What is the meaning of لَتَ

The meaing of لَتَ is The foot, leg, a tread, kicks.

لَتَ in Shah jo Risalo

The word لَتَ is used in several verses of Shah jo Risalo, word means The foot, leg, a tread, kicks.

لَتَ لفظ جي معنيٰ

Q: لَتَ جي سنڌي معني

لَتَ جي سنڌي معنيٰ آھي ڄَنگهہ، پيرُ، ٽَنگ. ٿُڏو، ٺوڪر، ٽنگ سان ڌڪ، بدن جي عضوي جو هڪ قسم، ٽَونٽِي، پشتاڙ، اِٽ، چڙهِي، اُٿيڙ، اُڇل، پير جو زور، دٻڪو، آهٽ. ٻيڙيءَ جي رسيءَ جو هڪ قسم، ٻيڙيءَ جي پرماڻ کي کوهي تي لاهڻ چاڙهڻ لاءِ اڳئين پاسي ٻڌل واجهہ.

Q: لَتَ کی سندھی معانی

لَتَ کی سندھی معانی ہے ڄَنگهہ، پيرُ، ٽَنگ. ٿُڏو، ٺوڪر، ٽنگ سان ڌڪ، بدن جي عضوي جو هڪ قسم، ٽَونٽِي، پشتاڙ، اِٽ، چڙهِي، اُٿيڙ، اُڇل، پير جو زور، دٻڪو، آهٽ. ٻيڙيءَ جي رسيءَ جو هڪ قسم، ٻيڙيءَ جي پرماڻ کي کوهي تي لاهڻ چاڙهڻ لاءِ اڳئين پاسي ٻڌل واجهہ.

Q: لَتَ in Sindhi

The meaing of لَتَ is ڄَنگهہ، پيرُ، ٽَنگ. ٿُڏو، ٺوڪر، ٽنگ سان ڌڪ، بدن جي عضوي جو هڪ قسم، ٽَونٽِي، پشتاڙ، اِٽ، چڙهِي، اُٿيڙ، اُڇل، پير جو زور، دٻڪو، آهٽ. ٻيڙيءَ جي رسيءَ جو هڪ قسم، ٻيڙيءَ جي پرماڻ کي کوهي تي لاهڻ چاڙهڻ لاءِ اڳئين پاسي ٻڌل واجهہ. & pronounced as lat'a

Q: sindhi meaning of لَتَ

The meaing of لَتَ is ڄَنگهہ، پيرُ، ٽَنگ. ٿُڏو، ٺوڪر، ٽنگ سان ڌڪ، بدن جي عضوي جو هڪ قسم، ٽَونٽِي، پشتاڙ، اِٽ، چڙهِي، اُٿيڙ، اُڇل، پير جو زور، دٻڪو، آهٽ. ٻيڙيءَ جي رسيءَ جو هڪ قسم، ٻيڙيءَ جي پرماڻ کي کوهي تي لاهڻ چاڙهڻ لاءِ اڳئين پاسي ٻڌل واجهہ.

لَتَ

(اسم - noun)
ڇَند : 1+1 = 2

(lat'a - लत)

Frequency: 4

لَتَ جي سنڌي معنيٰ

ڄَنگهہ، پيرُ، ٽَنگ. ٿُڏو، ٺوڪر، ٽنگ سان ڌڪ، بدن جي عضوي جو هڪ قسم، ٽَونٽِي، پشتاڙ، اِٽ، چڙهِي، اُٿيڙ، اُڇل، پير جو زور، دٻڪو، آهٽ. ٻيڙيءَ جي رسيءَ جو هڪ قسم، ٻيڙيءَ جي پرماڻ کي کوهي تي لاهڻ چاڙهڻ لاءِ اڳئين پاسي ٻڌل واجهہ. ذريعو:ڀٽائي پيڊيا

English Meaning

The foot, leg, a tread, kicks.

لَتَ جا بيتن ۾ حوالا

حَبِيبُ ئِي ھادِي ٿِئو، رَھنُما راحَتَ،
پِيڙا نِئائُون پاڻَ سين، لاھي ڏيئِي لَتَ،
سُپيرِيان صِحَتَ، ڏِنِيمِ مَنجهان ڏُکَندي.
[ سُر ڪلياڻ، عشق ۽ معشوق، 3 ]

موٽَڻَ جِي مَصلِحَتَ، مُون کي ڏِيو مَ جيڏِيُون،
نِھارِيندِيَسِ نِڪَڻِي، آرِياڻِي اَلبَتَ،
ڪِندِيَسِ اوٽَ اُنِ جِي، لَڪَنِ ڏيئِي لَتَ،
سَرَتِيُون شَرِيڪَتَ، آئُون ڪِيئَن آگَنِ سين ڪَرِيان.
[ سُر آبڙي، سُک، ڏُک ۽ ارادا، 24 ]

پَھِي ڪا مَ پِڃاءِ، اَمَڙِ مُنھِنجي آسِري،
ڏيئِي لَتَ چَرَخي، پُوڻِيُون پاڻِيءَ پاءِ،
ڪِتُمِ جَنھِن لاءِ، سو ڪوھِيارو ڪيچِ وِئو.
[ سُر حسيني، ماءُ سان ڪلام ۽ ڪاوڙ، 9 ]

ڪانگَ تُنھِنجِيءَ ڇانگَ، جَڏو جِيءُ جِيارِئو،
مَٿان لامَ لَتَ ڏِئو، ٻولِيين سِرِ ٻيلانگَ،
اُڏءُ مَٿان ڦانگَ، کَرَ جاوَنِ آوَنِ پِرِين.
[ سُر پورب، ڪانگ، 26 ]

ٻولُ مَ وِساريج

واڳَ (vaaG'a - वाग॒ )

گهوڙي جي مھار، اٺ جي مھار، رسي، ٻنڌاڻ، نوڙي، چم جي پٽي جيڪا لغام ۾ لڳي. ڏور واڳ. قسمت، نصيب، ڀاڳ، بخت. اختيار.

ڄاڻي ڏسج ڄاڻَ کي

شاھ عبداللطيف ڀٽائي جي پائڻ واري ھڪ جتي ڳوٺ غلام علي نظاماڻيءَ، شھدادپور ۾ اڃا سوڌو موجود آھي.

ڪوش آخري ڀيرو 2025-09-01 جي 10:34 لڳي اپڊيٽ ٿيو.

آگم ڪيو اچن...

لَتَ

(lat'a - लत)