ھُلُ بابت
معنيٰ
شور، لُڙ، گوڙ، ڌمچر، ٻائيتال، غوغاءَ، گهمسان، دانھن، رڙ، ڪوڪ، واڪو، شھرت، نيڪ نامي، پڌرائي، مشھوري،
Outcry, noise, uproar, clamor, a row.
بيتن ۽ وائين ۾
- وَحدَتان ڪَثرَتَ ٿِي، ڪَثرَتَ وَحدَتَ ڪُلُ، حَقُ حَقِيقِي ھيڪِڙو، ٻولِي ٻِيءَ مَ ڀُلُ، ھِيءُ ھُلاچو ھُلُ، سَڀو سَندو سَڄَڻين.[ سُر ڪلياڻ - يڪتائي ]
- ھوڏانهَن ھُن ھُلُ ڪِئو، ھيڏانهَن ھِي ھَڻَنِ، شرِنايُون ۽ سُرندا، ٻِنِهِي پارِ ٻُرَنِ، اللهَ شهِزادَنِ، سوڀُون ڏِيين سَچا ڌَڻِي.[ سُر ڪيڏارو - ڪربلا ۽ ڪارا ڪڪر ]
- جَي ڀانيَين جوڳِي ٿِيان، تَہ جُهونُو ٿِي ڄُلُ، وَسائيج وُجُودَ ۾، اَٺَئِي پَھَرَ امُلُ، تَہ سَندو ھائِيءَ ھُلُ، ڪَڏِھِين ڪَنين…[ سُر رامڪلي - جي ڀانيَين جوڳِي ٿِيان ]
- ڀَرِئو ڍورَ تَراءُ، پيٺِيُون ڪوٽَ دَرازِئا، نَہ سي پاڻِيءَ وارِيُون، نَہ سو ھُلُ ھُڳاءُ، اَدِيُون آڳَڙِيا، کَڻِي ڪَنھِن کُوڻِ وِئا.[ سُر ڏھر - ڪنڊا، ڍور، پٽيھل اڪ ]
- مَنجِهہ ڪَٻَرُنِ ھُلُ، ٻَھران لقمَن چَمِڙا، نَہ لاکو نَہ ڦُلُ، ڳُجُهہ ڳَرَھِيان ڪَنِ سين.[ سُر ڏھر - لاکو ڦلاڻي، ريٻاڙي ۽ اوڏ ]
- وَڳَ نَہ وارِئائُون، چارِيءَ جو چَيو ڪَري، تَڏِھِين سارِئائُون، جَڏَھِين ھَيِنِ جو ھُلُ ٿِئو.[ سُر ڏھر - اڄ گهرجين تُون ]