واسُ بابت
معنيٰ
خوشبودار يا ٻين شين ساڙڻ کان دونھون، خوشبوءِ، سُڳنڌ، سرهاڻ، ڌوپ، لوبان، گُگڙ، عطر. بوءِ، بانس.
Perfume of kinds burnt at certain ceremonies, incense.
بيتن ۽ وائين ۾
- پِرِيَنِ جي پَنڌان، مُون کي جٖي جَهلِينديُون سي نَہ پُڄَندِيُون، ڀَلِي ڪَري آيو، ٺاٺارو ڏيھان، ڀَڳي ڪُٽِ سَڄِي ٿِئي، لَٿِي…[ سُر سامونڊي - وايون ]
- ڪو جَو وَرِئو واءُ، جِيئَن واسُ وَڇارَنِ مَٽِيو، مَٿان ساھَڙَ ساھُ، گهورِئو گهورِئان جِندَڙو.[ سُر سھڻي - ترھو، ڪچو ۽ ڪنڀار ]
- لَڏِيندي لِباسُ، جَتَنِ جيڏو ئِي ڪِئو، آيُمِ آرِيءَ ڄامَ جو، وَڻَ وَڻَ مَنجهان واسُ، مِرُون کينِمِ ماسُ، ھَڏَ ھَلَندا ھوتَ…[ سُر ديسي - ڪيچان آيو قافلو ]
- آدِمِيَنِ اِخلاصُ، مَٽائي ماٺو ڪِئو، ڪَڏِھِين کائي ڪو نَڪو، سَندو ماڻُهوءَ ماسُ، دِلبَرَ ھِنَ دُنِيا ۾، وَڃِي رَھندو واسُ، ٻِئو…[ سُر بروو سنڌي - دل جو دلبر ]
- چَندَنَ سين چِڪَ ڪِئو، جِتِ ڌورُون ڌُونِ، اَچَنِ ڀَؤُنرَ ڀِنڀُولِئا، پاڻِيءَ تَھِين پُونِ، راوَلَ رَتو رُونِ، ڪو وَھُ لَڳو واسُوئين.[ سُر راڻو - چندن، لوڊي، ڪاڪ ڇڏڻ ]
- دَلَقُ ڍَڪائِجِ دِلِ کي، لائِجِ ڪو مَ لِباسُ، پُوري کائِجِ پانھِنجو، مَڙِهئان اَندَرِ ماسُ، ويراڳِي تو واسُ، سَرَ ۾ بُويُون…[ سُر رامڪلي - بُک، طعام، گدا ۽ گبري ]
- واجهائي وَطَنَ کي، آئُون جَي ھِتِ مُياسِ، تَہ گورَ مُنھِنجِي سُومَرا، ڪِجِ پَنوَھارَنِ پاسِ، ڏِجِ ڏاڏاڻي ڏيھَ جو، مَنجهان وَلَڙِنِ…[ سُر مارئي - بندياڻي واجهائي وطن کي ]