مُنْ وِسَهُوْ مَحَبَّتَ جِيٌ مَارٌ﮶
سُکَنِ مُنْس﮼ ڪِيْنَ ڪِئُوْ سُوْرَنِ لَڌَرِيُمِ سَارٌ﮶
مَائِٽَنِئُوْ کَنَان ڪِئَا ڪُسَنَ مُنْس﮼ ڪَارٌ﮶
ھِي وائي ٻين سھيڙيندڙن وٽ ڏِسو
TRANSLITERATION
सिन्धी देवनागिरी
दर्द मुंहिंजे जा दारूं। यार मोटु सबा॒झा सुपिरीं।
मूं लगि॒यूं मूं विसहो। मह्बत जियूं मारूं।
सुखनि मूं सें कीन किओ। सूरनि लधड़ियम सारूं।
माइटनिऊं घणा किआ। कुसन मूं सें कारूं।
ROMAN SINDHI
Dard'a munhinjay ja daaroo'n, yaar'a mott'u saBaajhha supireen,
Moo'n laggiyoo'n moo'n wisaho, mahabbat'a jiyoo'n maaroo'n,
Sukhhan'ay moo'n see'n keen'a ki'o, sooran'ay ladharriyam saaroo'n,
Maaettinyoo'n ghhanna ki'aa, kusan'a moo'n see'n kaaroo'n.
TRANSLATIONS
O gracious beloved! You are the cure for this miserable woman's maladies. Kindly return to me. Please believe my word that I have received the wages of love - its chastisement. My relatives have caused me a lot of misery.
The comforts of this world threw me over board while its discomforts always kept me company and looked after me. Possibly on that account people discuss me a lot in Bhambhore.
Life of this world is an illusory enjoyment. (185, Al-I mran).
"O my sisters!" says Abdul Latif: "I have received in my body the spikes of love."
O Gracious beloved,
You are reliever of pain of the wretch, come back,
I have received, believe me, hard blows of love,
My relatives have caused me a lot of misery,
Comforts did not do me any good, sorrows did take care,
It is on that account that I am being talked about a lot in Bhanbhore,
Abdul Lateef says, o my sisters, spikes of love have pierced.
بیاد اُرویءِ دردِ من، بیا ای مہربان من!
مصائب از محبت می کند برداشت جانِ من
بیا ای مہربانِ من!
رسید آزار از خویشان بی حال ناتوانِ من!
بیا ای مہربان من!
نشد حاصل زعیش اما بشد غم حرز جانِ مَن!
بیا ای مہربان من!
بشہرم بر زبان خلق ہر دم داستانِ مَن!
بیا ای مہربانِ من!
لطیف ای جان ہمی گوید بہ عشق آویخت جانِ من
درد مرے دا دارو توں ایں
مڑ آ سجدے میرے
میں لگی اُڑ نبھائی
جھلے دُکھ بتھیرے
مُڑ آ سجن میرے
انگاں ساکاں کوہ کوہ ماری
کیتی بیرے بیرے
مُڑ آ سجن میرے
سُکھ چھڈے دُکھ گل وچ پائے
درداں لائے ڈیرے
مُڑ آ سجن میرے
ایہہ بھنبھور ہن وڈھ وڈھ کھاوے
ہاں، سجن بن تیرے
مُڑ آ سجن میرے
کہے لطیف اُڈیکاں اڑیو
کد پاوے گا پھیرے
مُڑ آ سجن میرے
یہ برھن تمہیں پکارے
لوٹ آئو پریتم پیارے
بھنبھور کو چھوڑ چلی ہوں
سب ناتے توڑ چلی ہوں
سکھ سے منہ موڑ چلی ہوں
نینا ہیں پریت کے مارے
لوٹ آئو پریتم پیارے
جس نے یہ چوٹ نہ کھائی
کیا جانے پیڑ پرائی
ہو لاکھ مری رسوئی
آئوں گی پاس تمہارے
لوٹ آئو پریتم پیارے
میرے درد کے درماں، لوٹ کے آجا ساجن پیارے!
مان لو سکھیو! پریت کا، درد ہے بیحد پنہاں،
بابل کا گھر چھوٹا مجھ سے، اب میں جاؤں کہاں،
سکھ روٹھے اب دکھ ہی دکھ ہے، درد ہی اب درماں،
شہر بھنبھور کے لوگ سکھی ری! بنائیں کیا کیا بتیاں،
کہے لطیف کوی اے سکھیو! تن من دھواں دھواں۔