واويلا واويلا، ڪِئو مَلَڪَنِ رِڻِ ماتامُ،
ھئَي ھئَي شاھَ حُسينَ سِڌارِئو،
ڪَربَلا جي پِڙَ ۾، آيا اَڄُ اَمِيرَ،
جُهڙَ وَرائي جهورِيءَ جَهلِئا، طَرف سَندي تَقدِيرَ،
ڪَربَلا جي پِڙَ ۾، خِيما کوڙِيائُون،
جيڪا تقدِيرَ رَبَ جِي لِکئو لوڙِيائُون،
فَرزَندَ عَلِيءَ جا دادُلا، مُون ٿي ڪوڏِ نِپايا،
بِيبيءَ بَتُولَ جَنَتَ خاتُونَ، پَارَ ڪَڍِي ڳِرَ لايا،
فَرزَندَ عَلِي جا دادُلا، چَيو بِيبِيءَ بَتُولَتا،
خُونُ ڇِڪِيندِيَسِ اَوَھان جو، جانِي ڏِينھَن قِيامَتا،
پَسِي سَختِي مِيرَ حُسينَ جِي، رُنُو نَبِيَنِ زارو زارِ،
مَلَکَ فَلَکَ ڌَرَتِي ڌُٻِي، آئِي عَرشَ مَٿان اُڇِنگارَ.
[ سُر ڪيڏارو، وايون، 7 ]

اَڳي پوءِ مَران، مَرُ مَران مارَڳَ ۾،
مَٿي پوءِ پِريان، خُونُ مُنھِنجو جيڏِيُون.
[ سُر حسيني، ووءِ ووءِ ڪرڻ ۽ روئڻ ، 12 ]

جُهونگارِيندي جهنگَنِ ۾، جي ٿِي مَران آنءُ،
تَہ پوءِ سِرِ پِريان، خُونُ مُنھِنجو جيڏِيُون.
[ سُر حسيني، ووءِ ووءِ ڪرڻ ۽ روئڻ ، 13 ]

گامُ مِڙيوئِي گوجَرِيين، مَنجِهہ رَٺُڙِيُون رَھَنِ،
ڏَھَ ڏَھَ ڀيرا ڏِينھَن ۾، خُونُ کِلَندي ڪَنِ،
سامُهُون وَڃُ مَ تَنِ، اَڳِئان راڻا ٿو رِڻُ وَھي.
[ سُر راڻو، ڪاڪ قاصد ۽ آسڻ، 10 ]

مُومَلَ سُومَلَ سَھِجان، ڪا مُرادِي مَنجِهنِ،
پِينگهُون وَٽايو پَتَ جُون، لِيمِي لامَ لُڏَنِ،
چَرَخا چَندَنِ عاجَ جا، ڪيوڙي ھيٺِ ڪَتَنِ،
ڏَھَ ڏَھَ ڀيرا ڏِينھَن ۾، خُونُ کِلَندي ڪَنِ،
سوڍو مَٿان تَنِ، اوچتوئِي آيو.
[ سُر راڻو، ڪاڪ قاصد ۽ آسڻ، 11 ]