Lexical Density of the verse, for usage of Artificial Intelligence (AI) & Computational linguistics
Number of words: | |
---|---|
Lexical Words:* | |
Non-lexical words:** | |
Lexical Density: |
* Words of Noun, adjective, verb & adverb
** Words of Pro-noun, post-position, conjunction & interjection
داستان اندر ٻيو اندراج
- (بيت) آئُون ڪِيئَن سَوَڙين سُمَهان، مُون…
- (بيت) تَہ ڌُئارِئان ڌَٻَرا، ويندِيَسِ ڪَنھِن…
- (بيت) جَا عُمَرَ تو مُلِ عِيدَ،…
- (بيت) ساڻيھُ مُون سُڃَ ۾، ڏيھَ…
- (بيت) سُڃو جَي ساڻيھُ، تَہ پِہ…
- (بيت) عُمَرَ اَڇا ڪَپِڙا، ڪاڻِيارِيُون ڪِيئَن…
- (بيت) مَحَلين ماندِي مارُئِي، ڏِٺِيَمِ مُنھِن…
- (بيت) مُون ساڻيھُ سُڃَ ۾، وَڻَ…
- (بيت) مُون وَرُ گهاري سُڃَ، آئُون…
- (بيت) مِينڍا ڌوءِ نَہ مارُئِي، آھيسِ…
- (بيت) مِينڍا ڌوءِ نَہ مارُئِي، مَحَلين…
- (بيت) مِينڍا ڌوءِ نَہ مارُئِي، نَہ…
- (بيت) مِينڍا ڌوءِ نَہ مارُئِي، پييَسِ…
- (بيت) مِينڍا ڌوءِ نَہ مارُئِي، ٿِيَسِ…
- (بيت) مِينڍا ڌوءِ نَہ مارُئِي، ڪونِهي…
- (بيت) وَرُ سي وَطَنَ ڄايُون، صَحرا…
- (بيت) ڪَري مُھاڙِ مَلِيرَ ڏي، مَٿي…
- (بيت) ڪَرِئو مُھاڙِ مَلِيرَ ڏي، اُڀيائِي…
- (بيت) ڪَرِئو مُھاڙِ مَلِيرَ ڏي، رُوءِ…
سُر جا ٻيا داستان
- مارُن جو حال
- ڪن فيڪون ۽ قيد
- ڏيھ ڏاڏاڻي جي خبر
- سونھن وڃايم سومرا
- بندياڻي واجهائي وطن کي
- مارُن ريت، پنھوارن پاٻوھيو
- آڻين چاڙهين، سون برابر سڳڙا
- لوھ نير، مند مارُو
- چرن چڻڪن چت ۾
- مارئي ملير جي ستي سيل
- سيئي سارئان سومرا
- جيھا جي تيھا
- جھ سي لوڙائو ٿئا
- مُونھان پوءِ ملير
- سارئان ۽ چڪن چاڪ
- کائر ڏانھن کڻي وئا
- پائران پيھي آيا
- مَ رو، پانڌي پرين پنھوار
- ھنڌ، ڀيڻيون، ڀنگا
- زمر زخرف سومرا
- وايون
- سُر مارئي جَي سَوڙ سمهڻ، مينڍا ڌوئڻ جو بيت
اُنَ اوڍَڻُ پَلُرُ پِيَڻُ، جَنِ جا پيرَ مَٿي پَٽَ پاڪَ،
وِھَڻُ وَراچَنِ ۾، اُنِ جِي اَجوکِي اوطاقَ،
سيئِي سارِئَمِ سُومَرا، ٿَرِ جَنِ جا ٿاڪَ،
پاڻَ نَہ پَسَنِ پاڻَ کي، ويچارا بي باڪَ،
عُمَرَ اُوءِ نَہ عاقَ، ڏُکِئا جِمَ ڏُکوئِيين.
