تِھان بابت
معنيٰ
تنھن کان. اُتان کان. انهيءَ تان. ان وقت کان.
There, to that place, thence, from that place.
بيتن ۽ وائين ۾
- عِشقَ جي اَسبابَ کي، پَرِ ۾ پُڇِئائُون، دارُون ھِنَ دَردَ جو، ڏاڍو ڏَسِئائُون، آخِرُ والعَصرِ جو، اِيھِي اُتائُون، تِھان پوءِ…[ سُر ڪلياڻ - عشق ۽ معشوق ]
- سَري ڪِي نَہ ڪِئونِ، ويڻَ موکِيءَ جٖي مارِئا، ڪو ڪو ويڻُ ڪَلاڙَ جو، پِتي تي پِئونِ، تِھان پوءِ ٿِئونِ، مِڙَڻُ…[ سُر يمن ڪلياڻ - سري پيالو ۽ موکي متارا ]
- صُوفِيءَ صافُ ڪِئو، ڌوئِي وَرَقُ وُجُودَ جو، تِھان پوءِ ٿِئو، جِيئَري پَسَڻُ پِرِينءَ جو.[ سُر يمن ڪلياڻ - صوفي ۽ طالب ]
- سِسِيءَ ۾ سُرُ راڳُ، واءَ لَڳَندي وَڄِيو، مِٽِي گَڏِي مِٽِيءَ کي، ڏِنو رُوحَ جَوابُ، آدَمَ کي آوازُ، تِھان پوءِ پَيدا…[ سُر سريراڳ - املهہ وکر ]
- ساٿِيَنِ نَنڌا بارَ، تَنِ پانڌِيَنِ نَنڌا بارَ، توکي آرَسُ اَکِيُنِ ۾، پاتا پاڙي وارِيين پَڳَھَ ۾ پاتارَ، پَتَڻُ ٿو پُورَ…[ سُر سريراڳ - وايون ]
- گهَڙو مُنڌَ مُئِي، وَسِيلا وِئا، تِھان پوءِ سُئا سُهڻِيءَ سَڏَ ميھارَ جا.[ سُر سھڻي - پاڻ م کڻ، گهڙو ڀڳو گهورئو ]
- جَي قِيامَ مِڙَنِ، تَہ ڪَرَ اوڏا سُپِرِين، تِھان پَري سُڄَنِ، واڌايُون وِصالَ جُون.[ سُر سھڻي - تران، سڀت، ڏٺي ڏينھن ]
- حُسَينِي حُسينَ لَئي، بِيبِيءَ پاڻَ چَئِي، تِھان پوءِ پَئِي، خَبَرَ ٻِيءَ خَلَقَ کي.[ سُر ڪيڏارو - ڏٺو محرم ماھ ]
- نَڪو تَتو ڏِينھُن، نَڪو ليکو ئِي ٿِئو، تِھان اوري نِينھُن، ڇِنو آتَڻَ وارِيين.[ سُر حسيني - لَڙُ مَ لاڙائُو، جِيءُ ۽ آتڻ ]
- لاڳاپا لاھِ، لَحظي ۾ لَطِيفُ چئَي، تِھان پوءِ پُڇاءِ، پِريان سَندو پيچِرو.[ سُر حسيني - ڇپر، لوٺيي، حُج ۽ ھاءِ ]
- سَھِسين ھُئا سارِنگِئا، مانجِهي مَڱڻَھارَ، تَنِ ڳَڙَھان اوري ٿي ڳايو، سَھِسين ڪَري سِينگارَ، تُنبيري جي تَندُ جِي، پھرِين ھُئِي پَچارَ،…[ سُر سورٺ - ڏنو سر ڏياچ ]
- ڪَڏِھِين تان ڪو نَہ ٿِئومِ، آثارو عِشقَ جو، مَحبُوبَنِ مِنَٿُون ڪَري، سِڪَڻُ سيکارِئومِ، تِھان پوءِ ٿِئومِ پاڻِهين پَسَڻُ پِرِينءَ جو.[ سُر بروو سنڌي - عاشق اکڙِيُون ]
- پيرين پُراڻا کيٿِڙا، سُڪا مُنھَن سَنڊَن، سا جُوءِ ڏوري آيا، سُونھان جِتِ مُنجهَنِ، ڳُجهان ڳُجِهيُون ڪَنِ، تِھان پَراھين پَنڌَ جُون.[ سُر کاھوڙي - ڏوٿِي، ڏُٿ، ڏُونگر ]
