باغُ جي سنڌي معنيٰ
گلن ۽ ميويدار وڻن جو مجموعو. بُستان، چمن.
ذريعو:ڀٽائي پيڊيا
English Meaning
A garden, orchard. A kind of firework.
باغُ جا بيتن ۾ حوالا
ٿاوَرَ اُٿِي پَسُ، ڏيھِ کِوَندِي وِڄُڙِي،
مَنُ کُلِي باغُ ٿِئو، ھِينئَڙي لَٿِي ڪَسُ،
تَنِي ڪارَڻِ وَسُ، جَنِ وَرَ مَٽائي ڀائُرَ ڪِئا.
[ سُر سارنگ، سيڪارا سارنگ، 3 ]
مَنُ کُلِي باغُ ٿِئو، ھِينئَڙي لَٿِي ڪَسُ،
تَنِي ڪارَڻِ وَسُ، جَنِ وَرَ مَٽائي ڀائُرَ ڪِئا.
[ سُر سارنگ، سيڪارا سارنگ، 3 ]
جِياسُون جوڙَ ٿِي، نانگو ڏِٺو نِتُ،
چُونچو ھُئَڙو چِتُ، کُلِي اَڄُ باغُ ٿِئو.
[ سُر رامڪلي، اڄ نہ اوطاقن ۽ جياسُون، 21 ]
چُونچو ھُئَڙو چِتُ، کُلِي اَڄُ باغُ ٿِئو.
[ سُر رامڪلي، اڄ نہ اوطاقن ۽ جياسُون، 21 ]
English Meaning
A garden, orchard. A kind of firework.