رسالن ۾ موجودگي: 88 سيڪڙو
گنج ۾، سرود مارُئي، بيت نمبر : 3085
اُنَ اُوْڊَنُ پَلُرُ پِيَنُ جَنِجَا پٖيْرَ مَٿٖيْ پَٽَ پَاكَ﮶
وِهَنُ وَرَاچَنِم﮼ اُنِجِيْ اَجُوْکِيْ اُوْطَاقَ﮶
سٖيْـئِيْ سَارِئَمِ سُنْمَرَا ٿَرِ جَنٍ جَا ٿَاڪَ﮶
پَان نُہ پَسَنِ پَانَکٖيْ وٖيْچَارَا بٖيْ بَاڪَ﮶
عُمَرَ اُوْءِ نَہ عَاقَ ڎُکِئَا جِمَ ڎُکُوْئِي﮼﮶
ھِي بيت ٻين سھيڙيندڙن وٽ ڏِسو
TRANSLITERATION
सिन्धी देवनागिरी
उन ओढणु पलुरु पियणु। जनि जा पेर मथे पट पाक।
विहणु वराचनि में। उनि जी अजोखी औताक़।
सेई सारिअमि सूमरा। थरि जनि जा थाक।
पाण न पसनि पाण खे। वेचारा बे बाक।
उमर ऊए न आक़। डु॒खिआ जिम डु॒खोइयें॥
ROMAN SINDHI
un'a aodhhann'u palur'u piyann'u, jan'ay jaa per'a mathay patt'a paak'a,
wihann'u waraachan'ay mayn, un'ay ji ajokhhi aotaaq'a,
se'ee saari'am'ay Soomaraa, thar'ay jan'ay jaa thaak'a,
paann'a na pasan'ay paann'a khhay, wechaara bay baak'a,
Umar'a o'ay na aaq'a, ddukhhi'aa jim'a ddukhho'ee'n.
TRANSLATIONS
They drink (stored) rain water and clad themselves with wool. They move about barefooted on clean ground and pass their time amdist bushes which is a danger-free retreat for them. Since they are oblivious of self, they are indifferent to anything untoward. They are definitely not disobedient (to the Divine Commandments). Please see that you do not harass those who already are alien to comforts.
Note: In this verse Shah has delineated the true momin as under:
1) That he is simple in his living,
2) That he is oblivious of ‘self’, i.e. he is self-abnegations.
3) That he is not influenced by any unusual happening; and
4) That he carries out all Divine Commandments.
Their feet on clean ground, rain water their drink,
wool their covering,
Their abode under cluster of trees has no threat essly they,
Live, forgetting self, They are not defiant, Umar! do not harm to them.
Rain water they drink, woolies they wear, bare foot they move about,
Cluster of trees is their meeting place where they relax without risk,
Unselfconscious of themselves they live free from fears,
Umer, they are not defiant, don't harm those miserable.
پِین پلر، ڈھکیوں ان، جیہناں دے پیر رڑے میدانیں
ٹھار جیہنیں دی بیلیاں اندر، پرھیا بے خطری
اپنے تائیں نہ تکن آپوں، وچاریاں بے فکری
عمر متاں دکھ دویں اوہناں نوں، نہیں ہن بے فرمان
مینہہ دا پانی پیندے مارو ننگے پیریں رہندے
جھنگی دے وچ ڈیرے لاکے نال تسلی بہندے
خوف کسے دا رکھن ناہیں ڈر کسے نا دیندے
اوہ نا آکی تیتھوں سومرا دُکھ نا دئیں اونہاں نوں
سدا برسات کا پیتے ہیں پانی
یہ میرے ہم وطن جو پاک ہیں سب
بدن پر کھردری سی اون پہنے
وفادار خس و خاشاک ہیں سب
گھنیرے جھنڈ ہیں چوپال ان کے
نڈر ہیں نیک ہیں بیباک ہیں سب
مگر ظالم ہو اتنے اے عمر تم
کہ یہ مظلوم سینہ چاک ہیں سب
پیاس بجھائیں جوہڑ سے وہ، پشمینہ پوشاک،
بیٹھیں ریت کے ٹیلوں پر، اِن کی یہی اوطاق،
خود سے بھی بیگانے ہیں، مارو سینہ چاک،
قدموں کی ہیں خاک، اور نہ دکھ دے ان کو۔