ڏيھِ، ديسِ، ملڪِ، ديش، اصلي ڳوٺِ، ڄمڻ جي هنڌِ، جنم ڀومي. (اصل شُڌ سنڌي ٻول وٿاڻ، جتان عربيءَ ۾ وطن لفظ ٿيو)

Native country, abode, home, native land.

• مُون کي جَهلَ مَ پايو، جيڏِيُون آئُون ھَلَندِي ھوتَ ڏي، ھِيءُ جو بارُ ڀَنڀورَ جو، لوٺِيءَ تان سَڀَ لاھِيو، آھي…[ سُر آبڙي - وايون ]
• آيَلِ ٻاروچا، وَرِي وَطَنِ آيا، سائِينءَ صابِ وِڌا، اوجاڳا اَکِيُنِ جا.[ سُر حسيني - جِيئڻُ ۽ مَرڻُ ]
• قِسمَتَ قَيدِ ڪِيَسِ، نَہ تَہ ڪيرَ اَچي ھِنَ ڪوٽَ ۾، وَنَحنُ اَقرَبُ اِلَيهِ مِن حَبلِ الوَرِيدِ، وَطَنِ آئُون وِيندياس، مارُنِ…[ سُر مارئي - ڪن فيڪون ۽ قيد ]
• سُونھَن وِڃايَمِ سُومَرا، وَطَنِ وَڃان ڪِيئَن، حُسُنَ ڌاران ھِيئَن، پَسان ڪِيئَن پَنوَھارَ کي.[ سُر مارئي - سونھن وڃايم سومرا ]
• ڪُڇَنِ آھِيان ڪوٽَ ۾، ڇَنِ نَہ ڇَڄي ھيٺِ، لوئِيءَ سين لَطِيفُ چئَي، ڀيرِئو ٻَڌان بيٺِ، ھُتِ سَپَجي اُنَ سَسَنِ جِي،…[ سُر مارئي - بندياڻي واجهائي وطن کي ]
• اَڇو ڪوٽُ عُمَرَ جو، ڏِسئو ٿِي ڏَران، اَٿِمِ سِڪَ ساڻيھَ جِي، وَطَنِ شالَ وَران، جَي آئُون هِتِ مَران، تَہ نِجاھُ…[ سُر مارئي - مارئي ملير جي ستي سيل ]
• مارُو مِٽَ مَلِيرَ جا، سارِئَمِ سَڀَيئِي، حُبُّ الْوَطَنِ مِنَ الإِيمَانِ ، اَندَرَ ۾ ايھِي، پَکَنِ ۾ پيھِي، مَحلَنِ جِي مَرُ…[ سُر مارئي - مارئي ملير جي ستي سيل ]
• زُمَرِ زُخرُفِ سُومَرا، مارُو مومِنَ پاسِ، اَعرابِي اَحقافَ ۾، رَهي ويٺَمِ راسِ، مارُنِ مُلا ماڙِيين، ڪَنھِن اِرادي آندِياسِ، وَطَنِ آئُون…[ سُر مارئي - زمر زخرف سومرا ]
• مُنھِنجو هِينئڙو سَنگهارَنِ ساري، هُوءِ جي ويجها وَسَ کي، آءُ حَمِيرَ ڀَڃُ زَنجِيرَ، هِيئَن نَہ سَگهان هِتِ گهاري، اِلاهِي عِنايَتَ…[ سُر مارئي - وايون ]