- رُوحَ ۾ رَھِيُنِ رامُ، ٻَھَرِ ٻولِينِ ڪِي ٻِئو، پِيالا پُرِ ڪَري، جوپَ پِيتائُون جامُ، تِھان پوءِ تَمامُ، تَنِ تَڪِيا تاڪي…[ سُر رامڪلي - بازار، ناٿ، گرو ۽ ھرنام ]
- چَنيسَرَ جي چِتَ ۾، ڪِي جو اَڳُ ھو، مَڻيي سَندو مامِرو، تِھان پوءِ ٿِئو.[ سُر ليلا - مڻيو چنيسر، ليلا سھاڳڻ ]
- چَنيسَرَ جي چِتَ ۾، ڪا جَا اَڳُ ھُئِي، مَڻيي سَندِي ڳالِهڙِي، تِھان پوءِ ٿِي.[ سُر ليلا - مڻيو چنيسر، ليلا سھاڳڻ ]
- سُھاڳُ پُڻ سَنبران، ڏُھاڳُ پُڻ ڏِٺومِ، ھَي اَڀاڳي حالَ کي، ھَٿين ھارُ ڇُتومِ، تِھان پوءِ ٿِئومِ، قَدُرُ ڪاڻِيارِنِ جو.[ سُر ليلا - مڻيو چنيسر، ليلا سھاڳڻ ]
- وَڏيرِي ھُياسِ، چَنيسَرَ جي راڄَ ۾، دائِيين، ٻائِيين دَرَبانِيين، ٿي پَرِ ۾ پُڇِياسِ، دُھِلين دَمامين نُقِرين، ٿي وِچَ ۾ وِھارِياسِ،…[ سُر ليلا - ھاڻي ويٺي رو ]
- اُنَڙَ ۾ آسَ گهَڻِي، تِھان وَڏيرو ڊَپُ، مَڱڻَھارَنِ مَپُ، جَو نَہ موٽائي مَڱڻا.[ سُر جاجڪاڻي - سٻڙ، سيڪڙو ۽ مڱڻھار ]
- جانۡ جانۡ پَسِين پاڻَ کي، تانۡ تانۡ ناھِ نِمازَ، سَڀَ وِڃائي سازَ، تِھان پوءِ تَڪبِيرَ چَئُہ.[ سُر آسا - آئون، تُون، روزا نمازُون ]
- جانۡ جانۡ پَسِين پاڻَ کي، تانۡ تانۡ ناھِ سُجُودُ، وِڃائي وُجُودُ، تِھان پوءِ تَڪبِيرَ چَئُہ.[ سُر آسا - آئون، تُون، روزا نمازُون ]
- ڪِي جَو ڪَنھِين پارِ، اَکِيُون پَسِي آيُون، ھِڪُ ديوانِيُون دِلِ ۾، ٻِي اَپَرِ لَڳيَنِ آرِ، تِھان پوءِ قَرارِ، سُتِيُون ڪِينَ…[ سُر آسا - نيراني اکڙيون ]
- اللهَ کَرَ جِيَنِ، مَدِي جَنِ جِي مَنَ ۾، اَسان ۽ پِرِيَنِ جُون، اُمِيدُون پَسَنِ، تِھان پوءِ مَرَنِ، سَڙِي اِنهين سُورَ…[ سُر آسا - کَرُ ۽ حوصلو حيرت ]
- اَسِين سِڪُون جَنِ کي، اَسِين تان سيئِي، لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ، وانءُ اوڏاھِين پيھِي. تِھان مَنجهيئِي، پارَکَ پَرِکِجِ حَقَ…[ سُر آسا - پاڻ پردو پاڻ ]
- سُتي جا ساڃاءِ، سا جاڳَندي نَہ ٿِيي، تِھان پوءِ مُون ماءِ، نيڻَ ھيرايا نِنڊَ سين.[ سُر آسا - من، گولو ۽ جنڊ ]
- سارِي عُمِرِ سُومَرا، اِيئن نَہ هُوندِياءِ، اِيندَءِ مَلڪَ اللهَ جا، وَٺِي هُتِ وينداءِ، ماڙِيُون مُقامَنِ ۾، اَڏَڻ نَہ ڏِينداءِ، ڍَڪِيندَءِ…[ سُر مارئي - پائران پيھي آيا ]