مون کي چون ٿا

They say to me.

• جيھَرَ لوڪُ جَهپَ ڪَري، ذَرو جاڳَ نَہ ھوءِ، اوھِيَرَ اَچِئو اَدِيُون، پَھُ پِريان جو پوءِ، جَي ڪَچو چَونِمِ ڪو، تَہ…[ سُر سھڻي - آڌيءَ اڌاڻ، ڏم ڏھڪار ]
• سانڀارا سَڏَ ڪِئو، اُڀا چَونِمِ آءُ، ھِڪُ تِکو ئِي تارِ وَھي، ٻِئو لُڙُ لَهرِيُون ۽ واءُ، آڳَھُ جَنِ اللهُ، ٻُجهان…[ سُر سھڻي - ساھڙ، اڀو آڇي ۽ سانڀارا ]
• سانڀارا سَڏَ ڪِئو، اُڀا چَونِمِ اَچُ، ھِڪُ تِکو ئِي تارِ وَھي، ٻِئو ھَٿِ ڪَمِيڻِيءَ ڪَچُ، ساڻِي جَنِ سَچُ، ٻُجهان سي…[ سُر سھڻي - ساھڙ، اڀو آڇي ۽ سانڀارا ]
• چَونِمِ جَي ھيڪارَ، مَ وانءُ موٽِي سُهڻِي، دُونھِينءَ پاسي دوسِتَ جي، گهارِيان سَڀَ ڄَمارَ، ٻانڌِيَڙا ٻِيھارَ، ھُوندَ نَہ لِڱِين لائِيان.[ سُر سھڻي - تران، سڀت، ڏٺي ڏينھن ]
• مَرُ مَرين آئُون رُئين، موٽِي ڪانڌَ مَ آءُ، مَڇُڻ تو پُئان، ڪَچو چَونِمِ جيڏِيُون.[ سُر ڪيڏارو - ڪامل ڪربلا ۾ ]
• چَونِمِ مَرُ چَرِي ٿِي، پَرَ جي سَڏُ سُڻِينِ، مَرُ مُونھِين کي ڏِينِ، ماڻُهو اَچِئو ميھَڻا.[ سُر معذوري - ڪتا ۽ ڪوھ ]
• آرِيچا اُٺَنِ جِي، ڪَنِمِ جي ڪاھِي، وارِي جا واٽُنِ جِي، جهاڳِيان سَڀَائِي، چَونِمِ تَہ آئِي، پورھِيَتِ ڄامَ پُنهونءَ جِي.[ سُر ديسي - دانھُون ڪُوڪُون ]
• آتَڻِ چَونِمِ ڪَتُ، تاڻِيان تَندُ نَہ نِڪِري، پاڻان روئِي رَتُ، چَرَکو مُون چِڪ ڪِئو.[ سُر حسيني - ماءُ سان ڪلام ۽ ڪاوڙ ]
• ھوتَ ھاڙِھي جا بَلوچَ، ڙي بَلوچَ، موٽِي آءُ ڀَنڀورَ ۾، سِڪِي جَنھِن سَڱُ ڪِئو، لِڪِي وِچان لوڪَ، ماڻُهو ڏيِنِمِ ميھَڻا،…[ سُر حسيني - وايون ]
• ڳَورِيءَ نِينھُن نَہ ڪَچُوئي، سِبي سيبا ڏي، کَٿِيءَ وَٽِيُون کُٿِيُون، سَتِي سي سِيوي، مَڇُڻِ چَونِمِ ڪي، تَہ لَڄايُئِي ٿَرَ ڄايُون.[ سُر مارئي - ڏيھ ڏاڏاڻي جي خبر ]