خُوءِ جي سنڌي معنيٰ
سُڀاءُ، عادت، لڇڻ، پِرڪار، خصلت. طبيعت، مزاج. رواج، ريت، چال، رسم. انتظام، تربيت، ڍنگ، طريقو، نمونو، قِسم.
ذريعو:ڀٽائي پيڊيا
English Meaning
Habit, custom, disposition, behaviour.
خُوءِ جا بيتن ۾ حوالا
جِيمَئُون جوڳِيَڙَنِ جِي، جانِ نِھارِيَمِ جُوءِ،
عَقُلُ اُتِ اوڄُون ٿِئو، ھُو ھَلِئا مَٿي ھُوءِ،
مُون کي اِنَ مَذڪُورَ جِي، بانسَ نَہ پيئِي بُوءِ،
الحُبُّ في اللَّهِ والبغضُ في اللَّهِ ، خاصِي سَندِيَنِ خُوءِ،
وَڃِي رُوبَرُوءِ، گُرَ کي گَڏِئا ڪاپَڙِي.
[ سُر رامڪلي، ٽيھ اکري، 5 ]
عَقُلُ اُتِ اوڄُون ٿِئو، ھُو ھَلِئا مَٿي ھُوءِ،
مُون کي اِنَ مَذڪُورَ جِي، بانسَ نَہ پيئِي بُوءِ،
الحُبُّ في اللَّهِ والبغضُ في اللَّهِ ، خاصِي سَندِيَنِ خُوءِ،
وَڃِي رُوبَرُوءِ، گُرَ کي گَڏِئا ڪاپَڙِي.
[ سُر رامڪلي، ٽيھ اکري، 5 ]
English Meaning
Habit, custom, disposition, behaviour.