ڪَڙِيءَ جي سنڌي معنيٰ
ننڍو ڪڙو. ديڳ جي منھن واري حلقي يا ڪنگڻي. پير مٿان مرئي وٽ پائڻ جو هڪ زيوَر. زنجير جو هڪ حصو يا ٽڪر. لوھ جو ڇَلو ڌاڳن جو اڏو، ڦورو، ڍيرو، ڳوٽو. مقرر حد، دنگ. ڦٽ جي ڇٽڻ مھل. ٻَڌل سُڪل رت پُن جو سخت پڙدو، ڦٽ تي ٻڌل کرنڊ، ڇلر، کل.
ذريعو:ڀٽائي پيڊيا
English Meaning
Ring of large vessel, An ankle ornament, a metal ring or loop for fastening anything by, the link of a chain. A hooked piece of iron for striking fire on a flint. A scale. Boundary, limit, mark of extension.
ڪَڙِيءَ جا بيتن ۾ حوالا
ديڳِيين دوڳَ ڪَڙَھنِ، ڪَڙِيءَ ڪَڙَڪو نَہ لَھي،
تِتي طَبِيبَنِ چاڪَ چِڪَندا ڇَڏِئا.
[ سُر ڪلياڻ، سُوري، ڪاتي ۽ زھر، 28 ]
تِتي طَبِيبَنِ چاڪَ چِڪَندا ڇَڏِئا.
[ سُر ڪلياڻ، سُوري، ڪاتي ۽ زھر، 28 ]
English Meaning
Ring of large vessel, An ankle ornament, a metal ring or loop for fastening anything by, the link of a chain. A hooked piece of iron for striking fire on a flint. A scale. Boundary, limit, mark of extension.