شعر. ٻن تُڪن وارا شعر، دوهڙا. ٻن کان وڌيڪ تُڪن وارا، خاص قسم جا سنڌي شعر.

Couplets, distiches, stanzas, verses, poetry.

• جٖي تو بَيتَ ڀانئِيا، سي آيَتُون آھِين، سَڳَرُ سُونھائِينِ، پِريان سَندي پارَ جو.[ سُر سھڻي - تران، سڀت، ڏٺي ڏينھن ]
• ڪامِلَ ڪَربَلا ۾، اَھلِبَيتَ آيا، ماري مِصرِيُنِ سين، اُنِ ڪافِرَ ڪَنبايا، سَچُ ڪِ بِيبِيءَ ڄايا، اِھَڙا سُورِھَہ سُپِرِين.[ سُر ڪيڏارو - ڪامل ڪربلا ۾ ]