ھِن وائيءَ جا مُکيہ اِسم
Lexical Density of the verse, for usage of Artificial Intelligence (AI) & Computational linguistics
| Number of words: | |
|---|---|
| Lexical Words:* | |
| Non-lexical words:** | |
| Lexical Density: |
* Words of Noun, adjective, verb & adverb
** Words of Pro-noun, post-position, conjunction & interjection
ڀٽائي پيڊيا جو واٽس ائپ چئنل فالو ڪريو
داستان اندر ٻيو اندراج
سُر جا ٻيا داستان
- سُر ڪيڏارو جَي وايون جي وائِي
واويلا واويلا، ڪِئو مَلَڪَنِ رِڻِ ماتامُ،
ھئَي ھئَي شاھَ حُسينَ سِڌارِئو،
ڪَربَلا جي پِڙَ ۾، آيا اَڄُ اَمِيرَ،
جُهڙَ وَرائي جهورِيءَ جَهلِئا، طَرف سَندي تَقدِيرَ،
ڪَربَلا جي پِڙَ ۾، خِيما کوڙِيائُون،
جيڪا تقدِيرَ رَبَ جِي لِکئو لوڙِيائُون،
فَرزَندَ عَلِيءَ جا دادُلا، مُون ٿي ڪوڏِ نِپايا،
بِيبيءَ بَتُولَ جَنَتَ خاتُونَ، پارَ ڪَڍِي ڳِرَ لايا،
فَرزَندَ عَلِي جا دادُلا، چَيو بِيبِيءَ بَتُولَتا،
خُونُ ڇِڪِيندِيَسِ اَوَھان جو، جانِي ڏِينھَن قِيامَتا،
پَسِي سَختِي مِيرَ حُسينَ جِي، رُنُو نَبِيَنِ زارو زارِ،
مَلَکَ فَلَکَ ڌَرَتِي ڌُٻِي، آئِي عَرشَ مَٿان اُڇِنگارَ.
رسالن ۾ موجودگي: 74 سيڪڙو
گنج ۾، سرود ڪيڏارو، بيت نمبر : 1881
ڪِئُوْ مَلَڪَنِ رِنُ مَاتَامُ هَيْ هَےْ شَاہَ حُسَيْنَ سِڌَارِئُوْ﮶
ڪَرْبَلَا جٖيْ پِرَّ م﮼ آَيَا اَڃُہ اَمِيْرَ﮶
ڄُرَ وَرَائٖيْ ڄُوْرِيَ جَلِيَا طَرَفَ سَندٖيْ تَقْدِيْرَ﮶
کَرْبَلَا جٖيْ پِرَ م﮼ خِيْمَا کُوْرِئَاءٌ﮶
جٖيْڪَا تَقْدِيْرَ رَبَّ جِيْ لِکِئُوْ لُوْرِئَاءٌ﮶
فَرْزَندَّ عَلِيَ جَا دَادُلَا مُنْٿٖيْ ڪُوْڎِ نِپَايَا﮶
بِيْ بِيَ جَنَّتَ بَتُوْلَةَ خَاتُوْ پَارَ ڪَڊِيْ کَرِ لَايَا﮶
فَرْزَندَّ عَلِـےَ جَا دَادُلَا چَيُوْ بِيْ بِيَ بَتُوْلَتَا﮶
خُوْنُ ڇِڪِيْدِيَسِ اَوَاهِجُوْ جَانِيْ ڎِيْهِ قِيَامَتَا﮶
پَسِيْ سَخْتِيْ مِيْرَ حُسَيْنَ جِيْ رُنُوْ نَبِيَنِ زَارُوْ زَارِ﮶
مَلَكَ فَلَكَ ڌَرَتِيْ ڌُٻِيْ آَئِيْ عَرْشَ مَٿَا اُڇِکَارَ﮶
ھِي وائي ٻين سھيڙيندڙن وٽ ڏِسو
TRANSLITERATION
सिन्धी देवनागिरी
वावेला वावेला। किओ मलकनि रिणि मातामु।
है है शाह हुसैन सिधारिओ।
कर्बला जे पिड़ में। आया अजु॒ अमीर।
झुड़ वराए झोरीअ झलिआ। तरफ़ संदे तक़्दीर।
कर्बला जे पिड़ में। ख़ीमा खोड़ियाऊं।
जेका तक़्दीर रब जी। लिखओ लोड़ियाऊं।
फ़र्ज़न्द अलीअ जा दादुला। मूं थे कोडि॒ निपाया।
बीबीअ बतूलता जनत ख़ातोनि। पार कढी गि॒र लाया।
फ़र्ज़न्द अलीअ जा दादुला। चयो बीबीअ बतूलता।
ख़ूनु छिकींदियसि अवहां जो। जानी डीं॒हिं क़ियामता।
पसी सख़्ती मीर हुसैन जी। रुनू नबियनि ज़ारो ज़ारि।
मलक फ़लक धरती धुबी॒। आई खर्श मथां उछिंगार।
