سَختِي شَھادَتَ جِي، نِسورو ئِي نازُ،
ڪي رِندَ پَروڙِينِ رازُ، قَضِيو ڪَربَلا جو.
[ سُر ڪيڏارو، ڏٺو محرم ماھ، 12 ]

سُورِھَہ مرِين سوڀَ لاءِ، تَہ جَنگِ جامي سين جوڙِ،
آرَڻِ تيغَ عِشقَ جِي، تَنھِن کان مُنھُن مَ موڙِ،
وَھمَ حِيلا پَنھِنجا، مَنجهان مَنَ واڍوڙِ،
نا جي نَفسُ نِھوڙِ، تَہ رازُ پَسِين اِنَ رِڻَ جو.
[ سُر ڪيڏارو، پرھ پکي آيو، 4 ]

لَڳِي مُون کي لُوھَ، وِرِھَ لاٽُون لايُون،
رازُ جَنھِن سين رُوحَ، سو ڪوھِيارو ڪيچِ وِئو.
[ سُر حسيني، ماءُ سان ڪلام ۽ ڪاوڙ، 5 ]

نِرتِي تَندُ نِيازَ سين، ٻُرائِي ٻِيجَلَ،
راجا رَتولَنِ ۾، اونائِي اَمُلَ،
رازُ ڪِئائِين راءَ سين، ڪَنھِن موچارِيءَ مَھَلَ،
اَنَا اَحْمَدٌ بِلَا میْم چَئِي، سَينَ ھَنئِي سائِلَ،
ڪَنھِن ڪَنھِن پيئِي ڪَلَ، تَہ ھَردوئِي ھيڪُ ٿِئا.
[ سُر سورٺ، سائل در آئيو، 16 ]

سَردِيءَ سالِمُ نَہ رَھان، گَرمِيءَ ٿِيان گُدازُ،
اَمُنُ ڏيجِ اَمانُ تُون، سائِلُ ھَڻي سازُ،
رَبابِيءَ کي رازُ، ڪو خالِقَ ڏيجِ خَلِيلَ جو.
[ سُر سورٺ، حاضر آھي سِر، 1 ]

تانُ نَہ آھي تَندُ جو، رُون رُون ڪَري رازُ،
ھَڻندَلَ سَندا ھَٿَڙا، سَڀَڪو چئَي سازُ،
سَٽَ ڏيئِي شَھبازُ، ٿِيءُ تَہ ٿوڪُ پِرائِيين.
[ سُر سورٺ، ماتام ۽ موڪلاڻي، 1 ]

ٻي دَرِ وانءُ مَ ڪيڏانھِين، جو تُون ڄامُ مَڱَندين مَڱڻا،
ڦيرِ مَ ڪَنڌُ ڪِياڙِي، ٿِيندِي حاجَ ھِنئائِين،
ماڻِڪَ موتِي مالَ خَزانا، ڏِيندُءِ ٻيلِي سائِين،
وِرِچِي تُون وِھاڳَ کان، مَتان ڏيِين پانھِين،
دَرِ داتا مَڱُ مَڱَتا، اَنڌا ھوئِجِ ايڏھِين،
مُذَڪِرَ مَتان ڇَڏِيين، ھَٿان ھيڪِڙائِي،
اَچِجِ اُلُوھيَتَ ڏي، ڇَڏِ ٻارِٽَ ٻِيائِي،
ٻِيُون ڏيئِي ٻَنِ کي، کَڻُ سَمُو سَوائِي،
إنَّ اللهَ وِتْرٌ يُحِبُّ الوِتْرَ ، وَحدَتَ واڳَ وِڌائِين،
پَنھِنجي طَرَفِ پاڻِهين، سائِلَ سَڏِئائِين،
جِتي جُوانَنِ کي، ڪوٺي ڪُٺائين،
اُتي عُشاقَنِ کي، اُلُفَتَ اُھُڃُ ڏِنائِين،
تَنبُو کَڻُ مَ تيڏانھِين، جيفو آھِ جيڏانھِين،
ڪِيرَتِ ڪَرِ قُرِبَ سين، خُلَتَ کاڄُ ڏِنائِين،
اَلْاِنْسَانُ سِرِّی وَاَنَا سِرُّهٗ ، اِنَ پَرِ اُتائِين،
ڳُجُهہ ڳُجهاندَرَ ڳالِهيُون، رازُ نَہ رَکِئائِين،
پَسو پينارَن جي پَٽَ ۾، پَنھِنجو پاڻُ وِڌائين.
[ سُر جاجڪاڻي، وايون، 1 ]

ڇَھِينءَ راتِ ڇَڪايو، سالِڪَ سوري سازُ،
ڳايائِين ڳَڙَه گِرنارَ ۾، ڪَري آڳَھَ سين آوازُ،
صَلاحَ جو سَيِّدُ چئَي، اَٿُون راجا توسين رازُ،
سُڀاڻي سَرفَرازُ، مِيان ڪَندو مَڱڻين.
[ سُر سورٺ، سائل گهُري سِر، 6 ]