شاهد. ساکِي، گواهي يا شاهدي ڏيندڙ، ثابتي پھچائيندڙ.

Witness, eyewitness, a person who has personally seen something happen and so can give a first-hand description of it.

• سَڄَڻُ ساھَ پَساھَ ۾، پِرِين پاڻَ پَساھُ، جَي ٿِيي ھيڪاندِ حَبِيبَ سين، وَحدَتَ تَنھِين واھُ، وَ فِیۡ اَنۡفُسِڪُمۡ اَفَلَا تُبۡصِرُوۡنَ…[ سُر آسا - پاڻ پردو پاڻ ]
• سِپَ موتِي پيٽَ ۾، ڪُڇي ڪِينَ مُھاءُ، ڪُڪِڙِ آنو ڪُڙِه ۾، گهَرِ گهَرِ ڪَري گَواھُ.[ سُر ڪارايل - سَر، اوطاقون ۽ نانگ ]