سڃاڻپ جي نشاني. نشان، پار پتو، ڏسُ. اشارو. اُهڃاڻ. ساڄيءَ اک جو اشارو جو ڪنھن ڪم يا نشاندهيءَ لاءِ ڪبو آهي.

Sign, mark, token.

• لَڙُ مَ لاڙائُو ٿِئو، وَرَ چُونڊِيندِي وَڃُ، آھي اِي اُھُڃُ، ھاڙھي ھَلَندِيُنِ جو.[ سُر حسيني - لَڙُ مَ لاڙائُو، جِيءُ ۽ آتڻ ]
• ڏوٿِيا ڪو اوٺِيَنِ جو، مُون کي اُھُڃُ ڏِئو، سَچُ ڪِي ساٿَ نِيو، پُنهون مُنھِنجو پاڻَ سين.[ سُر حسيني - ڏورِڻ ۽ ڏسڻ ]
• ٻي دَرِ وانءُ مَ ڪيڏانھِين، جو تُون ڄامُ مَڱَندين مَڱڻا، ڦيرِ مَ ڪَنڌُ ڪِياڙِي، ٿِيندِي حاجَ ھِنئائِين، ماڻِڪَ موتِي مالَ…[ سُر جاجڪاڻي - وايون ]
• وَڃِي رَسُ وَڃَڻَ کي، وَڃَڻَ ڪَنان وَڃُ، آھي اِيءُ اُھُڃُ، سُڻِي سُڻائيجِ تُون.[ سُر آسا - ترڪ، ڪلمو ۽ سرمو ]
• تَرَڪُ ڪَرِ تَرَڪَ کي، وَڃَڻَ ڪَنان وَڃُ، آھي اِيءُ اُھُڃُ، سُڻِي سُڻائيجِ تُون.[ سُر آسا - ترڪ، ڪلمو ۽ سرمو ]