ڏنڀ، داڳ. (باھ تي گرم ڪيل لوھ جي ٽڪر سان بدن تي لڳايل نشان) تيزاب سان لوهي هٿيار تي ڏنل نشان. جوهر شمشير.

Scar, wound mark, burning mark

• اِبرَ دانائي جٖي، مُون کي ڏِنا سَڄَڻين، ھارِئا تَنِي تي، ويڄَ وِڃاءِ مَ ڊَڀَڙا.[ سُر يمن ڪلياڻ - ويڄ ۽ دارُون ]
• سَنِهيءَ سُئِيءَ سِبِئو، مُون مارُوءَ سين مَنُ، ھَڻِي کَڻَ حِلمَ جا، تَھِ وِڌائُون تَنُ، ڪِيئَن ٽوپايان ڪَنُ، اَباڻِيءَ اِبرَ ري.[ سُر مارئي - ڏيھ ڏاڏاڻي جي خبر ]
• پاڇاھِي نَہ پاڙِيان، سَرَتِيُون سُوئِيءَ ساڻُ، ڍَڪي اُگهاڙَنِ کي، ڪِينَ ڍَڪِيائِين پاڻُ، ٻِيھَرَ ڄاپِي ڄاڻُ، اِبرَ جي اوصافَ کي.[ سُر مارئي - ڏيھ ڏاڏاڻي جي خبر ]