ساٿِيَنِ نَنڌا بارَ، تَنِ پانڌِيَنِ نَنڌا بارَ،
توکي آرَسُ اَکِيُنِ ۾،
پاتا پاڙي وارِيين پَڳَھَ ۾ پاتارَ،
پَتَڻُ ٿو پُورَ ڪَري، آئِي، تُنھِنجَڙِي وارَ،
سَڄِيُون راتِيُون سُمهين، کِيو مَنجِهہ خُمارَ،
ڪِ تو ڪَنين نَہ سُئِي، ڪَپَرَ جِي ڪُوڪارَ،
سائِينءَ مُڪين سَچَ کي، تُون ڪُوڙو مَنجِهہ قَطارَ،
ڪِ تو ڪَنين نَہ سُئِي، ھَلَڻَ جِي ھاڪارَ،
تائِبَ ٿِي تَڪِڙا، پَڙهو، اِيءَ پَچارَ،
نِنڊَ نَہ ڪِجي ايتِري، سُڻِجِ اَدا يارَ،
گِهڙان ٿِي ريءَ گهَڙِي، اللهَ توھارَ ،
ھِيءُ جو شَڪُ شارِڪَ جو، تِھان رَکُ سَتارَ،
ڪُلُّ نَفْسٍ ذَآئِقَةُ الْمَوْتِ ، سَچِي اِيءَ سَنڀارَ،
شِڪارُ تُون شَھبازَ جو، تُون تان مَنجِهہ شِڪارَ،
يَوْمَ يَفِرُّ ٱلْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ ، جِتِ ڀَڄندا ڀارَ،
تُرَھو ڇِنَم تارِ ۾، اَچِجِ جِيئَن اوسارَ،
لَکَ مِڙيئِي لُٽِئا، ھُونھِين وِئَڙا ھَزارَ،
ڏِنَئِي جَي اللهَ کي، تَہ ھُوندَ ٿِيين پَريين پارَ،
جُوٺَنِ مَٿان جُٽِڪي، دُڻِي تُنھِنجي دارَ،
جيفو آھِ حَدِيثَ ۾، اَنڌِيءَ اِي آچارَ،
وَٽِيُئِي ڪِينَ وِلَھَنِ سين، ڪَنبِي ڀَرِ قَھارَ،
سا ڪِيئَن ھَلي تو سين، جا ڀَڳي کان ڀَتارَ،
جِيئَڻُ جالَ نَہ نِبَھي، سُڻِجِ اِيءَ سَنڀارَ،
جِمَ وِسارِيين ويسَرا، ڀِتِيُنِ جِي ڀُلِڪارَ.
[ سُر سريراڳ، وايون، 5 ]

سَڌائِتِي سَڀَڪا، بُکَ نَہ باسي ڪا،
جيھِيءَ تيھِيءَ ذاتِ جِي، جُنبَشِ ڪانِهي جاءِ،
مُون سين ھَلي سا، جا جِيءُ مِٺو نَہ ڪَري.
[ سُر آبڙي، سُک، ڏُک ۽ ارادا، 2 ]

ڪيچِ نَہ جُنبَڻَ جاءِ، تَہ ڪا ھَلَندِي ھوتَ ڏي،
مُون سين ھَلي سا، جا جِيءُ مِٺو نَہ ڪَري.
[ سُر آبڙي، سُک، ڏُک ۽ ارادا، 3 ]

وِلاڙِيو وَڻين چَڙِهي، وِئو سِينگارُ سَندوسِ،
مُنھُن ڪُوماڻو مُنڌَ جو، روئِي رُوپُ وِئوسِ،
کُنھِنبو بُتُ کامِي وِئو، حُسُنُ ڪُلُ ھَپِيوسِ،
ويسَ لالائِي لِڱَنِ جِي، جهولي جِيءُ جَهڙپِيوسِ،
قُربانِي قَبُولِيوس، باسي مُنڌَ مَوتُ ھَلي.
[ سُر معذوري، نہ گڏجڻ ۽ وڻين چڙهڻ، 22 ]

جَي رائي ڪِي رَنجُورَ، ٽَڪَرَ توءِ ٽاڪِئو چَڙھي،
لانچِئو لَڪُ لَطِيفُ چئَي، ھَلي ڏانھَن حُضُورَ،
رَھِئا سَڀَ رِڃُنِ ۾، سَسُئِيءَ جا سالُورَ،
ساڄَنُ ميڙِئُسِ سُورَ، سُکَ نَہ ميڙِئُسِ سُپِرِين.
[ سُر معذوري، اڌر نڌر ۽ ھيڪلي، 16 ]

رائي رَھائي، ھَلي مُنڌَ ھَٿَنِ سين،
تَرِيُون تَنگَ وَرَنِ ۾، ڇُلِي ڇِنائين،
اُتي عَبدالَطِيفُ چئَي، رَھَہ ۾ رُنائِين،
سٻاجها سائِين، وِجهين ٻاجَهہ ٻَروچَ کي.
[ سُر معذوري، اڌر نڌر ۽ ھيڪلي، 17 ]

نَڪو ڪيچُ ڀَنڀورُ، نَڪو مائِٽُ مُنڌَ جو،
ھُورُ مِڙيوئِي ھِنَ کي، ھوتَنِ ڪونِهي ھورُ،
زارِيءَ ڌاران زورُ، ھَلي ڪونَہ حَبِيبَ سين.
[ سُر ديسي، دانھُون ڪُوڪُون، 22 ]

سَرَتِيُون سُڄي سُڃَ، مَتان ڪا مُون سين ھَلي،
پاڻِي ناھي پَنڌُ گهَڻو، اَڳِئان رائو رُڳي رُڃَ،
مَتان مَرِي اُڃَ، ڪا ڏي پاراتو پِرِين کي.
[ سُر حسيني، لَڙُ مَ لاڙائُو، جِيءُ ۽ آتڻ، 15 ]

ڪِي ڌَرَتَتِي ماءُ ڪا ڄَرَ سَندِي سَڄَڻين،
ھَلي ۽ واجهاءِ، ٻِنِهي ڄيرَنِ وِچَ ۾.
[ سُر حسيني، ماءُ سان ڪلام ۽ ڪاوڙ، 1 ]

ڪِھَڙي آندين سانگَ، ٻاروچا ڀَنڀورَ ۾،
اوٺِيَنِ اُٺَ پَلاڻِئا، تاڻي ٻَڌائُون تانگَ،
جِيءَ جَڙَھُيَمِ جَنِ سين، سي پِرِين ٿِئا پاَسانگَ،
مَتان ڪا مُون سان ھَلي، نِينھُن مِڙيوئِي نانگُ،
عاشِقَ سُڻِي اُٿِئا، بِرھَ وارِيۡ بانگَ،
اَڌَ مُئِي ڪَئِي آھيان، ڪِي جو ڪَھِيو ڪانگَ،
اَدِيُون عَبدِالْلَطِيفُ چئَي، تُڪا ھينَڙَمِ، تانگهَہ.
[ سُر ديسي، وايون، 14 ]