ٻيا بيت
- سُر معذوري جَي ڏُکِيءَ ڏک جو بيت
ڏُکِيءَ سَندِيُون ڌُونگَرِين، پَسو پِٽُون پُونِ،
ڏاري جو ڏُونگَرَ کي، سو ڪِي چَيو چُوَنِ،
آرِيءَ جي اَفسوسَ ۾، ماڻُهو مِرُون رُونِ،
اِنَ پَرِ سيئِي ھُونِ، ھِينئَڙا جَنِ ھَڄِي وِئا.
سمجهاڻي
ڏسو تہ سورن جي ستايل (سسئي) جون پٽون ۽ پاراتا جبل تي بہ وڃي پيا. اهي دانھون جبل کي بہ چيري ويون. آري ڄام جي جدائيءَ ۾ سڀ ماڻهو توڙي جهنگ جا جانور پيا روئن ۽ ماتم ڪن. اهڙي حالت انهن جي هوندي آهي، جن جون دليون ڏک ۽ غم ۾ چور ٿين ٿيون.
[رومي دشت ۾ مجنون جي حالت بيان ڪندي چوي ٿو تہ جهنگ جا جانور سندس همدرد ۽ غمخوار بنجي ويا هئا.
شيرو گرگ و دد از و واقف شده،
همچو خويشان گرد او گرد آمده.
(دفتر پنجم، ب- 2721)
معنيٰ: شينهن، بگهڙ ۽ ٻيا ڦاڙيندڙ جانور هن جا واقف ٿي ويا ۽ پنھنجن دوستن وانگر سندس چوڌاري مڙي اچي همدردي ڪرڻ لڳا.]
گنج ۾، سرود سسئي، بيت نمبر : 427
ڎُکِيَ سَندِيٌ ڎُنکَر﮼ پَسُوْ پِٽٌ پُوْنِ﮶
ڎَارٖيْ جُوْ ڎُنْکَرَ کٖيْ سُوْ ڪٍ چَيُوْ چُوْنِ﮶
آَرِيَ جٖيْ اَفْسُوْسَم﮼ مَارُوْ مِرُوْ رُوْنِ﮶
اِنَپَرِ سٖيْئِيْ هُوْنِ هِيَرَا جَنِ هَنجِيْ وِئَا﮶
ھِي بيت ٻين سھيڙيندڙن وٽ ڏِسو
TRANSLITERATION
सिन्धी देवनागिरी
डू॒खीअ संदियूं डूं॒गरें। पसो पिटूं पूनि।
डा॒रे जो डूं॒गर खे। सो की चयो चूनि।
आरीअ जे अफ़्सोस में। माण्हू मिरूं रूनि।
इन परि सेई होनि। हींअड़ा जनि हजी॒ विआ।
ROMAN SINDHI
Dukh'eiy sanDiy'on Dongarein, pas'o pito'on puwan'ay,
Da'reiy jo Dongar'a khey, so ki chayo chuwan'ay,
Aari'a jay afsos'a mayn, marhun miroo'n ruwan'ay,
In'a par'ay se'ee huwan'ay, heen'yarraa jan'ay hajji wi'aa.
TRANSLATIONS
The midnight wails of the distressed woman are significantly audible among the rocks. They are so moving that even the latter may break into pieces. Human beings and beasts bemoan their separation from the Lord. But then this reflects the condition of those who are deeply afflicted by love.
Laments of the miserable woman heard in the,
Mountains at midnight,
Are so heart-rending that even mountains may split,
Humans and beast both grieve over Aari's departure,
Such is the condition of those whose hearts are broken.
وین غماں دے سُن کے پربت روندے چین نا لیندے
روندے روجھہ سراباں اندر بھوندے پھردے کیہندے
آپ تاں مرنا سیگا سسی مار گئی اوہ سانوں
دیکھ تو اے شبِ ستم ایجاد
کس کے لب پر ہے شکوۂ بیدار
جانداروں پہ ہی نہیں موقوف
سنگ ریزے بھی آج ہیں ناشاد
وسعتِ دشت گونج اٹھی ہے
ہے کہیں کوئی مائل فریاد
وسعت دشت میں گونج اُٹھی ہے دُکھیا کی فریاد،
چاک ہو کوہ کا سینہ ایسے، رویا دل ناشاد،
ذی روح سب روتے ہیں ہر سو، یار پنہل کے بعد،
ہجر میں جو برباد، یہ ان کی آہ و بکا ہے۔
Lexical Density of this Bait
| Number of words: | |
|---|---|
| Lexical Words:* | |
| Non-lexical words:** | |
| Lexical Density: |
* Words of Noun, adjective, verb & adverb
** Words of Pro-noun, post-position, conjunction & interjection