ROMAN SINDHI
waawelaa waawelaa, ki'o malakan'ay rinn'ay maataam'u,
hae hae Shaah'a Hussain'a sidhaari'o,
Karbalaa jay pirr'a mayn, aayaa ajj'u ameer'a,
jhurr'a waraae jhori'a jhali'aa, taraf sanday taqdeer'a,
Karbalaa jay pirr'a mayn kheemaa khhorriyaa'oo'n,
jekaa taqdeer'a Rab'a ji likhhi'o lorriyaa'oo'n,
farzand'a Ali'a jaa daadulaa, moo'n thi kodd'ay nipaayaa
bibi'a Batool'a Jan'nat'a Khaatoon'a, paar'a kadhhi ggir'a laaya,
farzand'a Ali'a ja daadulaa, chayo bibi'a Batoolataa,
khoon'u chhikeendiyas'ay awahaa'n jo, jaani ddeeh'a qiyaamataa,
pasi sakhti meer'a Hussain'a ji, runoo nabiyan'ay zaaro zaar'ay,
malakhh'a falakhh'a dharati dhuBi, aaee Arsh'a mathaa'n uchhingaar'a.
TRANSLATIONS
Alas! Alas! The angels raised hue and cry in grief, woefully lamenting the death of Imam Hussain.
He had pitched his tents on Karbala ground. He suffered (patiently) what was preordained by Allah for him.
The noble lords had arrived on the Karbala ground today. Their destiny encompassed them like a cloud and led them to their death.
All the prophets wept bitterly on witnessing the tragedy of lmam Hussain. The earth quaked and so did the sky. Even the angels and residents of Arsh joined in the lamentations.
Woe, woeAlas, the angels wailed mourned in the battlefield,
Alas, Imam Hussain departed,
They pitched their tents on Karbala's ground,
It was God's will, they bore suffered what was preordained,
The lords came to the ground of Karbala today,
Their fate engulfed them in the like dark clouds of anguish,
Seeing sufferings of lord Hussain, prophets wept bitterly,
Angels, skies and earth shook, lamentation gripped heaven.
کرن محسوس فرشتے رل کے
شاہ دا ماتم سارے چھایا
ہائے ہائے حسیں سدھایا
آن کربل تنبو گڈے
سو ہویا جو رب نوں بھایا
ہائے ہائے حسیں سدھایا
درد غماں دے بدل چھائے
جدا اوہ میر کربل آیا
ہائے ہائے حسیں سدھایا
شاہ حسین دے پھٹاں زخماں
نبیاں تائیں رُلایا
ہائے ہائے حسیں سدھایا
عرشاں فرشاں دھرت آکاشاں
وین الاپے سوگ منایا
ہائے ہائے حسیں سدھایا
مچی ہے چیخ و پکار، گئے حسین سدھار،
عرش پہ اک کہرام مچا ہے،
آن ہوئے تھے کرب و بلا میں خیمہ زن دلدار،
دیکھ تو کیسے پوری کرگئے، رب کی رضا اے یار!
کرب و بلا آئے کرنے اپنی جان نثار،
دکھ کے کالے بادل چھائے، ہر سو ہے اندھکار،
دیکھ کے ان کے دکھڑے روئے، نبی بھی زار و قطار،
فلک، ملائک، دھرتی روئی، عرش بھی رویا یار!