وَطَنُ بابت
معنيٰ
ڏيھُ، ديس، ملڪ، ديش، اصلي ڳوٺ، ڄمڻ جو هنڌ، جنم ڀومي. (اصل شُڌ سنڌي ٻول وٿاڻ، جتان عربيءَ ۾ وطن لفظ ٿيو)
Native country, abode, home, native land.
بيتن ۽ وائين ۾
- سارَنگَ سارَ لَھيجِ، اللهَ لَڳِ اُڃِيَنِ جي، پاڻِي پوڄَ پَٽَنِ ۾، اَرِزان اَنُ ڪَريجِ، وَطَنُ وَسائِيجِ، تَہ سَنگهارَنِ سُکُ ٿِئي.[ سُر سارنگ - بادل نيڻ ۽ مينھن ]
- قِسمَتَ آندِيُون ڪُونجڙَيُون، وَطَنُ سَندُنِ روھُ، ڪَنھِن جو ڪونِهي ڏوھُ، رِزقُ رازِقَ ھَٿَ ۾.[ سُر ڏھر - وڳرين ڪُونجون ]
- وَطَنُ مُون مَلِيرُ، قَضا آندِيَسِ ڪوٽَ ۾، اَصلِ مُنھِنجي اَنگَ ۾، جُڙِئو ھو زَنجِيرُ، چانڪ پِيئَندِيَسِ پِرِينءَ سين، پائُرَ جو…[ سُر مارئي - مارُن جو حال ]
- ماندِي ٿِيءُ نَہ مارُئِي، وَطَنُ ڪِيمَ وِسارِ، پاهُون وَرُ پَنوهارِ، مَ سَھُہ آرَ عُمَرَ جِي.[ سُر مارئي - سيئي سارئان سومرا ]
- سي ٿاريلا ٿَرِ ٿِئا، جٖي مان گَهٽُ گُهري، وَطَنُ، وَسَ، وَسندِيُون، هِينئَڙي نِتُ هُري، اَندَرِ چِتَ چُري، مُون کي وِرھُ…[ سُر مارئي - جھ سي لوڙائو ٿئا ]
- فاتِحَه بَقَرَة سُومَرا، وَطَنُ ويڙِهيچَنِ، نَحل حِجرِ بَنِي اسِرائِيل، اِي پَنڌُ پَنوَهارَنِ، سَجدَہ اَحزابِ سَبا، مَنجِهين رُوم رَهَنِ، نيئِي اَڏِئا…[ سُر مارئي - زمر زخرف سومرا ]
- مارُنِ پاسي مِينھَن اُٺا، لَڏي ويندَڙي لوءِ، اللهَ ڪو ھِتِ آڻِيين، پانڌِي پائُرَ جو، ڪانَہ ٻُڌِيسُون ڪَڏِھِين، زَنجِيرَنِ ۾ جوءِ،…[ سُر مارئي - وايون ]
- جِتي مارُو تِتي پانڌِي اَلو! عُمَرَ او اِيندو، پُڇان ڪوءِ عُمَرَ مِيان ويندو پُڇان لوءِ، پَنڌان کارِئو پَھِيڙا، ڪِي جو…[ سُر مارئي - وايون ]
- وِئا مورَ مَرِي، ھَنجُ نَہ رَھِئو ھِڪِڙو، وَطَنُ ٿِئو وَرِي، ڪُوڙَنِ ڪانيرَنِ جو.[ سُر ڪارايل - پاڙون پاتار ۾ ]